Tasodifiy hikoya: мен ва овсиним хакида тукималар екса хузур екмаса узрц
бошладик Щахло овсиним ЗУР нарса либой эркак бир сиксам дейди мен очикрок кейиниб юраман эрим тинтир...davomi

Sevgi uchburchagi !

Добавил:	(_MASTER_SPANKING_) (24.01.2017 / 21:37)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	8419
Комментарии:	Комментарии закрыты

Sevgi uchburchagi

-Aziz, katta bölsang kimga uylanasan ?
-Bilmadim Shaxlo.
-Kimnidir qulog'ini tishlab qöyganmisan özi ?
-Ey qöysangchi bu gaplarni. Hali maktabni bitirmasdan bunaqa gaplarni gapirishingni qara.
-Ha nima gapim notög'rimi ?! Agar kimni qulog'ini tishlab qöyishni bilmayotgan bölsang, mana meni yoki Nasibani qulog'ini tishla. Tög'rimi Nasiba ?
-Ey Shaxlo nimalar deyapsan...
Bu 3ta sinfdoshlar yoshlikdan birga ösishgan. Ularni qalin döstlar deb atasak ham böladi. Maktabni 8-sinfida öqiydigan bu döstlar maktabni a'lochi öquvchilari hamdir. Shaxlo chiroyli, oppoqqina, biroz erkatoy va shöx qizaloq. Uni dadasi qishloqning boy odamlaridan biri. Nasiba esa aksincha, biroz qorachadan kelgan lekin istarali, soddaroq qiz. Uni dadasi fermer xöjaligida traktor xaydaydi. Topish-tutishi rözg'origa yetadi. Aziz esa oilada kenja ög'il. Uni 3ta akasini 2tasi uyli joyli bölib ketishgan. Kichkina akasini bu yil dexqonchilikdan tushadigan daromadga uylantirmoqchilar. Xullas bu uch döstlarni döstlikdan tashqari "sevgi uchburchagi" ham bog'lab turardi. Ya'ni Shaxlo Azizni, Aziz esa Nasibani sevardi. Nasibani ham Azizga nisbatan könglida oz bölsada sevgi uchqunlari bor edi. Lekin Nasiba buni döstga bölgan xurmatdek tushinardi.
Ular doimgi gaplashib ötiradigan joylari, ya'ni katta soy böyida suhbatlashib ötirardi:
-Aziz, kimni qulog'ini tishlashni öylab kördingmi ?
-Uff, Shaxlo yana boshladingmi ?!
-Men nima qildim ?! Shunchaki qiziqyapman qaysi birimiz senga köproq yoqar ekanmiz deb
-Ikkalangizni ham birdek yoqasizlar! (Aziz shu paytda Nasibani yaxshi körishini aytgisi keldiyu, lekin nimagadir ayta olmadi)
-Eey, unaqamasda Aziz aytaqol endi. Mayli aytmasang ham biron ishora qil!
-Masalan ?!
-Masalan, Nasiba ikkalamiz közimizni yumib turamiz sen birontamizni qulog'imizni tishlaysan !
-Meni qulog'imni tishlashdan foyda yöq ! Yaqinda yuragimni operatsiya qilishadi... Yashaymanmi yöqmi... Nasiba shu gaplarni aytib yig'lagancha uyi tomon yugurib ketdi. Shaxlo bilan Aziz bu gapdan butkul özini yöqotib, bir muddat sukunatga chömdilar. Azizni qulog'ida bu gaplar huddi yonida gapirayotgandek takrorlanardi. Beixtiyor köziga yosh keldi...
Ertasi kuni Nasiba maktabga bormadi. Aziz bundan yanayam havotirga tushdi. Darslar tugagach uyi tomon yugurdi. Nasiba ularga qöshni edi. Aziz darxol ularni uyiga kirib Nasibani chaqira boshladi. Uydan uni ukasi Murodbek chiqdi:
-Murod, opang qani ?
-Opamni bugun ertalab kasalxonaga olib ketishdi. Aziz yugurib eshikdan chiqdi va kasalxona tomon yugura boshladi. Yölda Shaxlo maktabdan qaytayotgan ekan:
-Xa nima böldi Aziz ?
-Nasiba...
-Nima qildi Nasibaga ?
-U... U kasalxonada ! Aziz shunday deya yig'lab yubordi va kasalxona tomon yugurib ketdi. Shaxlo ham köz yoshlarini tiya olmay turgan joyida Azizni ortdan kuzatib qoldi...
Aziz kasalxonaga yetib kelib ichkariga kirmoqchi edi lekin hamshiralar mumkin emas deyishdi. Aziz yig'lagancha kasalxona xovlisidagi örindiqqa ötirdi. Ichidagi dard shu qadar kuchli ediki, huddi bu dardni chiqarib tashlamasa yorilib ketadigandek edi. Aziz boshqa chidolmadi va örnidan turib Nasiba deb baqirdi va yerga ötirib, qöli bilan yerni urib yig'lay boshladi... Shu payt qandaydir tanish ovoz uni chaqirdi... Bu Nasibani ovozi edi... Avvaliga bunga ishonmadi. Keyin yana ösha ovozni eshitgach boshini kötarib qarshisida turgan kasalxona kiyimidagi Nasibani kördiyu darxol uni quchoqlab oldi:
-Nasiba, seni yuqotdim deb öyladim
-Jinnivoy...
Ularni uzoqdan kuzatib turgan Shaxlo esa köz yoshlarini artgancha asta pichirladi:
-Baxtli bölinglar . . .

TAMOM

Hikoyam qisqa bölishi mumkin. Lekin özimni ijod maxsulim. Bu hikoyani umrida haqiqiy sevgidan bahramand va yuragida g'ubori yöq insonlar tushunadi ! ! !