Tasodifiy hikoya: Digitaldan birinchi ijodiy ish . Dunyo tor ekan. (davomi)
Davomi... Keyin layloni uyiga 100metrlarcha yaqindagi yo'lda turip layloni kuta boshladim. Chamasi 1...davomi
Davomi... Keyin layloni uyiga 100metrlarcha yaqindagi yo'lda turip layloni kuta boshladim. Chamasi 1...davomi
"Ehtiros quli"
Добавил: | -Ghoul-writer- (08.08.2016 / 20:21) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 16202 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
Muallif:Ghoul Writer.
Yuzimni silayotgan qaynoq nafas bilan, u sozlab qo‘ygan budilnik ovozi qo‘shilib uyg‘otdi. Tashqari hali qorong‘u. Xona ham qorong‘u bo‘lsada yonimda hali uyg‘onmagan go‘zalning yalang‘och, oppoq badani ko‘zga tashlanadi. Avgust oxirlayabdi. Kechalari salqin. Albatta, salqinda, derazalar ochiqligicha uxlabmiz. Pinjimga tiqilib olgan qizning oppoq, yumshoq, qaynoq haroratli, to‘lagina ko‘kraklari badanimga jipslashib ketganining o‘ziyoq bir olam rohat edi menga...
Ismim Jasur. 18 yoshimgacha chet yo‘llarda yurmay, ilk bor ayol bilan qovushish lazzatini sevgilim bilan tuydim. Go‘zal. Bir yildan beri sevishamiz u bilan. Ismi jismiga mos: ko‘zlari yirik, qoshlari kamon, sochi qariyb beliga tushadi, istarasi issiq, lablari bejirim, o‘ng yuzi bilan labi ostidagi xoli go‘zalligining eng kichik bezagi. Bunday qiz bilan sevishib yurganimdan baxtiyor edim. Go‘zalning otasi yo‘q. Onasi bilan 2 xonali kvartirada yashashadi. Onasi ro‘zgorni tortish uchun bozorda kiyim-kechak savdosiga o‘zini urgan. Oyda 3-4 marta uyida bo‘lmas,( balki shu bahona diydor g‘animatdir "bechora" ayolga) o‘sha kunlar Go‘zalnikida qo‘shnisi-yaqin dugonasi Sanobar yolg‘iz qo‘ymasdi uni.
Sevgi qissamiz boshlangandan ikki oy o‘tib undan ilk bo‘sa oldim. Sevgining ehtirosli lazzatlariga tashnalik shundan boshlandi. Har galgi uchrashuvlar yarim soatlik bo‘salar bilan o‘tar, asta-asta qo‘llarim bellarida yugurar, orqalarini ezib bunga ham ko‘nikmay borardi. Keyinchalik ko‘kraklarni ham ishg‘ol etdim. Ilk bor kech panada oldini ochib ko‘kraklarini o‘pib, tishlab, erkalaganimdan keyin o‘rtadagi sust qarshilikka ham nuqta qo‘yildi. Endi u uchun ham bu rohatlar bora-bora oddiydek tuyulaverib, menga o‘xshab hissiyotlariga erk bera boshladi. Nihoyat uyda yolg‘iz tunlarining birida qizaloqning ayolga aylanishini to‘xtatolmadik. Uni ortiqcha qiynamadim. Dush qabul qilib erkalab, o‘pib uyquga yotdik. Barvaqt turib lablaridan bo‘sa olib uyga ketdim. Telefondagi tinimsiz suhbatlar, ikkimizdagi tashnalik kuchayar(ayniqsa u ochilgandan keyin), tunda uchrashsak ham sikishishga sharoit yo‘q. Faqat va faqat yana onasining tovar uchun ketishini kutish kerak edi. 10 kundan keyingi xabar esa juda yoqimli edi. Bugun u yolg‘iz! Sirdosh dugonasi Sanobar bilan qanday kelishadi bilmadim-u, u soat 11larda Go‘zalnikidan chiqqandan keyin kamina uyiga yetib keldim. Bunaqa paytlarda 9 yarimdan uxlayman deb xonamga kirib ketardim. So‘ng o‘g‘rincha uydan chiqib o‘qday uchib kelardim...
