Tasodifiy hikoya: Келинчак 2
Эртаси куни Наргиза нонушта вақтида ҳижолатдан пастга қараб ўтирди, қайнисининг кўзларига қаролмади. Қайнонасининг “тинчликми” деган саволига “бироз тобим йўқ” дегандек жавоб қйтарди. Дилшод Наргизанинг холатини тушунди, ўзи ҳам келинойисига қаролмади. Нонушта вақтида қайнонаси қизи билан меҳмонга боришларини, Дилшод олиб бориб қўйиши кераклигини айтганида, Наргиза ҳаяжондан энтикиб кетди. Дилшод билан ҳовлида ёлғиз қолишдан чўчиди. Бу хабар Дилшодга ёқиб тушди, лекин Наргизадан бошқаларга сир б...davomi

NOMUS... ( II )

Добавил:	-MAJNUN- (01.04.2017 / 10:18)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	30460
Комментарии:	Комментарии закрыты

NOMUS...

1-QISM...

* * * * *

Temur bu mashinani ohirgi marta, ikki yil buru qamalmasidan avval mingandi. Shu ikki yil davomida garajda turgan mashinani, akamliyatori o`tirib, balonlar puchchayib ezilib qolibdi. Yaxshiyam ozmi-ko`pmi bazi ishlar o`zini qo`lidan keladi. Ertasi kuni eski bozorga chiqib bazi ehtiyot qizimlarni topib keldi. Shunga qaramay, bu mashinani shundoq kaltni burasa yuradigan qilgunicha uch kun o`tdi...

Havlida maykachang, qo`llari qora yoq bo`lib, mashina chuqalayotgan Tumur quvonch bilan: - Hayryat yurdi! -mashinani epaqaga kelganidan quvonib. - Singiljon qara buni ovozini... -dedi kaputni yopar ekan.
Supachada o`tirib, salkam yarim soatdan buyon akasidan ko`z uzmagan qizni hayoli o`zida emasdi.
- Ruhshona... Singlim...
- Ha aka... -bir seskandiyu, o`ziga keldi. - Labbay aka...
Hizmatga shaylanganday dik etib o`rnidan turdi.
- Qayoqda yuribsan singlim?
Kuldi Temur.
- Shu yerda o`tibman-u!...
- Hayoling qatta deyabman. O`zin shu yerdasan-u, hushing o`zingda mas! - Temur mashinaga ishora qildi. - Qara tuzatdim. Kel ertaga ammamni ko`rgani boramiz, ho`sh nima deysan boramizmi?
- Mayli akajon...

Erta tong ancha uzoqda turadigan bittayu-bitta jigarlari ammalarini ko`rib kelgani otlandilar.
Ammasi ancha chekka joyda turardi, o`zidan ortib ha deganda kelavermasdi ham...
Ammasi iliq kutib oldi, jigarlarini mehmon qilib, keyin yaxshi kuzatib qo`ydi.
Qosh qorayganda uyga qaytib keldilar.
- Charchab qolmadingmi singlim?
- Ozroq, lekin ammamni hursand bo`lganlarini qarang. Jiyanlarim ham ancha katta bo`lib qolibdi-a!
- Ha...

Kelgandan buyon singlisini qandaydur tashvishi borligini sezib yurgandi. Goh-goh hardam hayol bo`lib qolayotganida, o`zidan ko`rib, qamalib chqib el-yurt oldida singlimni ham boshini egib qo`ydim deb o`ylagandi. Shuni uchun ammasini ko`rib kelish boxonasida sal bo`lsada ko`ngli yorisharmikin deb o`ylagan edi.
Hozir singlisini ochiq chehrasini ko`rib, ko`ngli taskin topdi.

Biroz suxbatlashib o`tirishdi. Yo`l charchog`i boyismi Temurni esnoq tutib supaga yonboshladi. Qovog`lari ilindi. Ruhshona akasini xonasiga kirib joyini solib chiqdi.

- Aka charchabsiz yaxshisi xonayzga birib olaqoling, men o`rnizni solib qo`ydim!
- O`zimni mehribonim...
Temur singlisiga bir mehir bilan boqib olida, o`rnidan turib xonasiga kirib yotdi. Sal o`tib ortidan singlisi ham kirdi, bir necha daqiqa akasini uxlayotganini kuzatib eshik oldida turdida, so`ng chiroqni o`chirib chiqib ketdi.
Kuchli charchoq sabab Temur tezda tosh qotdi.

Temur maktabdan qaytayotib, o`rtog`lari bilan quvlashmachoq o`ynab keldi. Hovliga kirgani hamoni dimog`ini non isi qitiqladi. Sumkasini supa ustiga otib, tandirxona tomon chopdi.
- Oyi...
- Keldingmi polvonim? -dedi onasi bir jilmayib qarab qo`yib, tandirdagi nonlarni uzushda davom etdi, - Jizzali non yeysanmi?
- Ha, oyijon...
- Ma ol o`g`lim...
Onasi jizzali nondan bir to`rg`am sindirib Temurni qo`liga berdi.
Qizarib yog`i ilkillab, ko`rinib turgan jizzali yerini tishladi.
- Oh-oh-oh, biram maza...
- Yoqdimi o`g`lim?
- Juda mazzali oyijon... - Temur boshini ko`targanda onasi yo`q edi. - Oyi...
- Ho`, o`g`lim!
- Qanisiz oyi, qattasiz?
- Shu yerdaman yoningda... O`g`lim singlingga qarab qo`y, menga ergashyabdi...
- Oyi man sizni ko`romayabman...
- Singlingga qarab qo`y... Singlingga qarab qo`y...
Uyg`onib ketdi. Lekin huddi o`ngida bo`lganday, bu tushni har-bir lavhasi ko`z oldida turardi. Hatta mazzali jizza nonni tami tomog`ida turganday...

