-Oshiq- [Off] (10.01.2022 / 18:44)
Shaharcha: Oyim qiz 2...

Yoxud

"Meni ishga olasizmi?"

Yangi ijodkor qizning oʻylari.

(Muxlisam bilan hamkorlikda, oʻylab topilgan hikoya.)

Eslatma: hikoyani qizbola tilidan oʻqing...


Men oʻz aksimga qaradim, kamchiliklarni tekshirish uchun yelkamni koʻzgu tomon burdim. Ishga joylashish uchun suhbatdan oʻtishim kerak! Ooo, bu meni doim asabiylashtirardi. Sababini bilmadim, lekin bu safar asabimni iloji boricha tinchlantirishga qaror qildim. Shunday qilib, men oʻzim tekshirdim, yaxshi lekin har ehtiyotdan ikki marta tekshirdim. Tim qora, sochlarim boʻynimga yaqin boʻshashgan stilda, meni begʻubor koʻrsatardi. Lelon paypoqlarim siqib olgan, uzun oyoqlarimning uchini silkitib, mushaklarning goʻzal shaklini koʻrdim.

Enimdagi biznes kostyumi menga xushmuomala va yoqimli, ayol qiyofasini shakllantirib berdi. Ana, endi men u yerga boshimni baland koʻtarib kira olaman va ishimga ega boʻlaman

"Mana sen tayyorsan Goʻzal!"

Oʻzimga dalda berdim, biroq shunga qaramay, qoʻllarim titradi. Qachonki asablar menga yaxshilikni ravo koʻrmasa, qoʻllarim xuddi shunday titrardi.

"Oʻzingni bos, Goʻzal... Shunchaki hammani ichki kiyimda tasavvur qilgin-da, kulib kiraver!"

Oʻylab qarasam bu oʻzimga beradigan eng yaxshi maslahat edi. Biroq bilardimki, bu maslahat qiziqchilar yoki aktyorlar uchun yaxshi ishlar ehtimol, lekin ish uchun suhbatga ketayotgan qizga emas albatta...

"Hammasi, yaxshi boʻladi!"

Men portfelimni oldim, uning tarkibini ikki marta tekshirdim. Uzbxxx shaharchasidagi, uzoq muddat boʻlgan fuqaroligim, chat klubdagi faolligim yana basi dugonalar, oshiqlarim, doʻstlarim tomonida berilgan tavsiyanomalar... Xullas hamma hujjatlar joyida. Uydan chiqgach, sevimli avtomobilimga oʻtirib, shahar markaziga shoshdim. Ulkan binoga kira solib, liftlarga qarab yurdim. Men liftlarni yomon koʻrardim. Lekin bundan ham koʻproq, men liftlarni qavatlar orasida avtobus kabi toʻxtashini yomon koʻrardim.
Oʻtkir odekolon va atir-upalarga koʻmilib ketgan kabena eshiklari ochilganda, boshqalar ter toʻkib, nima qilishini bilmay, ichkariga kirishdi. Qanday boʻlmasin, lift har doim odamlarning eng yomon hidlarini iskashga majbur qiladi. Men esa nafasimni siqib, yetti qavatga koʻtarilish uchun kurashishni xohlamadim. Shuning uchun liftni qaytishini kutdim. Nihoyat!

- Liftni ushlab turing!

Eshiklar yopila boshlaganda erkak ovoz eshitildi. Beixtiyor eshiklar yopib qolmasligi uchun qoʻlimni uzatdim.

"Jin ursin! Nega bunday qildim?"

Endi men bu odamni oʻtqazib yuborishga majbur boʻldim. Men qoʻlimni eshikdan olib oʻylardim. Bu aqlli eshiklar, oʻzlarini yopishga ruxsat berishdi.

- Rahmat, - dedi u jilmayib.

Ogʻzim ochildi. Men tabassum bilan unga hech qanday muammo yoʻqligini aytmoqchi boʻldim, lekin men qotib qolib, unga tikildim.

- Iltimos, yettinchi raqam, - dedi u tugmachalarga ishora qilib. Ertalabki vaqtini tejamoqchi boʻlganmi, galstugini qoʻlida ushlab olgandi. U iyagini ochdi va galstukni yoqasiga oʻradi. - Xoʻsh, xonim?

