Tasodifiy hikoya: Kollejda... (yoxud ikkincha marta) 2... Tanlovga
Adminga rahmat hikoyamni chiqargani uchun... Xullas boshladik. 2008 yil... Institutga 2 yil huj...davomi

Moxim... 12-qism. By Rea1ist

Добавил:	Rea1ist (10.08.2016 / 14:24)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	18761
Комментарии:	Комментарии закрыты

-Moxichehra men...
Og`zidan bir juft so`z chiqar ekan, Moxichehrani shirin uyquda yotganini ko`rib tilini tishladi. Uning yoniga yaqin kelib unga tushgan ko`zlariga alamli, achchiq ko`z yoshlar kela boshladi. Ich-ichidan xo`rligi keldi. Birinchi qavatda, maishat ummonida mazza qilib suzayotgan sheriklarini birma-bir bo`g`ib o`ldirgisi, tanasini bo`laklarga ajratib itlarga bergisi keldi. Shaytonning izmiga bo`ysunmagan Jasur yalang`och holda qattiq uyquda yotgan Moxichehrani dast ko`tardiyu o`ng yelkasiga oxista mindirdi, so`ngra xonadan chiqib zinadan pasga birinchi qavatga tushdi. Endi keyingi masala qanday qilib bildirmasdan mehmonxona yonidan o`tib ketsa ekan? Mehmonxona eshigi yoniga kelgan Jasur ichkarida yuz berayotgan voqealar rivojiga diqqat bilan quloq soldi. Qadax ko`tarilish pallasini kutib, o`sha vaziyat kelganida tezlikda o`tib ketdi. Ichkaridagi gap ohanglari o`zgarmaganidan so`ng havotiri birmuncha arib dachaning tashqarisi tomon qadam tashladi. Mashinasini erinib dacha ichkarisiga olib kirmaganidan dili ozmuncha yorishib eshigiga qulf solinmagan darvozaxonadan chiqqanidan so`ng tezlikda mashinasi tomon ildamladi. Qizni orqa o`rindiqqa tashlab, o`zi mashina ro`liga o`tirdida zum o`tmay ko`zdan g`oyib bo`ldi. Yo`lda ketar ekan Jasurning ichidan vulqon kabi otilib kelayotgan oxu-nolalari bo`g`ziga qadalar, ko`zlaridan tinmay yoshlar quyilar edi. Hayolida mavj urayotgan do`stiga bergan va`dasi, uning bu xabarni eshitganidan so`ng g`amgin chehrasi ko`z oldida gavdalanib uni battar ezardi.
So`nggi qaror, yopig`liq qozon yopilganicha qolishi kerak dedi Jasur har tomonlama bo`lgan voqeani g`alvirdan o`tkazib xisob-kitob qilib ko`rganidan so`ng. Uydan o`z futbolga va shortigidan olib chiqib bir amallab unga kiyg`azdi, so`ngra qizning cho`ntagiga pul solib shaharning biroz odamlardan holiroq hiyobonlaridan biriga qizni tashlab ketdi. Uyiga ketar ekan ichidagi hayajon tufayli notekis urayotgan yuragi biroz hovuridan tushgan edi.
-Xayriyat Moxichehra hech nimani bilmadi...
Ichida o`ziga-o`zi tasalli berayotgan Jasur yo`l bo`yi qizdan ko`zini uzmagani tufayli shunday qarorga kelgan edi. Afsuslar bo`lsinkim u adashgan edi.
Ilk yotoqxonadan olib chiqayotgan mahaliyoq, undan oldin esa do`stini aeraportga kuzatish haqidagi telefondagi muloqotdayoq bir nimani sezgan edi lekin aksiga olib to`ng`iz bolalarining o`rtaga olib siquvida bu shubhasi hayolining bir chetida qolib ketgan edi. Mashinaga chiqar mahali hammasiga amin bo`lgan Moxichehra Sardor akasining do`stining mashinasi, uning raqamigacha ta`riflab
- yo`llarda ko`rib qolsang qo`lingni ko`tarsang istagan joyinga eltib qo`yadi degani yodida gavdalandi. Ko`zlariga duv-duv yosh kelsada bir tomchi ham yosh chiqarmadi.
Shuncha ishlar bo`lib o`tganiga qaramay Jasurning hammasini bosti-bosti qilishdek paskash fikri Moxichehraning harobalarga to`lib toshgan qalbini butkul vayron qildi. U o`zini shu ondan boshlab hech kimga kerakmas irkit o`rdakday his qila boshladi.
Hiyobondagi tunning musaffo havosidan to`yib-to`yib nafas olib, fikrlashi tiniqlashgan qiz xolasining uyiga bu ahvolda borsa... Yo`q,yo`q zinhor... Ular nima deb o`ylashadi.
Salqin havo etini junjuktirib oyoqlari orasidagi avratiga qilingan zug`umning asorati uning tanasi bo`ylab kuchli og`riq huddi asov poda kabi gir-gir aylanar edi. Ochlikdan sillasi qurigan, tanasini ko`tarib turishga madori yetmay turgan qiz hozir biror panohgoh topmasa shu yerning o`zida manguga qolib ketadigandek his qildi o`zini. Hiyobondan chiqib katta yo`l bo`yiga bir amallab yetib kelgan Moxichehra tun bo`lishiga qaramasdan yo`l mashina to`xtatishga qiynalmadi. Mashina egasiga yaqin dungonasi va sirdoshi bo`lmish Farog`atning uy manzilini aytib mashina u yerga borgunicha biroz mizg`ib olishni reja qildi. Farog`at yolg`iz turar, u yashaydigan kvartira uning uchun eng ishonchli joy edi ayni damda.
-Singlim, hoy singlim turing yetib keldik.
Xaydovchi amakining turtkilashlaridan keyin qizargan ko`zlarini bazo`r ochar ekan, qarasaki zum o`tmay mashina dugonasi istiqomat qiladigan dom tagida paydo bo`lib qolibdi. Uyquning shirinligimi yo bo`lmasam charchoqning kuchliligidanmi Moxichehra oradagi o`tgan vaqt bilinmadi. Xaydovchi amaki bilan yo`l kira haqqini rostlab mashinadan tushgancha, tanasida qolgan so`nggi kuchlarini yig`ib ro`parasidagi dom ichiga o`zini urdi.
Eshikni ochib qarshisida Moxichehrani abgor holda ko`rgan Farog`at tezda uning bilagidan tutib uy ichiga oldi. Agar dugonasining bilagidan tutib qolmaganida Moxichehra ostonaning o`zidayoq yiqilib yerga o`zini topshirar edi.
-Dugon senga nima bo`ldi(hayratomuz ohangda)? Kim seni bu ahvolga soldi?
Zo`r -bazo`r dugonasining yordami bilan uy ichiga kirar ekan uning berayotgan savollariga javob qaytarish uning uchun g`oyatda mushkul ish edi shu tobda. Dugonasini hech ham bu ahvolda ko`rmagan Farog`atning uy eshikni ochiboq kapalagi uchdi. Uy ichiga olib kirib karavotga yotqizdida, oshxona zim yugurganicha gaz plitaga choy quyib qaytib kelsa dugonasi allaqachon o`zini uyquga topshirib uning qo`ynida orom olmoqda edi.
-Boyaqish... Nima voqea yuz bergan bo`lsa ham ishqilib...
Egnidagi o`g`il bolalar kiyimi, uning aft-angori u bilan yuz bergan voqea haqida Farog`atning aqliga biror bir ma`niliroq, aniqroq tasavvur kelmadi. Uning tanho o`zini yolg`iz qoldirishni istamagan Farog`at o`qishiga ham bormay Moxichehraning yonida qoldi. U uyg`onganida yonida bo`lishni istadi.

