Tasodifiy hikoya: Yoshlik davrim 1-qism
Hurmatli adminlardandan iltimos bu mani birinchi hikoyam chiqadi deb umid qilaman Men ōz hayotimda ...davomi

ЎЗБЕКЧА СЕКСНИ СОҒИНДИМ

Добавил:	Arigato (15.11.2016 / 19:10)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	37998
Комментарии:	4

Асли бухороликман. Ҳозиги кунда Кореяда яшайман. Гарчи турмуш даражам етарли бўлса-да, барибир ватан соғинчи ва ўзбекона муносабатларни соғиниб кун кечираман. Тақдирим шундай кечишига балки ўзим сабабчи бўлсам ажаб эмас.
Йигирма олти ёшгача ҳатто ўпишиш нималигини билмасдим. Тошкентда институтда ўқиб юрганимда, дугоналарим бунинг учун устимдан кулишарди ҳатто. Ўқишни битириш арафасида, аниқроғи ярим йил қолганда битта ўқитувчимизни ёқтириб қолдим. Ёқтириш нима, очиғи уни севиб қолдим. Аммо оилали одам эди. Дарс ўтиши ва ўзини тутиши жуда ҳам ёқарди. Ҳар куни ўқитувчимни кўришни хоҳлардим. Тошкентдан кетмасликни истардим. Ҳаш-паш демай ёз ҳам етиб келди. Бу эса айрилиқдан дарак эди. Диплом олган кунимиз ҳамма курсдошлар биргаликда институт бағридаги боғда ўтириб байрам қилишни режалаштирдик. Мен эса секин ажралиб ўқитувчим ўтирадиган хонага жўнадим. Қарасам фақат бир ўзи нималарниндир ёзиб ўтирган экан. Бошини кўтариб қаради ва кулимсираб нима хизмат деб сўради. Аслида мақсадим Тошкентда қолиш учун прописка қилишга таниш борми демоқчи эдим. Аммо тиллари майланмай қолди. Дипломимни чиқариб кўрсатдим. Ўқитувчим табриклади ва индамай стол устидан қоғозларни йиғиштира бошлади. Сўнг менга юринг деди. Индамай эргашдим. Катта кўчага чиққанимизда такси тўхтатиб, манзилни айтди. Очиғи бу машҳур ресторанда биринчи бор ўтиришим эди. Ўзимни қандай тутишни ҳам билмасдим. Хурсандчиликдан ўзимни қўярга жой тополмасдим. Иккинчи томондан ҳозир курсдошларим орасида йўқ эканимни ҳали уларга қандай изоҳлайман деб ўйлардим. Столда бизлар қарама қарши ўтирардик. Ўқитувчим нима тановвул қилишимни сўради. Мен эса уялиб вақтим камлиги, курсдошлар билан бирга ўтиришимиз борлигини айтдим. Ҳали улгурасизлар аввал тушлик қилию олинг, деб у киши менга таомномадан ўзимга ёққан овқатни буюртма беришни сўради.Овқатларни танлаганимизда у киши спиртли ичимлик буюрмагани ҳайрон қолдирди ва ҳурматимни янада оширди. Нега умуман сигарет чекмайсиз, ичмайсиз ҳам деб сўрадим.
- Сизга чекадиган ва ичадиган йигитлар ёқса керак, мен умуман
чекмайман. Аммо баъзида ичиб тураман, деб у киши жавоб берди. Овқатланиш чоғида ҳам суҳбат унчалик қовушмади. Энди Сизни курсдошларингиз олдига олиб бори қўяман, деб ўқитувчим ҳисобни тўлади. Ташқарига чиқиш чоғида катта залдан ўтиб оралиқ коридорда бир муддат тўхтадик. Бир-биримизга шу қадар яқин эдикки, ўқитувчимнинг иссиқ нафасини ҳам сезардим. Шунда у киши сал эгилиб лабимдан ўпди. Бу ҳаётимдаги биринчи бўса эди. Бошим айланиб кетди. Ўта ёқимли туйғу вужудимни қамраб олди. Кўчага чиққанимиздан сўнг яна такси тўхтатиб, гул бозорга ҳайдашни буюрди. Чиройли гулдаста сотиб олиб, менга тутқазди. Курсдошларингиз қаерда, олиб бори қўяй, деб сўради. Улар аллақачон тарқаб кетишгандир, ётоқхонага бораман деб жавоб қилдим. Бошим эса ростдан ҳам оғрирди. Аптекага тўхтаб дори олайлик дедим. Яна нима керак деб сўраганида, шампан виноси деганимда индамай бир қараб қўйди ва машинадан тушиб кетди. Аптекадан бош оғриқ дори ва иккинчи қўлида шампан виносини ёнидаги магазиндан олиб чиққан ўқитувчим кичкина торт ҳам қўшиб олган эди. Мени ётоқхона олдида қолдириб, ўзи тушмасдан хайрлашди ва жўнаб кетди.