Boshini ko`tardi, derazadan tashqariga qaradi, tun ham yarimlabdi. Qovun tilimidek oy ko`kda ilinib turibdi...
Birdan orqa bog` tomonda oq sharpa o`tganini ko`rganday bo`ldi. Shoshib o`rnidan turdi. Asta o`sha tomonga yurdi. Biroz shomol esib turibdi, har yoqdan shitirlagan sas keladi. Avval ombor, eski qo`yxona tomon nigohlarini tashladi. Xashakxonada qandaydur sharpa borday. Birdan chiroqni yoqdi, yoqdi-yu daxshatdan qotib qoldi. Xashakxona to`siniga sirtmoq ilingan, eski yog`och eshak ustida singlisi sirtmoqqa bosh suqushga tayyor turardi. Temur karxt xolatda ko`zlari kosasidan chiqguday bo`lib singlisiga termulib qoldi. Ruhshonni uzun qora sochlari shomolda to`zg`agan, rangi dokaday oqargan, yig`idan qizargan ko`zlarini katta-katta ochgancha Temurga vahimali nigohlar bilan qaradi. Bir muddat lablari titrab turdida, hiqqillab yig`lay boshladi.
- Meni kechring akajon... Kechring...
Temur yutoqib-yutoqib, qo`llarini oldinga cho`zdi.
- Sen kechir meni... Hamma ayib menda... Boshingni egib qo`ydim, kechir, kechir singlim kechir...
- Akajon men...
- Jon singlim, tush pastga tushaqol...
Temur asta-asta qadam bosardi.
- Aaaakaaa...
Qattiq qo`rqanidanmi, hayojonni zo`ridanmi. Ruhshonani boshi aylanib ko`zi tinib ketdi. Muazanatini saqlolmay yeqildi.
- Singlim ko`zingni och! Meni qo`rqitma...

Temur beyhush singlisini ko`tarib, mashinaga yotqizib kasalxonaga olib bordi.
Nivbatchi shifokorga nima bo`lganini, boricha aytolmay ``Yeqib hushuni yo`qotdi,`` dedi.
Bir necha daqiqadan keyin Ruhshonani hushiga keltirishdi. Yeqilganda qo`li qayrilb, suyagi dars ketibdi gipslab qo`yishdi.

Tong hali yorishmagan, Temur singlisi yotgan palata eshigi oldida yurak hovchlagancha turardi. Hayollarini daxshatli o`ylar qurshab olgan.
Bir lahza, haytning bir lahzasi. Bir necha sonyaga kechikkanida, shu sirtmoq ostida xal bo`lardi. Isnot... Naxot shuncha kundan buyon uning ruhiga azob bergan bo`lsa. Bu daxshatli o`ylar bir necha daqiqa ichida, Temurni ruhan azoblab holdan toydirdi. Og`ir hursunib eshikni qiyalatib ichkariga boqdi. Ruhshona gipis qo`lini ko`ksiga bosgancha g`amgin yotar, hamshira esa bilagiga osma ukol ulardi. Temur uni ahvolga, ezilib, qaradi. Yoniga borib, shirin so`zlar bilan erkalagisi, boshini silab g`amlarini o`ziga olgisil kelardi. Lekin shu kuyga tushushida o`zini ayibdor deb bilgani uchunham eshik hatlab, palataga kirishga jurati yetmasdi. Asta kutush joyidagi stulga borib o`tirdi.
Bir muncha vaqt o`tib, singlisiga qarayotgan yoshi kattaroq navbatchi shifor ayol chiqdi. Uni ko`rdiyu Temur dik etib, o`rnidan turdi.

- Do`ktir singlim tuzukmi? Ahvoli yaxshimi?
Havotirlanib zo`r hayajonda so`radi.
- Singlizni o`ng qo`li, suyagi dars ketgan... Yeqilganda qayrilgan shekili. Shukur qolgan joyi sog`... - shifokor tilla tishlarini ko`rsatib ishshaydi. - Tog`a bo`lar ekansiz yigit... Kuyovizdan tez suyunchi oling...
- Nima? - quloqlariga ishonmay, qayta so`radi, - Hozir nima dedingiz?
- Ha... Sakkiz haftali bo`lib qolibdi. Bunday paytda ehtiyot bo`lish kerakda...
Ohirgi gapini qutlov ohangida aytgan shifokor, boshqa palatadagi bemorlarga qarash uchun shoshdi...

Bu xabar Temurni larzaga solib yubordi. Huddiki qulog`i ostida, to`fangning kuchli portlashni sodir bo`ldi. Boshi g`o`n-g`illab, qulog`i shang`illay boshladi. Yuragi