Tasodifiy hikoya: Iwxonada
Salom meni ismim zafar bu meni birinchi xikoyam xammasi xaqiyqat. Men oldin super marketda qassoplik qilardim kegin menga boshqa yerdan ish chiqdi u yerda lavash tayorlashim kerak edi kegin u yerga bordim iwga tushdim pamoyim 2oycha ishlaganimdan keyin bizga bir qiz keldi afitsantka b6lib keyin u bilan taniwdim uni ismi waxnoz yili 1998 yil edi b6yi narmayni yuzi oppoq sut kabi sochi qop qora lekin u juda chiroyli qiz edi weriklarim hammasi vay bilin wundo qiz afitsankalik qilishga nima sabab. ...davomi

Shayton qizning muxabbati 4 (yangi ijodkordan!)

Добавил:	Smaylik (08.08.2015 / 00:12)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	17951
Комментарии:	Комментарии закрыты

Telefondagi uzoq suxbatdan so'ng, -oyimla keldi, keyin gaplashamiz- deya aloqa uzildi. Ismail endi Dilnura xaqida o'ylab uxlab qoldi.
-Turing, darsga kech qolasiz - Mahmud akaning ayoli Nazokat opa Ismailni uyg'ota boshladi.
-ahir bugun dam olish kuniyu opa- Ismail yostiqdan biroz boshini ko'tarib, yana yotib oldi. Ko'zlarini yumgancha kecha nimalar bo'lganini o'ylay boshladi. Hayotda yashashdan bir maqsadi paydo bo'lgandi. Avvallari ko'p o'qisam, keyinchalik katta odam bo'laman, xamma narsaga ega bo'laman deb o'ylardi. Hozir esa umuman boshqacha, faqat u bilan bo'lsa, unga ega bo'lsa bas. Boshqa narsalar ikkinchi darajali bo'lib qoldi.
Ertalabki nonushta va abedni birga qilgan Ismail, yuvinib kiyindi. Va "kechroq qaytaman" deb uydan chiqib ketdi. Nazokat opaning "qayoqqa" degan gapi og'zida qolib ketdi.
Ismail bugun amakisini oldiga borishni niyat qilgandi. Dadasining shaxar chetrog'ida magazini bo'lib, vafotidan so'ng amakisini ihtiyoriga o'tib ketgandi. Ismail ancha esini tanib qolgach amakisi unga ulush ajratib beradigan bo'ldi. Albatta uni taqsimlashni amakisi o'zi bajarar, Ismail esa ishonib qo'ya qolardi. Bugungi uchrashuvni kutmagan amakisi uni iliq kutib oldi.
-kel jiyan, kelishing xaqida aytib qo'ysang bo'lardi- amakisi uni magazinni alohida honasiga kuzatib, hizmatchi qizga choy olib kirishni buyurdi.
-buyoqqa o'tiraver- stolga moslab qo'yilgan divanga ishora qilib. O'zi xam uni qarshisidan joy oldi.
-bu yer ancha o'zgaribdi, Ohirgi marta kelganimda ta'mirlamoqchiman degandiz.
-ha, o'shandan buyon endi tayyor holga keldi. Ancha ishlarni xam mazasi bolmadi. Ta'mirlash bilan bo'lib savdoga vaqt qilolmadik. -bu huddi Ismailga bu safargi ulushingdan umidingni uz degandek ta'sir qildi, Ismailning kayfiyati ancha tushdi.
-lekin seni ulushingni xam olib qo'yganman. - Ismailga qarab qoshini uchirgan amakisi, shunday deb o'rnidan turdi. Bu orada hizmatchi qiz xam choy olib kirgandi.
-choydan ichib tur jiyan - deb qo'shni xonaga kirib ketdi. Biroz o'ylanib o'tirgach, piyolani qoliga olib paxta gullariga qarab bir nimalarni xayolidan o'tkazdi. Endi choy quymoqchi edi,
-Ilhom aka- deya eshik ochildi va bir juvonni qarshisida ko'rdi. qad- qomati kelishgan, o'rta bo'yli, rasmiy ammo zamonaviy kiyingan hushbichim honim honada Ismaildan boshqa hech kim yo'qligini bilgach
-boshliq qayoqqa ketdilar- deya savol bilan murojat qildi.
-bilmadim, shu yerda edila. Tashqariga chiqdilar - deya ko'zi bilan tashqariga imo qildi.
-haa, hop uzr- deya eshikni orqasidan yopgan yoshgina bu juvonning ismi Gulyuz bo'lib, shu magazinni hisobchisi edi. Gulyuz 28 yoshga kirgan bo'lsa xam, xaliyam turmush qurmagandi. 2 yildan buyon magazin ho'jayini bilan yaqin aloqalarini boshlab yuborgandi. Ular xaqida ko'pchilik sezib ulgurgan, shuning uchun xam Gulyuzga sovchilar qadami to'xtagandi. Lekin u xayotidan hursand edi. Boy hushtori, kechalari hamyostig'i borligini o'zi kifoya edi unga. (Hikoayadan ancha chetlashib ketdim, bu boshqa hikoya endi)
Bir piyola choyni ichib tugatmasdan Amakisi honaga kirib keldi. Qo'lida qora selafan paketga o'ralgan pulni olib chiqibdi.
