Tasodifiy hikoya: Universitetdagi extiros 2 qism
Universitet amxona (mas) Ikkinci xikoya Salom man yana Farruxman bu xikoyamam bazi dostlarmmi tal...davomi

Ona hiyonati (Kim aybdor?)

Добавил:	Sensizman (09.09.2016 / 22:33)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	19759
Комментарии:	Комментарии закрыты

 Nihoyat jur'at qilib bu maktubni yozishga qaror qildim. Hayot juda murakkab ekan. Undagi voqea-hodisalar shunchalar xilma-xilki har bir insonni o'ziyoq bir olam. Bu yorug' olamda na bir shox va na bir gado bu dunyoga kelib g'am anduhsiz, dard-u alam ko'rmay o'tmas ekan. Meni taqdir qanchalar o'yinchoq qildi. Mening qismat bitigim qanchalar g'amboda bo'lmasin hayot davom etaverar ekan. Insonni nima oldinga intilishiga qiyinchiliklarga sabr toqat qilishga undaydi. Albatta yaxshi kunlar bahtiyor damlar kelishiga ishonish emasmi. Umid buning sal qayg'uli ko'rinishidir balki. Kim uchundir bular baland-parvoz gaplardek tuyular. Tag'in bilmadim.      Keling tushunishingiz uchun boshidan boshlayman.      Ziyoli oilamiz. Bobom va Buvim ilmli odamlar bo'lishgan. Farzandlarini ham ilmga va hunarga yoshligidan o'rgatishgan. Bobom ham Dadam ham hunarmand kosib. Nazarimda ular juda yaxshi insonlar bo'lishgan.  To'ng'ich o'gillarini (ya'ni dadamni) maktabni bitirishlari bilanoq ularni uylantirmoqchi bo'lishgan.Dadam onamga uylanishlaridan oldin, Bobom va Buvimning ra'yiga qarshi chiqolmay bir qizga uylangan ekan. Tez orada shiringina qizaloq dunyoga kelibdi. Oradan 1 yil o'tar o'tmas, yana bir qiz dunyoga kelibdi. Shundan keyin ularni munosabatlari yomonlashibdi. Ahvol shu darajaga borib yetibdiki dadam hatto dadam ular bilan ajrashmoqchi bo'libdi. Emishki qiz bola farzand emasmish. Hullas qaysargina dadamni ko'ndirish hech bir kishini qo'lidan kelmabdi. Nihoyat bir kuni ularga o'sha mashum so'zni aytibdi. Ma'suma qiz esa  Ikki qiz bilan bir so'z aytmay yig'laganicha ota uyiga ketibdi. Ko'z ochib yumguncha bir yil o'tibdi. Buvimni niyati esa Dadamni qayta uylantirish ekan. Lekin avval uylangan bir emas ikki munchoqdek qizni nomardlarcha haydab yuborgan (boshqalar nazarida) erkakka kim ham tegardi. Shunda Buvimning akasi mardlik qilibdida Sharta qizini dadamga nikohlab beribdi. Bu qiz Buvimni akasini qizi, mening "jonajon onam" ekan. Orzulari sarob umidlari puchga chiqqan o'z ammasiga kelin bo'lib tushish yetti uhlab tushiga kirmagan bechora onam, noiloj "ota rozi, hudo rozi deya bariga ko'nibdi. Hullas to'rta patir ozgina shirinlik va bitta domla bilan hammasi hal emish. Naqadar insofsizlik. Shunday emasmi.    Kunlar oylar o'tibdi va bu honadonda yana chaqaloq dunyoga kelibdi. Bahtga qarshi u ham hunukkina qiz ekan. Dadam Onamni oldilariga borish tugul hatto tug'ruqhonadan olib ham  chiqmabdi. Ularni buvim olib chiqqan ekan. Yana o'tmish takrorlanayotganga o'xshabdi. Peshona deb dadam ham alamini ichga yutib, Ishga berilib ketibdi. Hayday desa oldin ham shu ishni qilgan bu yoqda ota onasi qattiq qarshilik qilib bittasini haydaganing yetar. O'zing pishirgan osh, pishirdingmi o'zing yeysan, nima ekasang shuni o'rasan deb bekorga aytishmagan deb qattiq turishibdi. Toleni qarangki yana ollox ularga farzand ato etibdi. O'sha