Tasodifiy hikoya: Dilnozkadan "Tungi rohat"
Hammaga salom Faqat sõkinimelar bu oddiy hikoya. Mani ismim Dilnoza yoshim 18 da 96 yilman juda shóx...davomi

Sevgi pulga sotilmaydi...|muallif:FeYa 4-qism

Добавил:	Feya (21.10.2015 / 15:51)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	10267
Комментарии:	Комментарии закрыты

Azizni menga qvotgan qiliqlar jonimga tegkandi.
Bir kuni dars vaqtida menga..
-sani o'sha davroning oddiy bola ekan ku, karxonada oddiy ishchi, hech narsasi yo'q ku uni.. Nimasini yaxshi ko'rib yuribsan a? Mani o'shandan yuqori bildingmi?
Azizni bu gaplarini hamma kursdoshlarim eshitishdi, Nargizdan boshqa hech qaysisi mani yonimni olib, Azizga bir og'iz gapirishmadi. Unga hech narsa demadim. Mandan javob olmagach... Narqing qancha o'zi deb, cho'ntagidan bir pachka do'llirni mani partamga otib tashadi... Hamma bizga qaradi. Aziz bu gapdidan, ko'zimga yosh quyila boshladi. Men ko'chada yurgan qizmidim menga unaq deydi. Ichimda vulqon qaynaganday, unga o'girilib tarsaki tortib yubordim. Pulini esa yerga tashlab oyog'im bilan bosib tashadim.
-sen ham odamisan, sani odam deb shu vaqtgacha hech narsa demadim. Puling bor ekan, nima manga yalinvotsan? Ko'chadan top, pulga sotiladigan qizni deb, yig'lab xonadan chiqib ketdim... Nargiz to'qta deyishiga qaramay, uyga qaytib ketdim... 2 kun o'qishga bormadim. Davron akam tel qilsa ham olmadim, alam tufayli yig'lardim. 2 kundan so'ng o'qishga borsam, Davron akam Aziz bilan o'qish yonida yoqalashib turushardi. Yugurib borib Davron akamni chetga tortdim. Chunki Azizga hozir qo'l ko'tarsa, bu iflos shuni bahona qilib xamatib yuborishi ham mumkin edi. Davron akamdan iltimos qilib gapirardim. Aziz esa nima keladi qo'lingdan deb batar Davron akamni jahlini chiqarardi. Dilnozadan uzoqroq yur deb takrorlardi. Azizga baribir, nima qisa ham nima desa ham, ketida ishonganlari bor edi. Aziz esa Dilnozani qo'lidan tutdim belidan quchdim deb aytib yubordi, yonimizda kursdoshlarimiz ham bizni ajratishardi. Ammo Davron akam bu gapga chidolmay Azizni ura ketdi, ana men kutgan narsa ro'y berdi, Aziz nomard ham shuni kutgandi. Davroni akamni chitga olib chiqib ketdim. Kursdosh bolar bilan albatta mani kuchim unga yetmasdi. Aziz ketimisdan xamataman sani deb baqirib qoldi. Davron akamni yonida yig'lab yubordim.. Unaqa qimasligiz kerak edi deb.. Davron akam hech narsa bo'meydi, san o'qishingga bor dedilar. Ketar chog'i...
SANGA ISHONAMAN dedilar. O'qish payt, aziz ko'rinmadi, boyagi kaltaklardan so'ng uyga ketganini eshitdim. Nargiz esa...
-kechir Dilnoza, men bunaqa bo'lishini bilmagandim, Davron universitet yonida turgan ekan seni kutib, meni ko'rib holi jonimga qo'ymay nima bo'gani so'radi, man bilmasdan aytib qo'ydim dedi.
Hafa emasman dedim.. Kayfiyatim ham bo'madi. O'qishdan chiqib uyga qaytdim. Ota onam akam ahvolimni ko'rib nima bo'ldi deb so'rayverishdi. O'qishni bahona qilib xonamga kirib ketdim. Davron kechasi tel qilmadi. Undan havotir ola boshladim, tel qisam telefoni ochik. Kechasi bilan uqlolmay chiqdim. Ertasi kuni noiloj uyidagi telefoniga qo'ngiroq qildim. Go'shakni singlisi ko'tardi. Davron akmni so'radim.. U kasalxonada yotganini, kecha 3 4 bollar uni duboslab urub ketganini eshitdim. Bu gapni eshitib yig'lab yubordi. Qaysi kasalxona ekanligini bilib, o'sha joyga bordim. Onasi Davron yotgan xonaga tagida o'trardi. Onasini ketishini kuta boshladim. Meni ko'rsa qanday hayolga boradi deb uyaldim. 2 soatdan so'ng onasi ketdi. Yugurib xonaga kirdim. Davron akam bir ahvolda yotardi ko'zlari ko'kargan, boshiga bint bog'langan, qo'l oyoqlari ham bir ahvolda edi. Davron meni ko'rib, o'rnidan turmoqchi bo'ldi. Uni ko'rib,
-tuzukmisiz? Kimni ishi deb so'ray boshladim...
-tuzukman tinchlanib ol, mana bu joyga o'tirib ol... Kimni ishi bo'lardi O'sha Azizni dedi.
Kechagi kaltakdan so'ng u ham jim turmabdida dedim...
Davron akam millitsiyaga ariza bermaganini, oddiy yigitchilikda bo'l turadi deb qaytarib yuborgan ekan.. Ammo unaqa qimaslik kerak edi, Azizni osmondan pastga tushurib qo'yish kerak edi derdim...
Davron akam kerakmas derdi. Uni ko'p gapirtirmadim. 2 kundan keyin javob berisharkan dedi. Yana xabar olaman deb, uyga ketdim... O'qishimdan ham qolib ketdim. Ertasi kuni ertalab Davron akamga u bu narsa olib, uni ko'rib, o'qishga yo'l oldim. Taxsi kutib tursam Aziz kelib yonimga to'qtadi. O'tir deb turib oldi. Men esa boshqa taxsiga minib ketdim. U ham men ham bir vaqtda o'qish yonida tushdik. To'qta deb ketimdan baqirardi. Jahlim chiqib to'qtadim.
-Yigiting tuzukmi deb kuldi?
-ha tuzuk xudoga shukur, unga rahmat degen ustingdan yozmaganiga, sen nomardni ishini qilding deb, universitetga qarab kirib ketdim. U esa hamon osmonda uchardi, huddi unga hechkim hech narsa qilolmaydiganday. Shu zayl Aziz bilan oramiz sovib ketdi, u mendan qasd olyabdimi deb o'ylab qolardim. Meni umuman tinch qo'ymasdi, bundan qanaqib qutulsam bo'ladi deb o'ylardim. Shunaqa ham odam bo'ladimi derdim... Davron akam tuzalib, yana o'z ishiga qaytilar...

Davomi bor...