Tasodifiy hikoya: Visol uchun xiyonat (3 qism)
Shunday qilib Shohistaning rashki tobora Akmalni medasiga tegib borar. Uni har xil hayollar iskan...davomi

Jon berish oson emas _-_ by Tanqidchi

Добавил:	Tanqidchi (15.07.2016 / 23:25)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	9102
Комментарии:	Комментарии закрыты

Assalomu alaykum, qadrli o'quvchi. Mana bugun ham "qo'limga qalamni olar ekanman", sizlarga oz bo'lsa ham qiziq tuyulayotgan hikoyaning davomini yozyapman. Ijozatingiz bilan, boshladik.

Bexruz aslida qanday osh qilayotganini yaxshi tushunob turardi, yomon ish qilayotganini bilardi. Lekin yuragida junbushga kelgan qasos o'ti uni boshi berk ko'chaga boshlayotgandi. Aslini olib qaraganda Bexruz aslida kimdan qasos olishni ham bilmasdi. Nima, qasosini 1993-yilda bir marta ko'rgan kishidan olsinmi. Hozr qaysi yilu, oldin qaysi yil. Axmoqona g'oya, to'g'rimi. Bexruz ham bir kun shu savolni o'ziga o'zi berishini bilardi. U obdon o'yladi. Uni nazarida bu dunyodagi hamma unga dushman, uni mazax qilib, ustidan kulishni hohlaydi. Yo'q, qasos alabatta olinadi, lekin kimdan. Javob tayin, " har qanday adolatsiz, qabih insonlardan". Ular kimlar...? Ular hamma. Bu dunyoda hamma qabih. O'zu barpo etadigan ham inson, o'zu yo'q qiladigan inson. Aslida yo'q qilish bandasiga emas. "Demak, qo'limga qurol olaman va har qanday qabih insonni otib, asfala sofinga ravona qilaman". Gapirishga qanchalik oson. Umrida chumchuqni ham o'ldira olmagan ojiz banda qanday qilib qo'liga qurol oladiyu, odamlarni otadi. Lekin nimadur uni terrorlar oldiga boshladi. Afsuski men bu mavzuda ko'p gapira olmayman, terrorlar haqida qanchalik ko'p gapirsam, o'zimga shuncha ziyon qilaman...

-Ona, onajon, qayerdasiz...?
-Ha bolam, tinchlikmi. Namuncha vohma qilasan.
-Kiyimlaringizni tayyorlang, doktor bilan gaplashib keldim. Siz tuzalasiz, albatta oyoqqa turasiz.
-Bolajonim, o'zim aylanay. Meni deb shuncha ovora bo'lib nima qilarding.
-Ha onajonima, axir siz meni volidamsiz, siz uchun qancha ovora bo'lsam ham kam.
-Yaxshikuya, bolam, shuncha pulni qayerdan olding. O'tgan safar doktorga borganimizda, doktor bolam 30 ta dollar boladi degandi. Shuncha pulni qayerdan olding.
-Onajon, yangi do'stlarim yordam berdi, ular judayam yaxshi insonlar.
-Ilohim, ilohim sog' bo'lishsin... Ha aytgancha, sheriklaring haligi aparatlaringni tashlab ketishdi. Uyga joylab, pulini o'zinga berishlarini aytishdi.
-Hop onajon.
Bexruz qo'lida to'plangan pulga yap yangi to'y kalonkalari va pult olib, to'ylarga chiqayotgan edi. Bu ishdan zerikdimi, aparaturalarni sheriklariga ishonib topshirib, o'zi insonlar bilan muomalada bo'lish uchun, katta bo'lmasa ham bir kafega ishga kirgan edi. Bexruzni miyyasi ishlar edi. "Terroristlaga qo'shilib qolsayu, miyyasi ishlardimi-i ?" deb o'ylasangiz, xato qilasiz. Siz bunday demang. Terrorchilar o'z niyyati yo'lida Bexruzdan emas, balki, Bexruz o'z maqsadi yo'lida terrorlardan foydalanardi. Lekn u bilmasdiki, uni oldinda juda xam qonli manzaralar kutib turardi...