-Yo`q, yo`qqqq... Sardor aka meni tashlab ketmang! Yo`q...
-Moxi, Moxi... Senga nima bo`lyapti..?
Dugonasining turtkilashlaridan hushiga kelgan Moxichehra atrofga chaqnab turgan ko`zlari bilan nazar tashlar edi. Uni bu holatda ko`rgan har qanday insonni vahima bosar, yuragiga hadik oralardi.
Ko`zini ochiboq hozirgina yuz bergan voqealar shunchaki bir tush ekanligi ko`nglini biroz tinchlantirgan bo`lsada, lekin unda g`amginlik buluti yo`qolmagan edi. Qarshisida unga biroz hayrat aralash mehr to`la ko`zlari bilan qarab turgan dugonasini ko`rgan Moxichehra uning bag`riga o`zini otib ho`ng-ho`ng yig`lashga tushdi. Asrga tatigulik qisqa vaqt ichida hayotida yuz bergan shuncha noxushliklardan keyin ham u yig`lab, kimgadur ichini olov kabi yondirayotgan dardlarini aytmasa bo`lmas edi. Bor gapni sirdoshiga aytgan Moxichehra sal bo`lsada qalbini yanchayotgan g`am toshining ezg`ilashlaridan forig` bo`ldi. Bo`lgan voqealarni miridan-sirigacha dugonasini yig`i aralash og`zidan eshitgan Farog`at uning ahvoliga ich-ichidan kuyundi. Qani endi qo`lidan kelsayu uning kulfatlarini dilidan sug`urib olib, o`rniga, quvonchu shodliklarni jo qilsa...
Ancha vaqt bir-birlari bilan dardlashgan ikki dugona bu yog`iga nima qilish haqida bosh qotirishdi. Bu orada Moxichehra yuvinib chiqib dugonasining bergan kiyimlarini egniga tashlab oldi. Tanasi bo`ylab yugurib yurgan og`riqlar umuman yo`qolgan edi.
-U-bu narsa yevogin... Tanangda madoring qolmabdi. Bilaman yeging yo`q. Men uchun ye...
Farog`atning qistovi bilan bir-ikki luqum ovqat yeganday