Tasodifiy hikoya: Opadek Ukadek
Hammaga salom, ismim Sarvar. 98-yilman, silaga bogan voqeani aytib bermoqchiman. Xullas, ko'chamizda Nodira degan 95-yil qiz bo'lardi. U bilan kichikligimdan birga katta bo'lgandim. 19 yosh paytlarida Nodirani uzatishdi. Uzoqroq joyga tekkani uchun deyarli uyiga kelmasdi. 3 yil o'tib, uyiga qaytib keldi. Aytishicha, erini undan tashqariyam xotini borakan. Ajrashmoqchi bo'lib yurdi. Yoshligidan manga ukasiday mehr qo'ygani uchun haliyam mani yosh boladay ko'rardi. O'ziga yaqin olib dardlarini ayt...davomi

Moxim... 10-qism. By Rea1ist

Добавил:	Rea1ist (09.08.2016 / 17:37)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	22943
Комментарии:	Комментарии закрыты

Sardor direktor kabineti tomon ketar ekan hayolidan shu gaplarni o`tkazdi. Kotibaning "kiravering" degan gapidan so`ng Sardor oq rangli eshikni ikki bora taqillatib uni ochdida, direktor xonasiga kirdi. Kiriboq Sardorning ko`zi tanlovda undan keyingi o`rinlarni olishgan direktorning qarshisidagi kursilarda ancha bemalolgina o`tirgan ikki musavirga ko`zi tushdi.
-Keling Sardorbek, keling. Mana bu yerga o`tiring.
Direktor Sardorni o`tirgan joyidan turganicha quyuq tavoze bilan qarshi oldi. Hammalari Sardor bilan salom-alikni joyiga qo`yishib yana o`z joylariga o`tirishdi. Direktor hamma aytilgan odamlar yig`ilganidan so`ng bir yo`talib qo`ydida tilga kirdi.
-Xullas o`n bir kundan keyin Ostonada xalqaro yosh rassomlar ko`rik tanlovi o`tishi kutilmoqda. Siz uchchalangiz davlatimiz sharafini himoya qilasizlar. U yerda sayyoramizning turli nuqtalaridan kelgan yosh qalamkashlar bilan bellashasizlar. Raqobat juda kuchli. Muhimi g`alaba emas, ishtirok. Lekin g`alaba ham zarar qilmaydi.
Direktorning bu gapidan so`ng oraga yengil kulgu oraladi.
-Barcha sarf-xarajatlar davlat tomonidan qoplanadi. Qolgan masalalar, borish-kelish, hujjatlar bilan sizlarni kotibam tanishtiradi. Endi esa menga ruhsat. Vazirlikdagi yig`ilishga borishim kerak. Nigina...
-Labbay Mirmuxsin Taxirovich, chaqirtirdizmi?
-Xa marhamat kiring. Niginaxon sizlarga boshqa masalalar bo`yicha yordam beradi. Tushunmagan joylaringizni bemalol so`rayveringlar... men esa ketdim.
Direktor oxirgi gaplarini aytganicha, bo`yinbog`ini to`g`irlagan kishi bo`lib xonadan chiqib ketdi.
Kotiba qizdan kerakli maslaxatlarni olgan yigitlar u yerdan chiqib ketishdi. Oliygoh chiqish darvozasidan chiqib ketishgacha bo`lgan masofa ichida bir-birlari bilan tanishib olishdi va ketish oldidan uchrashib olishishga kelishib olishdi. Tashqariga chiqishgan uch ovlon xayr manzurni o`xshatishib har tarafga tarqalishdi.
-Bir hafta... Keyin Qozog`izton poytaxti bo`lmish Ostonadamiz... Xmmm...
Oliygoh chiqib uyi tomon ketayotgan Sardorning ko`nglidan Ostonaga borish safari xayolidan ketmadi. Uni tanlov zarracha ham o`ylantirmas, aksincha Moxichehrasiz o`tadigan o`sha bir hafta qiynar edi. Yo`l bo`yi o`ziga-o`zi gapirib kelgan Sardor uyi ostonasiga kelib hayoli joyiga keldi. Uyga kirar ekan xorg`in kayfiyatda eshikni ochdi. Ishtaxasi ham bo`lmay tushlikda aytarli hech narsa yemadi.
-Sardor Knyaz (direktorning laqabi) nega chaqirtiribdi? Tinchlikmi?
Idish-tovoqlarni yuvayotgan holida do`stiga savol berdi Jasur.
-Tinchlik... Bir haftadan keyin Ostonaga ketar ekanmiz, shunga chaqirtiribdi.
-Iyeee, bu zo`r yangilikku. Kechga nishonlaymiz. Xa nima deding. Xa bu deyman bizning Majnun Laylisini tashlab ketmoqda... shunga qovoqlaridan qor yog`moqdami? Ko`pgamasku... U yerda seni kelajak orzu-havaslaring kutmoqda...
Xa degancha o`z xonasiga kirib ketgan Sardor hech nimani o`ylashni istamay yotog`iga yotganicha uyquga ketdi.
