Tasodifiy hikoya: Bozorda be hosdan.
Nu man bugun man silaga lichni hayotimda bo'gan realniy voqiyani aytib beraman hullas qiw tugab bahor bowlanyotgandi ayolim adasi manga bahorgi hijobladan oberin deb mani farg'ona bozorlaridan biriga obordi endi qaysi birigaligini etmi qo'yuri gap so'z keremas karochi bordik endi bozorda odam do'kon awuncha no anu hijob magazini do'konlari juda kam ekan rosa aylanib ahiri bir opani ko'rimsizgina ihcham do'konida to'htadik opa judayam istarasi issiq huw muomila ekan darrov ayolimni avrab do'konig...davomi

odamlar orasida 4

Добавил:	darbadar (07.04.2015 / 21:21)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	10676
Комментарии:	Комментарии закрыты

Yaponlarda shunday gap bor "bo'ron qanchalik chiranmasin tog' hech qachon tiz cho'kmaydi". Saida ertalbdan turib hovli ko'chalrni tozalap supurdi, uylarni yig'ishtirdi, mexmonxonadagi stolni did bilan yasatdi, shkaf ichida qanchadan beri chang bosib yotgan dvd pleyerni televizor bilan shu xonaga olib chiqdi, muyulishdagi do'kondan odamni extirosini qitiqlaydigan yarim yalang'och qizlarni klipi yozilgan disk sotib oldi bugun u uchun o'zgacha kun sababi bugun Saidani rejasi amalga oshadigan kun axir bugun Manzura uning uyiga qatnayotganini yettinchi kuni. shuncha vaqt ichida qilgan mexnatlari o'z samarasini bera boshlagan Manzura endi Saidaning chizgan chizig'idan borayotgan edi.
Eshik qo'ng'rog'i chalindi bu aniq Manzura edi Saida dvdga diskni solib klipni yoqdiyu darhol ko'cha eshikka bordi odat bo'yicha kim deb so'radi men degan javobni eshitgach darvozani ochdi darvoza tashqarisida boshida ro'mol (xijob uslubida o'ralgan) egnida qora kofta oyog'ida lasina ustidan kiyilgan kalta yubka yuziga alohida oro bergan huddi sutda cho'milgandek bo'lib Manzura turardi (Saida uni 3kun oldin o'ranishga davat qilgan va bu qizcha ham "ustozini" bir og'iz gapiz dib o'sha kunni o'zidayoq o'rangan edi ular mexmonxonaga kirib o'tirishdi fotixa qilindi xonadan odamni qitiqlaydigan hid kelar edi Saida bugun Manzurani hatto qushlar ham eshitganda erib ketadigan tovushda ovozlarini mayin qilib "jonim", "asal", "popu" kabi so'zlar bilan ayamay siylardi. Saida ustiga yelkasi yo'q ko'ylak kiygandi uning ko'kraklarini yarmi ochilib turardi bu libosda u nafaqat erkalarni xatto qizlarni ham ehtirosini qo'zg'atardi, ular dasturxon atrofida choy ichib o'tirishardi Saida sekin qo'llarini Manzuraning qo'llariga qo'ydi va ohista silay boshladi bu holatdan Manzuraning badani jimirlab ketdi o'zi sezmagan holda qo'lini olib qochdi Saida esa cho'chima asalim o'zimni degancha harakatlarini to'xtatmadi Manzurani qo'lini, barmoqlarini o'pq boshladi Manzurani boshi g'um bo'lib nima qilishni bilmasdi yuragi taka puka urardi. Bundan ustamonlik bilan foydalangan Saida o'rnidan turib Manzuraga yaqin keldi uni belidan ushlab yur men bilan deb sekin o'rnidan turg'izdi Manzura so'zsiz unga ergashdi ular yotoqqa kirdilar yotoqxonadan dimoqni qitiqlaydigan nafis hid kelardi Saida Manzurani asta quchoqladi qo'lini koftasi ichiga tiqib badanidan silardi Manzura hayotida birinchi marta bunday rohatni his qilardi rohatdan seskanib ko'zlari suzilardi Saida shohmasdan Manzurani koftasini keyin yubkasi va lasinasini yechdi endi Manzura ich