Tasodifiy hikoya: sabina bn 4-qism
Salamalekum avvallambor barchelaga! Bu hikoyani davomini yoziw yozmawlini oylab korib va oxiri yozad...davomi

Beyminnat Yaxshilik...

Добавил:	-MAJNUN- (20.01.2016 / 15:28)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	25515
Комментарии:	Комментарии закрыты

Beyminnat Yaxshilik...


Johongin ishga aftabusda borib keladi. Ishga ketayotganda ham, kelayotganda ham jonon-jonon qiz juvonlarni ko'zib ko'zi quvnaydi. Mana bugun ham charchan ishdan qaytmoqda. Bekatga kelib to'xtadi, 4, 5 ta qiz, juvonlar chug'urlashib chiqib oldilar. Johongir orqa o'tirgancha ularni o'zoro suxlablarini eshib ketar edi. Hayolan bu qiz, juvonlarni o'z ayoli Barnoga taqqosladi. Chiroy bobidaku bu qiz, juvonlar ustundir, ammo faxmu farosatda Barnoga teng kelmasalar kerak. Zab xotinim borda, charchab kelganimda kayfiyatimni ko'tarishni biladi. Ahhh bu qizlarni ko'rib ichim qiziyabdi. Eson omon uyga yetvolay Barnoginamni bag'rimga bosam, jonginam deb erkalayman...

Nihoyat uyiga keldi, xotini Barno oshxonada edi. Bolalari bir qiz, bir o'g'il. Ular berilib telvizirda multfilm ko'rmoqdalar. Johongir sekin oshxona tarafga yurdi...
- Assalom alaykum yaxshi keldizmi dadasi!
- Tiiiishshsh... -dedida Barnoni og'zini kafti bilan to'sdi. So'ng bolalaridan xadiksirab oshxona eshigidan boshini chiqarib qarab qo'ydi. Hammasi joyida ekani bilgach xotini Barnoni sharta quchoqlab dudog'lari va bo'ynidan o'pdi. Qizlik paytidagidek xayajonga tushgan Barno ovozini pastlatib:
- Tinchlikmi dadasi, bugun boshqachasiz!
- Asalim bugun sani judayam sog'anganman! -dedida yana bir, ikki o'pib qo'ydi.
- Bolalariz uxlashsin? -deb hijolat bo'lib erini qo'lidan chiqdi. Uyam eshikdan bolalari tarafga qarab qo'ydi. Jahongir rat etilgan oshiqday, bir ahvolda oshxonadan chiqdi. Ammo bolalari ''dadam keldilar, dadam keldilar" deb unga yopishganda hammasini unutdi. Yoshboladay bolalari bilan o'ynay ketti, har doyimgidek...

Kechki ovqatdan so'ng er-xotin bollarni uhlab qolishini kutishdi...
Vaziyatdan unumli foydalanib oldilar. Ikkovlariham bir bir og'ushida yotishgan edi. Jahongir xotinin bir nima demoqchi ekanini sezdi. Bunday damlardan keyin, Jahongir erib ketardi, Barno esa foydalanib qolardi.
- Birornima so'ramoqchimisan?
- Ha, lekin oldin bir gap aytmoqchiman!
- Qanday gap ekan?
- Ammami qizi Nilufar yurib ketibdi!
- Nilufar-aaa, eey yo'g'eee kallang joyidami xotin Nilufar jiyanging esli xushliku, uni ustiga eri Mamur bilan sevishib oyla qurishgan bo'lsa... -dedi. Nilufar xotini ammasini qizi, bu ayol hulqi atvori xavas qilguday bo'lgani uchun ishonmadi.
- Mana Mamurjon Nilufarni bir yosh bolasi bilan tashlab bir yildan buyon Qozoqda yuribdi, pul jo'natmayabdi ekan!
- Esing joyidami, eri uzoqda bo'lsa shunday qilaverarkanmi, bu bir g'iybatchini gapi bo'lsa kerak!
- Rost o'zi tan oldi?
- Yo'g'e rostanmi! -dedi. Haliham ishongisi kelmay.
- Ammami o'zlar hafa bo'lib aytib qoldilar. Payqab qolibdilar, ismenli ishga kirdim deb bir buzuq dugonasi bilan chiqib ketayotgan ekan. Ikki haftani ichida anchagina pul olib kelibdi. Ammam to'satdan bu katta pullarni ko'rib gumon qilibdilar. O'zi tan olmabdi. Man gaplashib qistovga olgandim, yig'lab yubordi qiynalgan ekan!
- Hamma ayib Mamurda ahmoq tuppa tuzuk ishini tashlab, Qozoqqa ketib, mana endi xotindan ajrab qolay deb turib... Manga qara qachondan beri yuryabdi ekan? -dedi.
- Aytishicha ikki hafta bo'libdi!
- Qayt bu yo'ldan demadingmi?
- Aytdim!
- Nima dedi?
- O'ylab ko'raman dedi, ammo mazza xo'ragiga tushib qolibdi shekili katta katta pul topib?
- Katta pul deb keyin attang qiladi ahmoq jiyaning!
- Qornida og'riq bor ekan, shamollatib qo'yibdi... Man shundan foydalanib qo'rqitdim kasal yuqtirib olgandursan deb shunga Matluba opam bilan gaplashing...
- Shunmadim opam bilan nimani gaplashaman!
- Man qayni opam do'ktir deb Nilufarni opami oldilariga olib borsam, opam SPID bo'libsan deb Nilufarni qo'rqitsalar, shu gapni opamga tayinlab qo'yish kerak!
- Eee esing joyidami, opam ko'nmaydi!
- Siz ukalarisiz-kuu, bir og'iz aytsez yo'q demasalar kerak!
- Jinnimisan jinoyi javobgarligi bor, san xazillashma!
- O'rtamizda qoladi, iltimos dadasi bir yaxshilik qilaylik Nilufarga botqoqqa botib ketmasin?
- Bilmadim xotim bu qanday yaxshik bo'larkin... Mayli boramiz lekin opamga o'zing aytasan!
- Ho'p ertaga olib boras Paliknikaga!...

