Tasodifiy hikoya: mazza bolgandi
rostanam bo'gan voqeani aytib bermoqchiman ismim wartmas o'g'il bolaman yowim 21.da bowladi. Karochi...davomi

Kamol). Nima, senga bola tug'ish o'yinchoqmi?

-Kamol aka, meni ham tushuning. O'zimga qolsa tug'mas edim. Lekin nima qilay...

-Nima qilay, nima qilay...
Eeeee go'r qil, balo qil lekin tug'maysan bolani...

Kamol akasining bola tug'ilishiga xursand bo'lish o'rniga tutoqib qarshilik ko'rsatishi Mahliyoning yetti uxlab tushiga kirmagan xodisa edi. Shunda u bildiki, Kamol uni sevmagan, shunchaki, o'z hirsi manfaatlari yo'lida go'zal jononga yetishish uchun qilingan harakat ekanligini Mahliyo tushunib yetdi. Mahliyo o'z eriday ko'rguvchi Kamol akasini o'zidan bundayin osonlikcha voz kechib ketishini kutmagandi.

Uyni boshlariga ko'targanlaricha ikkisining janjali yakuni Kamolning bir shartni, ya'ni:
-Yoki bola, yoki men...
Tanla! -deya chiqib ketishi bilan yakunlandi.

Kamol chiqib ketganidan so'ng Mahliyo avvaliga turgan joyida biroz tek qotdi. Shu o'tgan vaqt ichida hayoliga tur xil fikrlar bir-birining ustiga navbat kutmay kela boshladi. O'tmishda, o'z yaqinlariga qilgan nomaqbul ishlaridan afsus chekdi. Biroz ko'ziga yosh oldi. Avvaliga afsus yoshlari bo'lib chiqayotgan ko'z yoshlar so'ngra g'azab, nafrat ko'z yoshlariga o'z o'rnini bo'shatib berdi. Ich-ichidan qaynab chiqayotgan adovatli g'azab Mahliyoning aqliy salohiyatiga turli xil nafrat uniga qorilgan fikrlarni qalashtirib tashladi.
Mahliyo ertaga va kelajakda qilmoqchi bo'lgan ishlari rejasini aqliy homcho't qilganicha uxlab qoldi.



*******************************



Sud hukmi!!!

O'zbekiston Respulikasi Jinoyat kodeksining ***-moddasi, **-qism, ** bandi bilan ayblanayotgan Mamatqulov Kamol Nosirovich aybdor deb topildi va ** yilga ozodlikdan mahrum etish jazosi belgilandi.

Hukmdan norozi bo'lgan tomonning ishni qayta ko'rib chiqish haqidagi davosi rad etilsin!


Mahliyo o'ziga nisbatan Kamolning qilgan hatti-harakatlarini javobsiz qoldirmadi. Nafaqat javobsiz, balki uni o'z qilmishlari uchun misoli yeldek yugurtirdi. O'zining ayollik makridan foydalanib, bir bolaning otasi bo'lgan Kamolni panjara ortiga joyladi.
Albatta, uning bu ishni amalga oshirishi uchun unga o'z ishining ustasi bo'lgan advokat zarur edi. Kamoldan ketiboq, chiroyli husnga ega bo'lgan Mahliyo o'z husnidan foydalanib shaharning manaman degan advokatlaridan birining jazmaniga aylandi. O'zining eski jazmanini panjara ortiga o'tkazish uchun orttirilgan yangi jazman o'z ishini qoyilmaqom qilib bajardi. Mahliyoning bu ko'r-ko'rona, jahl va nafrat ustida qilgan ishi Kamolning xonadoniga ko'pgina balolarni yog'dirdi. Uni o'z qo'lida misoli qo'g'irchoqdek o'ynadi. Alal oqibat qo'g'irchoq o'ynashdan zerikkan, undan keraklicha daromadli manfaat olgan Mahliyo uni so'nggi manzil, panjara ortiga oborib tashladi.

Kamol bilan bo'lib o'tgan ishlardan so'ng chimildiq ko'rmay juvon bo'lgan Mahliyo qornida, borgan sari kattalashib, rivojlanib borayotgan bolani tug'ishi majbur edi. Mahliyo oldinda uni qiyin damlar kutib turganini his etgancha, o'zining chiroyli husniyu, qad-u qomatini hirs, aysh-u ishrat deb atalmish bozorga soldi. Chunki, bolani tug'ish oldi va undan keyingi hayotida unga yashashi uchun mablag' zarur edi.
Advokat jazman Mahliyodan keyingi olgan ishida qing'irliklar chiqib o'zi ham ko'p vaqt o'tmay Kamolni yuborgan manzil tomon yo'l soldi. Aniqrog'i, mafiya ishiga aralashgan advokat o'z oyog'iga o'zi bolta urdi.
Mahliyoga yaqinlashgan har erkak, uning bilan bir bo'lishlik ortidan kelguvchi turli xildagi ko'ngilsizlar buluti ostida qolib ketar edilar...