-bu safar kamroq, aytdimu daromadni asosiy qismi ta'mirlashga ketdi- o'zini oqlagan bo'ldi.
-ha, hammasini tushundim- Ismail o'rnidan turish chog'ida piyolada qolgan choyini ichib, tashqari tomon qadam bosa boshladi.
-kelib tur jiyanim, birga choyho'rlik qilamiz,- ortidan amakisini kulib turgan chexrasidan uzoqlasharkan, "o'zim ish topmasam bo'lmaydi, jonga tegdi shu pulga qarab qolish" xayolidan o'tkazdi. Matkazdan uyga qaytish uchun yana avtobus bekatda avtobus kuta boshladi. Bekatda e'lonlar biram ko'pki, Ismail ularni sinchiklab ko'ra boshladi, orasida "tarmoqli biznes, o'z tarmog'ingni qur va daromad ol" e'loni uni o'ziga jalb qildi. Raqamni telefoniga soxranit qilguncha avtobusi xam keldi...
O'z xonasiga kirib yana og'ir ho'rsinib yotib oldi. Biroz yotgach, o'rnidan turib xali yozib olgan raqamiga qo'ng'iroq qildi:
-alo eshitaman, - muloyim ovoz uni hushyor qildi.
-alo, men e'lon bo'yicha qo'ng'iroq qilyapman.
-xa, bemalol. Siz kim bo'lasiz?
-men Ismail, studentman
-juda yaxshii, ishimiz juda qulay, siz bop. Ertaga ofisimizga keling tushuncha olasiz.
-hop
-mayli unda ertaga kutaman- shu tariqa yakunlangan suhbat chog'ida kimdir "ojidaniya"ga tushgandi, Dilnura ekan, qayta qo'ng'iroq qildi. So'ngi soniyalarda qo'ng'iroqqa javob bo'ldi.
-uzr bezovta qildim! (( - xafa va arazlagan bu ovozdan yigit o'zicha sevindi, demak befarq emas u ham.
-jinnivoyim, ish ilan gaplashayotgandim - birinchi bor qiz bolani erkalab gapirgan Ismail, boshida o'zini noqulay his qildi.
-ha, shuning uchun xam uzr so'radimda, -yanada jiddiy arazlagan ohangda- ishingizni bitirib oldizmi, yo keyinroq qo'ng'iroq qilaymi?
-yo'q, bitdi hisob. Endi siz bilan bitiraylik - suhbatga xazil qo'shmasa urushib qolishlarini sezgan holda yigit gapida davom etdi.
-odamlar rashk qilishni bilarkan.
-hechamda, kim aytdi sizni rash qildi deb- huddi o'zini jaxli chiqqandek ko'rsatdi qiz. - o'zi tanishganimizga 2 kun bo'lgan bo'lsa, keyin biz do'stmizku.
-hada, men nima dedim. Do'stmiz albatta...
Ikkalovlari xam o'z tuyg'ularini do'stlik ortiga yashirishardi. Lekin vaqtlar kelib, ularni sevgisini xatto do'stlik xam berkitolmay qolishini bilishmasdi. ..
Ertasi kun darsdan chiqib e'lon bo'yicha ofisga boradigan bo'ldi. Yo'l- yo'lakay "do'sti" bilan suxbatlashib ketdi, uchrashuvda omad tiladi. Aytilgan joyga kirib kelgach, honadagi ifor va stol ustidagi maxsulotlardan bu porfyumeriya firma ekanligini payqadi. Quyuq salomlashuvdan so'ng, chiroylikkina ayol kechagi suhbatni eslatdi va ish tartibini tushubtirib berdi. Avvaliga u hech nimani tushunmaganday bo'ldi. Lekin bildiki bu biznes turi xali Uzbekistonda rivojlanmagandi. Uni ichida qandaydir his "shu ish seniki, sen qilolasan" derdi. Ishi oson edi, maxsulot sotib oladi va yana o'ziday maxsulot oladiganlarni jalb qiladi. Bundan u xam foyda ko'radi, u olib kelgan odam xam foyda olishi mumkin edi. U ishga rozi bo'ldi va bugundan ish boshlashini aytdi. "Tavakkal, balki bu meni biznesimdir, balki aksinchadir. Ammo men bu ishni qilmasam buni bilolmayman" u o'zidagi hayollarini jamladi. O'sha kuni kechga yaqin Kamron do'sti bilan gaplashdi, unga ham bu ish xaqida gapirdi. Agar sen boshlagan bo'lsang men xam sen bilanman, men xam qilaman. Ho'sh qayerda ekan ofisi?..
Oradan 2 kun o'tdi, bu orada Dilnura bilan aytarli gaplasholmadi. Avtobus bekatda turar, goh soatiga, goh avtobus keladigan tarafni kuzatardi. Shu payt ortidan ikki qo'l uni ko'zini asta betkitib oldi. Bu uning "do'sti" Dilnura edi.
-salom- qiz unga tabassum bilan boqib turardi. Tushmi o'ngmi anglash qiyin bolib qoldi. Yigit xam quvonch bilan
- salom, qalaysan? - u qizni birinchi bor senlab gapirishi edi, ammo bu Dilnuraga yoqqandi.
-manku yaxshi, lekin siz rosa charchayapsiz shekilli.
-nega unday deysan?
-ahir 2 kundan beri ishli boldim deb aytarli gaplashmadizku man bilan.
-kechirasan, lekin shunaqa bolib qoldida-