Tasodifiy hikoya: aza uz
kochrilgan “Sanchalik sog’ina olmasakanman. Sani sog’inching zarrachadek bo’lsa, maniki shunaqan...davomi

MUHABBAT JILG`ALARI: Qalbim O`G`RISI...

Добавил:	-MAJNUN- (18.05.2017 / 23:37)
Рейтинг:	(1)
Прочтений:	27044
Комментарии:	2

MUHABBAT JILG`ALARI: Qalbim O`G`RISI...

RASM


Uydan chiqar ekanman, devordagi kattakon ramkadagi surat oldida birdan to`xtab turaman. Har kuni bu suratdan, to`lqinlanib ko`tarinki kayfiyat va yashashga zavq olaman...

Uni birinchi bor, hamkasiblarimiz uchun uyushtirilgan Navro`z bayramida ko`rgandim. Hamkasibimiz emas, nima uchun bu bayramga kelganini bilmayman. Bilishni qizig`i ham yo`q edi. Muhimi men ko`nglimdagi, Sanamni uchratgandim. U juda o`zgacha, ishxonadagi ayollardan butkul ajralib turardi, uni yoniga borib tanishisam deya, qalb istagiga quloq tutib u tomon yurdim...

Olifta bashang kiyingan, tilla taqinchoqlarga burkanib olgan, boshlig`ning erkatoy sekretari Zarifa behos o`sha qizga urilib ketdi. Men deyarli besh qadam berida hammasini ko`rib turgandim. Zarifa o`zi uruldi, ammo qimmat libosiga to`kilgan ichimlik dog`ida o`sha qizni ayibdor bilib shovqin ko`tardi.

- Ahmoq nima qilding! -dedi Zarifa ko`zlarini katta katta ochib.
- O`ziz kelib urudiz-u! -qiz ham dog` bo`lgan koftasini ko`rsatdi. - Qarang menika ham dog` bo`ldi!
- Nima! Sen bu ko`ylagim qancha turishini bilasanmi? -dedi hammani e`tiborini qaratib. Zarifa kiymlarini dollardagi narhlarini sanab o`tarkan, mensimaygina qizni usti boshiga nazar tashladi. - Sen liboslarni farqiga borasanmi? -dedi labini qiyshaytrib.

Zarifani tili o`tkir, u bilan baxislashgan har kimni yeb qo`yishi mumkun! ``Hozir bechora qizni sharmanda qilmasa bo`lgani!`` deb havotirda turgandim. Amma qiz men o`ylagandan ancha dadil ekan.
U balant ovozda kulvordi. Sumkachasini qo`lida o`ynatgancha Zarifani atrofida masxaraomus aylandi.

- Honimcha, balki ich kiyimlarizni narhini ham aytarsiz? -dedi.

Atrofda kulgu ovozlari eshitildi. Zarifa qizarib ko`zlari ola-kula bo`lib ketdi.
- Sen... Sen qattan kelding o`zi, namucha osmondagi oymisan?
- Ha, o`sha yerdan tushdim! -dedi qiz barmoqlari bilan yuqorini ko`rsatib, hotirjamlikda.

Hammani ko`zi qizlarda ularni bu baxisi nima bilan tugashiga qiziqib jim turishibdi.
Qiz o`zini oyga tenglashtirdi. Bu gapdan keyin Zarifa kuldi.
- Qarang-aa! Oyni o`zlar kelibdi-yu ro`dopo liboslarda!
Ayollar tomondan, Zarifani qo`llaganlar chiqib bir-ikkita kulib qo`ydi.
- Oppog`im! Olmos botqoqda tushsa ham olmos! -qiz Zarifani bo`ynidagi hirir sharif rumol uchidan ushlab bir silkidi! - Eshshakka yo`l-yo`l chiziq chizgani bilan u Zebra bo`lib qolmaydi!

Guv etib, kulgu ovozlari eshitildi. Zarifa chiroyli ayol ammo hudbin va o`ziga bino qo`yga. Ishxonada boshliqqa ko`z suzib, pinjiga kirib olgani. Buni ustiga ko`pchilikka nishini sanchgani uchunmi, uni hamma ham yoqtiravermasdi. Balki shungadur, bu qizni Zarifadan ustin kelgani ko`pchilikka yoqib, uni ustidan kulushgandur...
Zarifa bunday sharmanda bo`lishga chidolmadi. Jahli chiqib qizga tashlandi. Qiz esa yengil harakat bilan chap berdi-yu, Zarifani o`zidan nari itarib yubordi. Pastga yeqilib, o`tirib qolgan Zarifa yuzlarini kafti bilan berkitgancha yig`lab yubordi. Qiz esa, eshik tomonga jadallagancha ketdi.
Men qizni ortidan eshik tomon, yurdim. Shu joyda boshqalar sezmay qolgan, bir narsani bilib qoldim. Qiz Zarifani itarib yuborish chog`ida, imi-jimida uning bo`ynidagi tilla zanjirni yulib oldi. Qizning ortidan chiqishimga ham aynan shu sabab edi.

