Tasodifiy hikoya: Shahid ketgan fohisha... Yakuni...
Bu gaplarni Murodga aytib berar ekan, Diyoraning közlarida alam yoshlari paydo böldi. -Ne orzularim...davomi
Bu gaplarni Murodga aytib berar ekan, Diyoraning közlarida alam yoshlari paydo böldi. -Ne orzularim...davomi
Kechira olmadim ...
Добавил: | Alpachino (14.11.2017 / 16:25) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 10898 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
- eeeyy Bek bo'ldi qilgin shu gaplarini.
- bo'ldi qilmiman sen qanaqa bolasan o'zi shunchalar bemexrmisan.
- Xa men shunaqaman shunaqa bemexrman menga kim mexr beribtiki menda mexr bo'lsa.
- menga qara ko'zlarimga qara meni xurmat qilasanmi meni do'stim deb bilasanmi?
- Qo'ygin shu gaplarni Bek bilasanku hayotimda seni o'rning qay darajada ekanini, vijdonimga zarba berishka urinmagin, kel undan ko'ra choy ichaylik qornim ochti.
- Sen odammisan sen hayvonsan onang uyoqda o'lim to'shagida yotibti sen qorning g'amidamisan hayf senday o'g'ilga.
- Hayf unday onaga o'lsa o'lib ketmidi u men uchun allaqachon o'lgan murdani o'lganini qayerda ko'rgansan.
- Timur tushungin o'rtoq onangni so'ngi kunlari seni olib borishimi qattiq iltimos qildi.
- Bormiman Bek ovora bo'lma bor-mi-man.
- Bormisanmi?
- yo'q.
- Bormisanmi? Diyabman.
- Bormiman.
- Unda o'zingdan ko'r men xozir shu eshikdan chiqaman qaytib uyinga kelmiman meniyam uyimga borma do'stligimiz aka ukachiligimiz shuyerda tugaydi.
- E bo'ldi qizishma.
- O'zing shunga majbur qilding.
- Xo'p xo'p o'sha ayolni borib bir ko'rsam qutilamanmi sendan.
- O'sha ayol? O'sha ayol seni onang bo'ladi.
- Xa baxtimga qarshi onam. Yur ketdik.
Egnimga kurtkami tashladimu Bek bilan birga kvartirimdan chiqib meni dunyoga keltirgan ayolni ko'rgani yo'l oldim.
Qiziq u qay axvolda ekan a? Uni ko'rmaganimga ham ancha vaqt bo'libti yo'l bo'yi tushunarsiz hayollar ishkanjasida eski maxallamizga yetib keldim.
Zinadan yuqoriga 3-qavatka eski uyimizga ko'tarilarkanman oyoqlarimdan jonsizlanish va qaltiroqni sezdim bu hayajonmi, g'azabmi o'tmishka qaytishmi tushunaolmadim
Bek eshik qo'ng'irog'ini bosdi eshikni 40 yoshlar atrofidagi juvon ochti unga yaxshilab razm soldim qo'shni ayol ekan uni arang tanidim
- Keldilarmi kirilar onang yo'llaringa mushtoq bo'ldiyu bolam- degancha qo'shni ayol meni quchib yuzimdan o'pti.
Eshik hatlab ichkariga kirdim uyimiz halixam o'sha o'sha faqat avvalgidaqa shovqin yo'q hamma yoq suv quyganday jim jit qo'shni ayol ham past oxangda gapirardi.
Ko'z oldimda o'tmish, foxisha qizlar yotoqxonadan dushka, dushdan yotoqxonaga kirib chiqganlari nas bosgan qo'llari bilan shirinim, asalcham deb yuzimdan chimdishlari bir-bir gavdalana boshladi yana o'sha jirkanchliklar meni ruximni azoblashka o'tdi.
- Buyoqga yurilar - qo'shni ayol bizni yotoqxonaga boshladi, yotoqxona eshigiga yaqinlasharkanman yana o'tmishni ko'rdim onam begona erkak tagida ox-x-x tortkancha to'lg'onib yotardi men esa 14 yoshdaman eshik oldida bu jirkanch manzarani g'azab, alam, va ko'z yosh bilan kuzatib turardim.
Mana u bir vaqtlar qo'lida o'nlab qizlar foxishalik qilgan davralarni guli bo'lgan erkaklar uni vasliga yetish uchun moli tugul jonini ham berib yuboradigan, sochlar uzun tunday qora, yuzi oppoq, qoshlari kamon, shirin so'z, nozu ishva bilan harqanday erkakni o'ziga qarata oladigan ayol yani meni onam yotoqxonadagi kravatda sochlari to'zib ketkan, yuzlaridan nur ketkan, qoq suyak bo'lib qolgan gapiraolmay o'sal bo'lib o'lim to'shagida yotardi. O'sha onda men onamni emas gunoxlari uchun javob berayotkan ayolni ko'rdim.
