Tasodifiy hikoya: QIZLARNI ORASH SIRLARI
Bu safar esa qizlar to'g'risida haqiqatlarni bilib olamiz, siz yoqtirgan qizingiz yoki ayolingizga n...davomi
Bu safar esa qizlar to'g'risida haqiqatlarni bilib olamiz, siz yoqtirgan qizingiz yoki ayolingizga n...davomi
ҲИЁНАТ......
Добавил: | ------DIMA----- (30.03.2017 / 20:33) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 28996 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
Собир Ҳафизани
севгани учун оиласидан
кўп гап эшитди.-Болам
кўрпангга қараб оёқ
узатсанг бўлмайдими а?
Унинг акалари Россияда
ишлаб онасига жарақ-
жарақ пул жўнатади,онаси
у пулларни фоизга бериб
кўзини ёғ босган
бўлса,нима қиласан шу
оилани қизини севиб?-
деди онаси ўғлига ачиниб.-
Онажон! Ҳафиза уларга
ўхшамайди. Унинг дунё
қараши фикр доираси
ўзгача! Мен ундан
кечолмайман онажон!-деди
Собир онасига
жавобан.Икки ёш турт йил
севишиб юрди.Ҳафизанинг
онасига ҳам бу севги
қиссаси етиб келганди.-
Келиб-келиб отаси бўзчи
онаси тезакчига сени
бераманми? Бу гапни эсдан
чиқар қизим! Сенга
уйланаман деганлар сони
ҳисобсиз,эсдан чиқар уни!-
деди Ҳафизанинг
онаси.Аммо қиз унамади.
Битта қизлиги учун унинг
гапи гап эди.Қиз йиғлаб
акаларига дарди ҳол
қилди.Акалари онасига сим
қоқиб, -Куёвни йўлимизга
солиб оламиз!-
дейишди.Ҳафизанинг
онаси истар истамас
қизини Собирга
узатди.Қайнона кун ора
қизини олдига келарди.-
Қизим! Бу уйдан сен учун
қотган қутган нон
топилаяптими ўзи?- дерди
кинояли оҳангда.Бу гап
Собирга қанчалик
ботмасин севгиси учун
тишини тишига қуярди.-
Куёв тура бир икки сум
ташлаб кетай! Қизим
уйингизда очидан
ўлмасин!-деди Собирни
мазах қилиб,кейин
сўмкасидан пул чиқариб
қизига тутқазди.- Мана
қизим олиб қўй! Оч қолсанг
ас қотиб қолар!Собир
хотинига қаради,хотини
эса эрига.Собирнинг
важоҳатини кўрган Ҳафиза
пулни ололмади.-
Қарашига ўлайми бу куёв
болани,бир пулни
минсимайди ўзини
чўнтагида бир мири йўқ!
Собирнинг қўллари муштга
айланди,аммо айб ўзида
чидашга мажбур.Шу
озобли кунлар уч йилга
чўзилди. Ҳафиза икки
ўғилли бўлишга
улгурганди. Қийин аҳволга
тушиб қолганда ҳам
қайнонасининг ҳаром иси
анқиб турган пулларини
хотинига олдиргани
қўймади.Собирнинг ота-
онаси ёнларига чорлашди.-
Болажоним! Ана сен учун
олиб қуйган ўн икки сотих
жойимиз. Уша жойдан
ўзингга иморат солгин.
Укаларингни бўйи етиб
қолди. Кўчмасанг
бўлмади,-дейишди.Ҳафиза
бу гапни гап топган киши
бўлдими айтиб берди.- Вой
ўлмасам! Бу жувонмарг
қачон уй қуради? Қизим
тўртта кесак ичида ўлиб
кетадими энди? Йўқ
чидолмайман! Қизимни
ажратиб оламан!- деди
Ҳафизани онаси жанжал
қилиб.Машина олиб келиб
қизини юкларини
ортмоқчи бўлишди.Собир,-
Мени қўядиган хотиним
йўқ!-деб жанжал
кўтарди.Қайнона буйруғи
билан Собирни роса
дўппослашди,бечорани
икки қовурғасини синиб
кетди.Йигитни қонга
беланганини кўриб
қайнонанинг одамлари
ўзига келиб тумтарақай
қочишди. Зўравонлар анча
пайт қўрқиб юришди.
Собир ҳеч қайсисини орган
ходимларига топширмади.
