Tasodifiy hikoya: • Eridan qoniqmayotkan opashkani seks hikoyasi
Salom mani ismim laylo yoshim 31 da. Man unchali erimdan qoniqmasdim. Bir kuni erim kamandirovkaga ketdi. uyda yoqligini poylab bolalarimni uxlatib oynashimga tel qilib keling. U bilan hech sikishmagandim. Faqat agbagimdan ushatib otkravenniy sozlashardik. Unikini kormagandim. U keldi. Unga erimga yopishganday yopishib meni qoniqtiring deb sekin pichirladim. U menga hop dast kotarib opishib kirib ketdik. U meni ehtiros bilan yechintira boshladi. Ohoh qanday rohatlanardim. U...davomi
Salom mani ismim laylo yoshim 31 da. Man unchali erimdan qoniqmasdim. Bir kuni erim kamandirovkaga ketdi. uyda yoqligini poylab bolalarimni uxlatib oynashimga tel qilib keling. U bilan hech sikishmagandim. Faqat agbagimdan ushatib otkravenniy sozlashardik. Unikini kormagandim. U keldi. Unga erimga yopishganday yopishib meni qoniqtiring deb sekin pichirladim. U menga hop dast kotarib opishib kirib ketdik. U meni ehtiros bilan yechintira boshladi. Ohoh qanday rohatlanardim. U...davomi
.............YIGIT IRODASI........
Добавил: | asensio (04.07.2017 / 19:32) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 18860 |
Комментарии: | 4 |
Sanobar tabiyatan nazokatli, dilbar qiz. Ammo o'zi bilmagan holda yengil tabiyat Maftunga dugona bo'ldiyu. O'ziga yarashmagan odat chiqarib oldi. Xalqda naqil bor
Qozonga yaqinlashseng qorasi yuqadi.
U ham dugonasidan o'rnak oldi. Kelishgan yigit uchrasa ko'z suzardi. Bora bora 20 ga kirmayoq qizlikdan asar qolmadi. Avvaliga yigitlar bilan aysh qilish unga yoqardi. Ikki yil ichida to'rtta yigitga ilakishib yurdi. Qachondur turmushga chiqishi kerak-u. Sanobar angladiki, bu yigitlar, uni yaxshi ko'rgan, sevgan ammo hech qachon unga uylanmaydilar. Avvaliga qo'rqib yurdi, keyin bir fikirga keldi. Birorta bo'shang yigitni topib olishni. Uncha chiroyli bo'lmasaham mayli deb yurdi. Bu orada uylariga kelayotgan sovchilarni sanog'i ortib ketgan edi. Endi ota-onasi birortasini tanla deb qistovga ola boshladi. Agar birortasiga ho'p desa, ertasigayoq sharmanda bo'ladi. Bu vaziatda dadasi oq qilib qo'ya qolsa mayliydi. Naq o'ldirib qo'yadi, dadasini felini biladi, or nomusi kuchli odam. Otasi onasiga yo'q degani ish bermasdi, shu orada bir dugonasi to'yiga borgandi. O'sha yerda kiyov jo'rlar, bir yigitni shaxsiyatiga tegib aroq ichirayotgan edilar. Sanobar man izlagan yigit shu deb o'yladi. U o'zi o'ylaganday bo'shangroq yigitga o'xshaydi, lekin u tasavur qilgandan ancha kelishgan. Bu Sanobar uchun omad qushiday edi. Shuni yuragi sezib uni atrofida o'ralashib qoldi...
Bu omadli yigitni ismi Tohir, u eng yaqin do'stini to'yida o'tiribdi. Bu uyatchan, soddagina yigit umrida og'ziga aroq olmagan. Bazi o'rtog'lari, unga aroq ichkizish uchun shaxsiyatiga tegdilar.
- Erkak aroq ichadi, ich erkakmisan?
- Nima desanglarham ichmayman... -dedi. Qaysidur o'rtog'i:
- Bugun eng yaqin do'stingni to'yi, do'stingni baxti uchun ich! -dedi. Do'stini baxti bu aroq ichish bilan o'lchanmasligini bilsada. Ichishga majbur bo'ldi, do'stim baxti bo'lsa bas. Ikki qadaxdan keyin tomog'i ochildi. O'rtog'larini keyingi quyganlariniham qaytarmadi. Qarabsizki aroqni kuchi bilan, eng qo'rqoq - eng botirga, eng uyatchan - eng bezbetga aylandi. Aroq tanasini qizitib davrada uyoqdan buyoq tebranib o'ynardi. Buni qarangki, atrofida hurluqolar paydo bo'ldi. Unga yaqin kelib o'ynayotgan Sanobarni quchoqlab oldi. ''Hey-Hey'' sur-sur...