U yo`ldan keshib o`tdida, o`ng tomondaga ko`chaga yurdi. Gavjum odamlar ichiga aralashib ketdi. Ammo uni ko`zdan qochirmay, piyoda uni ortidan izma-iz yurdim. Masjid eshigi yonida o`tirgan, nog`iron o`rta yoshli ayol yoniga to`xtadi, tilla zanjirdi berdi va bir nimalar haqida gapirdi. So`ng kartmonini ochib ichidagi hamma narsani ayolni etagiga to`kdi.
Bey ehtiyor ``Olaaaa, Robingut Xonim!`` deb yubordim.
Qiz yo`lida davom etdi, uni ortidan yurib, tilanchi ayol yonidan o`tarkanman. U quvonchdan yig`lagudeb bo`lib, kaftini ochgancha qizni duo qilardi. Qizga yetib olish uchun qadamimni tezlatdim. Chamasi 3, 4 metrlar qolganda chaqirdim:
- Hoy, Oy-Sanam!

Qo`lidagi kartmonni yo`l chetiga uloqtirdi. Bundan fahmladimki, boyagi ayolga bergan pullari ham Zarifadan o`g`irlangan ekan!
Tezda borib oldini to`stim va bilagidan ushladim.

- Oy-Sanam yaxshi ish qilmadiz!
Yon verimizdan o`tayotgan odam bizga qarab o`tishardi. Qiz esa ularga parvo ham qilmadi,jilmaydi qo`lini ham ushlab turishimga qarshilik qilmadi.
- Judayam sezgir ekansiz!
- Ha... Sizga maslahatim narsalarni egasiga qaytaring!
- U sizni hotinizmi?
- Hudo saqlasin... -dedim. Uni qo`lini qo`yib yubordim. - Lekin qaytarib berishiz kerak.
- Narsalari menda emas, -u ortiga qarab boyagi ayolga ishora qildi. - Hammasini o`sha ayolga berdim, faqat manabu sharf rumoldan bo`lak!

U bo`yniga tashlab olgan Zarifani rumolini ko`rsatdi.
- Oy-Sanam, bu qobilyatizga qarsak chalgan bo`lardim-u! Biroq.. -u kipriq qoqmay diqqat bilan qarab turardi. - Ha, to`g`ri ayib uni o`zida bo`laturib sizni haqorat qildi. Biroq bu uni qimmat buyumlaridan ayirishizga sabab bo`lolmaydi!

Gaplashgancha yo`l chetida, chinorlar salqinida davom etardik. Oy-Sanam, o`zining sharbatdan dog` bo`lgan koftasiga achinish bilan qaradi.
- Menga qarang, mana-bu dog`ni nima bilan yuvsam ketarkin! -dedi gaplarimga beyparvo.
- Hoy senga gapiryabman! -dedim uning beyparvoligidan jahlim chiqib, ikki yelkasidan tutib siltadim.
U shunday o`tkhr nigoh bilan qaradi-ki, huddi ko`zlarida sehir borday. Chiroyidan ko`zim qamashib ketdi. Tabassumi esa qalbimni bandi etdi. Nigohlari oldida ojiz qolib ko`zlarimni undan oldim...
- Endi sizni tinch qo`ymaydi. Attang ish qilib mendan boshqasi ko`rmagan bo`lsinda...

Kutmagandim, u asta qo`llarimdan ushladi.
- Hali menga qayg`uryabsizmi? Qanday ajoyib inson ekansiz! -qo`limni qo`yib yubordi. O`zi esa sharf rumolni beliga bog`lay boshladi, - Havotirga hojat yo`q. Tillani farqiga boraman. U tilla emasdi, sohta nari borsa 30 ming turadi. Buni boyagi ayolga ham tushuntirdim. Kartmon esa eski, shunchaki bezak toshlar bilan bezatilgan yangi bo`lanida 10 min so`m bo`lardi... Kartmon ichida 15, 20 ming so`m atrofida pul bor edi! Agar shuni hisobga olsa, o`sha xonimning ko`ylagini bir yengi ham ana o`sha pul-buyumlardan ancha qimmat turadi. Agar lop urman bo`lsa!

U kiyimini u-yer-bu yerini to`g`irlab qo`ydi.
- Aaaa bu esa! - ko`kragidan pastiga bog`lab olgan sharf rumolni ko`rsatib. - Qalay yarashdimi? -dedi.

Dog`ni berkitish uchun, sharf rumolni ko`kragidan pastiga shunday ajoyib bog`lab oldi-ki, huddi libosini bir qismiday unga yarashib, chiroyini yanada ochib yubordi.

- Qoyilmoqon... Topqirligiz taqsinga sazovar! -dedim lol bo`lib.
- Rahmat... Aaaa, bu rumol, xonimchadan menga sovga, haqorati va ko`ylagimni rasvo qilgani uchun!
- Rosti sizga yarashdi!
- Menga hamma narsa yarashadi, ayniqsa olifta xonimlarnik bo`lsa!
Gapni kulguga burdi, qiz.
Bu orada bekatga yetib kelgandik. Oy-Sanam bilan endi til topishgan edim, bir pasta aftabus kelib pussilagancha