Яна уша ўт тушгур
севги,қалб туғёни.Йигит
тузалиб шифохонадан
чиқди. Янги ҳовли
қурилиши бошлаб
юборилганди.Аммо
йигитнинг йиққани кам
эди,уй чала қолди.
Қайнона чала уйни кўриб
яна сайрай бошлади.- Куёв
қиш яқинлашаяпти,бу уйда
одам яшаб бўладими ахир?
Замонга боқинг! Биттагина
қизим хор бўладими энди?
Бошингизни эгиб
қайноғаларингизни ёнига
боринг! Биттагина синглиси
бор яхшироқ иш топиб
беради. Уйни ҳам
қиласизлар,машина ҳам
оласизлар!-деди ақл
ургатиб.Хуллас гоҳ
жанжал қилди,гоҳ алдади
қизи билан куёвини
Москвага жўнатди.Эру-
хотин икки йил ишлашиб
пишиқ ғиштдан икки
қаватли уй
кўтаришди.Йигитнинг
синган қовурғаси совуққа
оғриқ берса ҳам икки йил
чидади,ишлади.- Онаси
кетайлик! Бу қиш
қололмайман! Оғриққа
бардошим етмаяпти,-деди
Собир оғриқдан инграб.-
Яна озгина ишлайлик
дадаси! Ҳовлимизни кафел
қилиб олайлик кейин
кетамиз хўпми?-деди
Ҳафиза эрини кўндириш
учун.Собир рози бўлдию
аммо у робот эмас ширин
жон ахир! Оғриқ ўз кучини
кўрсатди. Ётиб қолди
бечора. Собирнинг отаси бу
ҳолдан хабар топиб ўғлига
сим қоқди.- Мени отам
десанг қайтасан болам!
Пулига ўт тушсин! Менга
болам керак!- деди ота
йиғлаб.Собир хотинига
юзланди.- Кетдик онаси!
Мен даволанмасам
бўлмайди.- Бу ерда акам
янгамлар бор! Мен ўшалар
билан тураман,озгина
ишлай ортингиздан етиб
бораман!-деди
Ҳафиза.Акалари ҳам
синглисини ёнини
олишди.- Куёв сиз бу
аҳволда
бўлсангиз,синглимиз
ёнимизда ишлаб туради.
Хавотир олманг! Иккингиз
ҳам қайтсангиз яна ўша
эски тос эски ҳаммом!-
дейишди.Собир уйга
қайтди, даволанди. Орадан
олти ой ўтиб хотини келди.
Ҳафиза шунчалик ўзгарган
эдики Собир қараб
кўзларига ишонмади.
Сочлар кесилиб сариққа
бўялган,кўзда қора кўз
ойнак,танасига ёпиштириб
кийим олган кийимлари
ортиқча эди буни.
2-qism
Собир хотинини
бу айбини ҳам кечирди.
Эртаси куни Ҳафиза
машина бозордан Спарк
машинасини миниб келди.
Собир ҳайрон эди.- Бу
машинани қайси пулингга
олдинг?- Сиз кетгач зўр иш
чиқди. Ўша ойликларимни
йиғиб юргандим олдим,-
деди аёл
бепарволарча.Аёлини
ўзгаргани йигитнинг
қалбини хавотирга
тўлдириб улгурганди.Ўша
кеча Москвадаги таниши
сим қоқди.- Собир
яхшимисан?-Раҳмат ўртоқ!
Нима янгиликлар?-
Хотининг билан
яшаяпсанми?- Яшаяпман!
Нима гап тинчликми?-
Аввалдан узр сурайман
дўстим! Мен хотингни
ведиоларини кўриб жинни
бўлаяпман!-деди
таниши.Ер ёрилмади Собир
ерга кириб кетолмади.
Йигит ғулдираб зўрға тилга
кирди.- Ққанақа ввидео?-
Айтолмайман дўстим!
Ватсапинг борми? Бўлса
жўнатаман!- Йўқ! Ҳозир
ватсап очаман мана шу
рақамга!- деди Собир зўрға
гапириб.Қанақа видео
эканлигини сезган
йигитнинг қўли
қалтираганча ватсап
очди.Ватсапига келган
роликларни кўрар экан
йигит дод деб йиғлаб
юборди.Қани унинг
севгиси? Қани аҳду
паймони? Қани уша
вақтдаги фаришта
тимсоли?Йигит хотини
ётган уйга кириб борди.
