Tasodifiy hikoya: Мафтуна янгаси Сабинага кундош болди
Танишимни илтимосини бошқа йўл билан ҳал этсам бўларкан. Келганимга роса афсуслантирди бу бола. Ичкиликсиз яшолмайдиган бўлиб қолибди чоғи, келганидан бошлаб тинмай ичишяпти. Табиатан ичкиликни ёқтирмаганим учун ичкилик бор жойдан узоқ юраман. Ҳозир ҳам Қайноға-Куёв отамлашиб ўтиришибди, мен ичмаганимдан кейин овқатни ўзим тайёрлаш баҳонасида дастурхондан туриб кетдим. Яхши бир димлама пишириш учун ҳаракатга тушдим. Танишим Дониёрнинг аёли “қўйинг ўзимиз пиширамиз” дейишига қарамай, улар бемало...davomi

"Bahor endi qaytmaydi!

Добавил:	---PRINCE--- (08.10.2016 / 20:25)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	9393
Комментарии:	1

Mana bugun Akmalning hayotida muhim kun! Negaki u bugun ilk bor kimnidur sevib qoldi,kimdur uning hayotiga huddi bahordek kirib keldi! Akmal go'yoki baxt qasrini qurib bitkazgandek edi! Nigora ham ancha aqilli,va ilohiy tuyg'u sevgiga ishonardi! Ha bugun 14-fevral kuni edi! Akmal Nigoraga dilidagi barcha so'zlarni aytmoqchi edi! Aslida Akmal 20 yoshli anchagina ko'rkam yigit edi! Va nihoyat Nigora Akmalni sevgisini qabul qildi,qaysidir manoda unga chin qalbidan ishondi! Ularning sevgisi ayni bahor paytida eng gullagan davrlarni bu ikki yurakga inom etardi, go'yoki bu hayotda ulardan baxtli inson yo'qdek edi! Ammo Akmal kutilmaganda o'zgardi, go'yo uning muhabbati xotima topgandek edi! Va nihoyat o'sha mashum tun keldi! 18-mart tungi soat 23:20! Akmal Nigorani katta qiyinchilik bilan hiyobonga yani yoniga chaqirdi! Nigora va Akmal birga shirin suhbat qurayotganda kutilmaganda Akmalni niyati o'zgardi va u Nigorani har xil shirin gaplar bilan avray boshladi! Zeroki bu holat Nigoraga yoqmayotgan edi, lekin u Akmalga o'zidanda ko'proq ishonardi! Akmal dab-durustdan Nigoraning ko'kraklarini qo'li bilan silay boshladi,Nigora esa o'zini olib qochmoqchi bo'ldi lekin Akmal Nigorani maysalar ustiga tushirib ustidan o'zi qattiq bosib oldi va qizni bo'yinlaridan,lablaridan o'pa boshladi! Tabiiyki Nigora jiddiy tarzda qarshilik bildirardi! Lekin bu qarshiliklar foyda bermasdi! Go'yoki Akmalning ko'zlari qonga to'lgandi! U Nigorani kiyimlarini vaxshiylarcha yirtib tashladi va ko'kraklaridan tishlab torta boshladi, tabiyki bu unga lazzat bag'ishlardi! Nigora esa Akmalga hudoni zorini qilardi! Ammo nafs hammasidan ustun keldi, Akmal asta sekin Nigorani badanlaridan o'pib pastlay boshladi va qizni sonlaridan ohista o'pib qo'ydi va tilini Nigorani omiga olib bordi hamda astalik bilan yalay boshladi,bu orada Nigora taslim bo'lib ulgurgandi, faqatgina u sekin ovoz bilan"Akmal aka iltimos kerakmas,meni hayotimdan judo qilang, iltimos bahorimni hazonga burkamang, iltimos..."deya zorlanardi! Bu orada akmal tili bilan Nigorani klitorini o'ynardi! Keyin Akmalni o'zi ham yechindi va qo'tog'ini Nigoraning og'ziga olib keldi! Nigoraning qarshiligiga qaramasdan majburlab og'ziga soldi va taxminan 10 daqiqada shu zaylda Nigoraning og'ziga bo'shandi! Va 15 minut Nigorani erkalab o'pib yotdi! Keyin esa yana qo'tog'i turdi,va bu safar navbat qizning omiga kelgandi, Akmal sekinlik bilan qo'tog'ini omga ishqaladi va birozdan so'ng bor kuchi bilan qo'tog'ini oxirigacha tiqib yubordi! Nigora jon xolatda baqirardi, zero bu tun uning oxirgi bokiralik tuni edi! Akmal shu zaylda yana 15 daqiqa sikdi va Nigoraning amiga bo'shandi! So'ngra u qizni uyiga olib borib tashladi, bir necha kundan so'ng esa Nigoraning o'zini-o'zi osib qo'yganligi haqida eshitdi! Ha Akmal bir qizning guldek umriga zomin bo'lgandi, Akmalni singlisi Zebo esa akasiga o'zini teng qilib har kuni har xil yigitlar bilan yurardi va oradan bir yil o'tgach aynan 18-mart kuni Zebo sinfda navbatchi edi! Va xonada bir o'zi pol yuvayotgandi kutilmaganda qayoqdandir parallel sinfdagi Shokir,Ahmad va Jamshidlar paydo bo'lishdi! Ular Zebodan raqs tushib berishini so'rashdi Zebo esa"Akamga mumkunu menga mumkinmasmi?"degan hayol bilan rozi bo'ldi va kutilmaganda striptiz raqs ko'rsata boshladi, yigitlar ham tushundi shekilli darxol Zeboni o'rab olishdi va har tarafdan yalang'och qizni yalab-yulqashardi! Shokir qizni dars ko'tarib parta ustiga chiqardi va Zeboni og'ziga sika boshladi, Zebo esa bir qo'li bilan Ahmadni qo'tog'ini uqlardi, bu orada Jamshid qizni butun tanasini yalab chiqdi! Keyin yigitlar birin ketin qizni ko'tiga,amiga va og'ziga yarim soatcha sikishdi va bo'shalib birin ketin tarqalishdi! Bu orada Zeboni foxishaligi butun maktabga tarqaldi! Bu holatdan Akmal va Zeboni otasi Baxrom aka bu isnotlarga chidolmay olamni erta tark etdi, Xolnisa xola esa ruhiy kasallar shifoxonasiga bandi bo'ldi, kutilmaganda Akmal avtoxalokat qurboniga aylandi yani butun umrga nogiron bo'lib qoldi! Mana bugun u uyda yurolmaydigan,nogiron holatda yojg'iz o'zi qolib ketdi! Zebo esa foxishalik yo'lini o'ziga kasb qildi! Zulmat ichra yonayotgan Akmal mana bugun yani 18-mart kuni nogironlar aravachasida axvoli tanib bo'lmas darajada Nigoraning qabri oldida turibdi! Janubga uchib ketgan qushlar yana qaytib keldi lekin bahor qaytib kelmadi! Akmalning qulog'i ostida faqatgina o'sha so'zlar hamon yangrardi:"iltimos Akmal aka bahorimni tortib olmang, bu bahor keyin qaytmaydi,iltimos..."! (tamom) (qadrli do'stlar bu hikoya lazzat olish uchun emas aksincha xulosa uchun! Ushbu maqolani o'qib biroz og'ringan bo'lsangiz demak siz insonsiz! Hikoyaga Qanday baho berish o'zingizga havola!)