To'yhonadagi odobsizligi uchun chiqib ketgan Tohir tashqarida devorga suyanib turardi. Shu payt yonida Sanobar paydo bo'ldi.
- Uyatsiz ekansiz! -dedi. Toxir bir muddat kayfi tasirida garangsiz turda:
- Uzur, kechir! -dedi.
- Mayli sizni kechirdim, kayfiz bor ekan uyizga olib borib qo'yaman! -dedida atrofga bir qarab olgach Toxirni qo'yniga kirib belidan quchoqlab oldi. Yo'lchetida ketar ekanlar, Sanobar qanday qilib rejasini amalga oshirishni o'ylardi.
- Mani ismim Sanobar, sizni ismiz nima?
- Sanobar, Sanobar deng...
- Ha, maniki Sanobar siznikichi?
- Tohir... Ismim Tohir...
- Tohir aka uylanganmisiz?
- Nima?
- Xotiniz bormi?
- Yo'q!
- Hali bo'ydoqmisiz?
- Ha...
- Uyiz qayerda Tohir aka?
- Huv anaviyoqda...
- Iya orqada qoldimi, nega indamadiz?
- O'zing bilsang kerak!
- Qayoqdanam bilaman! -Sanobar Tohirni qo'ltiqlab ortiga qaytdi. Sanobar endi umidini uza boshlagan edi. Tor ko'cha kirganda ishini Tohir o'nglab qoldi. Sanobarni quchoqlab teraklar tagidagi ariqchaga yeqitdi. Huddi shuni kutgan Sanobar qarshilik ko'rsatmadi. Kayfi balant bo'lsa ham o'zini epalab shimini tushurdi, Sanobarni yupkasini ko'tarib bir amallab tiqib oldi. Sanobar baqirmadi qo'yib berdi. Birozdan so'ng bir amallab Toxirning tagidan chiqib ketti. ''Ayy'' deb baqirvordida yig'lay boshladi. O'sha baqirganda barmog'ini qattiq tishlagan edi. O'zi esa barmog'ini og'rig'idan yig'layotgandi. Qo'lidan qon chiqayotgani sezib kaftini amiga ishqaladi.
- Nima qildiz? -deb Tohirga qaradi. Tohir gandraklab shimini ko'tarar edi. Sanobor o'tirvolib yolg'ontakam yig'lagan bo'ldi. Toxir o'zini uncha bilmaydi, ammo nima qilib qo'yganini tushunib turardi. Sanobar ko'p paysalga solmadi, tursigini yechdida qonab turgan barmog'ini artdi. Imkor etib bo'lmas dalil, Tohirni
Qozonga yaqinlashseng qorasi yuqadi.
U ham dugonasidan o'rnak oldi. Kelishgan yigit uchrasa ko'z suzardi. Bora bora 20 ga kirmayoq qizlikdan asar qolmadi. Avvaliga yigitlar bilan aysh qilish unga yoqardi. Ikki yil ichida to'rtta yigitga ilakishib yurdi. Qachondur turmushga chiqishi kerak-u. Sanobar angladiki, bu yigitlar, uni yaxshi ko'rgan, sevgan ammo hech qachon unga uylanmaydilar. Avvaliga qo'rqib yurdi, keyin bir fikirga keldi. Birorta bo'shang yigitni topib olishni. Uncha chiroyli bo'lmasaham mayli deb yurdi. Bu orada uylariga kelayotgan sovchilarni sanog'i ortib ketgan edi. Endi ota-onasi birortasini tanla deb qistovga ola boshladi. Agar birortasiga ho'p desa, ertasigayoq sharmanda bo'ladi. Bu vaziatda dadasi oq qilib qo'ya qolsa mayliydi. Naq o'ldirib qo'yadi, dadasini felini biladi, or nomusi kuchli odam. Otasi onasiga yo'q degani ish bermasdi, shu orada bir dugonasi to'yiga borgandi. O'sha yerda kiyov jo'rlar, bir yigitni shaxsiyatiga tegib aroq ichirayotgan edilar. Sanobar man izlagan yigit shu deb o'yladi. U o'zi o'ylaganday bo'shangroq yigitga o'xshaydi, lekin u tasavur qilgandan ancha kelishgan. Bu Sanobar uchun omad qushiday edi. Shuni yuragi sezib uni atrofida o'ralashib qoldi...
