Tasodifiy hikoya: Sevgini o'ldirib yasalgan armon. 1 qism
Hayot wunday achiq va wirin Go'zalligu nuqsonlarga bo'y Unda biz bir imkonsiz mehmon Sal adawsak holimizga voy... Bu hayotda odamni inson qiladigan hayvondan faqrqlaniwga o'rgatadigan asl kuch aslida mehir muhabbat sevgi tuyg'usi ekanini bazida unitib qo'yamiz go'yoki hamma narsani hal qila oladigandek oldimizda turgan muammolarga be pisandlik bilan qaraymizda faqatgina aqlimizga tayanib hammasini chalkawtirib tawlaymiz oqibatda esa kichik muammolarimzam tuzatib bo'lmas hatolarga aylanib...davomi
Hayot wunday achiq va wirin Go'zalligu nuqsonlarga bo'y Unda biz bir imkonsiz mehmon Sal adawsak holimizga voy... Bu hayotda odamni inson qiladigan hayvondan faqrqlaniwga o'rgatadigan asl kuch aslida mehir muhabbat sevgi tuyg'usi ekanini bazida unitib qo'yamiz go'yoki hamma narsani hal qila oladigandek oldimizda turgan muammolarga be pisandlik bilan qaraymizda faqatgina aqlimizga tayanib hammasini chalkawtirib tawlaymiz oqibatda esa kichik muammolarimzam tuzatib bo'lmas hatolarga aylanib...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Kuzda uchub Bahor qaytgan TURNALAR... [ VII-YAKUNIY QISM ]
Добавил: | -MAJNUN- (11.05.2017 / 08:05) |
Рейтинг: | (1) |
Прочтений: | 25425 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Kuzda uchub Bahor qaytgan TURNALAR... [ VII-YAKUNIY QISM ]
RASM
Avvalgi qismlar...
I- QISM...
II- QISM...
III- QISM...
IV- QISM...
V- QISM...
VI- QISM...
Shoshgancha gilam ustida yotgan bo`yinbog`ni oldi. Oldimni to`sib bo`ynimga osildi.
- Keling bog`lab qo`yayin!
Ko`zlarini katta-katta ochib kiprik qoqib, bog`lashga kirishdi.
- Nima bo`ynimdan bog`lab olmoqchimisan?
- Ahir bu...
- Er kerakligi esinga tushib qoldimi?
Qimtinib, yutunib qo`ydi. Soddagina hammasiga chippa ishonadi qo`yadi.
Bog`lab bo`lgach, qo`llaridan o`pdim keyin ikki yuzidan.
Bir qoshimni uchurdim.
- Qo`rqitish qalay bo`larkan?
- Vohli qaytasizmi?
- Bilasanmi, bu uchun bo`yindan bog`lash emas... - barmog`imni yuzimga galma-gal teqqazdim. - Sabab kerak!
Istagimni darov tushindi. Avval o`ng, so`ng chap yuzimdan o`pdi.
- Endi vohliroq kelasizmi?
- Hovotir olma, o`pichlaring energiyasi tugaguncha kelaman! Rostini aytsam kechroq qolib ketishim mumkun!
- Nimagaaa?
- Anovi novcha og`aynim bor-u Alish. O`shani gapi edi...
Kech qolishim yoqmaganday, yengil hursunib qo`ydi.
- Azizam qaytishimda shakalad olib kelaman. Evaziga sen onamni ko`ngillari olib zerikmay o`tirgim ho`p?
- Ho`p!
Chiqsam onam ham endigina dadamni kuzatibdilar.
- Ah... Oyi dadam epchillik qilibdilar bugun. Duo qiling dadamdan avval borishim kerak!
- Omin... Mashinani tez haydamagin! - havotir olganlaridan duo qilayotganlarida ham nasihat qildilar. - To`rt mujang sog`, yo`ling beyhatar, ishlaring barokatli bo`lsin omin! Dadangdan avval boraman deb shoshilma...
- Ho`p onam...
