Tasodifiy hikoya: Ташкаридан зур екан...
KA7777777 дан KA0000002 макола: Мани ишмим Алишер. Ростдан хам ташкаридан зур екан. Нималигини укиб...davomi
KA7777777 дан KA0000002 макола: Мани ишмим Алишер. Ростдан хам ташкаридан зур екан. Нималигини укиб...davomi
<<TAQDIR BITIGI>>
| Добавил: | YIGITLAR (20.08.2016 / 21:20) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 15014 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
Mana yana tun! Quyosh tog' ortiga mag'zun botib borardi. Dilmurodning azobli tunlari boshlanmoqda. Uning ko'zlarida g'azab qalbida esa <afsus> degan o'y hayol hamon to'fon kabi g'alayon qilardi.
-Endigina 28 bahorni qarshi olgan bu yigitning hayoti azob-u uqubatdan iborat.
-Tosh turmaning zaxri va juftu halolining xiyonati uni Zulmat deb atalmush botqoqlikga uloqtirib tashlagandi.
-Dilmurodga taqdir shunday bitik berdiki bu savdolarga tosh ham bardosh berolmasdi. Ota onasdan 9 yoshidayoq erta judo bo'lish. Qondosh jigarlarining undan tonishi. Qishloq axlining nomalum sabablarga ko'ra uyini yoqib yuborishi shu 9 yoshli bolakayni hayotini tubdan o'zgartirib yubordi.
Taqdir achchiq qismat bilan siylagan bolakaydan faqat Ona tomondan Bobosi tonmadi, qaramog'iga oldi.
Ayni o'ynab kular yoshida, baxtli bolalik chog'ida, o'yinqaro paytida zulmatga mahkum edi. Uning hayolida birgina o'y g'alayon ila isyon qilardi <o'ch> uyini va ota-onasni avto halokatiga sababchi insonni topmoqlik.
Bobosining qaramog'ida og'ir mexnat va tog' sharoitda sport bilan shug'ullanish uni yanada chiniqtirib o'stirardi. 14 yoshni qarshilagan Dilmurod bobosidan ham ajraldi. Endi u yolg'iz yashash uchun kurash shiorini o'ziga jamlab oldi. Shu o'y hayollar bilan o'z chaylasiga kirgancha chuqur chuqur nafas olgan ko'yi anjumaniya qilardi. Xar bir kuni, zulmatli tuni uni ko'z o'ngidan o'tib boraverardi.
18 bahorni ortda qoldirgan yigit endi tog'u toshlardan Qishloq deb atalmush manzil tomon oshiqardi. Qishloq ham unchalik katta emasdi. Qishloqda ikki yo'l bor biri tog'u toshga yetaklaydi yana biri rayonga qishloq shaxarchasiga olib borardi. Dilmurot qishloq ichiga kirib kelar ekan kimdur uni tanidi, kimdur xavas bilan kelishgan qaddu qomati, chiroyi, qora qoshu ko'zlariga suqi ketardi yana kimdur unga o'kinch bilan ex attang deb qo'yardi. Bolalik chog'larida yoqib yuborilgan uyi yoniga keldi huddi kecha bo'lgandak go'yo o'sha-o'sha manzara. Mozor boshiga borib ota-onasining qabrini mozor qorovuldan so'rab tobdi, umri uzoq bo'lsin Dilmurodni ota onasini qabrini qarovsiz qoldirmabdi. Nafaqat bu qabirlar balki boshqa qabirlar ham qarovli turardi. Ota-onasini qabriga uzoq qur'on tilovat qilgancha ko'zida yosh bilan o'ch olaman deb yig'lardi.
-bolam nega yig'layabsan? yig'lama ota onangni bezovta qilma, ruxi qiynaladi.
-Ahmad amaki dadam bilan oyimni tanirdiza? Bilardiza?
-ha albatta seni otan jannati odam onang esa oqila ayol edi. Raxmatli dadang bilan inoq bo'lganmiz. Men, dadang va Mardon amaking juda qalin do'stlar edik.
-nega edik?
-afsus bu do'stligimiz uzoq davom etmadi...... Ha mayli qo'yaver. O'zing ham barvasta yigit bo'libsan.
-amaki bir qishloq ahliga ko'rinay dedimda.
-yaxshi qilibsan bolam.
-otamdan qolgan uyni tamirlamoqchiman shunga oq soqol va mahalla yordam berarmikan.
-oq soqol bir xo'rsindi va men yordam beraman oz moz yig'ib qo'yganlarim bor.
-amaki ota onam dafin qilinayotganda bir necha gap qulog'imga chalingandi <axir bularni boshiga yetdi> bunga qanday izoh berasiz.
-qo'y bolam hamma gaplarga ishonaverma Xudoga sol uning o'zi jazolaydi. Boshqa gapirgisi kelmadi chog'i xo'rsinib qo'yaqoldi.