Ҳафиза телефон
ковлаганча бамайлихотир
ётарди.Йигит видеоони
кўрсатмади,аммо ҳовури
босилгунча
дўппослади.Собирнинг
отаси ўғлидаги ҳолатни
кўриб тушиниб бўлганди.-
Бу аёл билан яшамайсан!
Ажрашасан!- деб туриб
олди.Ўртага маҳалла
оқсоқоллари
аралашди,нима гап
эканлигини Собир
айтрлмасди. Видеоларни
кўрсатишга юраги
бетламасди.Собир уйланиш
учун қиз излай бошлади.
Ҳафиза бундан хабар топиб
онасига айтди.- Уйланиб
кўрсинчи! Мен тинч
қуяманми бу итваччани!
Сен бемалол Москвага
кетавер! Буёғидан кўнглинг
тўқ бўлсин!- деди онаси
ўзига ишониб.Ҳафиза
билет олиб келди-да уйи
олдига машинасини
тўхтатди.Уйига кирди,ҳеч
ким кўринмасди. Болалар
қайнонасини ёнида
эканлигини яхши биларди.
Ҳафиза пул тиллоларини
олиб дарвоза тамон
шошилди. Ўша пайт
дарвоза қаршисида Собир
пайдо бўлди.- Қаерга
кетаяпсан? Нималарни
олиб кетаяпсан?-
Саволлардан аёл сал ўзини
юқотиб қуйиб
титради.Собир аёлини
қўлидан ушлаб уйига олиб
кирди.- Мана бу
видеоларни кўр! Бу сенсан!
Мен кетгач нега ҳаромга
юрдинг? Бизни пок
севгимиз қаерда қолди?-
деди Собир аламдан
йиғлаб,телефондаги
видеоларни хотини тамон
кўрсатиб.Аёл
хушторларини видео олиб
интернетга тарқатганидан
бехабар эди. Ҳафизани
титроқ босди. Собир кўз
ёшларини артиб гапирди.-
Ҳафиза! Мен сени
кечираман! Фарзандларим
ҳаққи кечираман! Сўз
бераман! Фақат илтимосим
олдинги ҳолингга қайт!
Менинг Ҳафизамни қайтиб
бер!Эрининг йиғлаб
гапириши аёлга эриш
туюлдими Ҳафиза ўзини
осмон санади.- Мен
Москвага кетаман! Билган
ишингизни қилинг! Ҳоҳ мен
билан яшанг ҳоҳ яшаманг
ўзингизга ҳавола!-
севгани учун оиласидан
кўп гап эшитди.-Болам
кўрпангга қараб оёқ
узатсанг бўлмайдими а?
Унинг акалари Россияда
ишлаб онасига жарақ-
жарақ пул жўнатади,онаси
у пулларни фоизга бериб
кўзини ёғ босган
бўлса,нима қиласан шу
оилани қизини севиб?-
деди онаси ўғлига ачиниб.-
Онажон! Ҳафиза уларга
ўхшамайди. Унинг дунё
қараши фикр доираси
ўзгача! Мен ундан
кечолмайман онажон!-деди
Собир онасига
жавобан.Икки ёш турт йил
севишиб юрди.Ҳафизанинг
онасига ҳам бу севги
қиссаси етиб келганди.-
Келиб-келиб отаси бўзчи
онаси тезакчига сени
бераманми? Бу гапни эсдан
чиқар қизим! Сенга
уйланаман деганлар сони
ҳисобсиз,эсдан чиқар уни!-
деди Ҳафизанинг
онаси.Аммо қиз унамади.
Битта қизлиги учун унинг
гапи гап эди.Қиз йиғлаб
акаларига дарди ҳол
қилди.Акалари онасига сим
қоқиб, -Куёвни йўлимизга
солиб оламиз!-
дейишди.Ҳафизанинг
онаси истар истамас
қизини Собирга
узатди.Қайнона кун ора
қизини олдига келарди.-
Қизим! Бу уйдан сен учун
қотган қутган нон
топилаяптими ўзи?- дерди
кинояли оҳангда.Бу гап
Собирга қанчалик
ботмасин севгиси учун
тишини тишига қуярди.-
Куёв тура бир икки сум
ташлаб кетай! Қизим
уйингизда очидан
ўлмасин!-деди Собирни
мазах қилиб,кейин
сўмкасидан пул чиқариб
қизига тутқазди.- Мана
қизим олиб қўй! Оч қолсанг
ас қотиб қолар!Собир
хотинига қаради,хотини
эса эрига.Собирнинг
важоҳатини кўрган Ҳафиза
пулни ололмади.-
Қарашига ўлайми бу куёв
болани,бир пулни
минсимайди ўзини
чўнтагида бир мири йўқ!
