Tasodifiy hikoya: 100% xaqiqat
"100 % ҲАЗИЛ, 200 % ҲАҚИҚАТ" Эҳ йигитлар сиз шоҳу кабир, Қани тоқат, қаноат, сабр, Ҳар икки ...davomi

Shirin xotiralarim 5

Добавил:	Eminem_rap (20.07.2016 / 07:31)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	12750
Комментарии:	Комментарии закрыты

Lablarim esa lablari bilan band edi. To'lg'anayotgan bu soxibjamol endi tamoman meniki edi. Biz tik turgan holda visol onlarini yaqinlashtirardik. Endi yanada chuqurlashdim. Maloxatning lablaridan bo'sa olgan holda qo'lim pastroqqa tusha boshladi. Qo'lim uning yupkasini ichiga kirib gavharni qidira boshladi. Ana topdim.! Maloxat meni yanada qattiqroq quchib menga hamohang harakat qilayotgandi. Qo'lim bo'lsa gavharini asta silay boshladi. U ilondek to'lg'onardi. Ayni damda u zig'irchayam uyalmasdi. Shunday lazzat onlariga Maloxatning qo'l telefoni jiringlashi yakun yasadi. Qo'ng'iroq soxibi Umida edi. Men ikki qadam ortga chekindim. Yarimyalang'och qiz telefonni oldi.
- Eshitaman.
Ovozi titrab chiqdi uning.
- Hozir chiqyapman Umida ketib qolma.
U kiyimlarini to'g'irlashni boshladi. Vanihoyat ketmoqda. Yonimga kelib ko'zimga qarab "ketishim kerak" dedi.
Men qo'lidan ushlab ketmasligini so'radim. U ham ketishga unchalik rozi emasdi. Lekin iloj qancha meni bir o'pich bilan siylab xonani tark etdi. Anashu xolatda bilmayman qancha qolib ketdim. Keyin o'zimga kelib xonadan chiqib ketayotsam oq ko'ylagimga biroz suv tomgandek namlanib qolibdi. Darxol taksiga o'tirib tezda uyga yetib oldim. Maloxatga telefon qildim. Sog'inganimni aytdim. U ham shunday deganda dunyodagi eng baxtli yigit ekanligimni his qildim. Vaqt ham tezda kech bo'ldi. Ovqatlanib bo'ldim ham telefonim jiringlab qoldi. Maloxat qo'ng'iroq qilyapti ekan. Olsam Umida ko'chaga chiqib ketishayotganini, sentrdan ul bul xarid qilishini, agar vaqtim bo'lsa birga oborib kelishimni so'rashdi. Akamdan yalinib sparkni oldim va yo'lga tushdim. Katta ko'chaga chiqdim hamki qizlarga ko'zim tushdi. Ular endi chiqmoqchi edi. Birini oldinga o'tirishni taklif etdim. Umida orqa o'rindiqda edi shuning uchun Maloxat oldinga o'tirdi. Uyog' buyog'dan gaplashib ketdik. Maloxatni qo'lini ushlab oldim. Endi avvalgidaka tortinish yo'q edi. Xarid qilib qaytdik. Umida raxmat aytib uyiga tushib qoldi. Endi mashinani ortga burdim. Maloxat qayerga ketayotganimizdi so'ragandi marojna yeb kelamiz deb qo'yaqoldim. Marojna bahona diydor g'animat. Men mashinani xilvat joyga qo'ydim. Maloxatni savoli tugab ulgurmadi unga och bo'riday tashlandim. U "nega to'xtadik buyerga'' deyotgandi. Mashina o'rindig'i biroz noqulayroq-ku bo'laveradi. Men uni hammayog'ini o'pishni boshladim. U ham tezda rolga kirishib ketdi. Biz yana bir-birimizda boshqa hammasini unutdik. Mashinada mayin musiqa qanaqaligi aniq esimda yo'q. Men uni erkalab o'pardim. U ham javob qaytarardi. O'rindig'ni orqaga yotqizdim va biz bemalol harakatlana boshladik. Qo'llarim va lablarim o'z ishini ustamonlik bilan bajarardi. Buni Maloxatni harakatlaridan ham bilish qiyin emasdi. U ajoyib ko'ylak kiyib olgandi. Belbog'ini yechsa tamom edi. Men anashu belbog'ni yechdim. Ko'ylak sekin pastga tusha boshladi. "Yana yana Shoxrux"
bu maloxatni so'zlari edi. Ko'ylak deyarli Maloxatdan halos bo'lgandi. Ammo men kiyimda edim. Faqat Maloxat yarim yalang'och edi. Oy nuri g'ira shira tushib turgan ersada men uning oppoq badanini ko'rib turardim. Oxu kabi go'zal bu qizaloq meni izmimda edi. E voh butun umrimning eng baxtli daqiqalari anashu paytda o'tayotgan edi. Ichimdan nimadur "qaddingni ur yigit" deyayotgandi. Badanini o'pichlar bilan siylashni boshladim. Bo'yindan keyin ko'krak ustidagi kiyimdan o'tib pastga tusha boshladim. Aytish joyizki bu holatga men ham u ham birinchi marta tushayotgandik. Lablarim kindigiga yetib keldi. Maloxat sochimda ushlab olgandi. U tinmay rohatlanar va ajib ovozlar chiqarardi. Men yana tepaga ko'tarila boshladim. Uni ko'kraklarini yopib turgan matoni yechib yubordim. Endi lablar va tillar piyoladan biroz kattaroq bo'lgan ko'kraklar bilan shug'ullana boshladi. Ularni uyog'idan o'pdim bu yog'idan o'pdim. Maloxat "ohhh" deb ovoz chiqarib yubordi. Qo'llarim uning oyoqlari orasiga yo'l qidira boshladi. Uning ichkiyiminin o'tib ichiga kirib bordi. Maloxat meni tezroq harakat qilishga undardi. Men shoshilmasdim. Axir bunday daqiqalar har kuni ham kelavermaydida. Qo'llarim benihoya oyoqlar orasidan "jinsiy lablar" deb atalmush a'zoni topdi. Uni mayin uqalashni boshladim.