Tasodifiy hikoya: Totli Onlar (Turnirga)
-maraz, o'ldiraman sizni, og'rimaydi dudingizku, ayyy -mana, xoz tugataman, ozgina qoldi. -ayy, og...davomi

SIRLI KUNDALIK... 4 - QISM...

Добавил:	-MAJNUN- (04.10.2016 / 14:28)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	19419
Комментарии:	Комментарии закрыты

SIRLI KUNDALIK...


Avvalgi qismlar...
1 - QISM...
2 - QISM...
3 - QISM...


4 - QISM...

Onasi har bir ona kabi, qizining baxtini tangridan so`rab, kiravati chetida qiziga mehir bilan boqib o`tirardi.

- Oyi kirib uxlang!
- Yaxshi tushlar ko`r qizim! -dedi, so`ngra ustiga adyolni tortib chiqib ketdi.
Madinani buyog`iga nima qilishni bilmasdi, aqli: ``yotib uxla`` desa, ichki bir qiziqishi: ``kundalikni yakuni nima bo`lishini bilmading-ku?``
Bu baxsda qiziqish ustun chiqdi. Kundalikni qo`liga olib, asta varoqladi...

* * * * * * *

MUHABBAT QUYOSHMIDI..?

Kuz atrof sarg`aya boshladi. Huddi mening qalbimday.
Nahot Muhabbat qiyosh bo`lsa.
Qiyoshga tik boqib bo`larmidi?
Yurakdan sevgan inson bunga qodir bo`lar ekan!
Chin sevgi deya muhabbat quyoshiga tik boqibman, u
esa allaqachon ko`zlarimni so`qir qilgan ekan!

BIROQ...

Baxtim topdim deganandim, uning ortida dart borligini bilmay. Orzularga yetdim degandim, gard borligini bilmay...

Qalbim adashgani alamli. Tengsiz sadoqatga to`lib toshgan, qalbni sarhadsiz, manzilsiz sog`inch sahrosi tomon yo`llab, o`zing g`oyib bo`lding. Muhabbat bo`zlagan, ishq sarson, yurak azobda. Sog`inch laxzalarining, o`ychanligini joylay boshlagan tun ochiq derazamning o`zining cheksizlikga tutash bag`ridan sirlikikga chorlaydi. Ko`zlarimni yumishdan qo`rqaman, sen uyalmay hayollarimni egallab olishingdan qo`rqaman. Biroq buni uddalay olmayman. Namlangan ko`zlar yumilar, biz qurgan baxt qasrining, xammayerida sen borsan. Ammo bu armon sarabi.
Asta odimlab boraman, biz qurgan muhabbat qasirning, poydevori nuray boshlagan, devorlari qulamoqda, ustumlar dars ketgan. Hiyonat degan bir o`pqon shirin damlarimizni-yu, orzularimizni yamlamay yutmoqda...

Dilimda sanoqsiz savollar.
Ishqimiz o`yinmidi?
Sizdanda ko`p sevaman! Bir umurga siznikiman! deganlaring. Ichgan qasamlarimiz barchasi yolg`onmidi?
Ishongim kelmaydi mo`jiza yaratgan qo`llar sohibasi bunga qodirligiga.
Nahot afsus deyishga majburlasang?

Bu kunni ko`rgandan ko`ra... Asta yurib borardim va ularni ko`rdim. Meni baxtiyor aylagan bevafo qiz endi begona bilan baxtiyor. Ular qo`l ushlashib yurishardi. U esa har galgidek baxtdan sarmast. Yigit panaga tortdi, meni bellarimdan, quchgan qo`llar o`zganing bo`yniga osilgan. Menga tabassum hadiya etgan lablar, o`zganing lablariga tutashgan. Meniki bo`lgan ko`zlar, nigohlari ila o`zgani erkalaydi. Nahot insonni tig`siz azoblashni imkonini topa olgan bo`lsa. Men azobda, u esa baxtdan sarmast...

Sen hamon o`shasan
Yuzlari gulgun.
Sen hamon o`shasan
Qoshi qaro tun.
Sen hamon o`shasan
O`shasan bugun.
Biroq...
Men hamon o`shaman
Ishq deya maxzun.
Men hamon o`shaman
Chorasiz dil xun.
Men hamon o`shaman
Bir senga maftun.
Biroq...
Biz hamon o`shamiz
Tilaymiz visol.
Biz hamon o`shamiy
Orzusi xayol.
Biz xamon o`shamiz
Yetti yot misol.
Biroq...

Begona yigit uni bekatda qoldirib ketdi. U esa meni ko`rib qoldi, mendan berkinishga, o`zini yashirishga urundi.