Собирнинг қўллари муштга
айланди,аммо айб ўзида
чидашга мажбур.Шу
озобли кунлар уч йилга
чўзилди. Ҳафиза икки
ўғилли бўлишга
улгурганди. Қийин аҳволга
тушиб қолганда ҳам
қайнонасининг ҳаром иси
анқиб турган пулларини
хотинига олдиргани
қўймади.Собирнинг ота-
онаси ёнларига чорлашди.-
Болажоним! Ана сен учун
олиб қуйган ўн икки сотих
жойимиз. Уша жойдан
ўзингга иморат солгин.
Укаларингни бўйи етиб
қолди. Кўчмасанг
бўлмади,-дейишди.Ҳафиза
бу гапни гап топган киши
бўлдими айтиб берди.- Вой
ўлмасам! Бу жувонмарг
қачон уй қуради? Қизим
тўртта кесак ичида ўлиб
кетадими энди? Йўқ
чидолмайман! Қизимни
ажратиб оламан!- деди
Ҳафизани онаси жанжал
қилиб.Машина олиб келиб
қизини юкларини
ортмоқчи бўлишди.Собир,-
Мени қўядиган хотиним
йўқ!-деб жанжал
кўтарди.Қайнона буйруғи
билан Собирни роса
дўппослашди,бечорани
икки қовурғасини синиб
кетди.Йигитни қонга
беланганини кўриб
қайнонанинг одамлари
ўзига келиб тумтарақай
қочишди. Зўравонлар анча
пайт қўрқиб юришди.
Собир ҳеч қайсисини орган
ходимларига топширмади.
Яна уша ўт тушгур
севги,қалб туғёни.Йигит
тузалиб шифохонадан
чиқди. Янги ҳовли
қурилиши бошлаб
юборилганди.Аммо
йигитнинг йиққани кам
эди,уй чала қолди.
Қайнона чала уйни кўриб
яна сайрай бошлади.- Куёв
қиш яқинлашаяпти,бу уйда
одам яшаб бўладими ахир?
Замонга боқинг! Биттагина
қизим хор бўладими энди?
Бошингизни эгиб
қайноғаларингизни ёнига
боринг! Биттагина синглиси
бор яхшироқ иш топиб
беради. Уйни ҳам
қиласизлар,машина ҳам
оласизлар!-деди ақл
ургатиб.Хуллас гоҳ
жанжал қилди,гоҳ алдади
қизи билан куёвини
Москвага жўнатди.Эру-
хотин икки йил ишлашиб
пишиқ ғиштдан икки
қаватли уй
кўтаришди.Йигитнинг
синган қовурғаси совуққа
оғриқ берса ҳам икки йил
чидади,ишлади.- Онаси
кетайлик! Бу қиш
қололмайман! Оғриққа
бардошим етмаяпти,-деди
Собир оғриқдан инграб.-
Яна озгина ишлайлик
дадаси! Ҳовлимизни кафел
қилиб олайлик кейин
кетамиз хўпми?-деди
Ҳафиза эрини кўндириш
учун.Собир рози бўлдию
аммо у робот эмас ширин
жон ахир! Оғриқ ўз кучини
кўрсатди. Ётиб қолди
бечора. Собирнинг отаси бу
ҳолдан хабар топиб ўғлига
сим қоқди.- Мени отам
десанг қайтасан болам!
Пулига ўт тушсин! Менга
болам керак!- деди ота
йиғлаб.Собир хотинига
юзланди.- Кетдик онаси!
Мен даволанмасам
бўлмайди.- Бу ерда акам
янгамлар бор! Мен ўшалар
билан тураман,озгина
ишлай ортингиздан етиб
бораман!-деди
Ҳафиза.Акалари ҳам
синглисини ёнини
олишди.- Куёв сиз бу
аҳволда
бўлсангиз,синглимиз
ёнимизда ишлаб туради.
Хавотир олманг! Иккингиз
ҳам қайтсангиз яна ўша
эски тос эски ҳаммом!-
дейишди.Собир уйга
қайтди, даволанди. Орадан
олти ой ўтиб хотини келди.
