Tasodifiy hikoya: Garovdagi qiz 3-qism
Ust boshlari qon Nizom nima qilib bo'lsa ham Nozimani birinchi topib uni yo'q qilish kerakligi haqid...davomi
Ust boshlari qon Nizom nima qilib bo'lsa ham Nozimani birinchi topib uni yo'q qilish kerakligi haqid...davomi
Parilar OROLI... [ 6 - Qism...]
| Добавил: | -MAJNUN- (16.06.2017 / 18:41) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 18830 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
Parilar Oroli...
RASM
Avvalgi 1 -2 -3 -4 -5 -Qismlar...
Bu manzara ro`yomi yoki tush, balki o`lgandurman!..
O`lmaganimni his qilyabman. Ro`yo ham emas. Tush desam shahvoniy tushlar ko`radigan yoshdan o`tganman...
O`rnimdan qo`zg`alishga urundim. Qo`llarim bog`liq, buni ustida hali hamon quvvatim kam. Ayol esa beyhayolarcha tikilib turardi.
Uning yoshi 25-28 yoshlar orasida. Uzun sochlari oppoq, qosh ko`zlari qop-qora, nigohlari anchayin sovuq va sirli. Uning qolgan azolariga ko`z tashlagan bo`lsamda, tikilib turishlikni o`zimga ep ko`rmadim. Og`irlashib borayotgan ko`zlarimni yumdim. Ayol ohista qo`llarimni bo`shata boshladi. Qo`limda erkinlik sezdim. U esa yonimga engashdi. Tepada turgan ayolni o`tli nafasini his qilardim. Huddi birinchi bor, erkakni ko`rib turganday, yuzlarim, sochlarimni siladi. So`ng lablarim ustiga uning lablarini teyganin sezdim.
- Nima qilgang bu? -deya hirilab bazo`r gapirdim, ko`zlarimni ocharkanman, - Kimsiz o`zi?
Uning ko`zlarida hayrat bor edi. O`zbek tilida gapirganim uchun u meni tushunmadi. So`ng, turli tillarda qisqa-qisqa gapira boshladi. Tushungan bo`lsam, bu tillar O`rta yer dengizi atrofida yashaydigan millatlar tillari edi. Italyan tilida gapirganida uni tushundim.
- Sen qaysi qita valilisan? -deyotgan ekan. Italyan tilida javob berdim.
- Orta osiyo... Men O`zbekman...
Italyan tilida muloqot o`rnatdik.
- O`zbek!!!
- Ha o`ziz kimsiz? Nega men bu yerdaman? -ayol hayratda edi, u men O`zbek bo`lganim uchunmi! Yoki Italyan tilini bilganimgami! Uni tushunishim mushkul edi, - Ustizga birornasa tashlab olsayz yaxshi bo`lardi! -dedim.
Ayol allaqanday tushunarsiz tilda bir nima deb balant ovozda eshik tomon baqirdi...
Avval baquvat, yigit uni ortidan jingalaksoch hurluqo qiz kirib keldi. Ayolning buyrug`i bilan, yigit yelkalarimdan bosib mahkam ushlab oldi. Unga qarshilik ko`rsatishga quvvatim yetmasdi. Bo`lgan taqdirda ham, kuchim yetmagan bo`lardi, u juda kuchli edi. Qiz esa burnimni berkitib, og`zimga allaqanday, huddi ko`z olmasiga o`xshash yoqimsiz bir narsa soldi. Yutub yuborishga majbur bo`ldim. Hiloraformday juda tez tasir qildi, o`zimni boshqarish qobilyatimdan mahrum bo`ldim. Faqat xushimni yo`qotishdan avval, jingalaksoch, biroz qorachadan kelgan hurluqo qiz, qo`limdan maxsus maslamadan foydalanib qon olayotgani elas-elas eslardim.
Shundan so`ng, yana boyagi ayol qiyofasi, nima deganini eslolmayman, ko`zlari qizg`ich meni yelkasiga ortib olgan baquvat yigit, unga buyruq berayotgan ayol ovozi, hullas uzuq-yuluq xotiralar...
Burnimga tutilgan tutantiriqni, o`tkir isidan o`zimga keldim.
Ko`zimni ochib atrofga alanglab qaradim. Tushunishimcha kema kayutasida yotardim. Kayuta juda shiam, devordagi turli qurollar kalleksiyasiga qarab, bu xarbiy kema va bu kapetaning shaxsiy kayutasi bo`lsa kerak degan taxminga bordim. Balki ayolning o`zi kema kapitanidur!
