Tasodifiy hikoya: Xotinimni qizg'onmayman (Dayusginam)
Sizlar uchun jonkalarim toycholarim...davomi

Sirli qotil (tanlov uchun) (kamolov)

Добавил:	(((kamolov))) (05.04.2016 / 22:30)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	15658
Комментарии:	Комментарии закрыты

Shoshganda palakatni qarang. Mashinasining orqa balonining dami chiqib qolibdi. So'kinib so'kinib taksi to'xtatgani yo'lga chiqdi. Taksi ham kam edi. Bir amallab yarim soatda morgga yetib bordi. Kiraverishda qorovulxonaga qaradi. Qorovul uxlab yotardi. Toxir bunga unchalik e'tibor bermadi. Chunki kalavaning uchi topilganini sezib Xalimaning yoniga shoshardi. Ichkariga kirdi. Hamma yoq jimjit. Polda qon izlari bor edi. Shoshib Xalimaning xonasiga kirdi. Kirdiyu rangi oqarib ketdi. Uning bo'ynidan qon sizib chiqardi. Uni o'ldirib ketishgandi. Yugurib tashqariga chiqdi. Qora plash kiygan kimsa hovlidan yugurib chiqib o'zini ko'chaga urdi. Tocir uning ortidan ko'chaga chiqdi. Lekin qotil qorong'uda ko'zdan g'oyib bo'lgandi. Ortiga qaytib Xalimaning xonasiga kirib xonani ko'zdan kechirdi. Xonada bitta seyf bor edi. Izlab izlab uni kalitini topdi. Ichida birnechta xujjatlar va paketga solingan uzuk bor edi. Toxir uzukga yaxshilab qaradi va cho'ntagiga solib qo'ydi. Darhol tez yordam va militsiyaga telefon qildi. Bir zumda tekshir tekshir boshlandi. Toxir uyida qizi yolg'iz qolgani esiga tushdi va tezda uyiga qaytdi.
Ertalab Zohid telefon qildi.
- Assalomu alaykum Toxir aka. Uzr ertalabdan bezovta qildim.
-Yaxshimisan Zohid nima gap?
-Kecha morgda...
-Xabarim bor
-Xullas mening izlanishlarim shuni ko'ratdiki qotil o'ldirgan odamlarining uyidan nimadir izlagan. Oxirgi ikki insonni uyini hali tintib chiqmagan. Menimcha o'sha ikki uyni kuzatishimiz kerak.
-Demak gap bunday, sen tezkor guruhni olib bittasini uyini kuzatasan, men ikkinchi marhumni uyini kuzataman. Faqat ko'zdan panada fuqaro kiyimida bo'llaring.
-Xo'p sizni tushundim.
-Mayli omadingni bersin.
-Raxmat.
Ular kuzatuvni boshlashdi. Ikkala hamkasb ikki uyni bir nechta odamlar bilan kuzatishni. Lekin hechkim marhumlarning uyiga kelmadi. Soat 21:00 Toxirning umidi puchga chiqdi. Odamlariga ketishga ruxsat berdi. Xohidga ham kuzatuvni to'xtatishga buyruq bergani telefon qilmoqchiydi Zohidning o'zi telefon qilib qoldi.
-Alo Toxir aka biz qotilni tutdik.
-Rostdanmi? Balli azamat sendan fahrlanaman.
-Raxmat oshirvordiz
-Uni so'roq qilish kerak mahkamaga olib bor seni o'sha yerda kutaman.
-Xo'p bo'ladi.
Toxir mahkamaga kelib Zohidni kuta boshladi. Ular kelishdi.
Tergov xonasiga kirib qotilni ko'rdi. Qotilni yuzi tirnalib ayrim joylari chandiq edi. Xullas bir ko'rishda odamni qo'rquvga solardi. Qotil xonada oyoq-qo'li bog'langan xolda edi.
Toxir jinoyatchini yoniga o'tirib gap boshladi.
-Demak qotil sensan nima
sababdan odamlarni o'ldirding, so'ng nega ularni uyiga kirding, nimani qidiryapsan gapir.
Biroq jinoyatchi lom-lim demay Toxirni yuziga qarab turardi. Bundan u g'azablanib qotilni yuziga musht tushirib yana gapira boshladi.
-Shuncha odamning yostig'ini quritding. Gapir nimani qidiryapsan?
Qotil odamni qo'rquvga
soladigan darajada kulib gapira boshladi.
-Sen juda yaxshi izquvarsan
lekin g'irt axmoqsan.
Toxir yana qotilga musht
tushirdi.
-Nimalar deyapsan axmoqona
gaplarni gapirmasdan savolimga
javob ber. Nega odamlarni
o'ldirding.
Jinoyatchi kulishda davom
etardi.
-To'g'ri men ko'plab odamlarni o'ldirdim. Xa men qotilman lekin sizlar meni sherigim borligini bilasizlarmi?
-Sheriging? Yana qanaqa sherik?
-Xa xayron bo'ldingmi?
Odamlarni u o'ldirardi. Uyga esa men kiraman. Morg xodimasini xam aynan sherigim o'ldirgan.