Bu omadli yigitni ismi Tohir, u eng yaqin do'stini to'yida o'tiribdi. Bu uyatchan, soddagina yigit umrida og'ziga aroq olmagan. Bazi o'rtog'lari, unga aroq ichkizish uchun shaxsiyatiga tegdilar.
- Erkak aroq ichadi, ich erkakmisan?
- Nima desanglarham ichmayman... -dedi. Qaysidur o'rtog'i:
- Bugun eng yaqin do'stingni to'yi, do'stingni baxti uchun ich! -dedi. Do'stini baxti bu aroq ichish bilan o'lchanmasligini bilsada. Ichishga majbur bo'ldi, do'stim baxti bo'lsa bas. Ikki qadaxdan keyin tomog'i ochildi. O'rtog'larini keyingi quyganlariniham qaytarmadi. Qarabsizki aroqni kuchi bilan, eng qo'rqoq - eng botirga, eng uyatchan - eng bezbetga aylandi. Aroq tanasini qizitib davrada uyoqdan buyoq tebranib o'ynardi. Buni qarangki, atrofida hurluqolar paydo bo'ldi. Unga yaqin kelib o'ynayotgan Sanobarni quchoqlab oldi. ''Hey-Hey'' sur-sur...
To'yhonadagi odobsizligi uchun chiqib ketgan Tohir tashqarida devorga suyanib turardi. Shu payt yonida Sanobar paydo bo'ldi.
- Uyatsiz ekansiz! -dedi. Toxir bir muddat kayfi tasirida garangsiz turda:
- Uzur, kechir! -dedi.
- Mayli sizni kechirdim, kayfiz bor ekan uyizga olib borib qo'yaman! -dedida atrofga bir qarab olgach Toxirni qo'yniga kirib belidan quchoqlab oldi. Yo'lchetida ketar ekanlar, Sanobar qanday qilib rejasini amalga oshirishni o'ylardi.
- Mani ismim Sanobar, sizni ismiz nima?
- Sanobar, Sanobar deng...
- Ha, maniki Sanobar siznikichi?
- Tohir... Ismim Tohir...
- Tohir aka uylanganmisiz?
- Nima?
- Xotiniz bormi?
- Yo'q!
- Hali bo'ydoqmisiz?
- Ha...
- Uyiz qayerda Tohir aka?
- Huv anaviyoqda...
- Iya orqada qoldimi, nega indamadiz?
- O'zing bilsang kerak!
- Qayoqdanam bilaman! -Sanobar Tohirni qo'ltiqlab ortiga qaytdi. Sanobar endi umidini uza boshlagan edi. Tor ko'cha kirganda ishini Tohir o'nglab qoldi. Sanobarni quchoqlab teraklar tagidagi ariqchaga yeqitdi. Huddi shuni kutgan Sanobar qarshilik ko'rsatmadi. Kayfi balant bo'lsa ham o'zini epalab shimini tushurdi, Sanobarni yupkasini ko'tarib bir amallab tiqib oldi. Sanobar baqirmadi qo'yib berdi. Birozdan so'ng bir amallab Toxirning tagidan chiqib ketti. ''Ayy'' deb baqirvordida yig'lay boshladi. O'sha baqirganda barmog'ini qattiq tishlagan edi. O'zi esa barmog'ini og'rig'idan yig'layotgandi. Qo'lidan qon chiqayotgani sezib kaftini amiga ishqaladi.
- Nima qildiz? -deb Tohirga qaradi. Tohir gandraklab shimini ko'tarar edi. Sanobor o'tirvolib yolg'ontakam yig'lagan bo'ldi. Toxir o'zini uncha bilmaydi, ammo nima qilib qo'yganini tushunib turardi. Sanobar ko'p paysalga solmadi, tursigini yechdida qonab turgan barmog'ini artdi. Imkor etib bo'lmas dalil, Tohirni