Tepamda boyagi ayol o`tirardi, oppoq sochlarini tepaga yeg`ib, ajabtovur turmaklab olgan. Sochlarida qimmatbaxo toshlar qadalgan tojga o`xshash taqinchoq. Ko`kragi yarim ochiq, egniga shoyi jimjimador halatga o`xshash libos kiygan, bo`ynida birilyanttoshlar qadalgan taqinchoq. Bir so`z bilan uni o`rta asir qirolichalariga o`xshatdim.
Yumshoq harakat bilan qo`limni silardi. Jimgina bir-birimizga, bir on tiklib qoldik. Men jinlik saqlashimga sabab, xanuzgacha nima bo`layotgani tushunolmaganim edi. Uni esa, tim qora ko`zlarida hayrat. Yuzida esa tushunib bo`lmas mano, mujasam edi. Hayolimdan birgina o`y, bu sohibjamol kim o`zi?!
Yon tomondagi xonadan juda jirkanch, shahvoniy ovozlar kelardi. Birozgina o`sha tomonga quloq tutgan ayol, ayyorona ko`zlari suzilib jilmaydi.
- Bu yer, qanday joy? -dedim tomog`im qirib, pichirlagancha.
- Ahvoling qanday? -so`radi, u.
- Qanday foxishaxona, bu yer?
- Xo`sh tuzukmisan?
Nazarimda u meni eshitmayabdi, yoki atayin javobdan qochyabdi.
Qo`llarini yana yuzimga tomon cho`zdi. O`sib ketgan soqoldor yuzimda qo`llari, nozik, mayin harakatlanardi.
- Yoqimtoy, kimsan o`zing? -o`pmoqchi bo`lib labini cho`zdi, uni o`zimdan nari tutish uchun qo`limni ko`tardim, - Sen juda kuchlisan...
Qo`limni bazo`r ko`tarishga kuch topyabman. U qanday kuch haqida gapirganiga tushunaolmadim.
- Qanday kuchni aytyabsiz?
- Darvozadan o`tganlar orasida, sendaylar sanoqli edi...
Ayolni bu so`zlari, manosiga hanuz yeta olmasdim.
Ichkaridagi xonada bo`layotgan, ovozlar to`xtab yarim kiyingan kema ishchilaridan bir chiqib ketdi. Negadur u bizga e`tibor ham bermadi. Huddi qattiq gipnos xolatidagi maniyakka o`xshardi. Uni ortidan o`sha jingalaksoch hurluqo chiqib keldi. Naqadar go`zal hilqat, ammo ko`zimga jirkanch foxisha bo`lib ko`rinardi xolos...
Ayol jingalaksoch hurluqoga qarab, o`sha tushunarsiz tilda bir nima dedi. Menimcha bizni yolg`iz qoldirishni buyurdi. Jingalaksoch esa, huddi cho`riday itoatkorona harakat bilan tazim qildi va kayutadan chiqib ketdi.
Ayol ushlab olgan qo`limni ko`kragiga bosdi. Bir on uning yumshoq ko`kraklarini his qildim. So`ng kuch bilan qo`limni tortib oldi. U esa bu ishidan mamnun jilmaydi...
- Qayerdaman?! -dedim negadur tomog`im qahrab borayotgani uchun ovozim o`zimga ham eshitilmadi.
Ayol yuzimdagi ifodadan nima deganimni tushunib olganday tilga kirdi.
- Darvozadan o`tgan ekansan, juda behol o`lar holatda eding. Seni men topdim, - dedi u, - Ha endi mendan qazdorsan! Shuni uchun qayig`ingni o`zimga olaman...
Uning boshqa so`zlari qulog`imga kirmadi. Butun xayolimni bu kemaga tushub qolganimga qadar bo`lgan voqealar bant etgandi...
Tashnalik, ochlik, dengiz kasalligidan azob chekkanim va hanuz ichaklarimdagi og`riqdan tanam qaqshayotganini o`ylardim. Be ehtiyor qornimni ushladim. Judayam ozib ketibman. Tomog`im qurib, tupugimni yutushga urundim...
- Manabuni ichib ol, -dedi ayol tugmachaday, tarvuz urug`iga o`xshash dorini sharbat to`la idishchaga solib men tomon uzatarkan, qo`shib qo`ydi. - Senga shifo bo`ladi...
Limon sharbatiday nordon tamli ichimlikni ichib, salgina o`zimga kelgan bo`ldim.
- Omading bor ekan, - dedi u, - Men bo`lmaganimda, xozir u dunyoda bo`larding...
Unga qanday minnadorchilik bildirsam ekan deya o`ylagancha unga tikilib qoldim.
- Rahmat sizga xonim... - biroz nafas roslab, qaddimi ko`tardim, - Bu qanday kema? -deb so`radim.