* * * * *
Ishdan chiqganimdan so`ng, Mashinada jo`ralarni yig`ib, Alishlarnikiga olib bordim. Gapimiz yaxshi boshlangandi, to bittasi bugun futbol borligini, Manchestir Yunayet va Leverpolni o`yini bo`lishini aytiyu gapni atalasini chiqardi. Qay kamanda zo`rligi haqida boshlangan baxs sal qolsa mushlashuvga aylanib ketardi...
To`rt beshta futbolni ashaddiy fatlarini ko`zi telvizirda, suxbatlari ham faqat futbol haqida. Boshqa tomonda uch, to`rtta bo`ydoq qizlar haqida qizg`in suxbat qurmoqda. Qolganlar aroq ichishyabdi.
To`pimdan ajrab qolibman. Futbolga qiziqaman, ammo men birorta jamoaning ashaddiy fanati emasman. Sipirtili ichimliklarga hushum yo`qroq. Bo`ydoqlar davrasidan chiqib, yelkani sadoqat yuki ezib turganda, qizlarni qadu-qomati haqida suhbat qurishim odobdan emas. Qay to`pga qo`shilishni bilmay, yolg`iz qolganimni his qilib qoldim...
Quyuq-suyuqlar tortildi, yeb ichdik. Satga qarasam kechki to`qqizdan oshibdi. Deyarli barcha ulfatlarni e`tibori yaqindagina boshlangan futbolda. Birortasi diydorlashib, suxbat qurishni istamaydi. Jo`ralarim bilan xayrlashdimu, chiqib ketdim. Yo`l-yo`lakay do`kondan Barno uchun shakalad sotiboldim.
Darvozadan o`tishim bilan hovliga chiqib xush kutib oldi.
Avval dadam va oyimga kelganimni xabarini berib, xayrli tun tilab o`z yotog`imga, meni intiq kutgan jufti halolim yoniga oshiqdim.
- Yaxshi keldizmi?
- O`zingchi zerikmay o`tibsanmi?
- Biz ham oyim bilan rosa sayr qildik!
- Rostdana...
- Him...
Cho`ntagimdan shokaladni oldim.
- Meni sog`indingmi?
- Intizor bo`lib kutdim...
- Unda vada qilganimday, bu intizor kutgning uchun! - qo`liga shokaladni tutqazdim. - Manabu mehring uchun!
Peshonasidan o`pdim. Dimog`imda hushbo`y qalampir mo`nchoq ifori uruldi. O`zi yotoqqa kirganimdayoq sezgandim.
- Honamizdan ajoyib iforlar kelyabdimi?
- Mana! -deb sivitirini yengini biroz yuqoriga tortib, bilagini ko`rsatdi. Har ikki bilagida uch chizimdan ipga chizilgan qalampir mo`nchoq tizmasi va bir tizimdan ko`zmo`nchoq. Huddi yoshbolani qo`liga yarashganday unga qo`llariga, jilo bergan. - Ana yana, ana yana, mana yana...
Qo`llari bilan har yoqlarga ishora qildi. Pardalarga, yostiqlar tagiga, ko`rpachalar qatiga, ko`zguni ikki yoniga hamma yerda qalampir mo`nchoq...
- Qoyile... Yotog`imizni nima qilib qo`yding?
Ko`zlarini yarim qisib, bilagidagi qalampir mo`nchoq shodalarini hidladi.
- Men juda yaxshi ko`raman, bu iforni! -dedi, yurakdan to`lqinlanib.
Quchog`imni to`ldirib, bag`rimga bosdim. Sochlari bo`yidan hidlab dimog`imni chog`ladim. Quloqlarini sal pastrog`idan o`pdim.
- Azizam menga sening iforing yoqadi!
Shu topda sezib qoldim. Rashkchi hotinim, xali ham menga ishonmay ko`ylagimni hidlab qo`ymoqda.
- Nima qilganing bu?
- Nima qildim? -o`zni bilmaslikka olib tirjaydi. - Nimani aytdiz? - endigina qog`ozini ochgan shakoladni bir bo`lagini og`zimga solib qo`ydi.
