Tasodifiy hikoya: Xech kimga aytolmagan gaplarim 4
Кучага чикиб тоза хаводан туйиб нафас олдимох мазза. Кейин 1-2 чигал ёзди машкларини бажардик сунг -...davomi
Кучага чикиб тоза хаводан туйиб нафас олдимох мазза. Кейин 1-2 чигал ёзди машкларини бажардик сунг -...davomi
..::Homilador Foxisha::..
Добавил: | -MAJNUN- (12.03.2016 / 21:04) |
Рейтинг: | (1) |
Прочтений: | 34554 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
..::Homilador Foxisha::..
(Voqea real bo'lgani uchun ismlar o'zgartirilgan.)
Akami yaqin oshnasi bor qassob. Ismi Hatam biznikiga ko'p kelardi. Shuni uchun momilamiz yaxshi. O'rtog'lari orasida hammadan birinchi uylangan bo'lsaham qachon qarama fohishaxonaga borardi. Doyimo mani ko'rsa xazillashib:
- 5x1 qilganlarni kaftiga jun chiqadi! -dedrdi. O'sha paytlarda bu so'z rosa urf bo'lgandi. Birorta bola o'zi bilmagan xolda kaftiga qarab qo'ysa bo'ldi, masxralab kulardi. Birinchi gal aytganda bilmasdan qarab qo'ygan ekanman. Shundan keyin:
- Jalapga olib boraymi? -deb hazil qilishga o'tdi...
O'shanda 6 sinfni endi tugatib yozgi kanikulga chiqgan edik. Bollarni tashabbusi bilan, o'g'l bollor, qizlar yonimizga sinf raxbarimizni olib, Namanganni Chus rayonidagi bog'ga aylangani boradigan bo'ldik...
Uch-to'rt kun avval ota-onam sanatoryaga ketgan edilar. Uyda akam, 8 yosh ukam va 6 yashar singlim bilan qolgan edik. O'sha paytda judayam uyquchi edim. Shuni uchun akamga erta tongda uyg'otib qo'yishini tayinlagan edim. Lekin o'zim uyg'ondim, afsuski judayam kech. Aftabus ketib bo'lgan, akamdan achchiqlandim. Akam xovlida kravatda mazza qilib uxlab yotardi. Artizdandan bir chelak suvni olib akami ustiga qo'yvordim. Keyin rosa so'kdim, haqoratladim. Akam o'rnidan turib indamay ho'l bo'lgan ko'rpa to'shaklarni oftobga qo'ydi. Hozir eslasam akamga qoyil qolaman. Yuragi qanchalar keng bo'lgan ekan-a. Hech narsa demagan, hatto bir chertibham qo'ymagan. O'sha paytda akam inistitutda o'qib ham ishlardi, u ham charchab kelardi. Ammo mani ukalarimni erkaligimiz, injig'ligimiz, hazillarimni ko'tarar edilar...
Akami so'kib alamimdan chiqolmadim u bu narsalarni uyoq bu yoqqa uloqtirdim. Shu payt akam xonasidan pul ko'tarib chiqdi:
- Bo'ldi, ha deb jig'ibiyron bo'laverma. Manabu pulni olib yo'lga chiq birorta taksini ushlab ketaver, o'rtog'laringni bog'da topib olasan! -dedi.
- O'zima?
- Nima qo'rqasanmi o'g'lbolasanu?! -dedi.
- Ho'p! -dedim. Akami gapida jon bor deb tezda kiyinib katta yo'lga chiqdim. Shu payt yonimga DAMAS mashinasi kelib to'xtadi.
- Ukam yo'l bo'sin?
- Yaxshimisiz Hatam aka, Namanganga ketyabman!
- O'zing-aaa?
- Ha!
- Pishirib qo'yibdimi? -deb kuldi.
- Ha yeb kelaman! -dedim.
- O'tir mashinaga! -dedi.
- Ho'p! -deb o'tirdim.
- Endi gapir! -dedi. Man aftabusdan kech qolganimi aytib berdim.
- O'rtog'laring ko't ekan! -dedi.
