Tasodifiy hikoya: Dubayga borgan jalab bilan...
Salom man Tornadoman! Bu voqea o'tgan yili shaharda bo'ldi! Men bir ayolni anchadan buyon sikib yura...davomi

BAXTSIZLIK ORTIDAGI BAXT!!! by Rea1ist 2-qism!

Добавил:	Rea1ist (04.03.2016 / 11:10)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	16629
Комментарии:	Комментарии закрыты

Ertalabki nonushta chog'ida Javlon xotinidan kechagi bo'yinbog' haqida yana so'radi.
-Ha... Esimdan chiqibdi kecha ukam Sattor kegandi. O'shaniki qolgan bo'sa kerak...
- O'zi yaxshi ekanmi?
-Yaxshi, sizga salom deb qo'ydi.
Erini aldab bergan javobidan o'zini noqulay his qilgan Saboxat o'tirgan joyidan turib ketdi. Oshxonadagi muzlatgichni ochar ekan, o'ziga yoqmayotgan gapni mavzusini boshqa tomon burish istagida gap boshladi.
-Bugun kelishingizga nima ovqat qilib qo'yay jonim...
-Bilmadim... O'zinga nima yoqsa shuni qilgin. Senga yoqqan narsa, mengaham yoqadi albatta...
Nonushtani qilganidan so'ng Saboxatga qaynoq bo'sasini hadya etib, har doimgidek uyidan vaqtli chiqdi. Mashinasiga o'tiriboq uni o't oldirmasdan qayinukasi bo'lmish Sattorni esladi-da, unga telefon qildi.
-Assalom aleykum pochcha axvollaringiz yaxshimi, opam yaxshimilar?
Bu tanish ovoz Sattorniki edi.
-Rahmat, o'zing yaxshimisan, uydagilar yaxshimi?
-Bizlar yaxshi, hammasi joyida.Uzr ishlar ko'payib sizlardan xabar olishga ham yaramay qoldik. Xudo xohlasa shu oyning oxiriga borib qolsak kerak, shu baxonada shahar aylanib ham kelamiz.
Sattorning bu aytgan gaplari Javlonning esankiratib qo'ydi. U bu gaplardan keyin o'ylay ichida boshladi:
-Nega Saboxat menga yolg'on gapirdi. Nega... Nima uchun...
-Alo pochcha shu yerdamisiz? Alo....
Telefonda eshitilgan Sattorning gapidan so'ng Javlon hushini yig'ib oldi.
-Shu yerdaman. Kelinglar, albatta kelinglar... Bir yayrab ketasizlar...
Sattor bilan bo'lgan oradagi bu muloqot Javlonning ko'nglida savollar yomg'irini allaqachon boshlab yuborgan edi.
-Nega meni aldadi? Axir nega... Nima uchun...
Uning kayfiyati tushib, dili g'ashlandi. Ish vaqtida ham ko'ngli yorishmadi, tushkun kayfiyati undan yo'qolmadi. Fikru-xayoli uyida yolg'iz o'zi qolgan xotinida edi... Tunov kuni bir o'rtog'ining tug'ilgan kunida har kuni uyida yolg'iz qolgan ayolni eri jazmani bilan ushlab olgani haqida suxbat ketgan edi.
-Yo'q-yo'q... Saboxat bunday...qilmasa kerak.
Yaxshi narsalar haqida o'ylashga qanchalik urinsada, xayoliga o'sha o'tirishdagi xotinning qilmishi o'rnashib olgan edi. Javlonning ichi tobora qizigandan-qizidi. Oxir-oqibatda chidolmay:
-Abror...
Uning chaqiruviga omborda ishchilarga yuklarni joy-joyiga taxlatayotgan o'rta bo'yli, qorachadan kelgan yigit nazar tashlab, u tomon yugurib keldi.
-Chaqirdingizmi xo'jayin?
-Abror, men to'rt-besh kun ishda bo'lmayman shunga hamma ishlarga o'zing ko'zquloq bo'lib turgin. Biror ishkal bo'lsa xabar bergin.
-Siz bemalol borib kelavering. Hech narsadan tashvish tormang. Hammasiga o'zim ko'zquloq bo'laman, xattoki hidlash kerak bo'lsa burun ham bo'laman.
Bu gapdan so'ng oraga yengilgina kulgu oraladi.
Abror to'g'riso'z, o'z ishiga usta, ichida g'irromligi yo'q, uning ustiga hazilni ham joyiga qo'yadigan yigit edi. Javlon uni shu hislatlari uchun o'ziga ishga olgandi, har ishda unga ishonardi.
Hamma ishlarini joy-joyiga qo'yib, uyiga har galgidan vaqtliroq qaytdi. Eshikni ochib unga peshvoz chiqqan Saboxat uni chiroyli tabassumi bilan qarshi oldi. Saboxatni chehrasini ko'rib kuni bilan ochilmagan kayfiyati ochilib ketdi, ko'ngli yorishdi.
-Javlon aka bugun erta kelganingiz yaxshi bo'ldi.
-Nimaga... Biror joyga boramizmi?
