Tasodifiy hikoya: Hiyonat
Uyga qaytganimda, ayolim kechki ovqatga dasturhon tuzayotgan ekan. Uni qo'lidan tutib yonimga o'...davomi

Xoin 1-qism

Добавил:	Qayumov (08.12.2014 / 23:08)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11036
Комментарии:	Комментарии закрыты

Men maktabda kimyo, fizika va ingliz tili faniga juda qiziqardim. Shu fanlardan baholarim doim 5 bölardi. Maktabni bitirsam Toshkentdagi TURIN POLITEXNIKA UNIVERSITETIga öqishga kiraman deb niyat qilgandim. Bu qölimdan kelardi. 11-sinfda öqib yurganimizda kim qayerda öqimoqchi mavzusida insho yozganimizda sinfdoshim Iroda ham Toshkentdagi biror universitetga hujjat topshirishini yozibdi. Bahodir jöram ham Toshkentga men öqimoqchi bölgan universitetda öqish niyatida ekanini yozibdi. Qolganlar Samarqandni özida öqiymiz deyishibdi. Men Iroda ham Toshkentda öqimoqchi ekanidan xursand böldim. Chunki men uni sevardim. Iroda juda chiroyli va odobli qiz, öqishi ham yaxshi. Kimyoda mendan oshsa oshardiki, kam emas edi. Xullas öqish tugadi. Men Iroda bilan gaplashib uni ham Tosh. Turin Politex.gakirishga köndirdim. Bahodir, men (Bektosh) va Iroda Toshkentga hujjat topshirib keldik. Irodalarni oilasi öziga töq, qizi qayerga desa ösha yerda öqish imkoni bor edi. Men va Bahodir oddiy oiladan edik. Jöshqin Zarafshon daryosi böyida baliq ovlab uchovlon orzumand, kelajak haqida reja qildik. Iroda uyiga ketganda ham gapimiz tugamadi. Sentyabrda
imtihon natijalarini bilish uchun Toshkentga bordik. Men va Iroda imtihondan ötibmiz! Lekin Bahodirni balli yetmabdi. Biroz xafa böldiyu, bizlarga omad tilab qishloqqa qaytdi. Iroda özida yöq xursand, men ham shodlikdan uchay derdim. Iroda uylariga telefon qilib xushxabarni aytgach, ertasiga otasi kelib unga ijara uy topib berdi. Umumiy yotoqxonaga ruxsat bermadi. Ösha paytlari meni sotkam yöq edi shuning uchun gapimni Bahodirdan aytib yuborgandim...
2008-yil sentyabrdan öqishga qatnay boshladik. 3-4 oy böldi öqiyotganimizga. Talabalik ham yaxshi ekan-u, xarajatlarga yetarli pul topilmagani yomon ekan. Irodani ijara uyiga yaqin joyda duradgorlik ustaxonasi bor ekan ösha yerda yordamchi bölib ishlay boshladim. Öqishdayam Irodadan köz uzmasdim. Shu zaylda birinchi öquv yili tugadi. 2-kursda ancha özimni tutib olgandim. Darslarni qoldirmasdan, boshqa qizlarga e'tibor bermay ikkinchi yilni ham tugatay deb qoldik. Ösha vaqtlarda konkurs böldi. Yutganlar Malayziyada öqishni davom ettirarkan...
...
Men Irodaga sevgi izhor qildim. U esa uyalib öqishlar tugasin, javobini aytaman dedi. Menga befarq emasligini sezardim...
Konkurs kimyo böyicha edi, biz ham qatnashdik. Omad yana bizga kulib boqdi! Endi men, Iroda va Zilola ismli kursdoshimiz bilan Malayziyada öqishni davom ettiramiz. - Malayziyada öqishimga ota-onam ruxsat berarmikin a? -dedi Iroda.
- Bilmadimu, men ham shuni öylayapman. U yoqqa borish-kelish, öqish xarajatlarini davlat tölaydiku? Ruxsat berar... Hayajonlanganimiz uchun shunday tuyulayapti shekilli. -dedim men.
- Men esa boraman! Ikkoving qishlog'inga borib xayrlashib kelinglar. -dedi Zilola.
...
Men Iroda bilan Samarqandga, uyga qaytib shodligimizni ota-onamizga aytdik. Uzoq munozaradan söng rozi bölishdi. Endi hammasi joyida, bemalol ketaversak böladi. Toshkentdan qöng'iroq qilishib tayyorgarlik köringlar, 5 kundan keyin Malayziyaga uchasizlar deyishdi. Irodalarnikiga serqatnov bölib qoldim. Uni sevishimni uyidagilar bilmaydi. Akasi meni chetga chaqirib Irodaga köz-quloq bölishimni qattiq tayinlab, bu ishimni unutmasligini, albatta rozi qilishini aytdi. Xöp dedim. Buni aytmasa ham shunday qilardim.
...
Orziqib kutilgan kun keldi. Bugun Malayziyaga uchamiz! Toshkent Xalqaro Aeroportida samolyotga chiqdik. Zilola bilan Iroda yonimga joylashib yetib borguncha u yoqda nima qilishni maslahat qilib ketdik.
2010-yil Kuala-Lumpur aeroportiga qönganimizda bizni bir odam kutib olib Aniq Fanlar Universitetiga yetaklab bordi. Yöl böyi köchalarni tomosha qilib bordik. Universitet ham chiroyli, muhtasham bino ekan. Boyagi odam shu yerda fizikadan dars berarkan. Bizga öqish xonalari, yotoqxona, oshxonalarni körsatdi. Talabalar bilan tanishtirdi. Xonalarimizga joylashib oldik. Shunday qilib Malayziya poytaxtidagi Kuala-Lumpur Aniq Fanlar Universitetida öqiy boshladik. Darslar ingliz tilida bölar, Iroda ba'zi tuushunmagan sözlarni mendan sörardi. Bu yerlarga moslashish oson bölmadi. 2 oyda tartib-qoidalaru, sharoitga örgandik. Talabalar biz özbeklarga qiziqib qarardi. Abraham va Rashod ismli bolalar bilan döstlashdim. Bösh ular bilan vaqtlarda shahar aylanishga borardik. Özbekcha restoran bor ekan. U yoqqayam bordik. Bir kuni Iroda bilan Zilolani ham safimizga qöshib dengiz böyiga bordik. Zör joylar ekan. Shoir bölganimda she'r yozvorardim.
- Yuringlar endi chömilamiz? -dedi Rashod.
- Yöq biz uyalamiz. -dedi qizlar.
- Men shu qizlarga tansoqchi, özlaring chömilaveringlar biz tomoshabin. -deb hazil qildim. Uchovlon özbek sohilda ovqatlanib gaplashib turganimizda kimdir:
- Hoy, sizlar özbekmi? -dedi özbekchalab. Qarasak öttiz yoshlardagi bir ayol hayratlanib qarab turardi. Örnimdan turib salom berdim. Qizlar bilan körishib shodligini yashirmadi. Bizlar bilan salomlashgan ayol davramizga qöshilib bu yerda nima qilib yurganimizni söradi. Öqishga kelganimizni aytdik.