Eshik oldida unga nafrat va achinish xisi bilan qarab turarkanman qo'shni ayol onamga yaqin borishimi so'radi biroq meni oyoqlarim u tarafka yurishni istamasdi....
===================
1996-yil 10-yanvar qishning qaxratoni qor qariiyib 25sm yog'gan men onamning murg'ak bag'rida hali 7 oylik jajji farishta edim yorug' dunyoga. kelishimga yana 2 oy qolgan.
U vaqtlarda oyim bilan dadam qishloqda yashashkan oyim muxabbati sabab qishloqga dadamga turmushka chiqishka rozi bo'lgan keyinchalik eshitkanlarimga qaraganda ular baxtli bo'lishkan biroq Buvim oyimni onasi qizimni shaxarga olib ketaman deb ikki oyog'ini bir etikka tiqib turib olgan. Ortida uch ukasi va so'qir onasini tashlab ketishni istamagan dadam Buvimni gaplaridan zada bo'lib o'sha kuni 10-yanvar 1996-yil qizini shaxarga olib ketishni istayotkan Buvim va onamni qo'lidan sudrab ko'chaga olib chiqib uydan haydagan. O'sha kuni ular sovuq tunda amallab shaxarga yetib olishkan.
Oradan 2 oy o'tib ilk baxor kechasida men dunyoga kelganman ismimni Timur deb qo'yishdi. Dadam men tug'ilgandan keyin ham meni ko'rgani kelmadi bunga g'ururi yo'l qo'ymaganmi yoki meni ko'rishni istamaganmi bunisi menga qorong'u.
Men onamni qo'lida katta bo'ldim 3 yoshligimdan Buvim ham olamdan o'tkan buyog'iga faqat oyim va men qoldik bolalik chog'larimni uzuq yuluq esliman uyimiz doyim gavjum bo'lgan. Ulg'ayganim sari bu gavjumlikni sababini tushuna boshlagandim. Ulg'aydim shunday nosog'lom muxit va nopok odamlar qurshovida ulg'aydim onam foxisha edi men esa foxishaning haromisi bu peshonamga bitilgan tamg'ada qancha qochishka urinmay unda halos bo'la olmasdim ko'chada maxallada maktabda bu tamg'a doyim meni taqib qilardi...
- bo'ldi qilmiman sen qanaqa bolasan o'zi shunchalar bemexrmisan.
- Xa men shunaqaman shunaqa bemexrman menga kim mexr beribtiki menda mexr bo'lsa.
- menga qara ko'zlarimga qara meni xurmat qilasanmi meni do'stim deb bilasanmi?
- Qo'ygin shu gaplarni Bek bilasanku hayotimda seni o'rning qay darajada ekanini, vijdonimga zarba berishka urinmagin, kel undan ko'ra choy ichaylik qornim ochti.
- Sen odammisan sen hayvonsan onang uyoqda o'lim to'shagida yotibti sen qorning g'amidamisan hayf senday o'g'ilga.
- Hayf unday onaga o'lsa o'lib ketmidi u men uchun allaqachon o'lgan murdani o'lganini qayerda ko'rgansan.
- Timur tushungin o'rtoq onangni so'ngi kunlari seni olib borishimi qattiq iltimos qildi.
- Bormiman Bek ovora bo'lma bor-mi-man.
- Bormisanmi?
- yo'q.
- Bormisanmi? Diyabman.
- Bormiman.
- Unda o'zingdan ko'r men xozir shu eshikdan chiqaman qaytib uyinga kelmiman meniyam uyimga borma do'stligimiz aka ukachiligimiz shuyerda tugaydi.
- E bo'ldi qizishma.
- O'zing shunga majbur qilding.
- Xo'p xo'p o'sha ayolni borib bir ko'rsam qutilamanmi sendan.
- O'sha ayol? O'sha ayol seni onang bo'ladi.
- Xa baxtimga qarshi onam. Yur ketdik.
Egnimga kurtkami tashladimu Bek bilan birga kvartirimdan chiqib meni dunyoga keltirgan ayolni ko'rgani yo'l oldim.
Qiziq u qay axvolda ekan a? Uni ko'rmaganimga ham ancha vaqt bo'libti yo'l bo'yi tushunarsiz hayollar ishkanjasida eski maxallamizga yetib keldim.