U ikkilangan kuyi, bir necha sonya tikildi va asta jilmaygancha past ovozda gapirdi:
- Talonchi qaroqchilar kemasi, - kayutaga bir ko`z tashlab qo`ydi, - Ispanlardan o`g`irlangan kichikroq xarbiy kema!
- Siz kemaga egalik qilasizmi? -deb so`radim.
- Yo`q, men ham yo`lovchi,
RASM
Avvalgi 1 -2 -3 -4 -5 -Qismlar...
Bu manzara ro`yomi yoki tush, balki o`lgandurman!..
O`lmaganimni his qilyabman. Ro`yo ham emas. Tush desam shahvoniy tushlar ko`radigan yoshdan o`tganman...
O`rnimdan qo`zg`alishga urundim. Qo`llarim bog`liq, buni ustida hali hamon quvvatim kam. Ayol esa beyhayolarcha tikilib turardi.
Uning yoshi 25-28 yoshlar orasida. Uzun sochlari oppoq, qosh ko`zlari qop-qora, nigohlari anchayin sovuq va sirli. Uning qolgan azolariga ko`z tashlagan bo`lsamda, tikilib turishlikni o`zimga ep ko`rmadim. Og`irlashib borayotgan ko`zlarimni yumdim. Ayol ohista qo`llarimni bo`shata boshladi. Qo`limda erkinlik sezdim. U esa yonimga engashdi. Tepada turgan ayolni o`tli nafasini his qilardim. Huddi birinchi bor, erkakni ko`rib turganday, yuzlarim, sochlarimni siladi. So`ng lablarim ustiga uning lablarini teyganin sezdim.
- Nima qilgang bu? -deya hirilab bazo`r gapirdim, ko`zlarimni ocharkanman, - Kimsiz o`zi?
Uning ko`zlarida hayrat bor edi. O`zbek tilida gapirganim uchun u meni tushunmadi. So`ng, turli tillarda qisqa-qisqa gapira boshladi. Tushungan bo`lsam, bu tillar O`rta yer dengizi atrofida yashaydigan millatlar tillari edi. Italyan tilida gapirganida uni tushundim.
- Sen qaysi qita valilisan? -deyotgan ekan. Italyan tilida javob berdim.
- Orta osiyo... Men O`zbekman...
Italyan tilida muloqot o`rnatdik.
- O`zbek!!!
- Ha o`ziz kimsiz? Nega men bu yerdaman? -ayol hayratda edi, u men O`zbek bo`lganim uchunmi! Yoki Italyan tilini bilganimgami! Uni tushunishim mushkul edi, - Ustizga birornasa tashlab olsayz yaxshi bo`lardi! -dedim.
Ayol allaqanday tushunarsiz tilda bir nima deb balant ovozda eshik tomon baqirdi...
Avval baquvat, yigit uni ortidan jingalaksoch hurluqo qiz kirib keldi. Ayolning buyrug`i bilan, yigit yelkalarimdan bosib mahkam ushlab oldi. Unga qarshilik ko`rsatishga quvvatim yetmasdi. Bo`lgan taqdirda ham, kuchim yetmagan bo`lardi, u juda kuchli edi. Qiz esa burnimni berkitib, og`zimga allaqanday, huddi ko`z olmasiga o`xshash yoqimsiz bir narsa soldi. Yutub yuborishga majbur bo`ldim. Hiloraformday juda tez tasir qildi, o`zimni boshqarish qobilyatimdan mahrum bo`ldim. Faqat xushimni yo`qotishdan avval, jingalaksoch, biroz qorachadan kelgan hurluqo qiz, qo`limdan maxsus maslamadan foydalanib qon olayotgani elas-elas eslardim.
Shundan so`ng, yana boyagi ayol qiyofasi, nima deganini eslolmayman, ko`zlari qizg`ich meni yelkasiga ortib olgan baquvat yigit, unga buyruq berayotgan ayol ovozi, hullas uzuq-yuluq xotiralar...
Burnimga tutilgan tutantiriqni, o`tkir isidan o`zimga keldim.
Ko`zimni ochib atrofga alanglab qaradim. Tushunishimcha kema kayutasida yotardim. Kayuta juda shiam, devordagi turli qurollar kalleksiyasiga qarab, bu xarbiy kema va bu kapetaning shaxsiy kayutasi bo`lsa kerak degan taxminga bordim. Balki ayolning o`zi kema kapitanidur!
Tepamda boyagi ayol o`tirardi, oppoq sochlarini tepaga yeg`ib, ajabtovur turmaklab olgan. Sochlarida qimmatbaxo toshlar qadalgan tojga o`xshash taqinchoq. Ko`kragi yarim ochiq, egniga shoyi jimjimador halatga o`xshash libos kiygan, bo`ynida birilyanttoshlar qadalgan taqinchoq. Bir so`z bilan uni o`rta asir qirolichalariga o`xshatdim.