"Nima? Ha. Yettinchi raqam?"

Men unga oʻzimning hozirgi parishonligim bilan ahmoqona koʻrinmadim deb umid qildim. Yettinchi raqamni urdim va men bilan birga liftga kirgan yigitga tikilishni davom ettirdim.

- Men buni taqishdan nafratlanaman, - dedi u galstukni boʻyniga bogʻlashga urinib.
- Sizga yordam berishimni xohlaysizmi? - dedim jilmayib, unga yordam berish uchun portfelimni pastga qoʻydim.

Uni bir koʻrsangiz edi, uyalganidan yonoqlari qizarib ketdi. Kelishgan, baquvvat yigit, hatto poshnamda ham galstukni ushlab olish uchun qoʻllarimga koʻtarilishim kerak boʻldi. Qoʻllarim uning muskulli yelkalari ustidan sirgʻalib oʻtdi. Pastdagi shaklni tasavvur qila olmasdim. Uning keng yelkalari mening tasavvur olamiga olib oʻtishga majbur etdi. Men uning katta qoʻllari yelkamdan ushlab, meni oʻziga tortayotganini tasavvur qildim, shunda u meni uzoq va chuqur oʻpishi mumkin emasmi? Uning lablari, mening ehtirosli lablarim bilan raqsga tushsa edi. Ohh, mening tasavvurlarim, reallikka koʻchib oʻta olsa edi!

Men jilmayib, sehrli galstuk bilan ishladim, shu vaqtgacha u menga sehrini ishlatishini xohladim. Sovuq havoda koʻkraklarim ogʻriy boshladi. Va men allaqachon tomchilab turgan sharbatlarimdan yoqimli hidni his qila boshladim. Mening tursugim bir zumda namlandi.

Men xayollarni qoʻzgʻatib, oʻzimni tutishga urinib koʻzlarimni yumdim. Ammo uning oʻrniga koʻkragimni silab turgan qoʻllari haqidagi tasavvurlar egalladi. Oh, men ishonamanki, bu qoʻllardan biri mening qornimdan oʻtib pastlaydi, toki u mening sezgir klitorimni topmaguncha. U buni uddalaganda, qanday hisni tuyar ekanman? Yoqimlimi? Ogʻriqlimi?

Lift eshigi jiringlab ochildi va meni tasavvurlar olamidan chiqarib yubordi. Koʻzlarimni ochib, qizarib ketdim.

ʼʼEy Ollohim!ʼʼ

Endi men nimadir deyishim kerak edi. Men bu odamdan uzoqlasholmay ichimdan, u haqida xayol surib, hech narsa deyolmadim. Qanday, noqulay holat!

- Kechirasiz, - dedim men.

Toʻsatdan oyogʻi qayrilib ketgan kishidek, unga suyanib, ozgina yengillikni his qildim va muvozanatni rostladim. Men bu yolgʻonim, hamma hayajonimni yashirish uchun yetarli deb umid qildim. Men portfelni oldim va liftdan yugurib chiqdim.

"Xudoga shukur!"

Yoʻlakning oxirida badrafxona bor ekan. Men ayollar xonasiga kirib, eshikni orqamdan qulflab qoʻydim. Ichki kiyimim shunchalik nam, hidim esa havoda uchardi. Albatta, bunday ifor bilan ichkariga kirib borish noqulay boʻlardi. Hech qanday holatda men suhbatdoshim oldida, erkin oʻtira olmasdim.

Mening sezgir, emiziklarim kiyimlarim, orasida siqilib qolayotganini sezdim. Mening hayajonimni birov koʻrib qolishidan hayiqib, yolgʻizmanmi deb xonani koʻzdan kechirdim. Suhbat boshlanguncha taxminan oʻn besh daqiqa qoldi. Bu oʻzimni nazorat qilib olish uchun yetarli vaqt. Trusiklarimni yechib, rakovinada yuvib tashladim va quritgich tagiga joyladim. Endi men ularning qurishini kutib, devorga suyanib, koʻzlarimni yumdim. Men liftga qaytganimni tasavvur qilib, unga galstuk taqishga yordam berardim. Faqat avvalgi safardan farqli, men uyalib, noqulaylik sezmas xuddi eri yonidagi xotindek yalangʻoch, gul-gul yashnab ketardim. Oʻylaganimdek, u meni quchogʻida ushlab turardi. Oyoqlarim orasidagi yoriqda, uning ulkan azosining uchi, tepaga-pastga yoqimli tebranardi. Mening shaffof sharbatlarim, biz aloqaga kirishmasimizdan oldin ham, uning toʻqmogʻiga tomchilab oqardi. U meni ehtiros bilan labimdan, yanoqlarimdam, boʻynimdan oʻpardi.