Jalilga to'xtalib o'tadigan bo'lsak. Uni oshlari birmuncha yaxshi. Dadasi ishbilarmon odam. Katta bo'lmasa ham, bir nechta do'konlari bor. Shu do'konlardan keladigan pul ularga yetib ortardi. Lekin Jalil bu pullarga umuman aralashmasdi. Hatro do'konlarida kim sotuvchilik qilayotganini ham bilmasdi. Agar ul bul narsa kerak bo'lsa ham, boshqa do'kondan puliga olardi. Chunki uni o'z oldiga qo'ygan maqsadi bor edi. Otasini beradigan puliga qarab o'tirmasdi. Boshqa, otasi ishbilarmon bolalar uylanib, bola-chaqalik bo'lsa ham otasining puliga ko'z tikib o'tirishardi. Leki Jalil bundaylardan emas edi. Esini tanigandan buyon o'zi pul ishlab topadi. Jalilni onasini yakkayu yagona singlisi Nodira bor edi. Agar uning eri Nodiraga emas boshqasiga uylanganda edi, u hotinning holiga maymunlar yig'lardi. Har kungi janjal to'palon, idish tovoqlarning qasr qusri ertalab Azon chaqirilgandek mahallaga yod bo'lgan edi. Nodira bularning bariga chidardi. Uni ham bo'yi yetgan qizi bor. O'qishni tugatgan bo'lsa ham hech qayerda ishlamasdi, dadasi unamasdi. Topganini ichishga sarflaydigan bu jirkanch, istarasi sovuq piyonista Nodiraga kun bermas edi. Ko'zlari erining mushtidan chiqib ketguday bo'lsa ham birovga churq etmay yurardi. Jalil onasi yo'qligida Nodira unga onadek edi. G'amxorlik qilardi, bozorga birga borib yangi ust boshlar olib berardi. Shuning ichun ham Jalil holasini juda yaxshi ko'rardi. Go'yoki holasi yerdagi farishta edi. Jalil ham yoshligidan qanday qiyinchiliklar ko'rgani yolg'iz Yaratganga ayon. Jalilni onasidan qolgan 7-8 ta tikuv dastgohlari bor edi. Ularni bir tamirdan chiqadida, holasini pochchasini uyidan urushib olib kelib yangi uyga joyladi va kichik tikuv seh ochib berdi. Oldiga 5-6 ta qizlarni va o'z qizini olib sehni yurgiza boshladi. Shu tariqa o'zini ancha tiklab oldi. "Yana bir marta holamga yaqinlashsang enangni Uchqo'rg'onini ko'rsataman, ichaklarini qo'lim bilan sug'urib, daydi itlarga yem qilaman" degan gaplarini eshitgan pochcha xam Nodiraga ortiq gapirishga jazm qila olmadi. Nodiraga sehni berishini aytganida u lom lum deya olmadi. Nima ham derdi. Yakkayu yolg'iz qizi bilan boshqa nima ham qilardi. "Qizimni tarbiyasi buzilib, betayin dugonalariga o'xshab tanasini sotib xarom pul ishlamasin" degan o'y ichidan o'tganidan ham indamasdan sehni oldi. Jalil ham bundan hursand edi. Har holda yakkayu yagona holasi va jiyani bo'lsa. Boshqa qarindoshlarniku gapirmasa ham bo'ladi. "Har holda ular o'lib ketishgan bo'lsa kerak" deb o'ylarsiz. Agar shunday spdesangiz hato qilasiz. Buning sababiga keyinroq to'xtalib o'tamiz.

Bexruz oshdan keldiyu birinchi qilgan ishi "do'stlari" bilan suhbatga kirishish bo'ldi. Ular Bexruzni oldilariga chaqirardi. Ish taklif qilishdi. Aytishlaricha musulmon bo'la turib, unga bo'ysunmaganlarni yo'q qilisharmush. Bexruz bu ishga tobora qiziqib borardi va shu o'ylar uni jangarilar oldiga borishga majbur qildi. "Pulchi, pulni qayerdan olaman. Buni ustiga qanday qilib boraman. Bu yurishim bo'lsa O'zbekistondan ham chiqib keta olmayman... Pul topiladi. Aparaturalarimni sotaman, har holda qimmatga olganman. Naqd 8 millionga. Shuni sotib, aslida bo'lishim kerak bo'lgan joyga jo'nayman. Ha, ertagayoq shu ishni qilaman...

Azizlar, bugun yoza olganlarim shu bo'ldi. Nasib etsa davomini ertaga albatta yozaman. Fikrlarizi kutib qolaman. Yoqadigan bo'lsa hirsand bo'laman. Yoqmasa... Na iloj, boshqa hikoyalarim yoqub qolishiga umid qilaman. Hozircha hayir.