Sardor kechga yaqin uyqusi ochilib soatga qarardi. Soat kechgi beshga yaqinlashib qolibdi. Yotgan joyidan qo`llarini yozgancha o`rnidan turdi. Qo`l telefonini olib Moxichehra bergan uy telefon raqamiga qo`ng`iroq qildi. Uncha uzoq kuttirmagan qo`shni tomondan "alo eshitaman"-degan sevganining ovozini eshitganidan Sardor biroz hayajon aralash o`zini tanishtirdi. Telefondagi o`n daqiqalik suhbat yakunida birozdan so`ng uchrashuvga kelishib olishdi. Sardor xursand kayfiyatda o`rnidan turar ekan, avvaliga yuvinib oldi so`ngra kiyimlari turgan shkafni ochib yoz fasliga monand yengilgina oq rangli futbolka, pastiga issiq tortmaydigan jinsi shimni kiyib oldi. Badaniga birmuncha yopishib turgan futbolka uning baquvvat mushaklarini bor bo`yicha ko`rsatib turardi. U negadur o`ziham bilmaydi, o`zini Moxichehraga ko`z-ko`z qilgisi keldi. Xidi unchalik o`tkir bo`lmagan atridan bir-ikki sepib xonasidan chiqdi. Uyning ichini bir aylanib chiqib Jasurning yo`qligiga ishonch xosil qildi. Zaxira uy kaliti olib, "makasina"sini oyog`iga ildirganicha ko`chaga, sevganini oldiga oshiqardi.
Bu vaqtga kelib Jasur kayf-u safo qilish bo`yicha o`rtoqlari bilan navbatdagi ko`ngilxushlik bazmida ayshini surmoqda edi.
Oppoq, bejirimgina, tanasini tizzasiga qoblab olgan ko`ylak atlas matosi bilan uyg`unlashtirilgan bo`lib Moxichehrani yanada go`zalroq qilib ko`rsatardi. Sardor uzoqdan uni ko`rib sevinchi ichiga sig`may ketdi. Shartda borib uni quchgancha mahkam bag`riga bosgisi, bo`salar hadya qilgisi keldi. Lekin uning bunday qilishiga,odamlar orasida sevgilisi noqulay ahvolga solib qo`yishiga ko`ngli bormadi. Quyuqgina salom-alikdan keyin Sardor sevgilisini qo`lidan ushladi. Qiz bunga qarshilik bildirmadi. Qaydan ham qarshilik bildirsin, butun jism-u joni bilan unga talpinar edi. Andisha, o`zbekona andishalik o`z kuchini ko`rsatmoqda edi. Yetarlicha hiyobonni sayr qilib aylanishgan ikki yosh u yerdagi o`rindiqlardan biriga cho`kishdi. Qiz mayin tabassum bilan oppoq qo`lini yigitga cho`zdi. Yumshoq barmoqlar tafti yigit kaftiga cho`g`dek tegib, a`zoyi badani jimirlab ketdi. "Naqadar ko`rkam, latofatli!"
Moxichehra o`tkir, charos ko`zlarini jovdiratganicha yigitga tikilib nafis jilmaydi-da, birdan sehrlangandek uning so`lim chexrasiga suqlanib termulib qoldi. Sardor ham undan nigohini uzolmasdi. Shu onda ikki chanqoq yurak allanechuk o`ynoqlab beorom urar, ikkisi qalbida ham totli va qaynoq hislar jo`sh urardi.
Ikki yoshning chaqmoq nigohi bir-biriga tez-tez samimiy qadalar, ko`zlari sho`x bir mehr bilan porlardi. Ikkalasi quvnoq va samimiy so`zlashardi. Qo`lini Moxichehrani yelkasidan o`tkazib o`zi tomon yaqinroq tortib, sekingina gap boshladi.
-Men bir haftaga Ostona shahriga ketayapman.
Sardorning bu gapi Moxichehraning yuzini o`zi tomon qaratdi.
-Sizga omad tilayman. Xudo xoxlasa u yerdan g`olib bo`lib qaytasiz...
Garchi ketishini sira istamasada, sharoit shuni taqazo qilayotgani ma`lum edi.
-Bir haftadan so`ng. Menga qolsa sen tashlab hech qayoqqa ketmasdim. Nachora boshimizda shu savdolar ham bor ekan.
-Atigi bir hafta... Zum o`tmay yana qaytib kelasiz.
-Xa bir hafta, lekin shu bir hafta men uchun asrday tuyulsa kerak...
Quyoshning ohirgi shulalari ham ko`rinmay qolganiga ham ancha vaqt bo`ldi.
-Bo`ldi Sardor aka uyga qaytishim kerak, yo`qsa uydagilar havotir ola boshlashadi.
Moxichehraning oxirgi gapi ikki yoshni o`rnilaridan turishiga da`vat etdi. Bir-birlaridan ajralishni istashmagan bu yoshlar Moxichehra turadigan bino yonida xayrlashishdi.
Soat kechgi to`qqiz. Sardor uy kirish eshigini o`z kaliti bilan ochar ekan Jasurning xaliham uyga kelmaganini ko`rdi. Kiyimlarini almashtirib, yuz-qo`lini yuvib biroz ochiqqan qornini to`ydirish, yengilgina tamaddi qilish maqsadida oshxonaga kirdi. Qornini to`qlagach mehmonxonaga o`tib u yerdagi divanga yonboshlagancha televizorni yoqdi. Ko`zlari televizorga qarasada hayoli boshqa joyda, har doimgidek sevgilisini qidirib uzoq-uzoqlarga ketib qolgandi. Oradan o`tgan bir soatlar ziyotroq vaqt o`tib uni uyqu elita boshladi. Hozir yotib uxlamasa