Хонага кирсам, ҳали дугонам келмаган экан. Демак курсдошлар ҳаммаси байрам қилишмоқда. Гулдастани вазага солиб, сув қуйдим. Сўнг торт ва шампанни стол устига қўйиб ўзимча дастурхон безадим. Бир соатлардан сўнг дугонам келди. Хушчақчақ ва шаддод Дурдона дастурхонни кўриб ажабланди. Ҳар қанча сўрамасин ким билан бирга тушлик қилганимни айтмадим. Курсдошларимдан биттаси гап отиб юрар ва уйланаман деб таклиф ҳам қилганди. Шу пайт ўша йигит эшикни таққиллатиб қолди ва дугонам эса Аброрни ҳам хонага таклиф қилди. Учаламиз байрамни давом эттирдик.
Эртаси куни ўқитувчимга қўнғироқ қилиб, Тошкентда ишга жойлашишим учун прописка зарурати ва шу ишда ёрдам бера оласизми деб сўрадим. Кутганимдек у киши ёрдам беришаг тайёрлигини айтди. Фақат шаҳарга эмас, шаҳар атрофига иложи борлигини маълум қилди. Қибрай туманига прописка учун бир неча марта бордик ва ниҳоят салкам икки ой деганда бу масала ҳал бўлди. Ҳар гал Қибрайга борганимиздан сўнг мени янги олган ижара уйгача кузатиб қўяр ва кеч пайти нимқоронғида фақат хайрлашиш чоғида секин ўпиб қўярди. Бир куни ҳатто ўпишини ҳам билмайсан деб ҳазиллашди. Яқин бўлиб қолгаим учун энди сенлаб гапирарди. Бир куни биринчи марта тилимни чиқардим. Ўқитувчим роса тилимни сўрди. Жуда лаззатли эди...
Куз бошланди. Бу фаслни жуда ҳам ёқтираман. Дархтларнинг олтин ранг баргларини ва хазонларни тамоша қилишнинг ўзгача гашти бор. Туғилган куним яқинлашар экан қандай ва қаерда нишонлашни ўйлардим. Менга қолса фақат ўқитувчим билан бирга нишонлардим. Аммо баъзи дугоналарим ҳам Тошкенда ишга қолган ва улар ҳам шу куни йиғилишамиз деб ҳаммалари келишишган эди. Икки кун қолганида ўқитувчим, эртага чет элга илмий конференцияга кетаман деб қолди. Бир томондан хурсанд эдим, бемалол курдошлар билан ўтираман, иккинчи томондан хафа бўлдим. Наҳотки туғилган кунимни билмаса. У кишига сафари хайрли ўтишини тиладим.
Туғилган куним деярли ҳамма курсдошлар келди. Ҳатто узоқ вилоятга кетганлар ҳам. Базми-жамшид энди қизиган пайти эшик қўнғироғи жиринглади. Эшикни очсам бир қучоқ қирмизи атиргул кўтарган йигит турарди. Исмимни сўраб, бу совғани сизга жўнатишди, деб ўзи қайтиб кетди. Ички туйғу бу гулларни ўқитувчимдан эканини сезарди. Гулларнинг чиройлигини кўрган курсдош қизлар вуйй, кимдан экан деб юборишди. Билмаслигимни ҳар қанча такрорламай ҳеч ким ишонмасди. Эй бўлди, топдим, - қичқирди Дурдона. – Бу гуллар диплом олган кунимиз дугонамизни биздан ажратиб ресторанга таклиф қилган одамдан. Тўғрими?
Тўғри демоқчи ҳам бўлдим, аммо шу пайтда Аброрнинг юзи қанча ўзгарганини кўриб яна индамадим. Ичимда эса бахтдан сармаст бўлдим.
Икки ҳафтадан сўнг ўқитувчим қайтиб келди. Уйдагилар мени тезроқ турмушга чиқишимни талаб қилишарди. Ўқитувчимни севаман деб айтолмасдим, ахир у кишининг оиласи бор. Ноилож Аброрни айтдим. Дадам у йигит билан учрашиш ниятини билдирди. Меҳмонлар келган деган баҳонада, Дурдона билан Аброрни чақирдим ва дадам билан таништирдим. Дадам, қизлар иккалангиз магазинга чиқиб келинглар деб талай нарса тайинлади ва менг бир даста пул берди. Магазинга чиқиб, эсу ҳушим улар нимани гаплашар экан, Аброр ўзини қандай тутар экан деб ўйлардим. Қайтиб келсак иккаласи ичиб ўтирган экан. Қандайдир Аброрга нисбатан нафрат ўйғонди. Ичмаса нима қиларди, яна биринчи марта кўришган одам билан. Бунинг устига эрта-индин булар куёв-қайнато бўлишади. Ошхонада нарсаларни жойлар эканмиз дугонам ўшанда ким билан ресторанга борганимни сўради. Энди яширмасдан тарих ўқитувчимиз билан бўлганимни айтдим. Ҳатто ўпишганимни ҳам.
Қиш бошланди. Уйдагилар тўй тарадудида. Аброр отамга ёқиб қолган. Нуқул мақтайди. Мен эса икки ўт орасида ёнаман. Ҳар ҳафта дам олиш кунини кутаман. Фақат ўша куни ўқитувчим билан кўришиш имконияти бор. Бир куни ўқитувчимга иш кўплигидан ҳатто менг вақт ҳам ажратолмайсиз деб гина қилдим. Унда сен учун институтни ташлаб бошқа ишга ўтаман деди. Аввалига ҳазил деб