Tasodifiy hikoya: Madina.(3 qisim) Siryozni yigitdan
Madina 3-qism - Shoxrux aka??? Bu yerda nima qilyapsiz?  - O'zing nima qilyapsan - dedi jahl bilan ekranga ishora qildi, - bu nima??? - Bu... - tilim aylanmay, shokka tushib qoldim. - Buu.. bularni akamni kompyuterini titkilab topib oldim - dedim nima deyishni bilmay. Kompyuter akamniki edi rostdan. Akam mendan 3 yosh katta, o'qishga ketganliklari sabab kompyuter menga qolgandi. Lekin kinolar o'zimniki edi. - Shoshmay tur, dadanga aytib kelay - degancha eshik tomonga jahl bilan yurdi. - ...davomi

"VATAN UCHUN" {вторая мировая война} (2-qism)

Добавил:	Nightboy (04.08.2015 / 15:59)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11133
Комментарии:	Комментарии закрыты

"VATAN UCHUN" >>>вторая мировая война<<< (2-QISM)

"Shahidlar"

Nemislar Polshani bosib olganlaridan so'ng Polshada ancha vaqt turishdi. Hattoki Olmoniyalik olimlar Polshada bazi bir qurollarni ixtiro qilishga ham ulgurishgandi.Oradan 2 yil o'tdi.

Moskva. Kreml. 1941-yil 29-may. Nemislar Polshada anchagina qo'shin to'plab olishgandi. Stalin mudofa ministiri bilan maslahatlashib turgan paytda to'satdan xona eshigi qattiq taqilladi.
Stalin: kiring!
Xonaga qo'mondon kirib keldi.
Stalin: Nima gap?!
Qo'mondon: Nemislar...
Qo'mondonning qo'llari qaltirayotgani shundoqqina bilinib turardi.
Stalin: o'tiring shoshilmasdan tushuntiring!
Qo'mondon qaltiroq ovozda: nemislar chegaralarimizga o'z qo'shinlarini tizib taxlab turibdi! nazarimda bizga hujum qilishmoqchi
Stalin stolni qattiq urdi va dedi.
Stalin: Qo'mondon bu haqda gap ham bo'lishi mumkin emas. Ular bizga hujum qilishmaydi! Shartnomamiz bor!
Qo'mondon Stalinning vajohatini ko'rib bir og'iz so'z aytolmay "ruxsatingiz bilan" dedi va xonadan chiqib ketdi.
Ministr: Janob sekretar har holda choralarni ko'rib qo'ysak zarar qilmasdi!
Stalin biroz o'ylanib turdi va gap boshladi.
Stalin: Nimani maslahat berasiz?
Ministr: Ularga javoban muntazam qo'shinlarni chegaralarimiz yaqinida joylashtirish kerak! Ammo... hujum qilishsa askarlar halok bo'lishi aniq! chunki, ayg'oqchilarimiz nemislar yetti uxlab tushumizga kirmagan qurollardan foydalanayotgani aytdi.
Stalin bu safar yanada kuchliroq o'yga cho'mdi va "yaxshi siz aytgandek bo'laqolsin" dedi.