- Yo'q hamma ogohlantirilgan edi. Erta tongda soat 5:00 kelmagan qolib ketadi deb tayinlagan edi! -dedim.
- Unda ayib o'zingda ukam!
- Shuni uchun taksi tutib o'zim bormoqchiman, qaysinisiga o'tiray avval Popni aftabusiga o'tib uyog'iga taksida boraymi yo bir taksi ushlab boraveraymi, maslahat bering Hatam aka? -dedim.
- Yaxshisi uka man bilan yur, sani beypul Andijonni aylantirib kelaman! -dedi.
- Chuschi Halinchalak, charxpalakka chiqmoqchi edim?
- Hali ko'p borasan, yaxshisi manga sherik bo'l. Agar istasen jalabga olib boraman. Qo'rqma haqqini man to'lavoraman! -dedi. Jalab so'zini eshitganimdan so'ng Hatam aka bilan birga borgim keldi ammo:
- Hatam aka rosdan jalaplarni oldiga olib borasizmi?
- Yigit bo'pqolding, hadeb 5x1 qilib yuravermay amni lazzatidan tatib ko'rgin! -dedi.
- Akam bilsa...
- Qo'rqma birormarta birortasini sotmaganman. Saniham akangga aytmayman! -dedi...
Shundan keyin Hatam aka bilan Andijonga ketdik. Orqa o'rindiqlar olib tashlangan. Un 3, 4 qop, yog' bir yashik, muzqaymoq sotadigan kichik muzlatkich idish. Hoyna-hoy uni ichida go'sh bo'lsa kerak, hidlanib qolmasligi uchun...
Hatam akani dadasi katta qassob, Hatam akaham dadasi bilan qassoblik qiladi. Uchta go'sh do'koni bor. Uncha muncha boydan oshsa oshadiki kam emas. O'ziham ismiga monan Hatamtoy qishloqda biror qiynalgan bor, muhtojlar bormi yordamini ayamaydi. O'zi oylada kenja farzand uchta opasi bor taqdirmi hamma opalari vodiy bo'ylab tarqab ketgan. Ikkitasi Farg'ona bittasi Andijonga tushgan. Hatam aka opalarini tez-tez yo'qlab turadi. O'sha kuniham opasini ko'rgani Andijonga ketayotgan ekan...
Nihoyat opalarinikiga bordik. Juda iliq kutib oldilar. O'tirib abet qilgach, narsalarni qoldirib ortga qaytdik. Andijondan chiqmadik, Hatam aka bir do'kon oldida to'xtab bir halta narsa harid qildi. Keyin o'sha yaqin atrofdagi bir kvartiraga kirib qo'ng'irog'ini bosdik...
Qopqora sochlarini yoyib olgan, o'zi oppoq, ko'zlari ko'k rangli judayam chiroyli ayol eshikni ochdi.
- Vaaay Hatamchik sog'intirvordizu! -deb kulib Hatam akani quchoqlab ko'rishdi. Mani ko'rib:
- Mehmon olib keldizmi? -dedi.
- Ha, Zari uyingga kiritasanmi?
- Da, kirilar! -dedi. Gapirish talaffuzi judayam ajoyib, o'ziham kulib gapirar jilmayishi o'ziga yarashib turardi. Menimcha millati boshqa bo'lsa kerak. Bizni ichkariga taklif qildi. Ichkariga kirayotib ko'zim qorniga tushdi. Futbol koptogiday chiqib turar edi. Ko'zga juda g'alati ko'rinar ekan.
Biz ichkariga kirib o'tirdik, u Hatam aka olib kelgan narsalarni oshxonasiga olib kirib ketti.
- Hatam aka savolim bor?
- Aytaver!
- Siz aytgan jalap shumi?
- Ha, yoqdimi?
- Juda chiroyli ekan, ammo qornida bolasi bormi? -dedim.
Hatam aka kuldi:
- Zari buyoqqa kel? -dedi.
- Ha, Hatamchik! -deb jilmayib oshxodan chiqib oldimizga keldi.
- Qorningni ko'rsat? -dedi. U qornini oldiga chiqarib, madel qizlarday joyida bir aylanib qo'ydi.
