Tasodifiy hikoya: Telefondagi "super" suhbatlar. (hazil maqola)
Balkim insonlarni kuzatiwni yahwi bilganim u.n yozgandirman buni? Balkim sizlar haqiqatni ewtiwni ho...davomi
Balkim insonlarni kuzatiwni yahwi bilganim u.n yozgandirman buni? Balkim sizlar haqiqatni ewtiwni ho...davomi
U ham "ayol"da!
Добавил: | !(((((Ghoul)))) (24.07.2017 / 18:56) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 13091 |
Комментарии: | 23 |
Muallif: Ghoul
Mavhum hikoya
15 yoshni qarshilaganida hayotiga u kirib keldi. Qiz buni bir ko'rishdagi muhabbat deb o'yladi. Chunki yigit kelishgan va hazilkash, 15 yoshli qizlar yigitim deb maqtansa arzigulik edi nazarida. O'tish davrining beboshliklari qamrab olgan qiz yigitga ishonar, halitdan uni o'z yori, bo'lajak eri o'rnida tasavvur qilardi. Bu fantaziya esa niqobga aylanib turli ko'ngilxushliklar tomon yetaklardi qizni. Tungi uchrashuvlar: qaynoq bo'salar ("fransuzki"), tinimsiz hansirashlar, ezg'ilanayotgan ko'kraklar, ishqalanayotgan a'zolar-hammasi qizdagi o'smirlik taftini qondira olardi go'yo. Muhabbatiga bo'lgan ishonch va sadoqat ham aynan yigit berayotgan "ishq" ta'sirida kuchayib borar edi. Ishqiy o'yinlar qizni 16 yoshida chiroyiga chiroy qo'shib yanada husn bag'ishlagan. Hech narsadan bexabar ota-ona qizini "birdan" ulg'ayib qolganini ko'rib, o'tgan umrlarini sarhisob qilishardi...
18 yoshni to'ldirganda u yigit zotiga nafrat bilan boqar, hamma-hammasini tashlab ketganiga bir yil bo'lgan yori kabi subutsiz va oliftalikda, qo'lidan hech narsa kelmasa ham qizlarni boshini aylantirib ketadigan nomardga chiqarib qo'ygandi. Har gal yarasi yangilanganda, unga atalgan qarg'ishlarini bir yodiga olar ekan, oxir oqibat mard, qo'rqmas, boy, eng muhimi, uni qadriga yetadiganining bu dunyoda yo'qligi haqida o'ylab o'ksinardi. Ammo taqdir unga yana bir imkon berib, 19 yoshida o'zi istagan shahzodani uchratdi. Boy(otasi), ko'rkam, qo'rqmas(oshnalari bilan birga), muhimi uni qadriga yetadigan(to'g'ri, kunda sovg'alar berib, qimmat joylarga eltadi) yigit! Qiz uning e'tiboridan erib, bu e'tibordan chetda qolmaslik uchun borini berishga tayyor(borini bergan bo'lsa ham). Va nihoyat yana kutilgan visol: tungi uchrashuvlar("dugonasinikida" yotib qolishlar), hansirashga monand oh-voylar, tishlanib, qizarib ketgan katta ko'kraklar, ishqalanishdan zerikib bir-birini qabul qilayotgan a'zolar-hammasi qizdagi alamli o'tmish jizg'anaklari hovurini bosa olardi go'yo...
20 yoshida hayot qizni ancha "tarbiyalagandan" so'ng u endi yetarli "xulosa" chiqardi. Baribir uylanish niyati yo'q tuturiqsiz, buzuq(qiz xudoga solgandi uni) boyvachchaga qo'ygan talabi sharofati bilan yana nomusli bo'ldi(ha, zamon rivojlangan, pulni iffatga aylantirishning ham yo'li bor hozir). Ota-onasi istagan yigitga tegib, ularning yuzini "yorug'" ham qildi. Istarasi issiq, odobli, mehnatkash, yuvosh erini ham ilk kechada xursand qilib, bokiraligi u.n rahmatlar eshitdi.Uzoqlarga, o'tmishi taqib etmas yerlarga kelin bo'lib tushganidan, faqat eriniki bo'lishga ahd qilib 7-osmonlarda uchardi go'yo...