1941-yil 22-iyun soat 03:51.
SSSR chegaralari yaqinida o'rnashgan 1000 kishidan iborat muntazam qo'shin askarlari chodirlari nemislarning havo va tanklar eskadreliyasi bilan, yerdan hamda osmondan o'qqa tutila boshlandi. Hamma yoqni olov baqir chaqir qoplagan. Bir tarafadan esa tinmasdan trevoga qo'ng'irog'i chalinardi. Muntazam qo'shinlar boshlig'i hamda sovet mudofa vazirligi ministiri malahatchisi Qo'mondon (Volkov) esa birdan o'rnidan turib harbiy holatga shaylandi. Ammo 13 daqiqa ichida 1000 ta askardan atigi 124 tasi omon qolgandi.
Qo'mondon: hamma akoblarga tushsin. deya baqira boshladi.
Qo'mondon: Kapral! Kapral!
Kapral: Eshitaman qo'mondon!
Qo'mondon: Tezda Kremlga qarab yo'l oling. Stalinga nemislar chegaralarimizni yorib kirishganini ayting! tezroo... bummmmmm
Qo'mondon chodiri tarafga qarab otilgan tank o'qi chodirni va qo'mondonni parchalab yubordi kapral esa jarohatlandi. Nemis askarlari birin ketin hujumga o'ta boshladi. Kapral esa talatupda konvoyga minib juftakni rostlab qoldi. Albatta buyruq tufayli! 2 soat o'tgach og'ir yarador kapral taqillatmasdan Stalinning xonasiga kirib bordi va yerga yumaladi.
Stalin: Nima bo'ldi? Askar tur o'rningdan!
Kapral ovozi bixillab: Janob sekretaaarrr, qo'mondon!.. qo'mondon o'ldi.
Stalin: nima? qanaqasiga? nimalar deyapsan?
Kapral: Nemissslarrr, nemisslarrrr... chegaralarni... yorib kirish... diii
dedi va olamdan ko'z yumdi!
Shu payti xonasiga bostirib qo'riqchi askarlardan biri kirib keldi.
Askar: Janob sekretar! Nemislar Brestdagi barchani qirib tashlashibdi!
Stalin ko'zlari chaqchaygancha stulga qadalib qoldi va bir necha soniya o'tgach o'zini o'nglab olib "hammani majlisga chaqiring" deya baqirdi. Bir necha daqiqada hamma majlislar zalida to'plandi.
Stalin: Nimaga chaqirganimni juda yaxshi bilasizlar o'rtoqlar. Bizga tezroq biror reja kerak... (jimjitlik)
Stalin mudofa ministiriga yuzlandi.
Stalin: qancha askarlarimiz bor?
Ministir: faqat muntazam qo'shinlar. taxminan 4500 ta
Stalin: qanday qurollarimiz bor?
Ministir: miltiq, granatalar va bir qancha oddiy qurollar...
Stalin: barcha askarlar frontga tashlansin! hamma yerdagi erkaklarga harbiy chaqiriq yuborilsin! bosh tortganlar qo'lga olinib jarima batalyonlariga joylashtirilsin! ministir barcha harbiy komissariyatlar tezroq harakat qilishsin, yordam kuchlari yetib kelguncha muntazam qo'shinlarni nemislarga qarshi tashlang! Majlis tamom buyruqni tezroq bajaring!
dedi va o'rnidan turib keta boshladi. Shunda mudofa ministiri Stalinning izidan ergashdi va uni to'xtatdi.
Ministr: Janob sekretar qurollarimiz juda oddiy deyarli umuman... nemislarda tank, avtomatlar hatto havo apparatlari bor bekorga odamlarning halok bo'lgani qoladi!
Stalin: Sizningcha ittifoqimizni fashistlar qo'liga topshirib qo'yamizmi? Ministir sizga buyruq berildi!...
dedi va zaldan chiqib ketti.

1941-yil 23-iyun UZSSR, 14:50 atrofida.
Homit mollarga qarayotgan paytda darchadan harbiylar bostirib kirib keldi.
-Хамит Бурханов ты?
-да я!
-пошли! война началас!
-почему?
-немцев напал!
-что?
-быстре, быстрe!
Shu payt uy ichidan Homitning onasi Mahbuba xola yugurib chiqdi.
-nima bo'ldi o'g'lim? bu qurg'urlar nimaga kelishibdi?
-oyijon, urush boshlanibdi! Meni olib ketgani kelishibdi!
Mahbuba opa jovullab yig'lay boshladi va o'g'lini quchoqladi.
-o'g'lim...
-oyijon! borishim kerak. vatanimni himoya qilmasam qanaqa erkak bo'ldim!
Mahbuba opa hech nima demay faqat yig'lardi. Homit onasini quchog'idan chiqdi.
-пожалуйста, подождите 5 минут!
dedida uyga narsalarini yig'ishtirgani kirib ketdi. Tashqariga chiqqanda esa onasi qo'lida non ko'tarib turardi.
-o'g'lim oy borib omon qaytgin. dedi va nonni og'ziga tutdi, Homit nonni tishladi va ortiga onasidan ko'zini uzmasdan gruzovikka qarab yo'l oldi. Mashinaning o't olganda mashina yoqilg'isi Mahbuba xolaning ichida yongandek bo'ldi. Yo'lda Homit otasini ko'rib qoldi va ko'zidan yosh oqqancha otasiga qo'l silkab qo'ydi. Biroz vaqt o'tgach Homitning otasi uyga kirib keldi.
-dadasi... deb yig'ladi.
-yo'lda ko'rdim. deb sekin supaga o'tirdi va chuqur ho'rsinib qo'ydi.
(2-qism tugadi)