Tasodifiy hikoya: Homilador***2- qism(tanlovga)
Raddomdan chiqqan Saidani ortidan birozdan so'ng kuyovi Azim yugurib yetib oldi. -Saida,uzr kechagi...davomi

Moxim... 6-qism. By Rea1ist

Добавил:	Rea1ist (09.08.2016 / 10:00)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	18250
Комментарии:	Комментарии закрыты

Cho`ntagida yangragan qo`l telefonining chaqirish musiqasi uning g`ashiga tegdi. Olib qarasaki do`sti Jasur.
-Alo,eshitaman Jasur.
-Xa do`stim nega u sendan qochib ketdi. Oralaringdan gap qochdimi, yo sevgani bormikan?!
Jasur uyga qaytmagandi. Ichi qizib do`stining ortidan oxiri nima bilan tugashini bilish maqsadida yo`lga tushgandi. Besh daqiqa oldin yuz bergan xodisani ko`rib sabri chidamagan Jasur do`stiga telefon qilgandi. Unga gapira gapira yaqinlashib keldi.
-Sardor tinchlikmi... Nima bo`ldi, aytsangchi menga.
Bu vaqtga kelib Moxichexra allaqachon hiyobonni tark etib ulgurgandi. Sardor do`stiga uyga kelganicha bir so`z demadi. Uyga kirishi bilanoq u yorildi.
-Nega men,nega aynan meni olloh jazolaydi (u yig`lamsirab). Men nima gunoh ish qilibmanki hadeb meni qiynaydi. Ota-onamdan ayirdi mana endi sevganimdan ham ayirmoqda.
Sardor shu gaplarni aytganicha tinmay devorni jaxl bilan qo`llarini zarracha ayamasdan mushtlab urardi. Go`yoki hamma ayb undadek. Jasur uni birinchi bor bu holatda ko`rmoqda. Ich-ichidan unga achindi. Alamidan chiqib olsin deb unga tegmadi. Beton devorni urgan qo`llarining devorga tekkan qismidagi terisi archilib qon sizib chiqa boshladi. Holdan toydi shekilli, yig`laganicha yerga tizzasi bilan cho`kdi. Biroz xovuridan tushganini ko`rgan Jasur javondan dorilar solingan qutini oldida do`stining yoniga u ham cho`kdi. Sardorning qo`llari ancha xarob holga kelib qolgandi.
-Axir nimaga, ayt Jasur nimaga... Meni aybim nima...
Sardorning og`zida faqat shu ikki jumla aylanardi. Tegishli tibbiy yordamni ko`rsatgan Jasur do`stining qo`lini bint bilan bog`lab qo`ydi. Keyin uni xonasiga olib kirdi va bir amallab tinchlantiruvchi doridan ichirib joyiga yotqizdi. Uning xonasidan chiqar ekan:
-Boyaqishga qiyin bo`ldi, muhabbatning qudratini qaraya odamning qaddini bir zumda bukib qo`ydi.
Sardor adoyi tamom bo`lgandi. Xuddi jonsiz g`o`la kabi yotar edi yotog`ida. Sardor bilmas edi, tushunolmay xalak edi. Nega Moxichehra bunday yo`l tutganini, qo`l sohasidagi asta-sekin yuzaga kelayotgan og`rigdan yuzini tirishtirardi. Dorining ta`siri sezilib o`zi istamagan holda uyquga ketdi.