"Umm!"

Uning, azosi mening ichimga asta singib, devorlar orasini toʻliq toʻldirdi. Meni baquvvat, tanasi bilan devorga mixlab, qayta-qayta zarba yoʻllaganda nola qildim...

"Oh, jin urgur!"

Bu fantaziyam yordam bermayotgani meni, diqqatimni oshirdi. Titrayotgan yadroimda yoqimli ogʻriq uygʻona boshladi. Koʻylagimning, xushbichim dizayni sabab, koʻkraklarim siqilib ogʻriy boshladi. Shunda koʻylagimni tugmalarini yechib, koʻkragimni ochdim. Ularni yupqa toʻrli, lifchiklardan ozod qildim va siqdim. Uning tili koʻkraklarimning sezgir goʻshtlari atrofida aylanayotganini tasavvur qildim. Men siltadim va barmoqlarini orasida koʻkragimni dumaladim, xuddi uning qoʻllari menga tegayotgani haqida oʻylab. Har bir emiziklarim uchqunlarni toʻgʻridan-toʻgʻri pastimga yetib borib, meni battar qoʻzgʻatdi. Bir necha tomchi sharbatlarim, sonimning ichki qismidan oqib tushdi.
Men bir qoʻlimni pastga tushirdim. Barmoqlarim jinsiy lablarimni, yumshoq burmalarini qopladi. Biroz erkalashlardan soʻng, klitorim titrab, ogʻriy boshladi.ʼʼBekam men ham eʼtiborga tayyormanʼʼ deyotgandek. Koʻzlarimni qattiq yumib, sekin ishqaladim. Men endi bir oyogʻimni koʻtarib, ushlab turganini tasavvur qildim. Uning pahlavon azosi, meniki bilan oʻynashib, sharbatlarimda choʻmilayotgan boshchasini xursand silkitardi...

Barmoqlarim uning sochlari orasidan chigallashib ketardi. U menga chuqurroq, qattiqroq urganida, oyoqlarimni yerdan koʻtarilar, nozik joylarimiz bir-biriga urulib, ohangli qarsaklar chalinardi.

"Oh, mening tasavvurlarim!ʼʼ

Barmoqlarimni jinsiy lablarim orasiga qistirib qoʻydim. Agar men bu ishga qabul qilinishga umid qilsam, buni tugatishim kerak edi. Shuni uchun klitorimga barmoqlarimni bosdim. Boshqa qoʻlimda koʻkragimni siqib, aylantirdim. Nihoyat, juda zarur orgazm paydo boʻldi. Tomogʻim qurib, qornim siqildi. Qaltiroqlarim meni ritmdan chiqarib yubordi, lekin men baribir ishqalayverdim. Qichqirib yubormaslik uchun labimni tishlab, oldim.

Hammasi nihoyat tugadi. Eng quvonarlisi, shu paytgacha birorta ehtiyojmand ayol kelib, meni bezovta qilmagani edi. Rakovinada yuvinib olgach, deyarli quruq tursikimni oldim. Issiq matoni, sezgir jinsiy lablarim ustidan siljitib, bir oz huzur qildim.

Men yana bir necha daqiqadan keyin oʻzimni ancha ishonchli his qilib, yana oynaga qaradim. Keyin chuqur nafas olib, eshik qulfini ochdim. Ana endi, bu ish uchun suhbatdan oʻtib, shaharchani zabt etishga tayyorman.

Koridor boʻylab yurib, qabulxonaga keldim. Kimdir kelib meni orqa eshikdan ofisga olib ketishini poylab, kutish xonasidan joy oldim.

- Miss L....?

Tanish ovoz, mening shaharchadagi ilk, taxalluslarimdan birini, aytib chaqirdi. Men oʻgirildim va oʻsha kuni, ikkinchi marta alpqomad yigit qarshisida, sexirlanib qolganimni koʻrdim.

