Tasodifiy hikoya: ЖИГАРБАНДИМ
Бугун Зоҳиданинг тушига яна онаси кирибди. Ховлидаги сўрининг четида омонат ўтирганмиш. Ним яшил ...davomi

Sevgi pulga sotilmaydi...|muallif:FeYa 6-qism

Добавил:	Feya (22.10.2015 / 06:13)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	10796
Комментарии:	Комментарии закрыты

Lekin bir kuni. Uyga begona bir qizni olib kelib, Dilnoza deb pasta mani chaqirib baqirardi. Qo'rqib uyg'onib ketdim, pastga yugurib chiqdim. Sal mast, go'yo mendan alamini olmoqchi bo'ganday, u qizga yopisha ketdi. Ha qancha puling ko'p bo'sa, hamma narsa saniki deb o'yleydigan odam hozir manga shuni isbotlamoqchiday turardi qarshimda. Mayli deb endi xonamga kirmoqchi edim.. To'qta ey dedi.
-qanaqa xotinsan sen? Kim bu? Nima qilib yurubsan demaysan a? Nima sanga baribirmi?
Azizni bu gapidan, uni ichi kuyib ado bo'votganini sezdim. Mani unga e'tibor bermasdim, unaqa nomardni qanaqib sevaman nimasini sevaman? Zarracha insofi yo'q odamni..
-Mendan hecham umid qilma, kim bilan bo'lishing manga qiziqmas, oldin ham uylanmastan qanchasi bilan yurgansan. Meni mehrimni sevgimni pullaringga sotib ololmaysan.. Sen nomardni ishini qigansan..
Bu gapimdan battar jahli chiqan Aziz, yonimga kelib tarsaki tortvordi. O'sha qizni qo'lidan ushab, xonaga kirib eshikni dars yopdi. Turgan joyimda o'trib yig'lab yubordim, Azizni boshqasini yetaklab kelganiga emas, hayotim nega bunchalar azobli o'tayotkaniga, qaysi gunohim uchun, bunaqa azob chekyabganimga yig'lardim. O'rnimdan turib boshqa xonada yotdim. Erta tongda tursam, Aziz ham o'sha buzuqi ham yo'q ketgan ekan. Yana katta uyda bitta o'zim yolg'iz yashay boshladim. Ammo Azizni bu qiliqlari tugamadi, har kuni har xil qizlarni olib kelardi. Menga esa baribir edi. O'ylab o'ylab Aziz bilan ajrashishga aht qildim. Chunki bu yaxshi imkonyat edi, bir umir u bilan bunaqa hayot kechirolmasdim. Erta tongdan bu qarorimni unga aytdim. Hech qachon ajrashmayman, majbursan dedi men bilan yashashga, mendan battar azob chekishingni hoqlayman derdi... Men hech qachon deb, ketmoqchi bo'ganimda, meni urib hushimdan ketkazdi. Ko'zimni ochsam xonada yotardim, eshik qulf nima qilishni bilmay o'ylanardim. Qancha eshikni tepmay, baqirmayin hech kim javob bermasdi. Kechki payt Aziz xonamga kirdi, yugurib chiqmoqchi edim, itarib devanga yotqizdi. Majburlab kiyimlarimni yechib tashadi, qanchalik qarshilik qilmay befoyda edi kuchim yetmasdi. Meni qiynab azob berib nafsini qondirdi. Yarim soatlardan so'ng ovqat suv olib kirib qo'yib ketdi. Yana yig'lab uqlab qoldim. Hayotdan to'yib ketdim, o'z jonimga qasd qilish haqida o'ylardim, ammo bu iflosga taslim bo'lgim kemasdi. Tun yarmida qornim ochib uyqudan uyg'ondim. Ovqatni yeb, suv ichdim. Nimagadir boshim aylanib hushumni yo'qotdim. Qancha soat uqlaganimni bilmayman ammo Aziz suvga uyqu dorini qo'shgan ekan. Tursam usti kiyimlarim yo'q, men uqlaganda yana nafsni qondirgandir deb o'yladim. Ustimga qalat keyib, vannaga kirdim. Suvga tushub oz bo'sa ham o'zimga keldim. Kechki payt, Aziz kirib keldi, narsalarimni ko'chaga otib yo'qol deb hayday boshladi. Hech narsaga tushunmay qolgandim, Nimaga u bunaqa qvotkaniga..
-mana ketishni hoqlaganding ku ket, nega anqayib turibsan, bor qani ko'raylik qayergacha borishingni. Uyingdagilar ham sani uyiga kirgazmaydi, chunki san xiyonatkor buzuqisan deb, qo'lidagi rasmlarni yuzimga otdi.
Ko'rsam yonimda o'zga bir erkak, qip yalong'osh yonida uni quchub yotardim, ko'rib yig'lab yubordim. Bu ham Azizni ishi edi. U kulib...
-ota onang buni ko'rsa nima der ekan a? Endi kim xiyonatkor senmi yoki men? Menda dalil bor senda esa yo'q! Hoqlasang qol, ermak qilib yuraman.
Endi ortiq chidashim qiyin edi, ming lanat deb unga tupurib uydan chiqib ketdim.. Izimdan baribir qaytib kelasan ku hali deb baqirib qoldi.
Hech qachon derdim ichimda.. Ko'chada yig'lab yurub borardim. Qayga borishimni bilmay yig'lardim, o'z uyimga borormasdim. Hayolimga dugonam Nargiz keldi. Bir amalab uni uyiga yetib bordim. Eshikni ochib, meni ahvolimni ko'rib qotib qoldi.
Ichkariga taklif qildi. Issiq choy uzatdi, oz moz o'zimga keldim. Mendan nima bo'ganini so'ray boshladi. Hamma hammasini Nargizaga aytib berdim yig'lab... U ham yig'lab meni dardimga sherik bo'ldi. Nomard Aziz deb uni lanatlay boshladi va menga Davron haqida ayta boshladi.
-davron bechora, sani Azizga teganingni bilib, qancha azob chekdi. Uni bir ikki marta ko'chada mast holda ko'rdim. Unga achindim. Ikkimiz dardlashdik. Men ushun qildi, Dilnozada ayb yo'q derdi. Nega unaqa deganini endi tushundim dugonajon. O'sha kundan boshlab Davroni ko'rmadim.
Bu gaplarni eshtib, battar ezila boshladim.
-boradigan joying bormi? Ota onangniki ham borolmaysan, yaxshisi shu yerda yashab tur, onamlar kelsin maslahatlashamiz. Hijolat bo'ma men va oyimlar. Yo'q deyishimga qaramay meni ko'ndirib olib qoldi. Nargizani dadasi vafot etkan, yagona farzand. Onasi bozorda kiyim kechak sotadi. O'zlariga to'q oilalardan. Qizi uchun onasi har doim yelib yugurardi. O'sha kundan boshlab, nargizani uyida yashay boshladim. Onasi juda mehribon, menga yordam berishini aytdi. U menga sovda sotiqni o'rgata boshladi. Yonida yurib hamma narsani o'rganib ketdim. Ijaraga magazin olib, o'zim ham ish boshladim. Albatta Nargizani onasi boshida pul qarz berib, meni qo'llab quvvatladi. Asta sekin hayotim iziga tushardi.

davomi bor...