Eshikni ochishi bilan bo‘ynimga osilib,qattiq quchoqladi. Belimdan o‘tkazib olgan oyoqlari sharofati bilan ami asbobim bilan tutashgan, faqat kiyimlar to‘sardi. Eshikni yopib qulfladimda, och odamday lablarini shimib o‘pa boshladim. Qo‘llar harakati tezlashib, kiyimlardan xalos qilar, lablar uzilmay goh bir-birini goh tillarni tinmay erkalardi. Uni qip yalang‘och qilib, ko‘tardim. Yana oyoqlarini o‘tkazib olgan. Go‘zalni silkitganimda asbobim ami atroflarini silar, lablari band bo‘lsa ham mmm mm degan tovushlari chiqardi. Kenggina karavotiga yotqizib ko‘kraklariga hujumga o‘tdim. O‘pich, yalab tishlash, qo‘llar bilan birini g‘ijimlab boshqasini emish, bularning bari ikkimiz uchun hozir o‘zgacha edi. Ayniqsa Go‘zal qo‘li bilan asbobimni uqalab, tortib tiqishga harakat qilar men esa shoshilmasdim. Endi sonlarini ham g‘ijimlab, asbobimni ushlab ami atroflarida aylantirib-aylantirib tovushlarini kuchaytirmoqchi bo‘lob boshini tirardim. Ohh ayy joo-jooniiim tiqiiing deb to‘lg‘onardi Go‘zal. Nihoyat astalik bilan bor bo‘yiga tiqqanimda u og‘xini katta ochib rohatdan aaahhh deb ovozini balandlatmoqchi bo‘lganda, shart og‘zini yopib, qulog‘iga shivirladim:
-Asalim sal o‘zingga kel, 3qavatda yashasang ham baribir bunaqa baqirishingda qo‘shnilaringni jinni qilasan.
-Xo‘p jonim deb yuzimni tishladi. Ahh senimi deb harakatimni boshladim. Birinchi bo‘shangunimcha shu oddiy poza: oyoqlarini kerib yaqin qolganda chiqarib bo‘shandim. Ilk borligi uchun asbob bunaqa lazzatni dastidan yotish niyati yo‘q. Shartta to‘nqaytirib yana boshladim. Tugatgunimcha u ham ikki bor bo‘shashib yana o‘ziga kelganda holi qolmay cho‘zilib qoldi. Qizligini olganimdan beri bo‘lgan bu 1-qo‘shilishdan olgan lazzatidan Go‘zalni holi qolmagandi. Dush qabul qilib chiqdikda, o‘pishib quchoqlashib uxlab qoldik. Soat 4 da uyg‘otgan budilnikni o‘chirdim. Xona ham qorong‘u bo‘lsada yonimda hali uyg‘onmagan go‘zalning yalang‘och, oppoq badani ko‘zga tashlanadi. Avgust oxirlayabdi. Kechalari salqin. Pinjimga tiqilib olgan qizning oppoq, yumshoq, qaynoq haroratli, to‘lagina ko‘kraklari badanimga jipslashib ketganining o‘ziyoq bir olam rohat edi menga. Yana ehtiroslarga berilib, erkalab-erkalab uni uyg‘otdim, bir martalik aloqadan keyin, yuvinib, shoshilib uyga ketdim. Eshigimni qulflab derazadan tushib ketganim uchun yana oshib kirib yotib uxladim. Biz hovlida yashaymiz, shu sabab xonalar hovli bo‘ylab qurilgan. Har galgidek tungi sayohatimni hech kim payqamadi...
