Tasodifiy hikoya: Josuslar yakun (kamolov) copy
Shu kecha kemadagi banditlar deyarli uxlashmadi. Ular mast-alast ahvolda so'kinib uyoqdan-buyoqqa yu...davomi

ZaRiFa Opa

Добавил:	==BeXRuZ== (16.01.2017 / 07:28)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	16885
Комментарии:	Комментарии закрыты

Alo,dadasi,soat 11 bo'layapti,qachon kelasiz uyga?
-Mani ishlarim ko'payib ketdi,bugun borolmayman,kutmanglar meni.
- Voy,nega-a-a? Qanaqa ish?
- Nima,men senga otchyot berishim kerakmi? Tushunmaysanku baribir. Erta dam olish kuni, tushlikkacha boraman uyga.
Shu payt telefon go'shagida ayol kishining mayin ovozi eshtildi: "Jonim,kim bilan gaplashayapsiz?kelaqoling endi".
Zarifa opa "Kim u?" deyishi bilanoq, telefon uzulib qoldi. Ayolning butun tanasini titroq qurshab oldi. "Yoq,bo'lishi mumkin emas! Yoq-yoq-yoq,nahotki",deya uning ko'zlari yoshga to'ldi. Zarifa opa eri bilan turmush qurganiga 15 yildan oshgan edi,u erini juda sevardi va xiyonat qilish to'g'risida hech qachon o'ylab ham ko'rmagan edi. Ularning 14 yashar qiz farzandi Zarifa opaning turmush o'rtog'iga bo'lgan sevgisini yanada mustahkamlovchi vazifasini bajarardi. Bugun esa hammasi tugadi. U erini xiyonat qilganiga hech ishongisi kelmasdi. Uning hayoliga hech bir fikr ham sig'masdi,va nigohi faqatgina bir nuqtaga qadalib turardi.
Zarifa opa qotib qolgan o'rnidan turdi va biror bir mehmon kelib qolsa qo'yiladi deb shkaf orqasiga yashirilgan aroqni oldi. U titroq qo'llari bilan aroqni zo'rg'a ochdi va hech ikkilanmasdan uni icha boshladi. Faqat bayramlarda bir-ikki ho'plam alkogol ichadigan ayolga bu aroq zahardek tuguldi. Lekin hozir u ichmasa, esidan ozib qolishi aniq edi. Zarifa opa majburdan yana aroqni ho'play boshladi,yarmiga kelgach u boshqa chiday olmadi va aroqni devor tomon uloqtirdi. Pol singan shisha va spirt bilan qoplandi. "Iflos!Maraz! Haromi!",deya boshini changallagancha yig'lardi. "Men u uchun borimni bergandim,butun umrimni unga bag'ishladim,u esa...iflos!!!",deya istirob chekardi ayol. "Boraman,ishxonasiga boraman,tong otishi bilanoq uning ishxonasiga borib sharmandasini chiqaraman",deb reja tuza boshladi Zarifa opa,ammo erta dam olish kuniligi yodiga tushib battar asabiylashdi.
Zarifa opaning nafasi qisila boshladi,u derazalarni ochib tashladi,lekin foydasi bo'lmadi. Dunyoda hammaga yetgan havo unga yetmasdi. Zarifa opa ko'chaga chiqishga hozirlik ko'ra boshladi,u tor djinsi bryukasini va yengil koftachasini kiyib oldi. 38 yoshda bo'lishiga qaramay,Zarifa opa ancha jozibali ayol edi. Uning sochi qora va kaltaroq,yuzi oppoq,kipriklari katta,qora ko'zlari har bir erkakni o'ziga tortadigan edi. Bo'yi o'rtacha,ko'kragi ikkinchi razmer,oyoqlari esa erkak kishini hayolini buzadigan tarzda chiroyli edi. Bu djinsi shim Zarifa opaning jozibali oyoqlari va o'rtacha kattalikdagi dumbasini juda ravon belgilardi. Bu kiyimda ushbu payt ko'chaga chiqish bunday latofatli ayol uchun havfsiz emasdi.
