Tasodifiy hikoya: Фожеали кун
Салом, болалар! Мен сизларга яқинда бошимдан ўтган бир воқеани айтиб бермоқчиман. Уйга автобусда кетаётган эдим, одамлар шунчалик кўпки, нафас олишга ҳам жой тополмайсан. Тинчгина турибман, ҳеч кимга тегмайман, бирдан кимдир орқамга суйкалаётганини сезиб қолдим. Ортимга ўгирилсам — бир йигит, юзи қизариб кетган, кўзлари ерга қарайди. Мен, шунақа уятчан ҳолда, пичирлаб: "Сал нарироққа сурилинг, илтимос!" дедим. У эса менга: "Узр, бу мен эмас, автобус шунақа чайқаляпти!" деди. Мен бунга жавобан шу...davomi