Zinadan yuqoriga 3-qavatka eski uyimizga ko'tarilarkanman oyoqlarimdan jonsizlanish va qaltiroqni sezdim bu hayajonmi, g'azabmi o'tmishka qaytishmi tushunaolmadim
Bek eshik qo'ng'irog'ini bosdi eshikni 40 yoshlar atrofidagi juvon ochti unga yaxshilab razm soldim qo'shni ayol ekan uni arang tanidim
- Keldilarmi kirilar onang yo'llaringa mushtoq bo'ldiyu bolam- degancha qo'shni ayol meni quchib yuzimdan o'pti.
Eshik hatlab ichkariga kirdim uyimiz halixam o'sha o'sha faqat avvalgidaqa shovqin yo'q hamma yoq suv quyganday jim jit qo'shni ayol ham past oxangda gapirardi.
Ko'z oldimda o'tmish, foxisha qizlar yotoqxonadan dushka, dushdan yotoqxonaga kirib chiqganlari nas bosgan qo'llari bilan shirinim, asalcham deb yuzimdan chimdishlari bir-bir gavdalana boshladi yana o'sha jirkanchliklar meni ruximni azoblashka o'tdi.
- Buyoqga yurilar - qo'shni ayol bizni yotoqxonaga boshladi, yotoqxona eshigiga yaqinlasharkanman yana o'tmishni ko'rdim onam begona erkak tagida ox-x-x tortkancha to'lg'onib yotardi men esa 14 yoshdaman eshik oldida bu jirkanch manzarani g'azab, alam, va ko'z yosh bilan kuzatib turardim.
Mana u bir vaqtlar qo'lida o'nlab qizlar foxishalik qilgan davralarni guli bo'lgan erkaklar uni vasliga yetish uchun moli tugul jonini ham berib yuboradigan, sochlar uzun tunday qora, yuzi oppoq, qoshlari kamon, shirin so'z, nozu ishva bilan harqanday erkakni o'ziga qarata oladigan ayol yani meni onam yotoqxonadagi kravatda sochlari to'zib ketkan, yuzlaridan nur ketkan, qoq suyak bo'lib qolgan gapiraolmay o'sal bo'lib o'lim to'shagida yotardi. O'sha onda men onamni emas gunoxlari uchun javob berayotkan ayolni ko'rdim.
Eshik oldida unga nafrat va achinish xisi bilan qarab turarkanman qo'shni ayol onamga yaqin borishimi so'radi biroq meni oyoqlarim u tarafka yurishni istamasdi....
===================
1996-yil 10-yanvar qishning qaxratoni qor qariiyib 25sm yog'gan men onamning murg'ak bag'rida hali 7 oylik jajji farishta edim yorug' dunyoga. kelishimga yana 2 oy qolgan.
U vaqtlarda oyim bilan dadam qishloqda yashashkan oyim muxabbati sabab qishloqga dadamga turmushka chiqishka rozi bo'lgan keyinchalik eshitkanlarimga qaraganda ular baxtli bo'lishkan biroq Buvim oyimni onasi qizimni shaxarga olib ketaman deb ikki oyog'ini bir etikka tiqib turib olgan. Ortida uch ukasi va so'qir onasini tashlab ketishni istamagan dadam Buvimni gaplaridan zada bo'lib o'sha kuni 10-yanvar 1996-yil qizini shaxarga olib ketishni istayotkan Buvim va onamni qo'lidan sudrab ko'chaga olib chiqib uydan haydagan. O'sha kuni ular sovuq tunda amallab shaxarga yetib olishkan.
Oradan 2 oy o'tib ilk baxor kechasida men dunyoga kelganman ismimni Timur deb qo'yishdi. Dadam men tug'ilgandan keyin ham meni ko'rgani kelmadi bunga g'ururi yo'l qo'ymaganmi yoki meni ko'rishni istamaganmi bunisi menga qorong'u.
Men onamni qo'lida katta bo'ldim 3 yoshligimdan Buvim ham olamdan o'tkan buyog'iga faqat oyim va men qoldik bolalik chog'larimni uzuq yuluq esliman uyimiz doyim gavjum bo'lgan. Ulg'ayganim sari bu gavjumlikni sababini tushuna boshlagandim. Ulg'aydim shunday nosog'lom muxit va nopok odamlar qurshovida ulg'aydim onam foxisha edi men esa foxishaning haromisi bu peshonamga bitilgan tamg'ada qancha qochishka urinmay unda halos bo'la olmasdim ko'chada maxallada maktabda bu tamg'a doyim meni taqib qilardi...