- Ayyor nimani o`ylagini bilaman!
(Begonana atir isi yo`qmikin deb hidlab ko`rgandi.)
- Og`zizni oching!
Shakolatdan yana bir bo`lak sindirib og`zimda olib bordida so`ngi lahzada o`zi yeb qo`ydi. Keyin esa kulgancha eshik tomon qochdi.
- Hali senga kalaka bo`lib qoldikmi?
Qoshlarini uchurib, uchurib kuldida tashqariga chiqib ketdi. Erkalab, ko`ngliga qaraganimdan, zavqi oshib bolakik hislari jo`shib ketmoqda. Bazi-bazida shunday yoshbolaga aylanib qoladi. Bunga sabab yoshlik, bolalik gashtini tuymagani bo`lsa kerak deb o`ylab qolaman. Mayli uni shodligi, ko`zim quvonchi. Hayot, turmush lazzatlaridan yayrab yashaganga yuz karra haqli...
Telvizirni yoqdim. Yostig`imni gilam ustiga tashlab, pastga yotib oldim. Charchab kelganingda, tekis, qattiq yerda cho`zilib yotish jonni rohatida. Pultni olib Sport kanaliga qo`ydim. O`yinni ikkinchi tayimi boshlanibdi. Hisob 1 : 1 o`yinni shiddati juda balant. Manchestr darvozasi tomon, jarima zarbasi beldilandi. To`p oldida Jerard. Shunaqangi tepdi, to`p borib ustumga tegib darvozaga kirib ketdi. Darvozabon Van der Sar, Himoyachillar Vidich, Ferdinand ham nima bo`lgani tushunmay qolishdi!
Shu payt Barno qaytib teldi. Telvizirda esa Golli vaziyatni takror qo`yishayotgandi. Barno atayin telvizir qarshisiga turib oldi.
- Qoch azizam...
- O`chiraman!
- Kaltak yemaysizmi mobodo?
- Shakalad yeyabman-u! -dedida telvizirni kulchatiridan o`chirib qo`ydi.
- Hee seni!
O`rnimdan sal qimirlaganimni ko`rib, tezda devonni u tarafiga o`tib oldi. Turishga erinib paryostiqni u tomon uloqtirdim. Atayin mo`ljalni notog`ri olib. Barno kuldi.
- Ko`p kulgan ko`p yig`laydi! Siz ham xotinjon yig`lab qolmang! -dedim.
- Vooy atayin siz uchun manabuni olib chiqdim, -dedi qo`lidagi gazetani ko`rsatib. - O`tgan safargi hikoyani davomi chiqibdi. ``KIROKASH AYOL`` hikoyasi.
- Undoq bo`lsa. O`qiyqo...
Yoniga chiqib olishimni kutib turdi. Joyimdan qimirlamaganimni ko`rib, devon tutquchiga suyandi
RASM
Avvalgi qismlar...
I- QISM...
II- QISM...
III- QISM...
IV- QISM...
V- QISM...
VI- QISM...
Shoshgancha gilam ustida yotgan bo`yinbog`ni oldi. Oldimni to`sib bo`ynimga osildi.
- Keling bog`lab qo`yayin!
Ko`zlarini katta-katta ochib kiprik qoqib, bog`lashga kirishdi.
- Nima bo`ynimdan bog`lab olmoqchimisan?
- Ahir bu...
- Er kerakligi esinga tushib qoldimi?
Qimtinib, yutunib qo`ydi. Soddagina hammasiga chippa ishonadi qo`yadi.
Bog`lab bo`lgach, qo`llaridan o`pdim keyin ikki yuzidan.
Bir qoshimni uchurdim.
- Qo`rqitish qalay bo`larkan?
- Vohli qaytasizmi?
- Bilasanmi, bu uchun bo`yindan bog`lash emas... - barmog`imni yuzimga galma-gal teqqazdim. - Sabab kerak!
Istagimni darov tushindi. Avval o`ng, so`ng chap yuzimdan o`pdi.