Lekin Zarifa opa salgina bo'lsayam o'ziga kelish maqsadida ko'cha tomon otlandi. Podyezddan chiqish bilanoq ayolning oyoqlari unga quloq solmay boshladi,aroq o'z ishini bajardi. Bu hali boshlanishi edi. Shaharda osoyishtalik hukm surardi,ko'chalarda ora-orada bir kimsani uchratish mumkin. Bu shahar ancha kichkina bo'lib,uning aholisi ham kamgina edi. Hatto kunduz kunlari shaharning ayrim chekka ko'chalari xuddi hamma qayergadir g'oyib bo'lgandek taasurot qoldirardi. Zarifa opa qayerga borishni bilmay ko'cha kezardi,u o'z uyidan uzoqlasha boshladi. O'z o'rnida aroqning ham ta'siri kuchayaverardi. Ayolning boshi aylanib,munozanatini saqlashi qiyinlashardi,yurgan sari kayfiyam oshaverardi. Oxiri u qayerda ekanligini anglay olmaydigan darajaga keldi. Shu payt u bir yigit uning orqasidan kelayotganini sezdi. 17-18 yoshlar atrofidagi,bo'yi kalta,o'zi ozg'in va qoradan kelgan bu yigit uchun kechalari sang'ib yurish odatiy hol edi. U mast ayolga ko'zi tushishi bilanoq hayoli buzuldi va orqasidan kuzatib kela boshladi. Yigitcha ayolga yetib oldi va hushmuomala ohangda murojaat qildi: "Opajon,tinchlikmi,mazangiz qochdimi?". Zarifa opa nimadir demoqchi bo'ldi,lekin mastlikdan tili aylanmadi. Yigit hammasini tushundi va shu zahotiyoq bunday baxt qushini qo'ldan boy bermaslikka qaror qildi. Zarifa opa shaharchaning chekkasiga kelib qolgandi,yana bir necha yuz metrdan keyin garajlar joylashgan tashlandiq joy boshlanardi. U yerga hech kim mashinasini qo'ymasdi,garaj egalari mulklaridan faqatgina keraksiz buyumlarni saqlash uchun foydalanishardi. Shuning uchun u yer shaharning eng kimsasiz joylaridan hisoblanardi. Yigitcha Zarifa opaga dedi:"Men bilan yuring opajon,sizni uyingizga oborib qo'yaman". Zarifa opa nima bo'layotganini yaxshi anglamasdi,yigitcha esa uni qo'li va tirsagidan ushlab garajlar tomon olib keta boshladi.
Bir necha daqiqadan so'ng ular manzilga yetib kelishdi,atrofni qorong'ulik va jimlik qurshab olgandi. Garajlardan tashqari,faqatgina bir-ikkita tut daraxtlari qad rostlab turardi. Yigitcha yo'l bo'yi zo'rg'a chidab keldi va boshqa sabr qilishga toqati qolmadi. U Zarifa opani ko'tlarini,emchaklarini ushlay ketdi. Zarifa opa qarshilik qilishga urunib ko'rdi,lekin hech kuch topolmadi. Yigitcha ayolni shimini bir urunishda tortib tizzasigacha tushurdi,Zarifa opa yiqilib ketay dedi,ammo yigitcha uni ushlab qoldi. So'ngra u opaning truskasini ham xuddi shu tezlikda pasga tushurdi. Keyin yigitcha chaqqonlik bilan Zarifa opani yelkasidan ushlab garajning darvozasiga tiradi,o'zi esa hissiyotdan olovdek yonayotgan yosh qo'tog'ini ayolning omiga tiqa boshladi. Yigitcha tajribasi kamligi uchun birinchi urunishda kirgizolmadi,lekin baribir o'z niyatiga yetdi. Zarifa opaning omi yosh bo'lmasa ham ancha tor edi va yigitchaning qo'tog'ini qisib turardi. Zarifa opa taqdirga tan berib garaj eshigiga suyanib turardi,uning orqasida bolasi tenggi notanish bola maza qilib tinmay sikardi. Yigitcha qo'tog'ini oxirigacha tiqqan paytlari Zarifa opa og'riqdan "Oooh" deb qo'yardi,qolgan payt esa jimgina turib siktirardi. Yigitcha Zarifa opani 15 daqiqalarcha sikdi va qo'tog'ini chiqarishga ulgurmay uning ichiga bo'shandi. Zarifa opa issiq sperma uning bachadonini to'ldirayotganini his qildi. Yigitcha hansiragan holda Zarifa opani qo'yib yubordi,u esa shu turushida yerga o'tirib qoldi. Zarifa opa osmonga qaradi, unga nimalar bo'layotganini yulduzlardan so'rayotgandek tuyulardi. Yigitcha sal narirog'da o'ziga kelishda davom etarda. Va nihoyat u joyidan turib, ayolning yoniga keldi,bir amallab uning shimlarini kiygizdi. So'ngra yigitcha ko'zdan g'oyib bo'ldi.