vaqda dadam uchun Bahtsizlikni chegarasi yo'qdek ekan. Lekin bu safar chiroyda tengsiz oydekkina qizaloq dadamni qalbini eritib yuboribdi va unga mehri tushib qolibdi. Shunday qilib hammasi iziga tushub ketibdi. Ular tinch totuv yashay boshlashibdi. Yana oradan yaxshi yomonga boy  ikki yil o'tib, men tug'ilibman. Ana tomoshayu mana tomosha. Hullas ularni quvonchi dunyoga sig'may ketibdi. Qo'y so'yib elga osh berishibdi. Hullas hammasi yaxshi o'tibdi. To'yga kelganlar orasida  o'sha ma'suma qiz ham  (harholda tasavvurimda shunday) ikki qizini bag'riga bosgancha bir siqim bo'lib. Bir burchakda o'tiribdi. Tasodifan Dadam ularni ko'rib qolibdiyu, hato qilganini bir ayolni bahtsiz qilib qanday bahtga erishganiga hech aqli yetmay vijdoni chunonam qiynalibdiki. To'y o'tgach hammani yana to'plab. Ma'suma qizni yana nikohiga olishini u bilan ham birga yashashini hammaga e'lon qilibdi. Taabiyki hech kim churq eta olishmabdi.Topish tutishi o'sha paytlarda juda yaxshi ekan. Hamma ikki ro'zg'orni eplashiga ishonishibdi.
Ichkari uyda bu gaplarni alam bilan eshitib turgan onam, ho'rligi kelib yig'labdi va yarim tunda hech kimga bir so'z demay ota eshigiga ketib qolibdi. Ertasiga Dadam olib kelganida onam o'ziga hech o'xshamasmish. Shundan qilib  oilaga baht-saodat olib kirishi kutilayot o'g'il farzand oilaga bahtsizlik keltiribdi. Shu kundan boshlab dadam va onamning zahar zaqqumga to'la hayoti boshlanibdi. Kunda janjallar urish to'polonlardan bezgan dadam uyga kelmaydigan birinchi rafiqasini oldidan jilmaydigan bo'libdi. Bunga achchiq qilib onam ham biz uch qorako'zni bechora buvimga tashlab uyiga ketadigan bir ketganida haftalab qolib ketadigan bo'libdi. Vaqt juda tez o'tarkan. Bir zumda biz ham aqlimizni tanib oldik ( tog'ri bu oson bo'lib tuyuladi kishiga, lekin bunda kimnidir azobli mehnati mavjud, Biz uchun esa farishtadek sof buvijonimiz bor edi. Esimni tanigani.dan to bugunga qadar onamdan ko'ra ko'proq mehr berganlar)
  Alamzada onam har safar shunday qilaverganidan sabr kosasi to'lgan Dadamlar bir ketsa oylab uyga kelmaydigan bo'libdi. Onam ham otasinikida haftalab qolib ketar ekan. Ikki o'rtada biz farzandlar sarson bo'libmiz. O'rtada qanchadan qancha mojorolar, dilhiraliklaru, janjallar o'tmabdi deysiz. (Bularni menga buvijonim aytib berganlar) Yillar ketidan yillar o'tdi. Esimni taniganimdan to hoziga qadar ko'rganim faqat ota-onamni janjallariyu, buvimni o'rtada qoziligi bo'lgan.  Dadamdan qattiq qo'rqardim, shu jumladan onamdan ham. Dadam bizni urmagan bo'lsalar ham ovozlari bizni yuragimizni olib qo'ygan. Onam esa Dadam ketgach alamini mendan olardi. Ikki opam esa uning suyukli erkatoylari edi. Bora bora onam bilan gaplashmay qo'ydim. Bunga zarracha parvo qilmasliklari, qalbimni o'rtab yuborsa ham  ularga baribir edi go'yo. Ollohim juda mehribon ekan. Bahtimga buvijonim bor edi. Yonlariga kirsam hech qayoqqa chiqqim kelmasdi. Ilmga Adabiyotga ham meni Buvijonim qiziqtirgan. Shunday qilib maktabga kirdim. Bu orada ukam tug'ildi. Shundan keyin haqiqiy mashaqqatga duchor bo'ldik. Ular haqida gapirishni istamayman. Fojeani boshlanishi esa maktabni bitirish arafasida boshlandi...
Bu hikoya voqeylikka asoslangan.