Tasodifiy hikoya: Ex.....xe 2 (1-qism)
Sizlarga bir, baxtsiz qissani aytib bermoqchiman. Iroda o'rtaxol oilada katta bo'lgan. U kambag'al o...davomi

MUHABBAT JILG`ALARI: Kuzda uchub Bahor qaytgan TURNALAR... [ VII-YAKUNIY QISM ]

Добавил:	-MAJNUN- (11.05.2017 / 08:05)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	25222
Комментарии:	Комментарии закрыты

MUHABBAT JILG`ALARI: Kuzda uchub Bahor qaytgan TURNALAR... [ VII-YAKUNIY QISM ]


RASM

Avvalgi qismlar...
I- QISM...
II- QISM...
III- QISM...
IV- QISM...
V- QISM...
VI- QISM...


Shoshgancha gilam ustida yotgan bo`yinbog`ni oldi. Oldimni to`sib bo`ynimga osildi.

- Keling bog`lab qo`yayin!
Ko`zlarini katta-katta ochib kiprik qoqib, bog`lashga kirishdi.

- Nima bo`ynimdan bog`lab olmoqchimisan?
- Ahir bu...
- Er kerakligi esinga tushib qoldimi?

Qimtinib, yutunib qo`ydi. Soddagina hammasiga chippa ishonadi qo`yadi.
Bog`lab bo`lgach, qo`llaridan o`pdim keyin ikki yuzidan.
Bir qoshimni uchurdim.

- Qo`rqitish qalay bo`larkan?
- Vohli qaytasizmi?
- Bilasanmi, bu uchun bo`yindan bog`lash emas... - barmog`imni yuzimga galma-gal teqqazdim. - Sabab kerak!
Istagimni darov tushindi. Avval o`ng, so`ng chap yuzimdan o`pdi.
- Endi vohliroq kelasizmi?
- Hovotir olma, o`pichlaring energiyasi tugaguncha kelaman! Rostini aytsam kechroq qolib ketishim mumkun!
- Nimagaaa?
- Anovi novcha og`aynim bor-u Alish. O`shani gapi edi...

Kech qolishim yoqmaganday, yengil hursunib qo`ydi.
- Azizam qaytishimda shakalad olib kelaman. Evaziga sen onamni ko`ngillari olib zerikmay o`tirgim ho`p?
- Ho`p!

Chiqsam onam ham endigina dadamni kuzatibdilar.
- Ah... Oyi dadam epchillik qilibdilar bugun. Duo qiling dadamdan avval borishim kerak!
- Omin... Mashinani tez haydamagin! - havotir olganlaridan duo qilayotganlarida ham nasihat qildilar. - To`rt mujang sog`, yo`ling beyhatar, ishlaring barokatli bo`lsin omin! Dadangdan avval boraman deb shoshilma...
- Ho`p onam...

* * * * *

Ishdan chiqganimdan so`ng, Mashinada jo`ralarni yig`ib, Alishlarnikiga olib bordim. Gapimiz yaxshi boshlangandi, to bittasi bugun futbol borligini, Manchestir Yunayet va Leverpolni o`yini bo`lishini aytiyu gapni atalasini chiqardi. Qay kamanda zo`rligi haqida boshlangan baxs sal qolsa mushlashuvga aylanib ketardi...
To`rt beshta futbolni ashaddiy fatlarini ko`zi telvizirda, suxbatlari ham faqat futbol haqida. Boshqa tomonda uch, to`rtta bo`ydoq qizlar haqida qizg`in suxbat qurmoqda. Qolganlar aroq ichishyabdi.
To`pimdan ajrab qolibman. Futbolga qiziqaman, ammo men birorta jamoaning ashaddiy fanati emasman. Sipirtili ichimliklarga hushum yo`qroq. Bo`ydoqlar davrasidan chiqib, yelkani sadoqat yuki ezib turganda, qizlarni qadu-qomati haqida suhbat qurishim odobdan emas. Qay to`pga qo`shilishni bilmay, yolg`iz qolganimni his qilib qoldim...
Quyuq-suyuqlar tortildi, yeb ichdik. Satga qarasam kechki to`qqizdan oshibdi. Deyarli barcha ulfatlarni e`tibori yaqindagina boshlangan futbolda. Birortasi diydorlashib, suxbat qurishni istamaydi. Jo`ralarim bilan xayrlashdimu, chiqib ketdim. Yo`l-yo`lakay do`kondan Barno uchun shakalad sotiboldim.
Darvozadan o`tishim bilan hovliga chiqib xush kutib oldi.
Avval dadam va oyimga kelganimni xabarini berib, xayrli tun tilab o`z yotog`imga, meni intiq kutgan jufti halolim yoniga oshiqdim.

- Yaxshi keldizmi?
- O`zingchi zerikmay o`tibsanmi?
- Biz ham oyim bilan rosa sayr qildik!
- Rostdana...
- Him...