Mozordan qaytar ekan majnuntol tagida anhor bo'yida suppada yonbosh bo'lgancha mahalla chollari o'tirardi.
-assalomu alaykum bobojonlar
-va alaykum kel Dilmurodmisan? -deb qo'ydi Rustam bobo.
-ha
-men ham tanuvdim gapga aralashdi Toxir amaki
-raxmatli dadangni o'zi bo'libsan. Dilmurod. -deb qolgan chollardan ortda qolmaslik uchun gap suqdi Andijon bobo.
-ota-onang avto halokatga atayin uchratilgan aslida ese avvalroq o'ldirilgan kiyin esa eski mashingaga o'tkazib yoqib yuborilgan. -deb: og'zi bo'sh Mahkam ota gapirib yubordi.
Biring ketin chollar uni chakagini yopishga urundi lekin bu cholni jag'i ochilsa bormi tamom to'xtatish qiyin edi.
-ha nima bilsinda qachongacha qiynaladi seni yaqinlarini o'limiga Mardonboy ayibdor xudo jazoyini bergur tutoqib gapirib berardi Mahkam bobo.
Har qancha uni og'zini yopishga urinishmasin befoyda edi.
Dilmurod indamaygina ko'zida yosh bilan davrani tark etdi g'azab bilan Mardonboyni uyini so'rab o'sha tomon oshiqardi.
-Mardon Mardon seni o'ldiraman degancha darvozani zarb bilan ochib hovliga qadam qo'yar ekan ko'zlari nogoxon bir nuqtaga qadaldi.
Mardonboy ham unga manisiz qarab turardi.
-Dilmurod nogironlar aravachasida toliq rivojlanib ulgurmagan bolakayga ko'z tikar ekan xudo jazoini beribdida deb ortiga qaytdi. Bu Mardonning nogiron qizchasi edi. Dilmurod bobosining o'limdan oldingi gaplarini yodiga oldi.
-bu 5 kunlik dunyoda do'stga zor qilmasin, dushmanga xor qilmasin, itdayin xor bo'lishdan xudo asrasin. robbim qo'llasin deya rixlat aylagandi.
Endi bu gaplarni mazmunini anglaganday bo'ldi.
Bundan 9 yil avval.
-Robiya boldingmi shirinim
-xozir mana chiqyapman begim.
-begim degan tillaringdan
-Jamshid va Robiya do'sti bo'lmush Ahmadning uyiga shaxarchaga oshiqardi axir eng yaqin jo'rasi sunnat to'y qilyapdi elga osh beryapdi. Jamshid, Ahmad, Mardon va Robiya texnukomda birga o'qishgan. Bu to'rt avlon juda qalin do'st edi. Robiyaning ibosiga, hayosiga oshiq bo'lganlar o'qishda talaygina edi. Bu oshiqlarni ichida Jamshid, Ahmad hamda Mardon o'zgacha o'rin egallagandi. Lekin Robiya Jamshidga ko'ngil berdi uning muhabbatini samimiy deb bildi. Mardon buni o'zgacha tushunib buni xaqorat deb bildi. Ahmad esa aksincha do'stlikni sevgidan ustun bildi. Mardon bo'lsa raisni erka va yagona o'g'lida, kibirli.
-Ahmad do'stim uyga qaytmasak bo'lmaydi axir uyda jiyanini bir o'zi qolganku.
-Kech bo'lib qoldiku.
-1 soatli yo'lku Ahmad.
-baribir bunaqa vaqida aftobus qatnovi yo'q qolaversa mashinalar qatnamaydi. Negadur ko'nglim xijil.
-havotir olmang Ahmad aka axir suyanchim yonimdaku deb Jamshidni qo'lini quchdi.
-oq yo'l deb xayirlashishdi.
-Robi sovuq qotmadimi
-yonimdasizku begim Kulguchli nigox bilan Jamshidga nazar tashladi.
Ular uzoq ushlanib qoldi ha deganda mashina yoki aftobus ham kelavermadi.
O'zlari piyoda yo'lga tushdi taxminan 200 yuz 300 yuz metirlarcha yurgandan so'ng qarshisda volga 21 paydo bo'ldi.
-kechirasizlar Raisni uyini bilmaysizlarmi?
-rais bizning qishloqdan sodadil Jamshida.
-mumkin bo'lsa bizga yo'lni ko'rsatib yuborsangiz.
-bemalol
-chiqinglar mashinaga
-Robiya chiq.
Jamshid va Robiya mashinaga chiqishar ekan mashina ichida safiyor va yana bir erkak bor edi. Salondan esa shundoq vinoni badboy xidi anqirib ifor berib turardi.
Yo'l yarmiga mosga yetganda mashina yo'lini Mardonning mashinasi to'sdi.
