Tasodifiy hikoya: Turist
Salom bu hikoya holos hullas boshladik Men ismim Anvar bolalar uyda kota boldim oqishda oqib sharo...davomi

EroMaster ovga chiqadi! (III)

Добавил:	EroMaster (10.05.2015 / 19:13)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	22202
Комментарии:	1

EroMaster Ovga Chiqadi!
III qism.


"Shaxsiyatni himoyalash maqsadida ayrim odamlar(asosan qizlar)ning shaxsiy ma'lumotlari (ismi/yoshi/manzili/vahokazo) o'zgartirilgan!"


Ishkalchi.
Shaxsiy blog.


(Lorde - Everybody wants to rule the world)

It's my own desire
It's my own remorse
Help me to decide
Help me make the most of fear. . .
And of pleasure. . .
Nothing ever last forever. . .
EVERYBODY WANTS TO RULE THE WORLD!

Sevimli musiqamga jo'r bo'lgancha, ko'zlarimni yumib kuylardim. Endi eng avj nuqtasiga chiqayotganida qandaydir shovqin eshitilib, ko'zimni ochdim va naushnikni bir tarafini qulog'imdan oldim.
Men o'tirgan kameraning panjarali eshigi ochilgan, ostonada 2 odam turardi. Biri militsiya formasidagi odam bo'lsa, ikkinchisi yoshi 50lardagi, bilaklari yo'g'on, biroz qorin qo'ygan kishi edi. Uni ko'rdimu hushim boshimdan o'chdi. Sakrab o'rnimdan turdimda, joyimdan jilmay turaverdim.
-Chiq! -dedi haligi odam, qat'iy buyruq ohangida.
Ayb ish qilib qo'ygan boladek yerga qarab uning ortidan yurdim. Kameradan chiqishim bilan militsioner formasidagi taxminan tengdoshim bo'lgan yigit eshikni qayta qulfladi.
Men esa boyagi kishining ortidan ketib borardim. Mahalliy militsiya idorasidan chiqib borarkanmiz, eshik oldidagi militsionerni ko'rib aftim burishdi. Mendan 5 yoshlar chamasi katta, to'ladan kelgan, lekin badanidagi yog'ni mushak qilib ko'rsatish uchun torroq kiyimlar kiygan, labini bir chetida qon izlari yara bo'lib qotib qolgan. Uni yonidan indamay o'tib ketarkanmiz, unga qarab o'qrayib qo'ydim.
Boyagi kishini ortidan tashqariga chiqdim. Bino tashqarisidagi panjarali to'siqlardan o'tgach, chetda turgan mashinaga yaqinlashdik.
-Rulga o'tir, -dedi u, qo'limga kalitni tutqazib. Kalitni olib, qora rangli "Captiva"ning ruliga o'tirdim. U orqa o'rindiqdan joy oldi. Motorni o't oldirib, savol nazari bilan ularga qaradim:
-Ada. . .?!
-San bola qachon odam bo'lasan a? Qachongacha sani ortindan biza yugurishimiza keri? Uchastkavoyni nima qilding?
-Dubinkasi bilan qornimga urganidi. . .
Shunday deb kecha uchastkavoy menga po'pisa qilib, kuchini ko'rsatish uchun dubinka bilan qornimga urgani, biroz nafas ololmi qolganim, jaxlim chiqib uchastkavoyni devorga yopishtirganim, labini yorganim ko'z oldimdan o'tdi. "General bo'lsayam urganda jim turadigan lox yo'q" deya hayolimdan o'tkazim.
Indamay tanbexlarni eshitib o'tirdim. Dadam cho'ntagidan telefonini olib, kimgadir telefon qila boshladi:
-Alo, Mahmudjon, ha yaxshimisiz? . . . Ha opchiqdim hozir, qaytvomiza, . . . E ko'rmismi endi qachon qarasa bir ishkal qilib yuradi bu.
Sha'nimga aytilayotgan "maqtov"larni indamay tinglab o'tirdim.
-Ushla, -dedi, telefonni uzatib.
Telefonni qulog'imga tutishim bilan ichki ishlarda ishlaydigan tog'amning so'kishlari yangray boshladi.
-Mani ofisga tashlab o'tasan, -dedi dadam, telefonini qaytarib cho'ntagiga solgach, keyin ovozini balandlatti, - Keyin dodeni yoniga o't, sani dib yotib qopti. Agar sani problemalarini dib shulaga bir gap bo'lsa kalleni olaman.
Yuragim "shuv" etib ketdi. Bobom tinchmikan? Dadamni ishxonasiga olib borib, taksi ushlab bobomlarni uyiga uchdim. Hovlida ammamning yangi kelini "bruschatka" artish bilan band edi.
-Nigor, -dedim uni chaqirib.
-Voy, sollikum Axroroka, yaxshimisiz?
-Ha rahmat, kimla bor? Ammam ham shetdami?
-Ha kirurin, ichkaridalar.
Oshxona tarafdan xotinlarni ovozi kelib, eshigini ochdim:
-Assalomu alekooom.
-Va alekum assalom...mas! -dedi ammam paydo bo'lib, qulog'imdan tortarkan.
-Ayy amma qo'yvoringe.
-San bolani kalte bilan urish kere, ha ishkal qilganga yarasha, o'zing hal qimisanmi?
-Amma, o'zi sila qattan eshitdila? Dodam yaxshimila?
-Ha yaxshi, sani dib rosa siqildi lekigin. Akbar digan o'rtog'in etibdi. Keyin doden hammamizi chaqirdi srochni trevoga qilib. Rosa baqir-chaqir bo'ldi sani dib, keyin aden tog'en bilan gaplashaman diganidi.
-Ne voxma qilaslaye, birinchi marta opkirib qo'yoshgani yoku. Man dodammi yonlariga kirib chiqi.
Bobom yotgan xonaga kirdim. Yoshlari 80ga yaqinlashgan bo'lsa ham, bu yoshdagi qariyalardan ancha tetik va baquvvat ko'ringan bobom divanda yonboshlagancha kabel orqali arab kanallarini tomosha qilib o'tirardi.
Ular bilan 1 soatdan ortiqroq suhbatlashib, ko'nglini hotirjam qildim, ammam ham meni yonimni olib qo'ydi. Ular bilan xayrlashib, ko'chaga chiqarkanman, Akbarga telefon qildim.
-Alo?
-He jallab, gandon bla, ko'tinga eshshe sikkur, nime dodamlaga etasan yiban?
-Eee Axror chiqdinmi o'rto qattasan?
-Dodamlani uyidan chiqdim hozi.
-Mashineni olib bizanikiga kel, anulani yoniga boramiz, qattaligini bilaman. . .