- Endi vohliroq kelasizmi?
- Hovotir olma, o`pichlaring energiyasi tugaguncha kelaman! Rostini aytsam kechroq qolib ketishim mumkun!
- Nimagaaa?
- Anovi novcha og`aynim bor-u Alish. O`shani gapi edi...
Kech qolishim yoqmaganday, yengil hursunib qo`ydi.
- Azizam qaytishimda shakalad olib kelaman. Evaziga sen onamni ko`ngillari olib zerikmay o`tirgim ho`p?
- Ho`p!
Chiqsam onam ham endigina dadamni kuzatibdilar.
- Ah... Oyi dadam epchillik qilibdilar bugun. Duo qiling dadamdan avval borishim kerak!
- Omin... Mashinani tez haydamagin! - havotir olganlaridan duo qilayotganlarida ham nasihat qildilar. - To`rt mujang sog`, yo`ling beyhatar, ishlaring barokatli bo`lsin omin! Dadangdan avval boraman deb shoshilma...
- Ho`p onam...
* * * * *
Ishdan chiqganimdan so`ng, Mashinada jo`ralarni yig`ib, Alishlarnikiga olib bordim. Gapimiz yaxshi boshlangandi, to bittasi bugun futbol borligini, Manchestir Yunayet va Leverpolni o`yini bo`lishini aytiyu gapni atalasini chiqardi. Qay kamanda zo`rligi haqida boshlangan baxs sal qolsa mushlashuvga aylanib ketardi...
To`rt beshta futbolni ashaddiy fatlarini ko`zi telvizirda, suxbatlari ham faqat futbol haqida. Boshqa tomonda uch, to`rtta bo`ydoq qizlar haqida qizg`in suxbat qurmoqda. Qolganlar aroq ichishyabdi.
To`pimdan ajrab qolibman. Futbolga qiziqaman, ammo men birorta jamoaning ashaddiy fanati emasman. Sipirtili ichimliklarga hushum yo`qroq. Bo`ydoqlar davrasidan chiqib, yelkani sadoqat yuki ezib turganda, qizlarni qadu-qomati haqida suhbat qurishim odobdan emas. Qay to`pga qo`shilishni bilmay, yolg`iz qolganimni his qilib qoldim...
Quyuq-suyuqlar tortildi, yeb ichdik. Satga qarasam kechki to`qqizdan oshibdi. Deyarli barcha ulfatlarni e`tibori yaqindagina boshlangan futbolda. Birortasi diydorlashib, suxbat qurishni istamaydi. Jo`ralarim bilan xayrlashdimu, chiqib ketdim. Yo`l-yo`lakay do`kondan Barno uchun shakalad sotiboldim.
Darvozadan o`tishim bilan hovliga chiqib xush kutib oldi.
Avval dadam va oyimga kelganimni xabarini berib, xayrli tun tilab o`z yotog`imga, meni intiq kutgan jufti halolim yoniga oshiqdim.
- Yaxshi keldizmi?
- O`zingchi zerikmay o`tibsanmi?
- Biz ham oyim bilan rosa sayr qildik!
- Rostdana...
- Him...
Cho`ntagimdan shokaladni oldim.
- Meni sog`indingmi?
- Intizor bo`lib kutdim...
- Unda vada qilganimday, bu intizor kutgning uchun! - qo`liga shokaladni tutqazdim. - Manabu mehring uchun!
Peshonasidan o`pdim. Dimog`imda hushbo`y qalampir mo`nchoq ifori uruldi. O`zi yotoqqa kirganimdayoq sezgandim.
- Honamizdan ajoyib iforlar kelyabdimi?
- Mana! -deb sivitirini yengini biroz yuqoriga tortib, bilagini ko`rsatdi. Har ikki bilagida uch chizimdan ipga chizilgan qalampir mo`nchoq tizmasi va bir tizimdan ko`zmo`nchoq. Huddi yoshbolani qo`liga yarashganday unga qo`llariga, jilo bergan. - Ana yana, ana yana, mana yana...