Bir amallab o'z tanasidan yana bir yangi, murg'akkina tanani vujudga keltirgan Mahliyo, garchi ona deya atalmish sharafli unvonga ega bo'lgan bo'lsa-da, lek u onalik tuyg'usini o'z hissiyotlarida zarracha bo'lsa-da his etmadi. Unga doyalik qilgan shifokorning, tug'ruqxonadan chiqib ketayotganida: -boshqa farzandlik bo'la olmaysiz - degan gapi bo'lmaganida edi, onalik baxtini his etmagan Mahliyo undan osongina voz kechib ketar edi.
Ha, endi u majbur...
Shunga majburki, qarigan chog'ida uning hol-axvolidan xabar olib turish, unga qarashi uchun Kamol va u bilan oradagi jinsiy yaqinlik natijasida tug'ilgan farzandni voyaga yetkazishga majbur. Uning qo'lidagi jajjigina og'il farzand, hali bu foniy hayot, unga qo'shib o'z tuqqan onasi tomonidan ne-ne sinoatlarni olib kelishini bilmagan holatida indamaygina orom olib ketar edi...

Tug'riqdan biroz vaqt o'tib, anchayin o'ziga kelgan Mahliyo, eski ishini yana qaytadan boshladi. Yengil-yelpi hayotning quliga aylangan qiz bora-bora o'z hirsi quli, bangisiga aylanib qoldi. O'zining tanasini bozorga solganicha, turli xil yod kishilarga oddiy buyum sifatida pullar, uning ortidan o'z hirsini ham qondirar edi. Mahliyoning aysh-u ishratdan, yelgil hayotdan tarkib topgan kun-u tunlari va ularning yig'indisidan hosil bo'lguvchi haftalar, oylar-u yillari shu tarzda o'ta boshladi.

Onasining har xil erkak quchog'ida ilondayin to'lgonib, ularning hojatini chiqarish uchun qiladigan nag'malari, uning oldi-da bamaylixotir yarim yalang'och ba'zida qib yalang'och yurishlari yoshgina bolakayga, uning dunyo qarashiga qay ma'noda ta'sir etishi, o'sha paytda yolg'iz yaratgangagina ayon edi.


*******************************



Tundagi hushdorining turli xildagi vadalariyu, yolg'on avrashlari, o'ziga yor qilib olaman deyishlari, u bilan tunni o'tkazishidan chinakamiga lazzat olishi, Mahliyoning zaharlanishga ulgurgan o'y-u hayollarini bundanda battarroq tubanlikka qo'l urishiga, ya'ni, o'z tuqqan bolasini bolalar uyiga topshirishgacha yetib keldi.

Juvon qo'lida, jon holatda onaizoriga yalinib-yolvorayotgan bolakayning shovqin-suroni bolalar uyi binosining ichidagi boshqa ovozlarning ustidan o'z hukmronligini o'rnatdi, qoldi. Bino xonalaridan: bir-bora erkalamoqlikga, mehrga tashna yoshgina ko'zlarning javdirab qarab turishiga ko'zi tushgan Mahliyoning yuragi hech narsani sezmadi. Uning qalbidagi barcha ezgu tuyg'ularining barchasini uning hirs deb atalmish, faqat kayf-u safoni xohlovchi tuyg'usi allaqachon uning yuragidan chiqarib tashlagan edi.

Akromning onasiga qarata qilgan barcha dod-voylari, dilni ezib yuboradigan darajada yalinib-yolvorishlari, barcha-barchasi besamar yakunlandi. Oqibatda, taqdirga tan bergan bolakay onasining ketar chog'ida uning ortidan zorlangancha, uning ortiga bir bora, so'nggi bora qarashiga umidlangancha qarab qoldi. Lek, bag'ri allaqachon hechda yorilmaydigan toshlardan tarkib topgan ona o'g'liga buni ham ravo ko'rmay gavjum shahar ichidagi olomon qariga singib ketdi...



davomi bor...