22 yoshida o'z ahdini buzdi. Birinchi bolasi tug'ilib, turli yetishmovchiliklar tug'ilgan oilasini boqish uchun chet el ketganiga bir yil bo'lgan eri yuborayotgan pullar ko'ziga ko'rinmas. Bir paytlar iffat bo'lgan bu pullar endi unga kerakli asbob bo'lolmayotganidan fig'oni falakka chiqar, hech kim bilan "salom-alik"qilmagandan "zanglab" ketgan a'zosi majbur qilib o'tkazgan bedor tunlarida ovunchog'i: qo'l telefoni va ijtimoiy tarmoqlardagi sirli tanishuvlar bo'lib qoldi. Yana ikki bor kelib, xotinida hech qanday o'zgarish sezmagan, undagi "shukronalik" hissidan yanada ruhlangan er, xotinini "to'ydirib" yana xorijga jo'nab qoldi...
25 yoshida beva qoldi. Yo'q. O'z "aybini" tan olmagan latta er uni xiyonatda ayblagani alam qilsa ham, asli bu yo'lga kirib qolganiga eri "aybdorligi"unga dalda bo'ldi. U taslim bo'lmadi. Bir yil o'tar-o'tmas ikki xonali kvartiraga, do'konga va eng muhimi, badavlat va e'tiborli erga(garchi 12 yosh katta va qonunan bo'lmasa ham) ega bo'ldi. Vaqt o'tib har tun kela olmagan bu eridan oladigan qoniqish hissini ham ishonchli va yosh yigitga "kenayishka" bo'lish bilan to'ldirib turdi. Muhimi hech kim bilmasdi hayotining tun qismini. Kunduz qismi esa tinmay ishlash va ikki bolasini voyaga yetkazish kabi fidokorona mehnat bilan o'tardi...
45 yosh! Naqd 20 yil bevalikda ne-ne mashaqqatlar chekkan zahmatkash ayol(zahmatlarini ne-ne ishratlar bilan unutgan ayol)! Yolg'iz ona! Tadbirkor va ishbilarmon zamonaviy Ledi! Boshqalarga o'rnak qilsa "arziydigan" bu ayolning o'tmishi bilan jurnalistning necha pullik ishi bor(yo'q, uning hammaga mavhum shaxsiy hayotiga kim ham aralasha olardi)...
Mavhum hikoya
15 yoshni qarshilaganida hayotiga u kirib keldi. Qiz buni bir ko'rishdagi muhabbat deb o'yladi. Chunki yigit kelishgan va hazilkash, 15 yoshli qizlar yigitim deb maqtansa arzigulik edi nazarida. O'tish davrining beboshliklari qamrab olgan qiz yigitga ishonar, halitdan uni o'z yori, bo'lajak eri o'rnida tasavvur qilardi. Bu fantaziya esa niqobga aylanib turli ko'ngilxushliklar tomon yetaklardi qizni. Tungi uchrashuvlar: qaynoq bo'salar ("fransuzki"), tinimsiz hansirashlar, ezg'ilanayotgan ko'kraklar, ishqalanayotgan a'zolar-hammasi qizdagi o'smirlik taftini qondira olardi go'yo. Muhabbatiga bo'lgan ishonch va sadoqat ham aynan yigit berayotgan "ishq" ta'sirida kuchayib borar edi. Ishqiy o'yinlar qizni 16 yoshida chiroyiga chiroy qo'shib yanada husn bag'ishlagan. Hech narsadan bexabar ota-ona qizini "birdan" ulg'ayib qolganini ko'rib, o'tgan umrlarini sarhisob qilishardi...