Cho`ntagimdan shokaladni oldim.
- Meni sog`indingmi?
- Intizor bo`lib kutdim...
- Unda vada qilganimday, bu intizor kutgning uchun! - qo`liga shokaladni tutqazdim. - Manabu mehring uchun!
Peshonasidan o`pdim. Dimog`imda hushbo`y qalampir mo`nchoq ifori uruldi. O`zi yotoqqa kirganimdayoq sezgandim.

- Honamizdan ajoyib iforlar kelyabdimi?
- Mana! -deb sivitirini yengini biroz yuqoriga tortib, bilagini ko`rsatdi. Har ikki bilagida uch chizimdan ipga chizilgan qalampir mo`nchoq tizmasi va bir tizimdan ko`zmo`nchoq. Huddi yoshbolani qo`liga yarashganday unga qo`llariga, jilo bergan. - Ana yana, ana yana, mana yana...
Qo`llari bilan har yoqlarga ishora qildi. Pardalarga, yostiqlar tagiga, ko`rpachalar qatiga, ko`zguni ikki yoniga hamma yerda qalampir mo`nchoq...
- Qoyile... Yotog`imizni nima qilib qo`yding?
Ko`zlarini yarim qisib, bilagidagi qalampir mo`nchoq shodalarini hidladi.
- Men juda yaxshi ko`raman, bu iforni! -dedi, yurakdan to`lqinlanib.
Quchog`imni to`ldirib, bag`rimga bosdim. Sochlari bo`yidan hidlab dimog`imni chog`ladim. Quloqlarini sal pastrog`idan o`pdim.

- Azizam menga sening iforing yoqadi!

Shu topda sezib qoldim. Rashkchi hotinim, xali ham menga ishonmay ko`ylagimni hidlab qo`ymoqda.
- Nima qilganing bu?
- Nima qildim? -o`zni bilmaslikka olib tirjaydi. - Nimani aytdiz? - endigina qog`ozini ochgan shakoladni bir bo`lagini og`zimga solib qo`ydi.

- Ayyor nimani o`ylagini bilaman!
(Begonana atir isi yo`qmikin deb hidlab ko`rgandi.)
- Og`zizni oching!
Shakolatdan yana bir bo`lak sindirib og`zimda olib bordida so`ngi lahzada o`zi yeb qo`ydi. Keyin esa kulgancha eshik tomon qochdi.

- Hali senga kalaka bo`lib qoldikmi?
Qoshlarini uchurib, uchurib kuldida tashqariga chiqib ketdi. Erkalab, ko`ngliga qaraganimdan, zavqi oshib bolakik hislari jo`shib ketmoqda. Bazi-bazida shunday yoshbolaga aylanib qoladi. Bunga sabab yoshlik, bolalik gashtini tuymagani bo`lsa kerak deb o`ylab qolaman. Mayli uni shodligi, ko`zim quvonchi. Hayot, turmush lazzatlaridan yayrab yashaganga yuz karra haqli...

Telvizirni yoqdim. Yostig`imni gilam ustiga tashlab, pastga yotib oldim. Charchab kelganingda, tekis, qattiq yerda cho`zilib yotish jonni rohatida. Pultni olib Sport kanaliga qo`ydim. O`yinni ikkinchi tayimi boshlanibdi. Hisob 1 : 1 o`yinni shiddati juda balant. Manchestr darvozasi tomon, jarima zarbasi beldilandi. To`p oldida Jerard. Shunaqangi tepdi, to`p borib ustumga tegib darvozaga kirib ketdi. Darvozabon Van der Sar, Himoyachillar Vidich, Ferdinand ham nima bo`lgani tushunmay qolishdi!
Shu payt Barno qaytib teldi. Telvizirda esa Golli vaziyatni takror qo`yishayotgandi. Barno atayin telvizir qarshisiga turib oldi.

- Qoch azizam...
- O`chiraman!
- Kaltak yemaysizmi mobodo?
- Shakalad yeyabman-u! -dedida telvizirni kulchatiridan o`chirib qo`ydi.
- Hee seni!
O`rnimdan sal qimirlaganimni ko`rib, tezda devonni u tarafiga o`tib oldi. Turishga erinib paryostiqni u tomon uloqtirdim. Atayin mo`ljalni notog`ri olib. Barno kuldi.

- Ko`p kulgan ko`p yig`laydi! Siz ham xotinjon yig`lab qolmang! -dedim.
- Vooy atayin siz uchun manabuni olib chiqdim, -dedi qo`lidagi gazetani ko`rsatib. - O`tgan safargi hikoyani davomi chiqibdi. ``KIROKASH AYOL`` hikoyasi.
- Undoq bo`lsa. O`qiyqo...

Yoniga chiqib olishimni kutib turdi. Joyimdan qimirlamaganimni ko`rib, devon tutquchiga suyandi