Tasodifiy hikoya: Nilufar qiz
Mani ismim Laylo- 16 yoshdaman men uyda qoganimda köpincha akamni kampiturini o'ynar edim seksualni ...davomi
Mani ismim Laylo- 16 yoshdaman men uyda qoganimda köpincha akamni kampiturini o'ynar edim seksualni ...davomi
eh insonl orindegi waytonla oqib ibrat olila
Добавил: | 998936287981 (24.04.2015 / 22:05) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 9096 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
Фариштадек яна бир чақалоқ дунё
юзини кўрди.
Онасини қийнаб қўйишдан қўрққан шекилли, у
врачлар ёрдамисиз туғилди.
Орадан бир кун ўтиб, бу чақалоқ ўзини шаҳар
чеккасидаги ташландиқ совуқ ерда кўрди. Онаси:
-Болажоним, оппоғим, ўғлим. Дунёга бевақт
келдингда. Ҳозир замон жудаям ўзгариб кетган.
Мен сен билан қаерга ҳам сиғардим. Ота-онам
кўрса сени ҳам мени ҳам ўлдиришади. Менинг
эса ҳамма ҳаётим олдинда. Сен мени кечир. Сен фақатгина ухлайсан холос. Ширин уйқуга
кетасан. Мендек гуноҳкор онангни кечир. Энди
ухла.
-Фариштам, онам қаерга кетди?
Фаришта:
-Билмадим, лекин сен ўйлама ҳозир қайтиб келади.
Чақалоқ:
-Фариштам сенга нима бўлди? Нега овозинг
бунақа? Йиғлаяпсанми? Ойижонимга тезроқ
айт келсин. Бу ер жуда совуқ экан совқотиб
кетяпман. Фаришта:
-Йўқ тойчоқ, мен йиғламаяпман сенга шунақа
туюлган шекилли. Мен ҳозир онагни олиб
келаман. Сен фақат ухлаб қолма, баландроқ
йиғла. Йиғла тойчоқ, йиғла.
-Фариштам ахир онажоним ухла дедилар. Ухлашим керак.
Бу орада эса шу жойга яқинроқдаги уйларнинг
бирида сухбат қизъгин эди.
-Азизам, хафа бўлмагин ахир тирноққа зор
фақат биз эмаску. Бу дунёда қанчалаб оилалар
фарзанд асраб олиб, бахту камолини кўрмоқда. Биз ҳам асраб оламиз фақатгина бахтимга соғ
бўлсанг бўлди.
-Азизим, келинг, негадир ташқарига чиққим
келяпти. Юринг. Мени кимдир чақиряпти.
-Сенга нима бўляпти, соатга қара. Қаёққа?
-Тезроқ, тезроқ борайлик. Билмадим қаёққа лек юрагим гуппилаб уряпти, қаёққадир
боришим керак. Мени тушунинг. Юринг.
-Фақат сен учун, майли юрақол.
Уйдан ёш оила чиқиб йўлак бўйлаб тез юра
бошлашди.
-Азизам негадир, сен ўзингни овора қиляпсан, қаяқа кетаётганингни ҳам билмаяпсану.
-Азизим худди кимдир қўлимдан тортиб
кетаётгандек..........
-Менга ваъда бер эртага ҳеч иш қилмасдан
уйда дам оласан. Тамом. Мен врачингга ҳам
телефон қилиб гаплашиб қўяман. -Жииииим кимнингдир йиғи овози
эшитиляпти.
-Ҳа ўша томондан чақалоқ овози эшитиляпти.
Фаришта:
-Тойчоқ қани бор овозинг билан бақир. Йиғла
оппоғим йиғла. -Фариштам, қаёққа кетиб қолдинг. Мен
совқотиб кетдим. Жудаям совуқ экан. Сени роса
чақирдим. Онамни топдингми?
-Йиғла баландроқ йиғла онанг келяпти. У
жудаям яқин қолди.
Аёл: -Эй худойим бу чақалоқку, ким қўйиб кетти
экан. Жудаям музлабди. Тезроқ уйга олиб
кирайлик. Тезроқ.