<<davomi bor>>
Voqea asosi real hayotdan olingan biroz yozuvchi qalami tomonidan ishlov berilgan. Barcha o'xshashliklar tasoduf.
Shaxsiy manfatlarni himoyalash maqsadida. Shartli joylar va isimlar o'zgartirib yozilgan.
Uzbxxx.com
uchun
maxsus.
<<YIGITLAR>>
-Endigina 28 bahorni qarshi olgan bu yigitning hayoti azob-u uqubatdan iborat.
-Tosh turmaning zaxri va juftu halolining xiyonati uni Zulmat deb atalmush botqoqlikga uloqtirib tashlagandi.
-Dilmurodga taqdir shunday bitik berdiki bu savdolarga tosh ham bardosh berolmasdi. Ota onasdan 9 yoshidayoq erta judo bo'lish. Qondosh jigarlarining undan tonishi. Qishloq axlining nomalum sabablarga ko'ra uyini yoqib yuborishi shu 9 yoshli bolakayni hayotini tubdan o'zgartirib yubordi.
Taqdir achchiq qismat bilan siylagan bolakaydan faqat Ona tomondan Bobosi tonmadi, qaramog'iga oldi.
Ayni o'ynab kular yoshida, baxtli bolalik chog'ida, o'yinqaro paytida zulmatga mahkum edi. Uning hayolida birgina o'y g'alayon ila isyon qilardi <o'ch> uyini va ota-onasni avto halokatiga sababchi insonni topmoqlik.
Bobosining qaramog'ida og'ir mexnat va tog' sharoitda sport bilan shug'ullanish uni yanada chiniqtirib o'stirardi. 14 yoshni qarshilagan Dilmurod bobosidan ham ajraldi. Endi u yolg'iz yashash uchun kurash shiorini o'ziga jamlab oldi. Shu o'y hayollar bilan o'z chaylasiga kirgancha chuqur chuqur nafas olgan ko'yi anjumaniya qilardi. Xar bir kuni, zulmatli tuni uni ko'z o'ngidan o'tib boraverardi.
18 bahorni ortda qoldirgan yigit endi tog'u toshlardan Qishloq deb atalmush manzil tomon oshiqardi. Qishloq ham unchalik katta emasdi. Qishloqda ikki yo'l bor biri tog'u toshga yetaklaydi yana biri rayonga qishloq shaxarchasiga olib borardi. Dilmurot qishloq ichiga kirib kelar ekan kimdur uni tanidi, kimdur xavas bilan kelishgan qaddu qomati, chiroyi, qora qoshu ko'zlariga suqi ketardi yana kimdur unga o'kinch bilan ex attang deb qo'yardi. Bolalik chog'larida yoqib yuborilgan uyi yoniga keldi huddi kecha bo'lgandak go'yo o'sha-o'sha manzara. Mozor boshiga borib ota-onasining qabrini mozor qorovuldan so'rab tobdi, umri uzoq bo'lsin Dilmurodni ota onasini qabrini qarovsiz qoldirmabdi. Nafaqat bu qabirlar balki boshqa qabirlar ham qarovli turardi. Ota-onasini qabriga uzoq qur'on tilovat qilgancha ko'zida yosh bilan o'ch olaman deb yig'lardi.
-bolam nega yig'layabsan? yig'lama ota onangni bezovta qilma, ruxi qiynaladi.
-Ahmad amaki dadam bilan oyimni tanirdiza? Bilardiza?
-ha albatta seni otan jannati odam onang esa oqila ayol edi. Raxmatli dadang bilan inoq bo'lganmiz. Men, dadang va Mardon amaking juda qalin do'stlar edik.
-nega edik?
-afsus bu do'stligimiz uzoq davom etmadi...... Ha mayli qo'yaver. O'zing ham barvasta yigit bo'libsan.
-amaki bir qishloq ahliga ko'rinay dedimda.
-yaxshi qilibsan bolam.
-otamdan qolgan uyni tamirlamoqchiman shunga oq soqol va mahalla yordam berarmikan.
-oq soqol bir xo'rsindi va men yordam beraman oz moz yig'ib qo'yganlarim bor.
-amaki ota onam dafin qilinayotganda bir necha gap qulog'imga chalingandi <axir bularni boshiga yetdi> bunga qanday izoh berasiz.
-qo'y bolam hamma gaplarga ishonaverma Xudoga sol uning o'zi jazolaydi. Boshqa gapirgisi kelmadi chog'i xo'rsinib qo'yaqoldi.
Mozordan qaytar ekan majnuntol tagida anhor bo'yida suppada yonbosh bo'lgancha mahalla chollari o'tirardi.
-assalomu alaykum bobojonlar
-va alaykum kel Dilmurodmisan? -deb qo'ydi Rustam bobo.
