Tasodifiy hikoya: BILMAGANIMIZNI SURAYMIZDA!!!
Avvalambor barchaga salom.Birnecha kundan buyon uylab,nima yozishni bilmaganim uchun sizlardan masla...davomi

KELINCHAKNING ORZUSI!

Добавил:	Barnoshabonu (29.01.2017 / 09:33)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	21542
Комментарии:	Комментарии закрыты

Hurmatli sayt a’zolari!
Yarim hazil, yarim chin tarzida uwbu we’rni yozuvdim, kamchiliklari bo’lsa, uzr!
Niyatim, zora yow kelin-kuyovlar bo’lsa, wu we’rni o’qib bir-biriga bowqacha nigoh bilan qarawsa. O’rtalaridagi sevgi-muhabbat kuchayib, baxtga yetiwiwsa!

Hurmat bilan, Barno.

Mana o’tdi ikki hafta, to’yimiz bo’lganidan
Qo’lim iwga bormas, lekin kunimning o’lganidan

Kirib chiqib yuribman, sog’inganim iwxonada
O’tkir akam kelavermas, zerikdim owxonada.

Qani endi kelsalayu, sevib bir erkalasa,
Sochlarimdan tortsalayu, yuzimni siypalasa.

Hayollarim oldi-qochdi, esim o’zida emas,
Hamma o’z iwi bilan, birov “qalaysan” demas.

Keling, keling, O’tkir aka, iya qattan kelyapsiz?
To’gri yo’l qolib ketib, ilon izi yuryapsiz?

O’tiriwda? Aytmadizu. Kiyimingiz kir buncha?
Yeching tezroq, almawtiring, adajon chiqmaguncha.

Uyga kirib boray dedik, qo’lni yugurtirdila,
Bellarimdan quchib olib, dilni suyuntirdila.

Voy, voy, birov ko’rib qolsa, uyat qiliwadiyu,
Barmog’ingiz buncha qattiq, oyog’im tewadiyu.

“Barmoqmas bu”, - tirjayadi O’tkir akam tuwmagur,
“Sani so’ginib keldim, chiroqni o’chir, yugur”.

Ho’p boladi, dedim, yurdim ewik tomon sollonib,
“O’tkir, bolam, buyoqqa kel, qattan kelding kech qolib?”

Oyijon hammasini beliga bir tepdila,
O’tkir akam bitta o’pib, wowib chiqib ketdila,

Qachon endi qaytib kelar, sog’intirgan polvonim,
Jimirladi etlarim, jo’wib turgandi qonim.

Ancha suhbat qiliwdi, dawnom ham yaxwi bo’ldi,
O’tkir akam kayfiyati, wu tarzda parot bo’ldi.

Qaytib chiqqanlaricha uxlabgina qolibman,
Hammasini o’ngimdamas, tuwlarimda ko’ribman.

Ko’zim ochib qarasam, tong ham otib qolibdi,
Pahlavonim yonginamga kelib qotib qolibdi.

Uyg’ondimu, quchoqladim, atigi bir soat bor,
Bitta to’wak, bitta manu, bitta mani yorim bor.

Turtib, zo’rg’a uyg’otdimu, ko’zlariga qaradim,
Qo’llarimni taroq qilib, sochlarini taradim.

Jilmaygancha O’tkir akam, o’pdi yonoqlarimdan,
Asboblari turib ketdi o’tli nigohlarimdan.

Ikki emas, bitta inson bo’lib ketdik ikkimiz…
Huddi wu payt, o’lib ketgur, vovulladi itimiz.

“Eee onangni”, - dedi hojam, “ovozingga … asbobim,
Ovqatini berib kelay, kutib turgin oftobim”.

Wunday qilib tongimizni bir pul qildi, itvachcha,
Uzoq qolib ketdi, hojam, o’wa chiqib kergancha.

Yana uyda, yana iwlar, O’tkim akam kutarman,
Balki wundoq kutib-kutib, yetiwolmay o'tarman?

Telefonni ko’tardimu, wart terdim qo’llariga,
Tuwuntirdim qarawimni sog’inib yo’llariga.

“Mayli jonim, bir ilojin qilib erta boraman",
Hursandlikdan hayajonda, quvonaman, yonaman.

Wowilib iwlarimni bajardim hammasini,
Minib keldi O’tkir akam qo’wnini Damasini.

“Barno, o’tir, bitta joyga borib kelamiz birrov,
Ada, oyi, chaqirgandi uyiga Aziz naynov”.

Damasga o’tirvolib, tezda bosib gazini,
Yurib ketdik bilmasdan yo’lning baland-pastini.

Hali uncha kechmas edi, soat mili yettida
Yurib kelib to’xtadik, qiwlog’imiz chetida.

O’tkir akam menga qarab dedi, keldik, jonginam,
Atrof jim-jit, qorong’i ham tuwgan edi azgina.

Sevgi o’ti yonib ketib, ehtirosda yopiwdik,
Bo’salarda erib ketib, svarkaday qapiwdik.

Osmondagi yulduzchalar yawirar nigohini,
Damas yopiq, ewiklari yawiradi ohimni,

Hojasining o’guwida bir kelinchak to’lg’onadi
Ikki badan o’rtasida o’chmas bir olov yonadi.

Yulduzchalar bulutchalar bilan o’ynab bekinmachoq
Oy chehrasin berkitib, samo ichra bekinadi.
Kelinchakning oh-vohlari cho’qqisiga chiqqani choq
Qo’wnimizning Damasi bir maromda silkinadi.