Tasodifiy hikoya: севганим келинойиси
мени мактабда хамма ВИРУСЫ деб чакиришарди 8синфда бир кизни севардим уни ортидан мактабда муштлашма...davomi
мени мактабда хамма ВИРУСЫ деб чакиришарди 8синфда бир кизни севардим уни ортидан мактабда муштлашма...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (I-QISM...)
| Добавил: | -MAJNUN- (03.02.2018 / 11:08) |
| Рейтинг: |  (1) |
| Прочтений: | 28845 |
| Комментарии: | 1 |
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l...
I - Qism...
Shahvoniy istaklar tug`yoni...
Qo`shnim Sadir aka hofiz, yaxshigina ovozi bor. Arzongina bo`lgani uchun atrofdagi 9, 10 qishloqlar orasida nomi chiqib, tanilib qolgan. Sezon boshlandi deguncha, to`ylarining keti uzulmaydi.
Ko`cha-kuyda momilasi yaxshi insonu, ammo qo`li pul ko`rib qolsa bosar-tusarini bilmay qolardi.
O`zi istarali, kelishgan bo`lganigami, ayollar ilashib qolaveradi. Ochigi uni mahallamizdagi ko`pchilik hushlamaydi, ayniqsa erkaklar, chunki uchiga chiqqan xotinboz. Uyida tez-tez roqqasalar, turli yengil tabiyatli qizlar tunab qoladi. Shu uchunam shaniga dog` tushurib aka, opasi bilan yuz ko`rmas bo`lib ketishgan menimcha.
O`zimcha o`yladim: Hadeb suyuqoyoqlarni quchish jonida tegdimi, yoki uyiga qorovul kerak bo`lib qoldimi! Harqalay yoshi 32, 33 ga chiqqanda uylanish haqida o`ylab qilibdi. Bahorda to`yini o`tqazdi. Dilbar yoshgina qizga uylandi. Qo`shnimku, harqalay to`yida hizmatda bo`ldim. Yangi kelinchankni ham o`sha kuni birinchi bor ko`rdim. Kichik jussali, qadi-qomadi hushbichim, husni ham tuzukkina bir qiz ekan. To`ylarga borishni hush ko`raman. Kelinchaklarga qarab, husniga baxo berish, odobdan emasligini tushunaman. Biroq bu kelinchakni chehrasini yodimda qolgani, uning menga tanish tuyulgan nigohlari. Ha avval ham uni ko`rganman! Ammo qayerda?! Hayolimdami yoki tushumda! Eslolmadim, shunchaki chehrasi menga juda tanish edi.
To`yda etiborimni tortib, ko`ngilni hira qilgan voqeadan yana biri, huddi onasi majburlab bohchaga tashlab kelgan qizaloqday, to`y tugaguncha ko`zida yosh bilan o`ltirgani edi.
Odatlarimizga ko`ra, yengi kelinlar tongda turib ko`cha supurardi. Shu bohana qo`shnilar bilan tanishgani chiqardi. Bilmadim bu qo`shni kelin qachon ulgurardi! Tong otamay, mahallamiz ko`chalari supirib qo`yilgan bo`lardi...
Oradan ancha kunlar o`tib ketdi. Ammo qo`shni bo`lsak ham yangi kelinni o`shu to`y kuni, kelin libosida ko`rganimcha boshqa hecham ko`cha-kuyga chiqqaniga ko`zim tushmadi.
O`zim kollejda oxirgi kursda o`qib, eletir isitkichlar yeg`adigan sexda ishlar edim. Uyda kam bo`lardim. Oyim uyda bo`lishmagan vaqlarida yangalarim g`iybatlashib qolishardi. Birgal qulog`imga chalinib qoldi:
``Sadir xotinini ostona hatlab ko`chaga chiqartirmaydi, biror kimga qo`shtirmaydi. Qafasdagi qushchadek uyidan chiqmidi bechorani!`` -deb suxbatlashib qolishdi yangalarim.
Hayolimga kelgan o`y shu bo`ldi:
``Obbo hofizey, o`zlari kayfini surib-surib, endi sirilari ochilishidan qo`rqib, xotini hammadan yashirar ekanda!``
Oyim esa har narsani yaxshi tomonini o`ylaydilar. Shuning uchun bazi-bazida:
``Baraka topkur juda ibo-hayoli juvonda bu kelin!`` -deb ko`chada soatlab gap sotib qoladigan yangalarimga teqqazib, o`sha sirli kelinni alqab qo`yardilar.