ʼʼNega bu yigit, Gollivudda emas?ʼʼ

- Bu sizmi? - dedi, qoshini chimirib, menga ishora qilarkan.
- Ha, bu men. Salom, tanishganimdan xursandman. Men Miss L... Lekin siz Goʻzal deb chaqirishiz mumkin!

U jilmayib qoʻydi. Xudoyim uning tabassumi shunchalar iliq, yorqin ediki. Hech boʻlmaganda uning tishlari qiyshiq boʻlsa edi, men oʻzimda boʻlayotgan istaklarni osongina oʻchirib qoʻygan boʻlardim.

"Ey voh... Kelishgan, bu yigit meniki boʻlishi uchun nima qilsam ekan? Balki yugurib kelib, uning quchoqlab olsammikin? Ooo, bu gʻirt ahmoqlik boʻlardi... Balki, uni yoqtirib qolganimni aytib... Yoʻq, u ratetsachi? Jin ursin, shunchalikam kelishgan boʻladimi! U meni aqldan ozdiryabdi... Bir nima qilishim kerak! Oʻzi boshidanoq, bu ishga kirishga umidim yoʻq edi. Shunday ekan, hech boʻlmaganda undan yaxshi tasurot qoldirishin kerak...ʼʼ

- Ortimdan, yuring! - dedi u, koridor boʻylab yura boshladi.
- Hoʻp...

Unga yoqimli tabassum qilib ortidan jimgina ergashdim. Uning, kiborlarcha qadam tashlashlari, oʻzini titishi... ʼʼOhʼʼ Men chuqur nafas olib, havoda uchib yurgan, hidlarni ovladim. Hidim bor, zaif lekin baribir bor... Umm, bu odamni koʻrib, menda hammasini qaytadan boshlandi. Yoqimli ogʻriqlar... Tomchilar...

ʼʼShoshma! Balki u shunchaki yordamchidir. Ehtimol u meni boshqa birovga koʻrishga olib borayotgandir!ʼʼ xayolimga turli fikrlar kela boshladi.

- Mana, keldik, - dedi u jilmayib va men uchun ofis eshigini ochdi. - Marhamat...
- Rahmat...

Keyin u stolga oʻtirdi. Xonada boshqa hech kim yoʻqligini koʻrib, taxminlarim oʻzini oqlamaganidan xursand boʻldim.

- Xoʻsh, miss L... sizga shunday murojaat qilaymi yoki?
- Goʻzal... Siz Goʻzal deyavering!
- Yaxshi. Avval sizga shuni maʼlum qilishim kerakki, raisimiz SimptomFD... Lavozimga tayinlanadigan xodimlarini yaxshilab, tekshirishimizni talab qiladi. Bilsangiz kerak tarixda bunday voqealar boʻlgan. Lavozimga oʻtirib olgach, oʻz vazifalarini suiisteʼmol qilish hollari, koʻp uchragan... Xoʻsh, endi menga ayting-chi, nima sizni bu lavozimga munosib deb oʻylashga majbur etdi?

- Men... Menda chat klubdagi faollik borasida ajoyib rekord bor. Men deyarli hamma bilan, yaxshi munosabatdaman! - deya shivirladim.

Men shunchalar past ovozda shivirladimki, ovozim faqat mening miyamda aylanmadimikin deya shubhalanib, qarshimdagi xushsurat insonga tikildim. Yuragim koʻksimga duk-duk urildi. Kaftlarimdagi ter ularni silliq qilib qoʻydi. Yana mening xayolimni butunlay yangi fantaziyalar toʻplami egallab ola boshladi.

- Sizga bir daqiqa kerakmi Goʻzal? Siz biroz qizarib ketgan koʻrinasiz!
- Men yaxshiman... Kechirasiz... Men biroz asabiyman... Men...
- Hechqisi yoʻq, rosti, sizni asabiylashtirgan boʻlsam, uzr soʻrayman!

Muloyim jilmayib qoʻygan, yigitdan koʻzimni uzolmay xayolga toldim. Men chuqur nafas olib, keyingi soʻzlarim haqida oʻyladim. Agar men unga oʻylaganlarim haqida aytadigan boʻlsam, ikkalamiz ham kulishib, oddiy odamlar kabi suhbatni davom ettirarmidik! Yoki u suhbatni oʻsha yerda tugatib, menga eshikni koʻrsatib yuborarmidi? Bilmadim!