kiyimlarida qolgan edi u sovuqda qolgan odamday badanini berkitishga urinar lekin bo'layotgan voqeani to'xtatishga qurbi yetmasdi yoinki hohlamasdi Saida endi uni quchoqladiyu siynabandini yechdi va o'zi ham yechinishga kirishdi yechinib bo'lib Manzurani asta kravatga o'tkazdi va lablaridan yuzidan bo'ynidan o'pa boshladi Manzurani badanida titroq uyg'ondi zo'rg'a "yo' o' q kerakma a s" qiynamang meni derdi Saida Manzurani o'sha kuni bilan ehtiroslantirdi ohirida uni oyoqlari orasiga barmog'ini tiqib qizlik pardasini yirtdi Manzura chidolmasdan qattiq chinqirdi keyin kechgacha o'ziga kelolmay boshi aylanib sarxush bo'lib yotoqxonada yotib uxlab qoldi kechki payt turib daxshatga tusha boshladi boshida ming hil savollar aylanardi nima qilib qo'ydim endi nima bo'ladi deb tinmay o'ziga o'zi qaytarardi xonaga Saida kirib kelmaganda kim biladi yana qancha shu ahvolda o'tirardi Saida kirib uning yoniga o'tirib sekin gap boshladi: sen qo'rqma shirinim hech narsa bo'lgani yo'q bu tabiiy narsa tabiat qonuni faraz qil bu ham darsni bir qismi va sen uni a'lo natijada o'zlashtirding sening bu ishing gunoh hisoblanmaydi menga ishonaver seni xudo hohlasa go'zal taqdir kutmoqda deb uni yana aldadi. ota onam kelishganda ularga nima deyman qanday ko'zlariga qarayman degan savolga esa men senga necha marta aytdim ota ona hech kim ular shunchaki bizni tug'ib katta qilishgan halos bu ularning olloh oldidagi burchlari edi inson hech qachon otam onam deb yashashi kerak emas dedi va turaqol yuvinib chiq uyinga bor kech tushib qoldi deb shkafdan yangi sochiq olib Manzuraga uzatdi Manzura hammomga kirib cho'mildi oyog'i orasidagi qon dog'larini yuvdi oyog'ini tepasi qattiq og'rirdi hammomdan chiqib kiyindi ketish uchun eshikni ochganda Saida unga to'xta deb to'xtatdi va esingdan chiqarma seni shirin taqdir kutmoqda va bu juda tez orada bo'ladi dedi Manzura indamay chiqib ketti u qiynalib qadam tashlab zo'rg'a uyigacha yetib keldi va xonasiga kirib yotib uxladi.
Tashqaridagidagi g'ivir shivirdan uyg'onib ketti oyoqlari oldingidek og'rimas salgina simillardi qarasa kun yoyilib bo'lgan hech narsaga tushunmay ozgina o'tirdi bugun dam olish kuni emas qiziq nega uyg'otishmadi ekan keyin asta xonasini eshigini ochdi endi ovozlarni ajrata boshlagandi yugurip chiqdiyu o'zini adasini quchog'iga otdi assalomu alaykum adajon sizlarni judayam sog'inib ketuvdim nega kelishinglar bilan uyg'otmadinglar? Birinchi gapi shu bo'ldi keyin atrofdagilarga qarasa amma holalarini hammasi ko'zida yosh boshligida ro'mol hayron bo'ldi otasiga qaradi boya ahamiyat bermagan ekan otasini boshida do'ppi belida qiyiqcha ko'zlari jiq jiq yosh titrab ketti nima bo'ldi oyim qanilar o'zi istamagan holda baqirib yubordi yig'i aralash va oyim qanilar dedi bu safar ancha jiddiy holda xolasi uni onasini murdasi yotgan xonaga olib kirdi xonadan mushk ambar rayxon hididan tashqari juda yomon odam ko'nglini aynitadigan hid dimoqqa urilardi oyij j jon o oyi i i dediyu yig'lab yubordi holasi esa bandalik qizim ilojimiz qancha hammamiz bir kun bu foniy dunyodan boqiy dunyoga rihlat qilamiz onangni joyi jannatdan bo'lsin xudoyi onangni rahmatiga olsin dedi. Manzura indamay bir nuqtaga tikilgancha qotdi xolasi asta turg'izdiyu xonasi tomon yetaklab ketti.