- Nima uchun?
U indamadi, shunchaki yuzini burib ketdi. Qo`llarimni ortidan uzatgancha qolib ketdim.
Taqdirim shumi, nahot menga beyvafoni ravo ko`rgan bo`lsa. Senga hadiya qilgan yuragimga jafoni ravo ko`rsang. U esa hamon seni deb urmoqda. Ha men hali hamon seni sevaman. Sen esa sog`inchdan qahragan, chanqog`imni qondirishim uchun, armon sharobini tutqazib ketding. Bu sharobning yutimi shunchalar qattiqki, bo`g`zingga tiqiladi. Hidi shunchalar o`tkirki, nafasingni bo`g`adi... Buni o`zing ichmaguningcha bila olmaysan.
Alamdan yonaman, otash bo`lib. Bir birimizni qo`llarimizdan tutib, baxt tog`ining eng baland cho`qqisiga qadar chiqdik. Sen esa meni o`sha balan cho`qqidan itarib yubording. Qalbimda, senga bo`lgan sevgimni saqlaydigan billur idishga dars ketdi. Biroq uning ichidagi muhabbat sharobi butkul to`kilib ketmadi...

- Nega bunday qilding? -izoh kutib ortingda turardim.
- Keting... Men sizdan nafratlanaman!
- Hech bir sababsiza?
- Keting...
Ortiq savol bermadim. G`isht qolibdan ko`chgan. Sen esa, allaqachon xiyonat ko`chasidasan. Menga esa manzili yo`q, yo`llar tomon yo`l ko`rsatding. Bu yo`lda, faqat oldinga, ortga qaytish imkonsiz. Bir qo`limda o`z bo`lsada muhabbatimiz solingan idish, ikkinchisida esa yigit oriyati. Men bu narsalarni har ikkisini tashlab yuborolmayman. Bu yo`ldan ortga esa hech qachon qayta olmayman...

ALVIDO...

Ortimdan astagina shivirlading. Sening sekingina kuchsiz aytgan bu so`zing nafaqat sevgimiz balki hayotimga ham yakun yasadi.

O`zing aytib bergan gul haqidagi afsona yodimga tushdi. Qo`llarimni falkka cho`zib, yaratgandan meni ham gulga aylantirib qo`yishini so`ragim keldi. Agar men ham gul bo`lganimda. Balki sening mehirli qo`llaringda yaralangan qalbim shifo toparmidi. Yo, sen u gulniham o`zing parvarish qilasan huddi mendek. Olti oy davomida shodon aylab so`ngra toptab tashlash qo`lingdan keladimi?!
Ortimga qaytaman, alam bilan, istirob bilan. Yashashda davom etaman, o`tgan kunlar xotirasidan malham olib yashayman...


* * * * * * *

SEVGI SOTAR...


Muhabbat nima u o`zi? Men uchun javob u sen eding! Endi esa bilmadim...
Muhabbat inson hayotidagi tasodufiy tuygumi yo boshdan o`tqazishi shart bo`lgan qonuniyat! Biz uchun tangrini mukofatimi yo jazosi?
Har chand o`ylamay bu savollar javobsiz qolib ketmoqda...

Seni esa boshqa bir tuyg`ular qiynamoqda, bo`lmasa yarim tunda yonimga nima boshlar kelishi mumkun edi?

Shirin, achchiq, nordon, o`tkir. Bu biz bilgan tamlar, mubbatda ham ayni shu tamlar bormikin?
Shirin muhabbat, achchiq muhabbat, nordon muhabbat va o`tkir muhabbat ana ol istaganingni!
Lekin muhabbat tanlab olinadigan narsa emas ekan. U taqdim etilar, tami esa no aniq, bazan shirin tuyulsa, bazida achchiq...
Ammo shunday toyifa inson bo`larkan, ular ikki hil tam qorishmasi yoqtirishar ekanlar. Bir vaqtning o`zida ikki tam yani ikki muhabbat. Qay birini tanlolmay halak, qalbi birini desa aql ikkinchisini...

Tun yarimlab qolgan, eshik qo`ng`irog`i chalindi. Eshikni ochdim...
Boshini ham qilib turardi. Astagina shivirlab salom berdi.
Nima deyin, nima qilay?
Shunchaki toshday qotib qolgandim. Birozdan keyin u yon tarafga qarab qo`yayotganini ko`rdim. O`sha gul do`konidagi jahildor qizaloq hamroh bo`lib kelganini ko`rib ularni ichkariga taklif qildim. Qizaloq chizgan rasmlarimga qiziqib, ko`ra boshladi. Shohsanam bilan yolg`iz gaplashib olishimiz uchun imkon yaraldi...

Shahsanam esa, eshik oldida turgancha, o`zi sovga qilgan gulga termulib turardi.
- O`tir marhamat! -stulga ishora qildim.
U avval xonani har tomonlariga bir-bir nazar tashlab oldi.
Arang stulni bir chetiga o`tirdi. Men undan biror sado chiqarmikin deya tikilib turaverdim. Hayolida birgina savol? Malham qo`ygani keldimi yo tuz sepgani.
Ammo endi kech bo`lganini tushunaman.