Qo`llari bilan har yoqlarga ishora qildi. Pardalarga, yostiqlar tagiga, ko`rpachalar qatiga, ko`zguni ikki yoniga hamma yerda qalampir mo`nchoq...
- Qoyile... Yotog`imizni nima qilib qo`yding?
Ko`zlarini yarim qisib, bilagidagi qalampir mo`nchoq shodalarini hidladi.
- Men juda yaxshi ko`raman, bu iforni! -dedi, yurakdan to`lqinlanib.
Quchog`imni to`ldirib, bag`rimga bosdim. Sochlari bo`yidan hidlab dimog`imni chog`ladim. Quloqlarini sal pastrog`idan o`pdim.
- Azizam menga sening iforing yoqadi!
Shu topda sezib qoldim. Rashkchi hotinim, xali ham menga ishonmay ko`ylagimni hidlab qo`ymoqda.
- Nima qilganing bu?
- Nima qildim? -o`zni bilmaslikka olib tirjaydi. - Nimani aytdiz? - endigina qog`ozini ochgan shakoladni bir bo`lagini og`zimga solib qo`ydi.
- Ayyor nimani o`ylagini bilaman!
(Begonana atir isi yo`qmikin deb hidlab ko`rgandi.)
- Og`zizni oching!
Shakolatdan yana bir bo`lak sindirib og`zimda olib bordida so`ngi lahzada o`zi yeb qo`ydi. Keyin esa kulgancha eshik tomon qochdi.
- Hali senga kalaka bo`lib qoldikmi?
Qoshlarini uchurib, uchurib kuldida tashqariga chiqib ketdi. Erkalab, ko`ngliga qaraganimdan, zavqi oshib bolakik hislari jo`shib ketmoqda. Bazi-bazida shunday yoshbolaga aylanib qoladi. Bunga sabab yoshlik, bolalik gashtini tuymagani bo`lsa kerak deb o`ylab qolaman. Mayli uni shodligi, ko`zim quvonchi. Hayot, turmush lazzatlaridan yayrab yashaganga yuz karra haqli...
Telvizirni yoqdim. Yostig`imni gilam ustiga tashlab, pastga yotib oldim. Charchab kelganingda, tekis, qattiq yerda cho`zilib yotish jonni rohatida. Pultni olib Sport kanaliga qo`ydim. O`yinni ikkinchi tayimi boshlanibdi. Hisob 1 : 1 o`yinni shiddati juda balant. Manchestr darvozasi tomon, jarima zarbasi beldilandi. To`p oldida Jerard. Shunaqangi tepdi, to`p borib ustumga tegib darvozaga kirib ketdi. Darvozabon Van der Sar, Himoyachillar Vidich, Ferdinand ham nima bo`lgani tushunmay qolishdi!
Shu payt Barno qaytib teldi. Telvizirda esa Golli vaziyatni takror qo`yishayotgandi. Barno atayin telvizir qarshisiga turib oldi.
- Qoch azizam...
- O`chiraman!
- Kaltak yemaysizmi mobodo?
- Shakalad yeyabman-u! -dedida telvizirni kulchatiridan o`chirib qo`ydi.
- Hee seni!
O`rnimdan sal qimirlaganimni ko`rib, tezda devonni u tarafiga o`tib oldi. Turishga erinib paryostiqni u tomon uloqtirdim. Atayin mo`ljalni notog`ri olib. Barno kuldi.
- Ko`p kulgan ko`p yig`laydi! Siz ham xotinjon yig`lab qolmang! -dedim.
- Vooy atayin siz uchun manabuni olib chiqdim, -dedi qo`lidagi gazetani ko`rsatib. - O`tgan safargi hikoyani davomi chiqibdi. ``KIROKASH AYOL`` hikoyasi.
- Undoq bo`lsa. O`qiyqo...
Yoniga chiqib olishimni kutib turdi. Joyimdan qimirlamaganimni ko`rib, devon tutquchiga suyandi