Ҳафиза шунчалик ўзгарган
эдики Собир қараб
кўзларига ишонмади.
Сочлар кесилиб сариққа
бўялган,кўзда қора кўз
ойнак,танасига ёпиштириб
кийим олган кийимлари
ортиқча эди буни.
2-qism
Собир хотинини
бу айбини ҳам кечирди.
Эртаси куни Ҳафиза
машина бозордан Спарк
машинасини миниб келди.
Собир ҳайрон эди.- Бу
машинани қайси пулингга
олдинг?- Сиз кетгач зўр иш
чиқди. Ўша ойликларимни
йиғиб юргандим олдим,-
деди аёл
бепарволарча.Аёлини
ўзгаргани йигитнинг
қалбини хавотирга
тўлдириб улгурганди.Ўша
кеча Москвадаги таниши
сим қоқди.- Собир
яхшимисан?-Раҳмат ўртоқ!
Нима янгиликлар?-
Хотининг билан
яшаяпсанми?- Яшаяпман!
Нима гап тинчликми?-
Аввалдан узр сурайман
дўстим! Мен хотингни
ведиоларини кўриб жинни
бўлаяпман!-деди
таниши.Ер ёрилмади Собир
ерга кириб кетолмади.
Йигит ғулдираб зўрға тилга
кирди.- Ққанақа ввидео?-
Айтолмайман дўстим!
Ватсапинг борми? Бўлса
жўнатаман!- Йўқ! Ҳозир
ватсап очаман мана шу
рақамга!- деди Собир зўрға
гапириб.Қанақа видео
эканлигини сезган
йигитнинг қўли
қалтираганча ватсап
очди.Ватсапига келган
роликларни кўрар экан
йигит дод деб йиғлаб
юборди.Қани унинг
севгиси? Қани аҳду
паймони? Қани уша
вақтдаги фаришта
тимсоли?Йигит хотини
ётган уйга кириб борди.
Ҳафиза телефон
ковлаганча бамайлихотир
ётарди.Йигит видеоони
кўрсатмади,аммо ҳовури
босилгунча
дўппослади.Собирнинг
отаси ўғлидаги ҳолатни
кўриб тушиниб бўлганди.-
Бу аёл билан яшамайсан!
Ажрашасан!- деб туриб
олди.Ўртага маҳалла
оқсоқоллари
аралашди,нима гап
эканлигини Собир
айтрлмасди. Видеоларни
кўрсатишга юраги
бетламасди.Собир уйланиш
учун қиз излай бошлади.
Ҳафиза бундан хабар топиб
онасига айтди.- Уйланиб
кўрсинчи! Мен тинч
қуяманми бу итваччани!
Сен бемалол Москвага
кетавер! Буёғидан кўнглинг
тўқ бўлсин!- деди онаси
ўзига ишониб.Ҳафиза
билет олиб келди-да уйи
олдига машинасини
тўхтатди.Уйига кирди,ҳеч
ким кўринмасди. Болалар
қайнонасини ёнида
эканлигини яхши биларди.
Ҳафиза пул тиллоларини
олиб дарвоза тамон
шошилди. Ўша пайт
дарвоза қаршисида Собир
пайдо бўлди.- Қаерга
кетаяпсан? Нималарни
олиб кетаяпсан?-
Саволлардан аёл сал ўзини
юқотиб қуйиб
титради.Собир аёлини
қўлидан ушлаб уйига олиб
кирди.- Мана бу
видеоларни кўр! Бу сенсан!
Мен кетгач нега ҳаромга
юрдинг? Бизни пок
севгимиз қаерда қолди?-
деди Собир аламдан
йиғлаб,телефондаги
видеоларни хотини тамон
кўрсатиб.Аёл
хушторларини видео олиб
интернетга тарқатганидан
бехабар эди. Ҳафизани
титроқ босди. Собир кўз
ёшларини артиб гапирди.-
Ҳафиза! Мен сени
кечираман! Фарзандларим
ҳаққи кечираман! Сўз
бераман! Фақат илтимосим
олдинги ҳолингга қайт!
Менинг Ҳафизамни қайтиб
бер!Эрининг йиғлаб
гапириши аёлга эриш
туюлдими Ҳафиза ўзини
осмон санади.- Мен
Москвага кетаман! Билган
ишингизни қилинг! Ҳоҳ мен
билан яшанг ҳоҳ яшаманг
ўзингизга ҳавола!-