6 oyda ko‘p narsa o‘zgardi. Men bezidim shekilli, keyinchalik so‘nggi oyda ikki marta, har doimgiday uyidagi tungi aloqadan keyin uxlab ertasiga yana men barvaqt uyg‘ondim. Xayolim tavlab telefonini olib titkiladim. U bee‘tibor parolini terib ochganida eslagandim. "Telegram"ida aylanib ne ko‘z bilan ko‘rayki yana bir bola bilan gaplashib yuribdi:
"-O‘tgan kun juda maza qildirdiz jooon. Ayniqsa pastimni yalab...
-Sen ham og‘zingga olishni o‘rgansang zo‘r bo‘lardi shakarim"... Daxshat. Hali "soska" bo‘lmasidan turib bilib qolganim yaxshi bo‘lgandi. G‘azabda bo‘lsam ham, miya ishlab qoldi. O‘zi-ku undan bezigandim. Endi qizligimni olgan deb yopishib olmasligi uchun, shu sahifadagi suhbatlarini "screenshot" qilib telefonimga o‘tkazib oldim. Uni yana yaaaaxshilab sikib, uyga ketdim. Ertasi kun telegramiga skrinshotlarni jo‘natib, sevgi rishtasini uzdim. Lekin tayyor "am"dan kim kechadi. Shart qo‘yib uni "pastayanka"m qilishga qaror qildim. Yana bir necha marta birga bo‘lganimizdan keyin u ketdi...
Hali ofatijon ayol hisoblangan onasi bilan Toshkentga ko‘chib ketdi. Uni shantaj qilib sikkan bo‘lsam ham aslida juda qattiq azobda edim. Bu ham uni o‘zim buzganim uchun vijdon azobi, e‘tibor qaratmaslikni boshlaganimda boshqasini topganiga ham o‘zimni aybdor his qilganim, yana unga bo‘lgan muhabbatim azobi edi. Lekin xiyonatini bilganimdan keyin unga aslo azobdaligimni sezdirmadim. Bu balki g‘urur ta'siridir. Ketganiga ham rahmat. Uni unutishimku aniq. Chunki unga endi faqat ehtirosining qonishi kerak. U "qul"ga aylandi. Ehtiros quliga...
E‘tiborlar uchun rahmat. To‘qimaligi aniq. Balki reallikdan uzoqlashgandirman. Nima bo‘lganda ham harakat qildim. Hikoya tugadi. Kamchiliklar uchun uzr
Yuzimni silayotgan qaynoq nafas bilan, u sozlab qo‘ygan budilnik ovozi qo‘shilib uyg‘otdi. Tashqari hali qorong‘u. Xona ham qorong‘u bo‘lsada yonimda hali uyg‘onmagan go‘zalning yalang‘och, oppoq badani ko‘zga tashlanadi. Avgust oxirlayabdi. Kechalari salqin. Albatta, salqinda, derazalar ochiqligicha uxlabmiz. Pinjimga tiqilib olgan qizning oppoq, yumshoq, qaynoq haroratli, to‘lagina ko‘kraklari badanimga jipslashib ketganining o‘ziyoq bir olam rohat edi menga...
Ismim Jasur. 18 yoshimgacha chet yo‘llarda yurmay, ilk bor ayol bilan qovushish lazzatini sevgilim bilan tuydim. Go‘zal. Bir yildan beri sevishamiz u bilan. Ismi jismiga mos: ko‘zlari yirik, qoshlari kamon, sochi qariyb beliga tushadi, istarasi issiq, lablari bejirim, o‘ng yuzi bilan labi ostidagi xoli go‘zalligining eng kichik bezagi. Bunday qiz bilan sevishib yurganimdan baxtiyor edim. Go‘zalning otasi yo‘q. Onasi bilan 2 xonali kvartirada yashashadi. Onasi ro‘zgorni tortish uchun bozorda kiyim-kechak savdosiga o‘zini urgan. Oyda 3-4 marta uyida bo‘lmas,( balki shu bahona diydor g‘animatdir "bechora" ayolga) o‘sha kunlar Go‘zalnikida qo‘shnisi-yaqin dugonasi Sanobar yolg‘iz qo‘ymasdi uni.
