Tasodifiy hikoya: Фохиша ....ёки? (Тошкент-Москва) 2 (Давоми)
Отам касалманд...огир-огир икки гап манга етарли булди... Отамга суз бердим... Туйимдан икки кун олд...davomi

2-qism

Добавил:	romantic97 (10.12.2017 / 05:02)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	25018
Комментарии:	Комментарии закрыты

эришгандим.

Бир куни дам олишга тоққа чиқадиган бўлдик. Албатта, Элдор акамни синфдошлари ва уларнинг оилалари билан. Тўртта мошина бўлдик, биз ўзимизни мошинада уларни яна битта синфдошларини аёли билан олиб кетадиган бўлдик. Эрим рулда, ўртоғи “салом келин” деганича, хотини ҳам ман билан кўришиб, иккаламиз ўриндиқда йўлга чиқдик. Бир кеннайи билан роса суҳбатлашиб, эрларимизга эътибор ҳам қилмадик, бирпасдан кейин Бахтиёр акани ён ойнадан мани кузатаётганини сезиб қолдим. Зимдан қараб турардиде, кейин яна Элдор акам билан гаплашиб кетиб қоларди. Кейин Бахтиёр ака, орқага қараб “қизла, силага қанақа музика қўйиб берайлик”, деб ҳазил-ҳузул қилди, лекин буни манга бир кўз ташлаш учун қилганини тушуниб етдим. “Ҳа, энди барибир ҳусни-жамолим ўзимга яраша, оппоқ юзимга тим қора қошларим, киприкларим, оҳуникидай кўзларим, ғунчадай лабларим ярашиб турибди, қарайдида”, деб ҳам ўйладим.
Тоққа етиб бориб, жойлашганимиздан кейин, походга чиққанимиздаям манга яқин юришга ҳаракат қилганини сезиб, ўзимдан ғурурланиб қўйдим. “Ана битта ошиқу-беқарор”, дедим ўзимга. “Ҳуснимдан маст бўлиб (аслини олганда, баданда камида 300 грамм спирт ҳам бор эди манимча), бўй-бастимни томоша қилишдан чарчамаяпти”, - деб ўйладим.
Кичкина бир шаршарага етиб бордик. Элдор акам биринчи, кейин Бахтиёр ака, кейин ман, кейин Озода кеннайи (Бахтиёр акани хотинлари) пастга тушиб борардик, шаршара томонга. Битта жойда баландроқ жойдан пастга сакраб тушиш керак экан. Эркаклар эпчиллик билан сакраб тушишди, Элдор акам орқага қарамасдан кетавердилар, Бахтиёр ака орқага қараб “Бу жойдан тушомисла, қани”, - деб белимдан ғижимлаб кўтардила-де, пастга тушириб қўйдила. Қўлини олаётиб, атайин кўкрагимга теккизвордила. Мани баданим жимирлаб кетди. Бахтиёр ака хотининиям тушириб қўйиб, яна олдинга тушиб кетдила. Ман бўсам, ўша эркакларни кузатиб ўтириб, оёғим ораси намланиб ўтирган пайтларимдаги аҳволга тушиб қолгандим. Чунки, бир томондан Бахтиёр ака эримдай камгап, кўримсиз, оқ танли эмас, хушчақчақ, оғзидан бол томадиган, ҳар бир гапи билан кулдириб гапирадиган, ҳозиржавоб, буни устида қотмадан келган, қўл оёқлари жунли, ва териси қуёшдан қорайган эди.
Шаршарага етиб келдик. Элдор акам четдан туриб томоша қилдила, мани шаршарани ёнида расмга олдила. Бахтиёр ака эса Озода кеннайини қўярда қўймай опичлаб олиб, шаршарани сувига бўктирдила, иккаласиям шалаббо бўлишди, лекин тинмай кулишарди. Бу хурсандчиликка манам қўшилгим келардию, лекин эримда ҳайиқардим.
Бирдан, Бахтиёр ака хотинига “Озода, Шахлони ушла, ман Элдорни ушлаб келаман”, деб бакирдиладе, югуриб кетдила. Озода кеннайим мани ушлаб олдила, лекин Элдор акам тутқич бермасдан қочиб кетдила. Бахтиёр ака бирпасдан қайтиб келдила, “ооо ана энди қўлга туширдик”, деганча иккаласи мани сувни тагига тортиб олиб киришди. Роса шалаббо бўлдик, қотиб кетмоқчи бўлганимда яна тортиб олиб киришарди, албатта, буни орасида, Бахтиёр ака хотинини кўзини шамғалат қилиб, кўкракларимни, кўтларимни, белларимни мижғиб олдилар. Бир-икки марта оёғим орасида
қўл югуртирганлариниям сездим. Индамадим. Чунки ёқарди, сарёғдай, асалдай ёқарди. У эса буни сезгандай, хотини билан иккаламизни белларимизни ушлаб, қучоқлаб олиб, ўзига тортарди.