-Nima kim sheriging javob ber.
-Men sizlarga yetarlicha javob berdim.
Qotil yana sukut saqlashni
boshladi.
-Jin ursin. Gapir.
-Janob u gapirmaydiganga
o'xshaydi dedi hamkasbi.
-Yaxshi uni kameraga qamanglar biroz esi kirsa gapirishni boshlaydi.
Toxir xonadan chiqdi. Uni
tashqarida Zohid kutib turardi.
-Qotilni tutib yaxshi ish qilding
dedi Toxir Zohidni yelkasiga qo'lini qo'yib.
-U biror narsa dedimi.
-Uni aytishicha sherigi bor ekan.
-Sherigi? Kim ekan u.
-Bilmadim kimligini aytmadi.
Ammo sherigini xam topmasak
bu qotilliklarga yakun
yasalmaydi. Mayli men uyimga ketdim qizim bir o'zi yolg'iz qolgan.
-Mayli Toxir aka, ertagacha yaxshi dam oling.
-Sen ham. Bugun zo'r ish qilding. Barakalla sendan fahrlanaman.
Toxir uyiga kelib
qizi oldiga kirdi u
uxlab yotardi. Toxir xam
xonasiga kirib uxlay boshladi.
Tong otdi. Toxir uyqidan
uyg'ondi biroq bo'layotgan
voqealar sababli uni uyqusida xalovat yo'q edi.
-Dada uyg'ondizmi dedi uni
qizi xonasiga kirib.
-Xa qizalog'im. Bugun uyga kech kelaman shu sababli seni biror qarindoshimiznikiga olib borib qo'yaman.
-Xo'p dadajon.
Toxir qizini qarindoshinikiga
olib borib qo'ydi. So'ng qotilni so'roq qilish uchun ishxonasiga keldi, binoda tez yordam mashinasi turardi. Toxir bu xolatni ko'rib biroz
xavotirlandi. Biroz muddatdan keyin binodan tez yordam xodimlari zambilda qandaydir
odamni olib chiqishni boshlashdi.
-Kimni olib chiqishyapti.
Toxir darxol ularni oldiga borib to'xtashlarini so'radi tez yordam xodimlari to'xtab zambilni yerga qo'yishdi.
-Aka bu odam allaqachon
o'lgan dedi zambilni ko'tarib
olganlardan biri.
Toxir gapirgan odamga
xavotirli oxangada qarab
qo'ydida asta-sekin murdani
yuzini ocha boshladi. Eng
daxshatlisi bu murda kecha
qo'lga olingan qotil edi. Toxir sekin uni yuzini yopib qo'ydi.
-Jin ursin bu qanday yuz berdi?
so'radi Toxir tez yordam
xodimiga.
-Ertalab kelganimizda bu odam
o'ldirib ketilgan ekan.
-Kim o'ldiribdi.
-Buni bizga no'malum.
Toxir murdaga biroz tikilib
turdida, xonasiga kirib o'ylay boshladi.
-Qotil orqali uni sherigini
aniqlamoqchi edi.
Tushunmayapman uni kim
o'ldirdi menimcha sherigi bo'lsa kerak. Lekin qanday qilib axir tergov binosiga kirishni deyarli iloji yo'q demak qotil.....
Shu payt uni telefoni jiringlab qoldi. Ammo Toxir telefonini olgach xech kim javob bermadi.
U kun mobaynida shu
kungacha bo'lgan qotilliklarni tafsilotlari bilan yana bir bor tanishib chiqdi.
Zohid bilan gaplashishim kerak. Uni maslaxati menga juda xam zarur.
Toxir kech bo'lganda Zohidni uyiga kelib eshigini taqillata boshladi. Birozdan keyin eshikni uni rafiqasi ochdi.
-Salom kelin men Toxir Abdullaevichman
Zohidni xamkasbiman.
-U xozir uyda yo'q ertalab
ketgandan beri xali kelgani yo'q.
-Shundaymi men unda
boraqolay.
-Shoshmang u xozir kelib
qoladi siz uyda uni kutib tursangiz bo'ladi.
-Bezovta qilmaymanmi.
-Yo'q albatta.
Toxir uyga kirib kresloga
o'tirdi.
-Meni zarur ishlarim bor edi biror nima kerak bo'lsa chaqiring.
-Raxmat.
Toxir o'ylanib o'tirardi shu payt uni ko'zi yonidagi stolda turgan sur'atga tushdi. U rasmni qo'liga
oldi rasmda Zohid,rafiqasi va
ularning o'g'li bor edi. Toxir
suratni diqqat bilan ko'ra
boshladi va qandaydir shubxali
narsaga guvox bo'ldi. So'ng
darxol Zohidni rafiqasini chaqirdi.
-Kelin sur'atga tushganingizga qancha bo'ldi.
-Ikki yil bo'ldi.
-Sura'tda Zohidni qo'lida uzuk bor ekan.
-Xa uzugi bor edi unga men
sovg'a qilgandim.
Toxir cho'ntagidan Xalimaning seyfidan topilgan uzukni olib uni
Zohidni rafiqasiga ko'rsatdi.
-Bu axir Zohid akamni uzugiku u sizga qanday tushib qoldi.
-Adashmayapsizmi balki