Tasodifiy hikoya: ¤sevgi¤ σʀɪɢɪɴαʟ_dan
bazida taqdirning ishiga xayron qolaman. Hozir yozayotgan hikoyam ham hayotda bölgan... ¤yigit nomi...davomi

Noshukur kelin

Добавил:	_Erostar_ (13.08.2015 / 05:22)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	19390
Комментарии:	Комментарии закрыты

Хайит байрами куни чиройли кийинган бир йигит дўконимга хотинини етаклаб кириб келди. Уларнинг орқасида гўдак болани қўлида кўтариб олган кекса онахон кўринди. У дўкон остонасидан ичкарига бир икки қадам киргач, ундан уёғига ўтмасдан пойгакда туриб қолди. Билсам, бу қария мазкур йигитнинг онаси, қўлидаги бола эса унинг набираси экан. Халиги одамнинг аёли турли- туман қимматбахо жавохир буюмлар териб қўйилган ойнали пештахталар ичига гўёки шўнғиб кетиб, улардан бошини кўтаролмай қолди. Кўзига яхши кўринган хамма нарсани қўлига олиб, бўйнига, қўлларига тақиб кўрар, эрига хам “қалай” дегандек кўрсатарди. Шу тариқа, у нархига парво хам қилмасдан анча нарсани харид қилиб қўйди. Танлайдиганини танлаб бўлгач, эрига имо қилган эди, у: “неча пул бўлди?”, дея югуриб олдимга келди. Хисобни кўриб, қўрқиб кетади деб ўйлаган эдим. - Жами йигирма беш миллион бир юз етмиш минг, сўм бўлди . . . - Ие, “бирюз етмиш минг”и қаттан келди, ока? - деди у пешонаси тиришиб . . . - хисобни тўғри қилинг . . . - Ха-а-а, халиги . . . онангиз бир юз етмиш минг сўмлик кичкина узук олгандилар . . . Шу пайт кўз ўнгимда ғалати ходиса юз берди. Бояги киши қани ўша узук дея, харид қилинган бир талай тилла буюмлар ичидан узукни олиб, олдимга улоқтириб, “кампирларга нима бор экан, тилла тақиб(!)”, деди. Бу холатдан титраб кетдим. Онаси унинг гапини эшитгач, йиғлаб, дўкондан чиқиб кетди. Дўконнинг ойнаванд деворидан уни кузата бошладим. У ўғлининг машинасига бориб, маъюс холда ўтирди. Бўғзимга бир нарса қадалгандек бўлди. Унга рахмим келиб кетди. Қаршимда гўёки, ўз онам бехурмат қилингандек бўлди. Шу пайт бояги бойваччанинг хонимафандиси қўлларини пахса қилиб, эрини койий кетди. - Нима қилардиз, а шунақа қилиб?.. Уфф, шу етми турувди. Шу қиганизга энди, ўғлизга қарамай қўйсалар нима бўлади, а?!.. Ким кўтариб юради, энди болани?.. Ман кўтармиман-у ахир!!! Субханаллох . . . Анави кекса аёл қайнонамиди ўзи, ёки хизматкор?.. Хайратдан ёқамни ушлай дедим. Охири, сабрим чидамасдан халиги одамга танбех беришга мажбур бўлдим. Жуда хам хунук иш қилдиз-да биродар, - дедим. Шунча пул сарфлаганда, биттагина арзон узук нима эди . . . шунинг учун бунчалик пасткашликка бориш керакмиди? Энди, бориб, ойингизни кўнглини олинг дея насихат қилдим. Йигит машинада ўтирган онасининг олдига бориб: - Хохласангиз ўша узукни ола қолинг, ойи-и!.. Бўлди қилинг, энди, намунча?!.. - дея тўнғиллади. - Йўқ!.. хеч нарса керакмас, деди онаси. Шунчаки, хамма каби мен хам байрам сабабли хурсанд бўлишни хохловдим холос. Гап, узукда эмас, кўнгилда болам!.. Бахонада қадрим қанчалик эканини билиб олдим. Қаердан хам ўша узукни олмоқчи бўлдим-а… Аллох кечирсин сени болам, хайит куни хурсандчилигимни ўлдирдинг . . . Шу пайт, беихтиёр кўзимга ёш келди. Ич-ичимдан эзилиб кетдим. Бу нуроний, муштипар онаизорнинг чил-чил синган дилига малхам топишга ожиз эдим.