-Xa yo'ga. Bugun siz yaxshi ko'radigan ovqatni pishirgandim.
-Makaron sho'rvami...(kiyimlarini almashtira turib hazil qildi).
- Jinnimisiz, qanaqa makaron? Manti qildim siz uchun, undan ko'ra tez bo'ling, yuvinib chiqing men ovqatni suzaman.
-Hop jonim. Sening qo'lindan tayyorlangan barcha ovqatni yaxshi ko'raman shakarim deganicha Javlon Saboxatning dumbasiga yengilgina tarsaki tushurib yuvinish xonasiga kirib ichkaridan berkitib oldi.
-Ayyy! (yuvinish xonasini eshigini bir-ikki tortib ko'rib, oshxona tomon ketar ekan). Xali chiqavering teringizga somon yog'e... manti tiqaman.
Xush kayfiyatda er-xotin kechgi ovqatni qilishdi. Kechki ovqatdan so'ng televizor ko'rish uchun divangan yonboshlar ekan Javlon xotiniga so'z qotdi:
-Sabo...
-Xov jonim.
-Ertaga ish bilan to'rt-besh kunga qo'shni shaharga ketayapman, shunga bir-ikkita kiyimlarimni tayyorlab qo'y. Ertalab barvaqtroq ketaman.
-Jonim menham boray. Baxonada shahar aylanib kelaman (o'zi istamaygina eriga yalindi).
-Yo'q. Boshqa safar. Aytdimku ish yuzasidan...
Javlonning bu bergan javobidan hafa ko'rinsada, ichida xursand edi.
-O'zim keyinroq obaraman.
-Xo'p jonim siz nima desangiz shu sizga yo'q deb bo'ladimi.
Erta tong! Javlon kecha aytganidek saharlab uyidan xotini yo'lga deb bergan sumka bilan chiqdi. Xotini bo'lmish Saboxat ham u bilan birga chiqdi.
-Mayli jonim o'zingni extiyot qil, bir nima bo'lsa menga telefon qil.
-Xop bo'ladi begim. Sizham o'zingizga qarang. Tag'in begona ayollarga osilib yurmang yana deb qo'shib qo'ydi gapi oxirida.
Javlon mashinasiga o'tirdiyu zum o'tmay ko'zdan g'oyib bo'ldi.
O'z mashinasida biroz shahar aylangan Javlon, mashina ro'lini uyi tomon burdi. Mana o'zi yashaydigan ko'p qavatli binolarning ro'parasida turibdi. Qilayotgan ishidan afsuslanayotgan bo'lsada, xotinining unga nisbatan aytgan yolg'on so'zlari, uni aldagani...
-Men nimalar qilyapman o'zi... Gulday xotinimni allaqanday bo'yinbog'ni deb ortidan kuzatsam... Arzimagan narsa
ni deb o'z xotinimdan shubhalansam. Javlon o'z-o'ziga taskin berib mashinasini o't oldirib endi uyi tomon haydamoqchi ham bo'ldiki, uyi joylashgan bino podyezdidan bir juvon otilib chiqdi. Bu Saboxat edi. Ancha bashang kiyingan, o'ziga oro berganini uzoqda bo'lsa ham Javlon payqadi. Xotinining bu holatini ko'rib Javlon biroz esankirab qoldi. So'ngra u o'tirgan taksi mashinasining ortidan tushib xotinini qayerga borishini kuzata boshladi. Xotini sezib qolmasin deb u ketayotgan mashinadan bir-ikki mashina ortda ketayotgandi.
Saboxat ketayotgan mashina gavjum shahardan uning tashqarisiga chiqib borar edi...Ancha yo'l yurgandan so'ng tog'ning bag'ridagi Javlon qachonlardir Saboxatni olib kelgan va u bilan maza qilib dam olib ketgan so'lim joyga kelib o'sha taksi mashinasi katta yo'ldan chiqib tog' tomon ketgan yo'lga tushib keta boshladi...
Bu paytga kelib xotinining izidan izma-iz kelayotgan Javlon ming xil savol tuzog'ida kelar edi...
-Nahotki... Sabo menga nisbatan... Axir men... Nima uchun... Balki undaymasdur...
Oxirgi jumlasi unga andak bo'lsada taskin berayotgandi.
Oldindagi taksi mashina bir uy oldida to'xtadi. Undan chamasi ikki yuz metrlar ortda kelayotgan Javlon ham mashinasini sekinlatib yonidagi uyning mashina qo'yish joyiga to'xtadi. Bu yerdagi uylarning aksariyati dala hovli (yani dacha) hisobida qurilgan bo'lib, ko'pida odam yashamas, boyvachchalar faqat dam olish uchun qurib qo'yishgan edi.
Javlonning ikki ko'zi xotini o'tirgan mashinada... Mashina egasi baland ovozda kulganicha mashinadan tushib yugurib o'tib Saboxat o'tirgan eshikni ochdi. Unga