- Oldingi safar uncha bilinmasdi, o'zi necha oylik bo'ldi?
- Besh yarim! -dedi.
- Katta bo'lib qolibdi, bizni qabul qilaverasanmi?
- Da... Hechnima qilmaydi!
- Ukam birinchi marta ketlishi, bitta o'pib qo'y! -dedi.
- Da.. Hozir! -dedida ikki yuzimdan ushlab labimdan bitta o'pdi. Judayam g'alati bo'lib ketdim, hayotimda birinchi bo'sa.
- Pamadani izi qoldi! -dedida barmog'i bilan labimi asta siladi. Qo'llari judayam mayin ekan.
- Vaaay... Qizarib ketti? -deb qiqirlab kulvordi.
- Yangida! -deb Hatam akaham kuldi.
- Yana o'paman! -deb yana o'pmoqchi edi. O'zimdan nariga itardim.
- Uyalyabdi ukayiz Hatamchik?
- Uyalma o'zi bu shunaqa, sal uyalsang ustingdan kuladi yaxshisi ko'kragidan ushlab ko'r! -dedi Hatam aka...
Ayolga qaradim, u manga tikilib, sadafday oppoq tishlarini ko'rsatib jilmayib ko'kragini oldinga chiqardi. Qotib qolgandim, ko'kragiga qo'lim bormasdi.
- Nega uyalasan ushla, baya niyatlaring boshqacha ediyu! -dedi Hatam aka. Mashinada kelayotganimizda rosa maqtangan edim, u qilib tashlayman bu qilib tashlayman. Ammo kelganda ko'kragini ushlab qo'yishgaham duhim yetmay qoldi. Ayol shatta qo'limi ushladida, ko'kragiga qo'ydi. Yumshoqqina ekan bir ikki g'ijim qo'ydm. Yana bir qiqirlab kuldida bir ikki o'pib oldi:
- Bu yoqimtoy yigitcha manga yoqdi, hozir kelaman! -deb oshxonaga kirib ketdi.
- Qalay ukam yoqdimi? -dedi Hatam aka.
- Ha... G'alatiroq ekan! -dedim. Hayotimda birinchi bor jalabga kelishim edida.
Hatam aka kuldi:
- Bu boshqacha, agar sani haqiqiy jalaplarga olib borsam qochib ketar ekansanda!
- Yo'q unchalimas,
(Voqea real bo'lgani uchun ismlar o'zgartirilgan.)
Akami yaqin oshnasi bor qassob. Ismi Hatam biznikiga ko'p kelardi. Shuni uchun momilamiz yaxshi. O'rtog'lari orasida hammadan birinchi uylangan bo'lsaham qachon qarama fohishaxonaga borardi. Doyimo mani ko'rsa xazillashib:
- 5x1 qilganlarni kaftiga jun chiqadi! -dedrdi. O'sha paytlarda bu so'z rosa urf bo'lgandi. Birorta bola o'zi bilmagan xolda kaftiga qarab qo'ysa bo'ldi, masxralab kulardi. Birinchi gal aytganda bilmasdan qarab qo'ygan ekanman. Shundan keyin:
- Jalapga olib boraymi? -deb hazil qilishga o'tdi...
O'shanda 6 sinfni endi tugatib yozgi kanikulga chiqgan edik. Bollarni tashabbusi bilan, o'g'l bollor, qizlar yonimizga sinf raxbarimizni olib, Namanganni Chus rayonidagi bog'ga aylangani boradigan bo'ldik...
Uch-to'rt kun avval ota-onam sanatoryaga ketgan edilar. Uyda akam, 8 yosh ukam va 6 yashar singlim bilan qolgan edik. O'sha paytda judayam uyquchi edim. Shuni uchun akamga erta tongda uyg'otib qo'yishini tayinlagan edim. Lekin o'zim uyg'ondim, afsuski judayam kech. Aftabus ketib bo'lgan, akamdan achchiqlandim. Akam xovlida kravatda mazza qilib uxlab yotardi. Artizdandan bir chelak suvni olib akami ustiga qo'yvordim. Keyin rosa so'kdim, haqoratladim. Akam o'rnidan turib indamay ho'l bo'lgan ko'rpa to'shaklarni oftobga qo'ydi. Hozir eslasam akamga qoyil qolaman. Yuragi qanchalar keng bo'lgan ekan-a. Hech narsa demagan, hatto bir chertibham qo'ymagan. O'sha paytda akam inistitutda o'qib ham ishlardi, u ham charchab kelardi. Ammo mani ukalarimni erkaligimiz, injig'ligimiz, hazillarimni ko'tarar edilar...