- Ertalab ovqat yemadim, barchasi shundan...
- Men oʻylabmanki, - u miyigʻida kulib qoʻydi, - Sizga suv olib beraman... Bir daqiqa!

U xona chetiga borib, bir stakan suv bilan qaytib kelganida, men oʻrnimdan turib, uni qoʻlidan oldim. Ikki qultum suvni yutgach lablarimni yalab, unga rahmat aytib jilmaydim.

- Xoʻsh tayyormisiz? - deb soʻradi u.
- Ha, tayyor.

Kresloga oʻtirib, portfelimdan rezyumeni olib, oʻzim haqida gapirishni boshlashim kerak edi. Buning oʻrniga mening tanam, hammasini oʻz zimmasiga oldi. Kech kutilmaganda, oyogʻim sirpandi, beixtiyor qichqirb koʻzlarimni yumdim. Koʻzlarimni ochganimda, baquvvat qoʻllar ogʻushida, bir juft tashvishli nigohlar qarshisida edim. Oʻzimni oʻnglashga chogʻlanmadim, aksincha gavdamni unga tashlab, bekamu-koʻst jilmayib, hislarimni koʻzlarimda jamlab unga termildim. Xayolan, meni oʻpishini buyurib, qattiq nigohimni ushlab turdim va koʻzlarimi ohista yumib, iyagimni biroz koʻtardim.

"Boʻlaqol... Boʻlaqol... Boʻlaqol!"

Nihoyat lablarim uning labiga bosildi, uning lablari qotib, tirsagimdan ushlab, oʻziga toʻgʻrilab oldi. Biz bu ishni, muntazam bajargan oshiqlardek, mohirona ijro etardik. Uning erkaklik azosi menga qarshi, qattiq oʻsib borayotganini sezdim. Men nola qilib, boshqa qoʻlim bilan uning boʻynidan quchdim. Uning javobi qanday boʻlishini kutdim. Bizning tilimiz lablarimiz orasiga raqs tushdi. U xuddi mening fantaziyamdagidek meni koʻtarib oldi. Meni quchogʻida ushlab, oyogʻimni beliga oʻrab oldim. Keyin u asta-sekin oldimdan pastga siljidi, uning issiq qoʻllari sonlarimni ushlab, meni stolining chetiga qoʻydi. Men oyogʻimni koʻtarib, boshimni orqaga tashladim, chunki uning tili mening har bir asabimni yondirdi. U asta, boʻynim soʻng koʻkragimga tushdi. Koʻkragimni lifchigimdan ozod qilib, ogʻriyotgan emiziklarimni emishni boshlaganda, yangi uchqunlar mening qalbimni battar yoritdi. Men uning qora sochlarini mushtlarim orasida ushlab, yaqinroq tortdim. Uning nolalari, menga oʻzgacha zavq shavq berdi.
Nihoyat uning qoʻli sonim boʻylab yuqoriga siljidi va mening hoʻl tursigimni yon tomonga surib klitorimni topdi. Uning bosh barmogʻi aylanib, mening klitim atrofida raqsga tushdi. Oh, goʻyoki mening badanimdan qoraqoʻngʻizlar oʻrmalab oʻtdi. Bu hissiyotdan sochlarim tik tugandek boʻldi.

U oʻrnidan turdi, mening ustimda egilib, koʻzlarimga tikildi. Tez harakat bilan barmogʻini oyogʻlarim orasiga urdi. Bilagini xuddi sirk jangilyori singari oʻynatib, barmogʻini bilan devorlarni siypaladi. Koʻzlarim qattiq qisilib, yigʻlamaslik uchun labimni tishladim. Uning bosh barmogʻi mening klitimga muhrlanib, qolgandi.

Men oyoqlarimni bilaklariga oʻrab, orqamga egildim. Stolning chekkasi badanimga qattiq botdi, lekin menga ahamiyat bermadim. Chunki uning barmoqlari, yashirin nuqtani topib olib, juganlagan biyadek yoʻrigʻiga yurgʻazardi. Uning barmoqlari har safar chayqalganda yangi toʻlqinlarni chiqarib, meni ichimdan burishishda davom etardim. Mening har bir mushagim taranglashar, vujudimni yangi orgazm egallab olardi.

