Tasodifiy hikoya: . . . : : : K U M U SH I M : : : . . .
Taqdir Yöllari! Hayot söqmoqlaridan asta odimlar ekanmiz, bu söqmoqlarda bizga suyanchiq böla ola...davomi

Bevafo (tanlovga) 3-qism

Добавил:	Feya (28.11.2015 / 18:50)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	13873
Комментарии:	1

Anvar 2 yildan so'ng o'z yurtiga qaytdi. Uni ishlari yurushib, karxonaga direktor qilib saylashdi. Shaxsy uy, mashina, pul, hammasi bor edi. Ammo hamon, Gulini unitmagandi. Unchalik boy bo'lmasa ham, obrusi bor edi. Anvarni karxonasi chet elik karxona bilan shartnoma imzoladi. O'sha karxonani egasi, kechka ziyofatga anvar va boshqa mansabli kishilarni chaqirdi. Anvar hamkasblari bilan birga borishdi. Borgan joyi esa Gulini uyi edi. Uyga yaqinlashgan sayin, yuragi g'alati urar huddi hozir Gulini ko'radiganday bo'lib hayojonlanar edi. Bu hashamatli uyga kirar ekan, uy mehmonlarga to'la edi. Chet elik karxona egalari bilan gaplashar, ko'zi esa Gulini izlar edi. Mana uzoqdan Guli ko'rindi, Anvar uni ko'rib suyinib yuzuda tabassum uyg'ondi. Lekin Gulini ko'zi Anvarga tushgan bo'lsa ham unga tanimaydiganday qaradi. Yonida esa o'sha chet elik, shartnom tuzgan, karxona egasini qo'lini ushlab, Anvar tamon kelardi. Ha bu Gulini eri Dima edi.
-tanish Guli bular bizlar bilan shartnoma tuzgan karxonaga egalari deb hammani birma bir tanishtirdi. Anvar bilan ham tanishtirdi. Guli endi ko'rib turganday, tanishganimdan hursandman dedi. Anvar esa, bu Gulimi? yoki boshqa. Nahot u. deb hayolida ming o'ylar tinmay aylanardi. Dima esa bu meni rafiqam Guli deb hammaga tanishtirdi. Anvarni yuragi to'qtab qolgudik sekin ura boshladi. Guli Dimaga jilmayib qo'lidan tutib turardi. Anvar Gulidan ko'z uzmay yolg'iz qolishini kutib poylardi. Bir ozdan so'ng Guli tashqariga chiqdi. Anvar ham uni ketidan chiqdi. Gulini bir chetda turganini ko'rib yoniga bordi. G'amg'in avozda
-nahot bu sen? Nega nima uchun? Meni unutgan ekansanda? Nahotki Guli?
Guli butkul o'zgargan, oldingi Guli emasdi.
-kechiring Anvar aka. Hayot ekan. Ota onamni qistovi bilan chet elga ketdim. Boshimdan nimalar o'tmadi. O'sha yerda qancha qiynaldim sizni o'ylab. Ammo Dimani uchratganimdan so'ng, hayotimni boshqatan boshladim. Men uni sevaman..
Anvar bu gaplarni eshitib, ko'ziga yosh keldi.
-anvar aka yig'lamang erkak kishisz! Balke meni bevafo dersz, to'gri aslida shundayman. Ammo hozir yo'larimz boshqa. Vaqtida Siz meni baxtli qiloldz. Dima meni kelajagim. U ham meni siz kabi juda qattiq sevadi, men ham. Hayotiz oldinda, meni uniting... Shunday deb Guli ichkariga kirib ketdi. Anvar bu gaplarni ko'tarolmay, ichkariga kirib, bor alamini ichkilikdan oldi. Anvar Guli bilan Dimaga qarar ekan. Rostan ham Dima Gulini sevishi ko'zidan ko'rinib turardi. Ammo Gulini bu qilgan ishidan Anvar hayolida gapirardi.
-eh bevafo dunyo, bevafo yor meni qilding ku hor. Nahot hammasi sarob, bari yolg'on. Sen esdan chiqarishing mumkin. Ammo men qandoq esdan chiqaray.. Bu yuragimdan seni qandoq yulib tashlay.. Hayolga berilib, masd bo'lgan Anvar oyog'ida zo'rg'a turib tashqariga chiqdi. Shafyori Anvarni ko'rib, moshinaga o'tkazib uyiga olib borib tashladi. Erta tongdan boshi og'rib zo'rg'a turdi. Kechagi kuni eslab, Gulini aytgani yodiga tushdi. Gulini bu bevafoligini bilib tursa ham, yuragi unga bo'y sunmasdi. Gulini unitishga eslamaslikga harakat qisa ham foydasz edi. Guli Dima bilan baxtli edi. Ular chet elda tanishib sevib qolgandi bir birini. Dima Gulini o'tgan hayoti haqida xabardor edi. Anvar haqida ham bilardi. Guli chet elga ketgandan so'ng, o'sha joyda farzandini dunyoga keltirdi. Qiz farzand edi. Guli Dimani uchratdi yu hayoti quvonchga to'lgandi. U bilan nikohdan o'tdi. Dima o'zgadan bo'lgan qizni, o'zini qiziday ko'rdi. Dima Gulini shu qadar baxtli qildiki, Gulini hayolidan Anvar butunlay o'chib ketgandi. Ko'rgan bo'lsa ham, yuragi jiz etmagandi. Guli o'ylagandi o'shanda, nahot sevgi o'tkinchi tuyg'u deb, yurak o'zi necha marta sevadi? derdi. Ammo bu qilgan ishidan afsuslanmasdi. Anvarga achinsa ham, ammo vaqtni ortga qaytarolmasdi. O'shanda ota onasi ularni ajratmaganida, hozir hammasi boshqacha bo'larmidi deb o'ylardi Guli. Ammo bu taqdir, taqdiringga nima yozilsa shu bo'larkan derdi. Guli yurtiga 1 yilda bir kelib ketardi. Nargiz dugonasi bilan ham gaplashib turushardi internet tarmoqlari orqali. Nargiz bilardi farzand, Anvarni qizi ekanligini. Bu gapni aytish uchun, Nargiz Anvar bilan uchrashib, -Guli qiz farzand tug'di, o'sha qiz seni qizing deganda ham, Anvar Qizi borligini eshitib quvongan bo'lsa ham, hech narsa qilolmasligini bilib taqdirga tan berdi. Hato qizini ko'rgisi keldi. Ammo buni aslo iloji yo'q edi. Ularni nikoh hujjati, Gulini ota onasi yordamida bekor qilib yuborilgandi. Guli chet elda hamon baxtli yashamoqda. Ammo u Anvarni baxtsz qilib baxtli hayot kechirmoqda. Anvar esa 1 yil o'tib, qayta uylandi. 1 yildan so'ng esa, o'gil farzandli bo'ldi. Anvar o'zga yor bilan, bir to'shakda yotsa ham. Hammon bevofa yori, Gulini eslab qiynalardi. U bilan o'tgan shirin damlarini eslab, uni qumsab sog'inardi. Ammo o'ziga o'zi u bevafo unit uni deb, o'ziga o'zi takrorlardi. Qani edi buni yuragimiz tushunsa yu, shunaqa bevafolarni unitib yuborsak...

Hikoya hayotiy.. Bazi joylariga qo'shimcha qo'shdim. Bu hikoya yoqgan bo'sa, o'qib chiqganz uchun rahmat..

Muallif:FEYA