Tasodifiy hikoya: TRAGEDIYA 4-QISM. . . By UNDISPUTED
Baqirardim. Uni qiynoqlari manga yoqardiyu lekin juda og'riqli edi. Keyin u man yonboshlatib bitt...davomi

АБОРТ ТАЛАБ ҚИЛГАН ОТА. 2

Добавил:	Mr-shaytoncha (03.08.2016 / 17:44)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	10580
Комментарии:	Комментарии закрыты

У ерда ҳам елкангизни қисиб жим тураверасизми ёки ул Зотга менга “Қиз фарзанд ато этганинг учун шундай қилдимда” дейсизми?
Тасаввур қилинг, кечагина жажжи одамча шаклида онам қорнида Оллохга шукуроналар айтиб, дунёни кўришга муштоқ бўлиб турган юракчамни эртага вахшийларча майда-майда бўлакчаларга бўлиб суғуриб оладилар... Бу гаплардан, сесканиб кетдим, танамдаги қўрқув ўрнини нафрат эгаллади, ўзимга бўлган нафрат... Бор кучимни тўплаб, ўрнимдан турдим...
- Тўҳта болам, мени кечир, мунофик отангни кечир, - дея елвора кетдим...

******
- Дадаси туринг, мени қўрқитманг, сизга нима бўлди? Ҳотимнинг овозидан уйғониб кетдим...Кўрган кечирганларим тушим экан... Лекин, қилмоқчи булган хатоимни тўғрилаш учун менга берилган нишонадай эди бу туш...
- Онаси, мен хато қилибман, фарзандимиз туғилади, майли ҳатто қиз бўла қолсин. Оллоҳнинг берганига шукур, сал бўлмаса катта хато қилиб қўйган бўлардим, - хотинимга бўлган воқеани сўзлаб бердим.. Бечорани кўзларидан ёш тинмас эди. Ўша куни, хотиним билан Оллоҳга чин юракдан тавба- тазарру қилдик. Вақти соати етиб, кўз ёрадиган вақт ҳам келди. Туғруқхона эшиги олдида, минг ҳаяжон билан, фарзандимни туғилишини кутиб турибман. Тўғриси аввалги қизларимда бунчалик ҳаяжон билан кутмаган эдим, балки буниси билан гарчи тушимда бўлса ҳам сухбатлашгим сабаблидир. Эшик очилиб, хамшира хурсанд кайфиятда йўлакка чиқди...
- Дадаси, суюнчини каттасини берингчи энди, чақалоқ туғилди, онаси хам чақалоқ ҳам соғ омонлар... Хамширанинг гапини эшитиб, эҳтиётдан хамёнимга солиб олган пулларни оларканман, унинг охирги сўзларидан карахт ахволга тушаёздим...
- Ўғилли бўлдингиз...
- Нима ўғил??? Ростанми???.......... Оллохимга шукур, меҳрибон ва раҳмдил Оллоҳимга шукур!!! Бақирганча ёнимдаги мен каби фарзанди туғилишини кутиб турган, ака-укаларни, уларни танимасамда, қучоқлаб, бир айлантириб ерга қўя кетдим... - Кўрсам бўладими???
– Сўрадим хамширадан қўлларига бир даста суюнчини тутказаётиб.
- Ҳа бўлади, ҳозир палатага олиб чикишди, бир марта кўришга рухсат, фақат тинчлик сақланг.
- Ҳоп бўлади, деганча, худди ёш болалардай айтилган палатага югурдим. Ҳаяжондан, сал йўқса хотинимдан ҳол аҳвол сўраш ҳам эсдан чиқиб кетибди. Тўғри чақалоқ ётган кроватчага қарадим. Ётишини қаранг, жуда ширин, худди ўзим- а? "Дадажон, мен ўша сиз тушингизда кўрган фарзандингизман" дегандай, қўлларини мен тамонга, жилмайганча чўзиб турарди. "Алхамдулиллах" дея аста пичирладим… Кўзимдан эса тинимсиз қувонч ёшлари оқар эди…
-Ҳозирги кунда кўпчилик оталар ўғил туғмадинг деб оиласидан вос кечяпти. Ўйлайманки бу воқеадан ҳамма ўзига керакли ибрат олади!!!