Akami so'kib alamimdan chiqolmadim u bu narsalarni uyoq bu yoqqa uloqtirdim. Shu payt akam xonasidan pul ko'tarib chiqdi:
- Bo'ldi, ha deb jig'ibiyron bo'laverma. Manabu pulni olib yo'lga chiq birorta taksini ushlab ketaver, o'rtog'laringni bog'da topib olasan! -dedi.
- O'zima?
- Nima qo'rqasanmi o'g'lbolasanu?! -dedi.
- Ho'p! -dedim. Akami gapida jon bor deb tezda kiyinib katta yo'lga chiqdim. Shu payt yonimga DAMAS mashinasi kelib to'xtadi.
- Ukam yo'l bo'sin?
- Yaxshimisiz Hatam aka, Namanganga ketyabman!
- O'zing-aaa?
- Ha!
- Pishirib qo'yibdimi? -deb kuldi.
- Ha yeb kelaman! -dedim.
- O'tir mashinaga! -dedi.
- Ho'p! -deb o'tirdim.
- Endi gapir! -dedi. Man aftabusdan kech qolganimi aytib berdim.
- O'rtog'laring ko't ekan! -dedi.
- Yo'q hamma ogohlantirilgan edi. Erta tongda soat 5:00 kelmagan qolib ketadi deb tayinlagan edi! -dedim.
- Unda ayib o'zingda ukam!
- Shuni uchun taksi tutib o'zim bormoqchiman, qaysinisiga o'tiray avval Popni aftabusiga o'tib uyog'iga taksida boraymi yo bir taksi ushlab boraveraymi, maslahat bering Hatam aka? -dedim.
- Yaxshisi uka man bilan yur, sani beypul Andijonni aylantirib kelaman! -dedi.
- Chuschi Halinchalak, charxpalakka chiqmoqchi edim?
- Hali ko'p borasan, yaxshisi manga sherik bo'l. Agar istasen jalabga olib boraman. Qo'rqma haqqini man to'lavoraman! -dedi. Jalab so'zini eshitganimdan so'ng Hatam aka bilan birga borgim keldi ammo:
- Hatam aka rosdan jalaplarni oldiga olib borasizmi?
- Yigit bo'pqolding, hadeb 5x1 qilib yuravermay amni lazzatidan tatib ko'rgin! -dedi.
- Akam bilsa...
- Qo'rqma birormarta birortasini sotmaganman. Saniham akangga aytmayman! -dedi...
Shundan keyin Hatam aka bilan Andijonga ketdik. Orqa o'rindiqlar olib tashlangan. Un 3, 4 qop, yog' bir yashik, muzqaymoq sotadigan kichik muzlatkich idish. Hoyna-hoy uni ichida go'sh bo'lsa kerak, hidlanib qolmasligi uchun...
Hatam akani dadasi katta qassob, Hatam akaham dadasi bilan qassoblik qiladi. Uchta go'sh do'koni bor. Uncha muncha boydan oshsa oshadiki kam emas. O'ziham ismiga monan Hatamtoy qishloqda biror qiynalgan bor, muhtojlar bormi yordamini ayamaydi. O'zi oylada kenja farzand uchta opasi bor taqdirmi hamma opalari vodiy bo'ylab tarqab ketgan. Ikkitasi Farg'ona bittasi Andijonga tushgan. Hatam aka opalarini tez-tez yo'qlab turadi. O'sha kuniham opasini ko'rgani Andijonga ketayotgan ekan...