Yumshoq harakat bilan qo`limni silardi. Jimgina bir-birimizga, bir on tiklib qoldik. Men jinlik saqlashimga sabab, xanuzgacha nima bo`layotgani tushunolmaganim edi. Uni esa, tim qora ko`zlarida hayrat. Yuzida esa tushunib bo`lmas mano, mujasam edi. Hayolimdan birgina o`y, bu sohibjamol kim o`zi?!
Yon tomondagi xonadan juda jirkanch, shahvoniy ovozlar kelardi. Birozgina o`sha tomonga quloq tutgan ayol, ayyorona ko`zlari suzilib jilmaydi.
- Bu yer, qanday joy? -dedim tomog`im qirib, pichirlagancha.
- Ahvoling qanday? -so`radi, u.
- Qanday foxishaxona, bu yer?
- Xo`sh tuzukmisan?
Nazarimda u meni eshitmayabdi, yoki atayin javobdan qochyabdi.
Qo`llarini yana yuzimga tomon cho`zdi. O`sib ketgan soqoldor yuzimda qo`llari, nozik, mayin harakatlanardi.
- Yoqimtoy, kimsan o`zing? -o`pmoqchi bo`lib labini cho`zdi, uni o`zimdan nari tutish uchun qo`limni ko`tardim, - Sen juda kuchlisan...
Qo`limni bazo`r ko`tarishga kuch topyabman. U qanday kuch haqida gapirganiga tushunaolmadim.
- Qanday kuchni aytyabsiz?
- Darvozadan o`tganlar orasida, sendaylar sanoqli edi...
Ayolni bu so`zlari, manosiga hanuz yeta olmasdim.
Ichkaridagi xonada bo`layotgan, ovozlar to`xtab yarim kiyingan kema ishchilaridan bir chiqib ketdi. Negadur u bizga e`tibor ham bermadi. Huddi qattiq gipnos xolatidagi maniyakka o`xshardi. Uni ortidan o`sha jingalaksoch hurluqo chiqib keldi. Naqadar go`zal hilqat, ammo ko`zimga jirkanch foxisha bo`lib ko`rinardi xolos...
Ayol jingalaksoch hurluqoga qarab, o`sha tushunarsiz tilda bir nima dedi. Menimcha bizni yolg`iz qoldirishni buyurdi. Jingalaksoch esa, huddi cho`riday itoatkorona harakat bilan tazim qildi va kayutadan chiqib ketdi.
Ayol ushlab olgan qo`limni ko`kragiga bosdi. Bir on uning yumshoq ko`kraklarini his qildim. So`ng kuch bilan qo`limni tortib oldi. U esa bu ishidan mamnun jilmaydi...
- Qayerdaman?! -dedim negadur tomog`im qahrab borayotgani uchun ovozim o`zimga ham eshitilmadi.
Ayol yuzimdagi ifodadan nima deganimni tushunib olganday tilga kirdi.
- Darvozadan o`tgan ekansan, juda behol o`lar holatda eding. Seni men topdim, - dedi u, - Ha endi mendan qazdorsan! Shuni uchun qayig`ingni o`zimga olaman...
Uning boshqa so`zlari qulog`imga kirmadi. Butun xayolimni bu kemaga tushub qolganimga qadar bo`lgan voqealar bant etgandi...
Tashnalik, ochlik, dengiz kasalligidan azob chekkanim va hanuz ichaklarimdagi og`riqdan tanam qaqshayotganini o`ylardim. Be ehtiyor qornimni ushladim. Judayam ozib ketibman. Tomog`im qurib, tupugimni yutushga urundim...
- Manabuni ichib ol, -dedi ayol tugmachaday, tarvuz urug`iga o`xshash dorini sharbat to`la idishchaga solib men tomon uzatarkan, qo`shib qo`ydi. - Senga shifo bo`ladi...
Limon sharbatiday nordon tamli ichimlikni ichib, salgina o`zimga kelgan bo`ldim.
- Omading bor ekan, - dedi u, - Men bo`lmaganimda, xozir u dunyoda bo`larding...
Unga qanday minnadorchilik bildirsam ekan deya o`ylagancha unga tikilib qoldim.
- Rahmat sizga xonim... - biroz nafas roslab, qaddimi ko`tardim, - Bu qanday kema? -deb so`radim.
U ikkilangan kuyi, bir necha sonya tikildi va asta jilmaygancha past ovozda gapirdi:
- Talonchi qaroqchilar kemasi, - kayutaga bir ko`z tashlab qo`ydi, - Ispanlardan o`g`irlangan kichikroq xarbiy kema!
- Siz kemaga egalik qilasizmi? -deb so`radim.
- Yo`q, men ham yo`lovchi,
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!