18 yoshni to'ldirganda u yigit zotiga nafrat bilan boqar, hamma-hammasini tashlab ketganiga bir yil bo'lgan yori kabi subutsiz va oliftalikda, qo'lidan hech narsa kelmasa ham qizlarni boshini aylantirib ketadigan nomardga chiqarib qo'ygandi. Har gal yarasi yangilanganda, unga atalgan qarg'ishlarini bir yodiga olar ekan, oxir oqibat mard, qo'rqmas, boy, eng muhimi, uni qadriga yetadiganining bu dunyoda yo'qligi haqida o'ylab o'ksinardi. Ammo taqdir unga yana bir imkon berib, 19 yoshida o'zi istagan shahzodani uchratdi. Boy(otasi), ko'rkam, qo'rqmas(oshnalari bilan birga), muhimi uni qadriga yetadigan(to'g'ri, kunda sovg'alar berib, qimmat joylarga eltadi) yigit! Qiz uning e'tiboridan erib, bu e'tibordan chetda qolmaslik uchun borini berishga tayyor(borini bergan bo'lsa ham). Va nihoyat yana kutilgan visol: tungi uchrashuvlar("dugonasinikida" yotib qolishlar), hansirashga monand oh-voylar, tishlanib, qizarib ketgan katta ko'kraklar, ishqalanishdan zerikib bir-birini qabul qilayotgan a'zolar-hammasi qizdagi alamli o'tmish jizg'anaklari hovurini bosa olardi go'yo...
20 yoshida hayot qizni ancha "tarbiyalagandan" so'ng u endi yetarli "xulosa" chiqardi. Baribir uylanish niyati yo'q tuturiqsiz, buzuq(qiz xudoga solgandi uni) boyvachchaga qo'ygan talabi sharofati bilan yana nomusli bo'ldi(ha, zamon rivojlangan, pulni iffatga aylantirishning ham yo'li bor hozir). Ota-onasi istagan yigitga tegib, ularning yuzini "yorug'" ham qildi. Istarasi issiq, odobli, mehnatkash, yuvosh erini ham ilk kechada xursand qilib, bokiraligi u.n rahmatlar eshitdi.Uzoqlarga, o'tmishi taqib etmas yerlarga kelin bo'lib tushganidan, faqat eriniki bo'lishga ahd qilib 7-osmonlarda uchardi go'yo...
22 yoshida o'z ahdini buzdi. Birinchi bolasi tug'ilib, turli yetishmovchiliklar tug'ilgan oilasini boqish uchun chet el ketganiga bir yil bo'lgan eri yuborayotgan pullar ko'ziga ko'rinmas. Bir paytlar iffat bo'lgan bu pullar endi unga kerakli asbob bo'lolmayotganidan fig'oni falakka chiqar, hech kim bilan "salom-alik"qilmagandan "zanglab" ketgan a'zosi majbur qilib o'tkazgan bedor tunlarida ovunchog'i: qo'l telefoni va ijtimoiy tarmoqlardagi sirli tanishuvlar bo'lib qoldi. Yana ikki bor kelib, xotinida hech qanday o'zgarish sezmagan, undagi "shukronalik" hissidan yanada ruhlangan er, xotinini "to'ydirib" yana xorijga jo'nab qoldi...
25 yoshida beva qoldi. Yo'q. O'z "aybini" tan olmagan latta er uni xiyonatda ayblagani alam qilsa ham, asli bu yo'lga kirib qolganiga eri "aybdorligi"unga dalda bo'ldi. U taslim bo'lmadi. Bir yil o'tar-o'tmas ikki xonali kvartiraga, do'konga va eng muhimi, badavlat va e'tiborli erga(garchi 12 yosh katta va qonunan bo'lmasa ham) ega bo'ldi. Vaqt o'tib har tun kela olmagan bu eridan oladigan qoniqish hissini ham ishonchli va yosh yigitga "kenayishka" bo'lish bilan to'ldirib turdi. Muhimi hech kim bilmasdi hayotining tun qismini. Kunduz qismi esa tinmay ishlash va ikki bolasini voyaga yetkazish kabi fidokorona mehnat bilan o'tardi...
45 yosh! Naqd 20 yil bevalikda ne-ne mashaqqatlar chekkan zahmatkash ayol(zahmatlarini ne-ne ishratlar bilan unutgan ayol)! Yolg'iz ona! Tadbirkor va ishbilarmon zamonaviy Ledi! Boshqalarga o'rnak qilsa "arziydigan" bu ayolning o'tmishi bilan jurnalistning necha pullik ishi bor(yo'q, uning hammaga mavhum shaxsiy hayotiga kim ham aralasha olardi)...