Nihoyat opalarinikiga bordik. Juda iliq kutib oldilar. O'tirib abet qilgach, narsalarni qoldirib ortga qaytdik. Andijondan chiqmadik, Hatam aka bir do'kon oldida to'xtab bir halta narsa harid qildi. Keyin o'sha yaqin atrofdagi bir kvartiraga kirib qo'ng'irog'ini bosdik...
Qopqora sochlarini yoyib olgan, o'zi oppoq, ko'zlari ko'k rangli judayam chiroyli ayol eshikni ochdi.
- Vaaay Hatamchik sog'intirvordizu! -deb kulib Hatam akani quchoqlab ko'rishdi. Mani ko'rib:
- Mehmon olib keldizmi? -dedi.
- Ha, Zari uyingga kiritasanmi?
- Da, kirilar! -dedi. Gapirish talaffuzi judayam ajoyib, o'ziham kulib gapirar jilmayishi o'ziga yarashib turardi. Menimcha millati boshqa bo'lsa kerak. Bizni ichkariga taklif qildi. Ichkariga kirayotib ko'zim qorniga tushdi. Futbol koptogiday chiqib turar edi. Ko'zga juda g'alati ko'rinar ekan.
Biz ichkariga kirib o'tirdik, u Hatam aka olib kelgan narsalarni oshxonasiga olib kirib ketti.
- Hatam aka savolim bor?
- Aytaver!
- Siz aytgan jalap shumi?
- Ha, yoqdimi?
- Juda chiroyli ekan, ammo qornida bolasi bormi? -dedim.
Hatam aka kuldi:
- Zari buyoqqa kel? -dedi.
- Ha, Hatamchik! -deb jilmayib oshxodan chiqib oldimizga keldi.
- Qorningni ko'rsat? -dedi. U qornini oldiga chiqarib, madel qizlarday joyida bir aylanib qo'ydi.
- Oldingi safar uncha bilinmasdi, o'zi necha oylik bo'ldi?
- Besh yarim! -dedi.
- Katta bo'lib qolibdi, bizni qabul qilaverasanmi?
- Da... Hechnima qilmaydi!
- Ukam birinchi marta ketlishi, bitta o'pib qo'y! -dedi.
- Da.. Hozir! -dedida ikki yuzimdan ushlab labimdan bitta o'pdi. Judayam g'alati bo'lib ketdim, hayotimda birinchi bo'sa.
- Pamadani izi qoldi! -dedida barmog'i bilan labimi asta siladi. Qo'llari judayam mayin ekan.
- Vaaay... Qizarib ketti? -deb qiqirlab kulvordi.
- Yangida! -deb Hatam akaham kuldi.
- Yana o'paman! -deb yana o'pmoqchi edi. O'zimdan nariga itardim.
- Uyalyabdi ukayiz Hatamchik?
- Uyalma o'zi bu shunaqa, sal uyalsang ustingdan kuladi yaxshisi ko'kragidan ushlab ko'r! -dedi Hatam aka...
Ayolga qaradim, u manga tikilib, sadafday oppoq tishlarini ko'rsatib jilmayib ko'kragini oldinga chiqardi. Qotib qolgandim, ko'kragiga qo'lim bormasdi.
- Nega uyalasan ushla, baya niyatlaring boshqacha ediyu! -dedi Hatam aka. Mashinada kelayotganimizda rosa maqtangan edim, u qilib tashlayman bu qilib tashlayman. Ammo kelganda ko'kragini ushlab qo'yishgaham duhim yetmay qoldi. Ayol shatta qo'limi ushladida, ko'kragiga qo'ydi. Yumshoqqina ekan bir ikki g'ijim qo'ydm. Yana bir qiqirlab kuldida bir ikki o'pib oldi:
- Bu yoqimtoy yigitcha manga yoqdi, hozir kelaman! -deb oshxonaga kirib ketdi.
- Qalay ukam yoqdimi? -dedi Hatam aka.
- Ha... G'alatiroq ekan! -dedim. Hayotimda birinchi bor jalabga kelishim edida.
Hatam aka kuldi:
- Bu boshqacha, agar sani haqiqiy jalaplarga olib borsam qochib ketar ekansanda!
- Yo'q unchalimas,