Erta kuniyoq er-xotin paliknikaga bordilar. U yerda Jahongirni opasi Matluba shifokor bo'lib ishlar edi. Jahongir va Barno opasini qabuliga kirdilar.
- Opa bir iltimos bilan kelgandim!
- Tinchlikmi? -dedi er-xotinga birin birin qarab.
- Opa yaxshilik yo'lda bir yolg'on ishlata olasizmi?
- Bilmadim, u qanday ekanligiga bog'liq!
- Bir kishida san SPID san deyishiz kerak!
- Aqling joyidami ukajon?
- Bu gap mandan emas kelinizdan chiqgan opa!
- Barnoxon nima deganiz bu, mumkunmas mani letsenziyamni olib qo'yadi?
- Opajon man sizga bir boshdan tushuntirsam... -dedi Barno Matlubaga yaqinroq kelib.
- Man chiqib turaman o'zlaring kelishib olinglar, man bunday ishlarga aralashmayman. -Jahongir shunday deb chiqib ketdi. Birozdan keyin Barnoham qaytib chiqdi.
- Bo'ldi opami ko'ndirdim!
- Nimani maqsad qilganini bilib turibman, ammo boshing baloga qolmasa bo'ldi?
- Hammasi yaxshi bo'ladi dadasi, man Nilufarni opkelib olay keyin bilasiz natijasini! -deb erini ishontirgan bo'ldi...

Bu orada bir hafta o'tib ketti. Jahongirni esidan chiqibham ketgan edi. Jahongir ishidan erta qaytayotgan edi. Jinadan ko'tarilayotganda xotini Barno va Barnoni jiyani Nilufar ikkinchi qavatdan pastga tushayotgan edilar.
- Kelyabsizmi dadasi? -dedi Barno!
- Assalom alaykum pochcha! -dedi Nilufar ham. Rangi dokaday oqarib ketgan bir ahvolda edi.
- Yaxshimisan Nilufar uydagilar, bolang tuzukmi?
- Rahmat pochcha! -dedi ovozi arang eshitildi. Hayirlashdi va chiqib ketti.

Er-xotin zinadan ko'tarilishar ekan. Barno atrofga qarab-qarab oldi:
- Dadasi aytganim bo'ldi uyga kiraylik! -deb erini ortidan uyga kirdi va eshikni berkitdi.
- Nima qilding-aa qara rangini oqartirvoribsan Barno...
- Voy aytsam ishonmaysiz, opamham huddi aktirisaday shunday gapirdilar Nilufar tomom bo'ldi!
- Nima dedinglar?
- Opam, SPID bo'libsan Nilufar, buni jinsiy yo'l bilan yuqtirgansan degandilar! Nilufar xushidan ketay deddi. Yana urmir 5, 6 oy umring qoldi deyishdandi yig'lavordi! -Barno ishi o'xshaganidan quvonib kuldi.
- Kulma ahmoq xotin, qara qay ahvolga solib qo'yibsan! -Jahongir xotinini koyidi.
- Bir adabini yesin! -dedi erigi gapiga javoban...

Jahongir 2 kun o'tib bekatda Nilufarni ko'rib qoldi. Nilufar etibor bermadi, o'z o'y hayollari bilan bir nuqtaga termulib turardi. Yuzi sulg'in, ko'zlari uyqusizlikdanmi ichiga urib ketgan. Hatto ikki qadam beroqda turgan Jahongirniham payqamadi. Salomlashmaganda ko'rmasdiham. Jaxongir salom-alik qilar ekan, xotini aldagani aytgisi keldiyu, ammo aralashgisi kelmadi. Uyga kelganda xotini oldiga chaqirdi.
- Nilufarni ko'rdim bir ahvolda!
- Hechqisi yo'q bir hafta qiynalsin! -Barnoni beyparvo gapirgani Jahongirni gashiga tegdi.
- Xoy xotin, xazilni zili chiqib qolmasin, o'limim yaqin ekan deb o'ylanaverib yuragini yomon qilib qo'ymasin. Sanga maslahatim