Sevgi qissamiz boshlangandan ikki oy o‘tib undan ilk bo‘sa oldim. Sevgining ehtirosli lazzatlariga tashnalik shundan boshlandi. Har galgi uchrashuvlar yarim soatlik bo‘salar bilan o‘tar, asta-asta qo‘llarim bellarida yugurar, orqalarini ezib bunga ham ko‘nikmay borardi. Keyinchalik ko‘kraklarni ham ishg‘ol etdim. Ilk bor kech panada oldini ochib ko‘kraklarini o‘pib, tishlab, erkalaganimdan keyin o‘rtadagi sust qarshilikka ham nuqta qo‘yildi. Endi u uchun ham bu rohatlar bora-bora oddiydek tuyulaverib, menga o‘xshab hissiyotlariga erk bera boshladi. Nihoyat uyda yolg‘iz tunlarining birida qizaloqning ayolga aylanishini to‘xtatolmadik. Uni ortiqcha qiynamadim. Dush qabul qilib erkalab, o‘pib uyquga yotdik. Barvaqt turib lablaridan bo‘sa olib uyga ketdim. Telefondagi tinimsiz suhbatlar, ikkimizdagi tashnalik kuchayar(ayniqsa u ochilgandan keyin), tunda uchrashsak ham sikishishga sharoit yo‘q. Faqat va faqat yana onasining tovar uchun ketishini kutish kerak edi. 10 kundan keyingi xabar esa juda yoqimli edi. Bugun u yolg‘iz! Sirdosh dugonasi Sanobar bilan qanday kelishadi bilmadim-u, u soat 11larda Go‘zalnikidan chiqqandan keyin kamina uyiga yetib keldim. Bunaqa paytlarda 9 yarimdan uxlayman deb xonamga kirib ketardim. So‘ng o‘g‘rincha uydan chiqib o‘qday uchib kelardim...
Eshikni ochishi bilan bo‘ynimga osilib,qattiq quchoqladi. Belimdan o‘tkazib olgan oyoqlari sharofati bilan ami asbobim bilan tutashgan, faqat kiyimlar to‘sardi. Eshikni yopib qulfladimda, och odamday lablarini shimib o‘pa boshladim. Qo‘llar harakati tezlashib, kiyimlardan xalos qilar, lablar uzilmay goh bir-birini goh tillarni tinmay erkalardi. Uni qip yalang‘och qilib, ko‘tardim. Yana oyoqlarini o‘tkazib olgan. Go‘zalni silkitganimda asbobim ami atroflarini silar, lablari band bo‘lsa ham mmm mm degan tovushlari chiqardi. Kenggina karavotiga yotqizib ko‘kraklariga hujumga o‘tdim. O‘pich, yalab tishlash, qo‘llar bilan birini g‘ijimlab boshqasini emish, bularning bari ikkimiz uchun hozir o‘zgacha edi. Ayniqsa Go‘zal qo‘li bilan asbobimni uqalab, tortib tiqishga harakat qilar men esa shoshilmasdim. Endi sonlarini ham g‘ijimlab, asbobimni ushlab ami atroflarida aylantirib-aylantirib tovushlarini kuchaytirmoqchi bo‘lob boshini tirardim. Ohh ayy joo-jooniiim tiqiiing deb to‘lg‘onardi Go‘zal. Nihoyat astalik bilan bor bo‘yiga tiqqanimda u og‘xini katta ochib rohatdan aaahhh deb ovozini balandlatmoqchi bo‘lganda, shart og‘zini yopib, qulog‘iga shivirladim:
-Asalim sal o‘zingga kel, 3qavatda yashasang ham baribir bunaqa baqirishingda qo‘shnilaringni jinni qilasan.