-ha
-men ham tanuvdim gapga aralashdi Toxir amaki
-raxmatli dadangni o'zi bo'libsan. Dilmurod. -deb qolgan chollardan ortda qolmaslik uchun gap suqdi Andijon bobo.
-ota-onang avto halokatga atayin uchratilgan aslida ese avvalroq o'ldirilgan kiyin esa eski mashingaga o'tkazib yoqib yuborilgan. -deb: og'zi bo'sh Mahkam ota gapirib yubordi.
Biring ketin chollar uni chakagini yopishga urundi lekin bu cholni jag'i ochilsa bormi tamom to'xtatish qiyin edi.
-ha nima bilsinda qachongacha qiynaladi seni yaqinlarini o'limiga Mardonboy ayibdor xudo jazoyini bergur tutoqib gapirib berardi Mahkam bobo.
Har qancha uni og'zini yopishga urinishmasin befoyda edi.
Dilmurod indamaygina ko'zida yosh bilan davrani tark etdi g'azab bilan Mardonboyni uyini so'rab o'sha tomon oshiqardi.
-Mardon Mardon seni o'ldiraman degancha darvozani zarb bilan ochib hovliga qadam qo'yar ekan ko'zlari nogoxon bir nuqtaga qadaldi.
Mardonboy ham unga manisiz qarab turardi.
-Dilmurod nogironlar aravachasida toliq rivojlanib ulgurmagan bolakayga ko'z tikar ekan xudo jazoini beribdida deb ortiga qaytdi. Bu Mardonning nogiron qizchasi edi. Dilmurod bobosining o'limdan oldingi gaplarini yodiga oldi.
-bu 5 kunlik dunyoda do'stga zor qilmasin, dushmanga xor qilmasin, itdayin xor bo'lishdan xudo asrasin. robbim qo'llasin deya rixlat aylagandi.
Endi bu gaplarni mazmunini anglaganday bo'ldi.
Bundan 9 yil avval.
-Robiya boldingmi shirinim
-xozir mana chiqyapman begim.
-begim degan tillaringdan
-Jamshid va Robiya do'sti bo'lmush Ahmadning uyiga shaxarchaga oshiqardi axir eng yaqin jo'rasi sunnat to'y qilyapdi elga osh beryapdi. Jamshid, Ahmad, Mardon va Robiya texnukomda birga o'qishgan. Bu to'rt avlon juda qalin do'st edi. Robiyaning ibosiga, hayosiga oshiq bo'lganlar o'qishda talaygina edi. Bu oshiqlarni ichida Jamshid, Ahmad hamda Mardon o'zgacha o'rin egallagandi. Lekin Robiya Jamshidga ko'ngil berdi uning muhabbatini samimiy deb bildi. Mardon buni o'zgacha tushunib buni xaqorat deb bildi. Ahmad esa aksincha do'stlikni sevgidan ustun bildi. Mardon bo'lsa raisni erka va yagona o'g'lida, kibirli.
-Ahmad do'stim uyga qaytmasak bo'lmaydi axir uyda jiyanini bir o'zi qolganku.
-Kech bo'lib qoldiku.
-1 soatli yo'lku Ahmad.
-baribir bunaqa vaqida aftobus qatnovi yo'q qolaversa mashinalar qatnamaydi. Negadur ko'nglim xijil.
-havotir olmang Ahmad aka axir suyanchim yonimdaku deb Jamshidni qo'lini quchdi.
-oq yo'l deb xayirlashishdi.
-Robi sovuq qotmadimi
-yonimdasizku begim Kulguchli nigox bilan Jamshidga nazar tashladi.
Ular uzoq ushlanib qoldi ha deganda mashina yoki aftobus ham kelavermadi.
O'zlari piyoda yo'lga tushdi taxminan 200 yuz 300 yuz metirlarcha yurgandan so'ng qarshisda volga 21 paydo bo'ldi.
-kechirasizlar Raisni uyini bilmaysizlarmi?
-rais bizning qishloqdan sodadil Jamshida.
-mumkin bo'lsa bizga yo'lni ko'rsatib yuborsangiz.
-bemalol
-chiqinglar mashinaga
-Robiya chiq.
Jamshid va Robiya mashinaga chiqishar ekan mashina ichida safiyor va yana bir erkak bor edi. Salondan esa shundoq vinoni badboy xidi anqirib ifor berib turardi.
Yo'l yarmiga mosga yetganda mashina yo'lini Mardonning mashinasi to'sdi.
<<davomi bor>>
Voqea asosi real hayotdan olingan biroz yozuvchi qalami tomonidan ishlov berilgan. Barcha o'xshashliklar tasoduf.
Shaxsiy manfatlarni himoyalash maqsadida. Shartli joylar va isimlar o'zgartirib yozilgan.
Uzbxxx.com
uchun
maxsus.
<<YIGITLAR>>
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!