-Азизам оҳларимиз худога етиб борибди.
-Фариштам онамнинг овози ўзгарибдими?
-Йўқ бегуноҳ фариштагинам, бу сенинг ҳақиқий ОНАНГНИНГ овози.....
юзини кўрди.
Онасини қийнаб қўйишдан қўрққан шекилли, у
врачлар ёрдамисиз туғилди.
Орадан бир кун ўтиб, бу чақалоқ ўзини шаҳар
чеккасидаги ташландиқ совуқ ерда кўрди. Онаси:
-Болажоним, оппоғим, ўғлим. Дунёга бевақт
келдингда. Ҳозир замон жудаям ўзгариб кетган.
Мен сен билан қаерга ҳам сиғардим. Ота-онам
кўрса сени ҳам мени ҳам ўлдиришади. Менинг
эса ҳамма ҳаётим олдинда. Сен мени кечир. Сен фақатгина ухлайсан холос. Ширин уйқуга
кетасан. Мендек гуноҳкор онангни кечир. Энди
ухла.
-Фариштам, онам қаерга кетди?
Фаришта:
-Билмадим, лекин сен ўйлама ҳозир қайтиб келади.
Чақалоқ:
-Фариштам сенга нима бўлди? Нега овозинг
бунақа? Йиғлаяпсанми? Ойижонимга тезроқ
айт келсин. Бу ер жуда совуқ экан совқотиб
кетяпман. Фаришта:
-Йўқ тойчоқ, мен йиғламаяпман сенга шунақа
туюлган шекилли. Мен ҳозир онагни олиб
келаман. Сен фақат ухлаб қолма, баландроқ
йиғла. Йиғла тойчоқ, йиғла.
-Фариштам ахир онажоним ухла дедилар. Ухлашим керак.
Бу орада эса шу жойга яқинроқдаги уйларнинг
бирида сухбат қизъгин эди.
-Азизам, хафа бўлмагин ахир тирноққа зор
фақат биз эмаску. Бу дунёда қанчалаб оилалар
фарзанд асраб олиб, бахту камолини кўрмоқда. Биз ҳам асраб оламиз фақатгина бахтимга соғ
бўлсанг бўлди.
-Азизим, келинг, негадир ташқарига чиққим
келяпти. Юринг. Мени кимдир чақиряпти.
-Сенга нима бўляпти, соатга қара. Қаёққа?
-Тезроқ, тезроқ борайлик. Билмадим қаёққа лек юрагим гуппилаб уряпти, қаёққадир
боришим керак. Мени тушунинг. Юринг.
-Фақат сен учун, майли юрақол.
Уйдан ёш оила чиқиб йўлак бўйлаб тез юра
бошлашди.
-Азизам негадир, сен ўзингни овора қиляпсан, қаяқа кетаётганингни ҳам билмаяпсану.
-Азизим худди кимдир қўлимдан тортиб
кетаётгандек..........
-Менга ваъда бер эртага ҳеч иш қилмасдан
уйда дам оласан. Тамом. Мен врачингга ҳам
телефон қилиб гаплашиб қўяман. -Жииииим кимнингдир йиғи овози
эшитиляпти.
-Ҳа ўша томондан чақалоқ овози эшитиляпти.
Фаришта:
-Тойчоқ қани бор овозинг билан бақир. Йиғла
оппоғим йиғла. -Фариштам, қаёққа кетиб қолдинг. Мен
совқотиб кетдим. Жудаям совуқ экан. Сени роса
чақирдим. Онамни топдингми?
-Йиғла баландроқ йиғла онанг келяпти. У
жудаям яқин қолди.
Аёл: -Эй худойим бу чақалоқку, ким қўйиб кетти
экан. Жудаям музлабди. Тезроқ уйга олиб
кирайлик. Тезроқ.
-Азизам оҳларимиз худога етиб борибди.
-Фариштам онамнинг овози ўзгарибдими?
-Йўқ бегуноҳ фариштагинам, бу сенинг ҳақиқий ОНАНГНИНГ овози.....