-Xo‘p jonim deb yuzimni tishladi. Ahh senimi deb harakatimni boshladim. Birinchi bo‘shangunimcha shu oddiy poza: oyoqlarini kerib yaqin qolganda chiqarib bo‘shandim. Ilk borligi uchun asbob bunaqa lazzatni dastidan yotish niyati yo‘q. Shartta to‘nqaytirib yana boshladim. Tugatgunimcha u ham ikki bor bo‘shashib yana o‘ziga kelganda holi qolmay cho‘zilib qoldi. Qizligini olganimdan beri bo‘lgan bu 1-qo‘shilishdan olgan lazzatidan Go‘zalni holi qolmagandi. Dush qabul qilib chiqdikda, o‘pishib quchoqlashib uxlab qoldik. Soat 4 da uyg‘otgan budilnikni o‘chirdim. Xona ham qorong‘u bo‘lsada yonimda hali uyg‘onmagan go‘zalning yalang‘och, oppoq badani ko‘zga tashlanadi. Avgust oxirlayabdi. Kechalari salqin. Pinjimga tiqilib olgan qizning oppoq, yumshoq, qaynoq haroratli, to‘lagina ko‘kraklari badanimga jipslashib ketganining o‘ziyoq bir olam rohat edi menga. Yana ehtiroslarga berilib, erkalab-erkalab uni uyg‘otdim, bir martalik aloqadan keyin, yuvinib, shoshilib uyga ketdim. Eshigimni qulflab derazadan tushib ketganim uchun yana oshib kirib yotib uxladim. Biz hovlida yashaymiz, shu sabab xonalar hovli bo‘ylab qurilgan. Har galgidek tungi sayohatimni hech kim payqamadi...
6 oyda ko‘p narsa o‘zgardi. Men bezidim shekilli, keyinchalik so‘nggi oyda ikki marta, har doimgiday uyidagi tungi aloqadan keyin uxlab ertasiga yana men barvaqt uyg‘ondim. Xayolim tavlab telefonini olib titkiladim. U bee‘tibor parolini terib ochganida eslagandim. "Telegram"ida aylanib ne ko‘z bilan ko‘rayki yana bir bola bilan gaplashib yuribdi:
"-O‘tgan kun juda maza qildirdiz jooon. Ayniqsa pastimni yalab...
-Sen ham og‘zingga olishni o‘rgansang zo‘r bo‘lardi shakarim"... Daxshat. Hali "soska" bo‘lmasidan turib bilib qolganim yaxshi bo‘lgandi. G‘azabda bo‘lsam ham, miya ishlab qoldi. O‘zi-ku undan bezigandim. Endi qizligimni olgan deb yopishib olmasligi uchun, shu sahifadagi suhbatlarini "screenshot" qilib telefonimga o‘tkazib oldim. Uni yana yaaaaxshilab sikib, uyga ketdim. Ertasi kun telegramiga skrinshotlarni jo‘natib, sevgi rishtasini uzdim. Lekin tayyor "am"dan kim kechadi. Shart qo‘yib uni "pastayanka"m qilishga qaror qildim. Yana bir necha marta birga bo‘lganimizdan keyin u ketdi...
Hali ofatijon ayol hisoblangan onasi bilan Toshkentga ko‘chib ketdi. Uni shantaj qilib sikkan bo‘lsam ham aslida juda qattiq azobda edim. Bu ham uni o‘zim buzganim uchun vijdon azobi, e‘tibor qaratmaslikni boshlaganimda boshqasini topganiga ham o‘zimni aybdor his qilganim, yana unga bo‘lgan muhabbatim azobi edi. Lekin xiyonatini bilganimdan keyin unga aslo azobdaligimni sezdirmadim. Bu balki g‘urur ta'siridir. Ketganiga ham rahmat. Uni unutishimku aniq. Chunki unga endi faqat ehtirosining qonishi kerak. U "qul"ga aylandi. Ehtiros quliga...
E‘tiborlar uchun rahmat. To‘qimaligi aniq. Balki reallikdan uzoqlashgandirman. Nima bo‘lganda ham harakat qildim. Hikoya tugadi. Kamchiliklar uchun uzr