Moxichehra hiyobondan joni boricha yugurib chiqar ekan, uning ko`ziga kelayotgan yoshlar aslida quvonch yoshlari edi. U ham Sardorga pinhona ko`ngil qo`ygandi. Sevganiga yetishish unga xom-hayolday tuyulgandi, shuning uchun ham o`z sevgisini yuragining tub- tubida saqlardi. Nima qilsin bechora, axir u xoxlabtimi Sardorga ko`ngil berishni, yo`q aslo istamagan. Istagan taqdirida ham unga yetishish, tuya hammomni orzu qilibdi deganday gap edi-da. Nima qilsin, ko`ngli Sardorga tushdi, uni deb es-xushidan ayrildi. Bozorda tasodifan uchratib qolgan paytida u ich-ichidan sevingandi, butun jism-u joni bilan unga talpingandi. Qizlik or-nomusi va ibo-xayosi uni bazo`r ushlab turar edi. Qani edi hozir Sardor uning qo`llaridan mahkam ushlagancha o`zi bilan uzoq-uzoqlarga olib ketsa.
Bu ikki sevishgan ko`ngillarni muhabbat deb atalmish tuyg`u o`z kuyiga misoli qo`g`irchoqday o`ynatardi.
Moxichehra uyiga qay holatda yetib kelganini o`zi bilmaydi. Uy ichiga kirar ekan xolasi oilasi bilan qishloqqa ikki kunga ketishganini esladi. Eshikni ichkaridan berkitdi. Uyda o`zidan boshqa hech kim yo`qligiga amin bo`lgan Moxichehra kiyimlarini almashtirib yuvinish xonasiga kirdi, suvni o`ziga yoqadigan darajaga keltirib kiyimlarini asta-sekin yecha boshladi. Avvaliga ustida bemalol turgan futbolka. Moxichehra futbolkasini yechar ekan siynabandi yo`q edi. Futbolka ortidagi nafis va oppoq, biror joyida dog`i yo`q badan, badaniga yarashib turgan o`rtacha kattalikdagi siynalari ozodlikka chiqdi. Uning siynalari o`ziga judaham yarashib turar edi. Ular tabiiy, hech qanday ishlovlarsiz shunday darajaga yetishgan bo`lib, porno aktirasalarinikidan kam joyi yo`q edi. Endi navbat belidan pastini yopib turgan ancha torroq bo`lgan sport uslubida tikilgan ayollar trikosiga yetdi. Uni ham bir zumda yechib tashladi. Endi uning badanini hech narsa berkitib turmasdi. Tuklari olingan avratiga bir ko`z yugurtirib qo`ydida. Uncha issiq bo`lmagan aksincha ancha salqinroq bo`lgan dush tagida cho`mila boshladi. Uning xayollari yana Sardorni o`ylay boshladi. Uni o`ylagani sari ehtirosi oshardi. Endi u cho`milmayotgandi, a balki jilovini torta olmagan ehtiroslari og`ushida qolgan edi. Moxichehra badanlarini tinmay siypalar, ora-orada oppoq siynalaridan mijib qo`yardi. Ilgari hech ham bunday qilib ko`rmagan Mohichexraga ayni damda qilayotgan ishi chunonam rohat berardiki, buni so`z bilan ifodalab bo`lmasdi. Go`yoki sevgilisi bo`lmish Sardor uni erkalayotganday tuyulardi unga. Endi u badanlarini shunchaki siypalamar, biroz kuch ishlatgan holda o`ziga ozor yetkazib siynalarini g`ijimlashni boshlagandi. Qancha og`riq kuchaygani sari, undan olayotgan rohati ham shunday kuchli edi. Bu paytga kelib oyoqlari orasida joylashgan avrati qichib huddi ichida cho`g` borday qiziy boshladi. Siynalarini maroq bilan ezayotgan chap qo`lini u ishdan ozod qilib portlashga tayyor dinamitday turgan avratiga olib bordi. Avratini sekin-sekin uqalay boshladi. Bunga qoniqish qilmay tezlasha boshladi. Ikkinchi qo`li bilan jinsiy lablarini ayovsiz uqalab orada tortib-tortib qo`yardi. Avrati ichiga qo`lini uncha botirmay kirgazib-chiqara boshladi. Nima qilayotganiga uncha amin bo`lmagan Moxichexraga qilayotgan ishi olam-olam rohat berayotgandi. U yana ham tezlashdi, oyoqlari qaltirab avrati ichidan suyuqlik sizib chiqdi. Qiz holdan toyib yuvinish xonasi devorini ushlab qoldi, aks holda yiqilishi tayin edi. Bazo`r cho`milishni poyoniga yetkazib, kiyim ilgichdagi kiyimlarini apil-tapil kiyganicha yuvinish xonasidan chiqdi. Keyin joyiga bordiyu kuchli charchoq tufayli uyquga ketdi. Yana bir kun poyoniga yetar chog`ida ko`zini ochgan Moxichehra ko`zlarini erinibgina ochar ekan, kech tushganini payqadi. Boyagi qilgan ishidan biroz uyalib, endi hech qachon bunday ish qilmayman deya o`rnidan turdi. Qorni juda ochiqqan Moxichehra oshxonaga kirib yeyish uchun o`ziga ul-bul tayyorladi. Uni tanovul qilish uchun stol yoniga o`tirar ekan xayol beihtiyor Sardor tomon ketdi.
-Hozir nima qilmoqda ekanlar... Ularga bir so`z demay ketib qoldim. Men haqimda nima deb o`ylayotgan ekanlar... Muhimi u ham meni sevadi, Sardor akamning ko`ngli ham menda, qolgani ahamiyatsiz.
Shirin xayollar surib o`tirgan Moxichehra ertalab bo`lishini sabrsizlik bilan kutardi. Sababi oddiy, oliygohga o`qishga borganida Sardor akasini ko`rardi. Endi u qochmaydi... Xa xa qochmaydi.
-Sevishimni unga aytaman. Yana qachongacha qiynalib yuraman. Bo`ldi yetar.
Allamahalgacha o`zi-bilan o`zi gaplashgan Moxichehra uyquga ketdi.

Erta tongdagi qushlarning sayrashi shirin uyquda yotgan Moxichehraning uyqusini ochib yubordi. Soatga qarar ekan qo`llarini keng yoyib esnagancha o`rnidan turdi, yuvinib oldi. Ertalabki mayda-chuyda ishlarini tugatib yengilgina nonushta qildi. Uning fikru-xayoli Sardorga oshiqmoqda edi. Turgan