Nihoyat tinchlanganimdan soʻng, u oyoqlarimni yelkasiga koʻtarib, engashdi. Men uning shimi, sirpanib yerga tushganini koʻrib, uning toʻqmogʻini ushlab sekin ishqaladim. Uning qalin azosi boʻylab pastga va tepaga siljiyotganida u nola qildi. Nihoyat, biroz siypalashlardan soʻng u mening belimdan ushlab, oʻziga tortdi. Uning, baquvvat toʻqmogʻi, mening nozik hislarim eshigini shiddat bilan ochib kirdi! Qalin goʻshtli, azo ichimga singib ketganda, men nafasimni ushlab turdim. Ochigʻi ilgari hech qachon qinimni shu qadar toʻla his qilmaganman.

Uning koʻzlari mening koʻkragim tebranishiga ilhomli qadalgan. Qoʻllari mening sonlarimni boshqaradi. Oldinga, orqaga... Yana bir bor u oʻzini menga bosardi. Har bir zarba, men ilgari sezganimdan ham chuqurroq boʻlardi.

Keyin u boshini oldinga tashlab, meni koʻkragim bilan oʻynadi. Siqimladi va kaftlari ostida dumalatib zavqlandi. Bizning tanamiz har safar bir-biri bilan uchrashganda, oh-voh, ohangdor tovushlar uygʻunligi yaralardi. Ichimda toʻlqinlanuvchi zavq paydo boʻldi va men bir necha soniya ichida sherigimni issiq oqim bilan siylashimni bilardim. Bu bosqichda tanamni boshqara olmadim. Mening jinsiy azoimni har bir mushaklari, uning tebranuvchi azosiga yopishdi.

U ham, kon mashinasi kabi, kindigin ostini burgʻilashda davom etdi. Har gal, qattiqroq... Tezroq...

Keyin qotib qoldi. U menga shunday kuch bilan kirib olgandiki, beixtiyor ortga surildim. Uning oh-vohi meni qichqiriqlarimga qorishib ketdi, chunki meni issiq oqimim toʻlgan... Uning orgazmining kuchi esa menikini chetga surib qoʻygandi. Men titrab-qaqshab, ichimdagi qalin goʻshtni, qinlarim bilan qisib oldim. Uning qoʻllari ichimdan issiq oqim qaynab ketayotganda, sonlarimni yuqoriga va pastga siljitishda davom etdi va oʻzicha huzurlandi.

Hammasi soviy boshlagach, u biqinlarimni qoʻyib yubordi va qoʻllab-quvvatlash uchun stolini ushladi. Chunki men yerga yiqilib tushishim mumkin deb oʻyladim. Biz nafas rostlash uchun bir, birimizni qoʻllarimizdan tutdik. Men tizzalarim ogʻirligimni koʻtarishi mumkinligiga amin boʻlguncha kutdim. Ketin uning ostidan chiqib, kiyimlarimni tartibga sola boshladim.

- Bilasanmi, men seni hozir ishga qabul qila olmayman, - dedi u, -Aytmoqchimanki, bu shunchaki...
- Ha, sizni tushunaman.

Men jilmayib portfelimni oldim.

- Goʻzal, agar sizda hamma narsa yaxshi boʻlsa, men ertaga sizni yana suhbatda kutaman!
- Ertaga?
- Ha. Men bu lavozim sizniki boʻlishi kerak deb oʻylayman...

Men jilmayib, eshik tutqichini tutdim. U shimini belidan orqaga tortdi va kamarini bogʻladi...

- Ertagacha janob A....



TAMOM...


Izoh:

Hikoyadagi voqealar, avvalgi hikoyadagi ijodkor qiz yozganlari... Tushunganizdek, bir hikoyadan boshqasi tugʻilib, ijodkor fantaziyalar qanotida uzviy davom etaveradi.

Hamkorlik quilishni istaganlar, pochtamga yozing.

Hikoya ijodkorli: -Oshiq-
Gʻoya muallifi: Goʻzal

Ha aytgandek, qadirli oʻquvchi qoʻllab-quvvatlash uchun karta raqamimni soʻrab yurmang... Sizni hikoyam sahifasiga tashrifingiz, yozgan izohingiz, men uchun million dollardan afzal...