Tasodifiy hikoya: Oyim bilan tokima
Tokima hikoyani boshladik talablaga binoan oldingisi ozimni hayotim edi bunisi esa tokima Hikoyani nomi oyim bilan demak boshladik Mani ismim Jamshid yoshim 21 da man oyilada bir ogilman oyim borlar oyimni yoshi 40 yoshdalar otam bizani tashlap ketganlar rassiyga bilmadim nima uchun bilmadim shundog onamni tashlap kayoka ketti bilmadim shundog oyim a komatlari yosh 18 20 yosh kizlarnikidak shunakangi ajoyib va gozal ayol edi biza 2 honalik kvartirada turamiza oyim bozorda sovda kiladilar man o...davomi

Insonlarni ishonchga qaytaruvchi Hikoya qisqa va tasirli 1

Добавил:	Bobur_Bek_ (02.11.2016 / 17:59)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	9535
Комментарии:	Комментарии закрыты

Бу дунёда биргина сўз, биргина ҳаракат ҳам инсоннинг бутун умрига татигулик таъсир кўрсатиши, бир умр ёдида қолиши мумкин. Меҳр, оқибат, яхшилик асло унутилмайди. Қуйида ана шундай меҳрга тўла инсонийлик ҳақидаги ҳикоялар эътиборингизга ҳавола этилмоқда.



***

Укам жониворларни яхши кўради. У йўлида учраган жониворни уйга олиб келади, уларни боқади, даволайди. У 12 ёшда, унинг тенгдошлари компьютер ўйинларига қизиқишади, у эса кун бўйи жониворлар орасида. Ҳаттоки дарс ҳам қилмай қўйди. Ота-онам у агар уйга яна бирорта ҳайвон олиб келадиган бўлса бир ҳафта уйдан чиқармасликларини айтишди. Укам кўчага чиқиб битта қафасга яраланган қуш, кучук ва мушукни олиб келди ва «Даволашимга бир ҳафта етади!» деди.



***

Мен озиқ-овқат магазинида сотувчиман. Районимиз кичкина, шунинг учун ҳамма бир-бирини танийди. Мен ҳам доимий мижозларимни танийман.

Мен 8 ёшли болакайга эътибор қарата бошладим. У оддий, лекин озода кийинади. Магазинга ҳар доим рўйхат билан келиб харид қилиб кетади.

Яқинда билсам, унинг уч нафар ака ва опаси бор экан. У энг кичиги экан. Онаси уни туғаётиб вафот этган. Дадаси эса турмуш қийинчиликларига дош беролмай ичкиликка берилиб кетган. Оила боқиш ташвиши энг катта фарзанд зиммасида. У ишлаб пул топади. 14 ёшли синглиси эса уйларни йиғиштиради, кирларни ювади.

Болакай яқинда хурсанд келди: унга кучук сотиб олиб беришибди. Унга қараб йиғлагим келди. У тенги болалар айфони бошқача рангда эканлигидан хафа бўлишади. У эса кучук олиб беришгани учун ўзини бахтли сезмоқда.



***

Ҳар йили биринчи декабрдан бошлаб янги йил кунигача ҳар куни қизимга пари номидан хат ёзиб почта қутисига ташлайман. Хатда қизим учун кичкинагина вазифа ва совға бўлади. Қизим декабрни орзиқиб кутади.

Хатларни ишдан бўш вақтимда ёзаман, тушлик вақтида магазинга бориб совғачалар сотиб оламан, қизимга вазифалар ўйлаб топаман. Ҳамкасбларим учун мен доим ўйланиб юрадиган, тунд аёлман, аслида эса париман.



***

Университетда тўртинчи курсда ўқийман. Ота-онам билан яшаганим учун жуда камбағал талаба эмасман, лекин улардан пул сўрамасликка, стипендиямга яшашга ҳаракат қиламан. Биринчи курсда ўқиётганимда пулимни тежай олмай ҳаммасини ишлатиб қўйдим. Қорним жуда оч эди. Ошхонага кириб, бир стакан чой сўрадим ва ёнимдаги тангаларни санаб буфетчига узатдим. Буфетчи аёл берган чойни олиб уятдан қулоқларим қизарганча нарироққа бордим ва чой ҳўпладим... Билсам, мен тангаларни санагунча буфетчи чойимга смородинали қиём қўшиб қўйибди. Текинга. Шу воқеани эсласам, қалбимга илиқлик югуради.( Davomi bor)