* * * * *

Bir haftacha oldin.
Soat taxminam 11.


Universitetga borib, dekan bilan gaplashib chiqayotgandim. Hovlida ozro aylanib, tanish chehralar chiqib qolarmikan deb yurgandim. Keyin ketishga tushganimda kimdir ortimdan chaqirdi:
-Aaaaxroorakooo!!!
To'xtab, ortimga o'girildim. 19-20 yoshlardagi, chiroyligina qiz men tomon chopqillab kelardi.
-Iyee Ruxsora, bormisan? O'qishla qale ketvoti?
-Yaxshi rahmat, o'ziz tinchmi, muah, -yuzimdan o'pib qo'ydi.
-Ha yuribman ishlab, nima gapla?
-Anaqa. . . -dedi u, gapirishga hijolat tortib.
-Qanaqa?
-Russkida o'qidigan bitta bola orqamdan yuribdi, -u qizarib ketdi gapirayotib, -hadeb telefon qiladi.
Bu qiz Samarqanddan kelgan, bu universitetda birinchi kursda o'qir, u bilan anchadan beri yaqin bo'lganimiz uchun(to'g'ri ma'noda), himoya qilib yurardim.
-Nomerini etchi.
Yigitni nomerini yozib olib, Ruxsora bilan xayrlashdim. Universitet hovlisidan chiqib, daraxtlar soyasida turgan mashinamga chiqdim va raqamni tera boshladim. Uzoq chaqirganidan keyin nihoyat javob berdi:
-Da alo?
-Alo, sollikum.
-Sollikum oka.
-Kimidi bu uka?
-Kim keregidi?
-Man Ruxsorani okasi bo'laman.
-Haaa...-u gap topa olmay qoldi, -sizmi. . .
-Ismiz nima uka?
-Shahboz.
-Shahbozbe ukam, munaqib Ruxsorri orqasidan yurishshi yig'ishtirin ho'p, keyin hafalashib yurmeli.
-Yo, oka, anu...
-Anu-panusi yo ukam, Ruxsorri siz bilan gaplashkisi kemavotgan bo'sa naxxuy kere bunaqib orqasidan yurish a? Mani chundiz a, telefon qivurishiyam yo'qotin ho'p.

* * * * *

1-2 kundan so'ng


-Sizzi hohlavoman, -dedi Sabina, ko'ksimga boshini qo'yib.
-Eeee bore, -dedim jo'rttaga ko'zlarimmi yumib, - Man charchaganman.
-Charcholarizi chiqarib qo'yardim, jon?!
"Qani qanday charchog'imni chiqarar ekansan" deb atay javob bermadim. U esa vaziyatdan foydalanib pastlab ketdi va shimimni zamogini yecha boshladi. Hozir ishqiy sarguzasht boshlanishini sezgan qo'tog'im "ding" etib uyg'ondi. . .
Telefonim jiringlab qolganida Sabina zo'r berib minet qilardi. Ekranga qaradim: Ruxsora?!