Oyimning shunday gaplaridan keyin:
``Qani endi xudoyim menga ham shunday yor nasib etsa!`` -deya o`y surib Sadir akaga havasim kelib ketardi.
* * *
O`sha kunlari kollejdagi ohirgi haftalar, imtixonlar payti yaqin edi. Tushdan keyin uyga qaytdim. Jo`ramdan mahallada to`y borligi, daragini eshitib sartaroshxonaga chiqib sochlarimni kaltalatib keldim. Hullas uydagi bazi yumushlar keyin yuvinish taranish deganday, ana-mana qilib tayyor bo`lgunimcha to`yxonadan to`y sado kela boshladi.
Oyim, yangalarim ham yasan-tusan qilib to`y ko`rgani ketishgandi. Men esa salgina qosh qorayib, kelin-kuyov kelib, kelinni dugonalari to`yxonaga yig`ilb bo`lgandan keyin boraman deb astaydil sochlarmni gellab, soqol-moylovni qirtichlab tayorgarlik ko`rayotgandim. Endigina tayyor bo`lib, jo`ramga qo`ng`iroq qilmoqchi edim. Shu payt qulog`imga ayol kishinin baqirgani, gaz chiqqandagidek ``vashshilagan`` ovozlari eshitilgandek bo`ldi. Quloq solsam ovoz Sadir akani uyidan kelyabdi. Ko`nglim bir baloni sezgandek, qo`shnimnikiga yugurdim.
Xovli etagida o`yma naqshli so`ri, so`ridan sal narida yer ayvon panasida kichikkina pumbaloq gazbalon, ustida bir-ikki kishiga mo`ljallangan qozoncha.
Gazbalonni kirani ishdan chiqqan shekili, olov kuchayib qozondagi yog`ni yoqvoribdi. Salkam bir metir bo`lib yonayotgan olovni ko`rdimu bir lahza gangib qoldim. Ammo tezda o`zimga kelib ostona yonidagi supurgini oldim, dastasi bilan qozonni bir turtgan edim dumalab, to`ntarilib qoldi. Gazbalonni o`chirish uchun so`ridagi ko`rpachani olib olov ustiga bosdim va tezda kiranni burab o`chirdim. Shoshgancha balonni ko`tarib, har ehtimoldan tomorqa chetiga tushurib qo`ydim. Shundan keyingina nariroqda qaltirab, yig`lab o`tirgan qo`shni kelinga ko`zim tushdi.
- Kelin opa tuzukmisiz? Sizga hechnima qilmadimi?
Havotirda tezgina yoniga borib, yelkasidan tutgancha yuz-ko`ziga, ko`ksiga bir-bir ko`z tashlab holini so`ray boshladim. Nazarimda hech yeri kuymagan shunchaki qattiq qo`rqib ketgan.
U cho`kkalab, gavdasini bir tomonga tashlagancha, bir qo`liga tayanib o`tirardi. Rang-ro`yi dokadek oqargan, yaproqdek titrardi. Bunchalik qo`rquvga tushishiga sabab menimcha balon portlab ketadi deb o`ylagan bo`lsa kerak!
- Turing o`rningizdan, kelin opa...
Bilagidan tutib turg`azdim. Ammo hali-hamon qo`rquv asoratidan qutulolmas oyoqlari madorsiz edi.
- Tuzukmisiz?
- Yaxshi. -dedi past ovozda ingilladi va menga tarmashdi. Oyoqda turolmayotgani sezib, darov qo`ltiqlab, belidan quchdim. U bor gavdasini menga tashladi.
- Kelin opa, so`riga o`tiring!
``Tavba, pardek yengil ekan!``
Uni nozikkini bilagidan tutib so`rini chetiga o`tqazib qo`yarkanman, nima jin urdi, lozimiga yopishgan changni ko`rib, reflekes sabab qopib tashlashga urunibman. Sonlarini ikki, uch bor sidirib yubordim. Shu on ``lop`` etib hayolimga:
``Bu birovni xotini, qo`shni kelin-ku!`` degan o`y keldi. Huddiki tok urgandek qo`limni tortib oldim. Bu ishim noto`g`i bo`lgani anglab hijolat tortib qoldim. Biroq u buni his qiladigan ahvolda emas ekan. Yarim buksasini so`ri chetiga qo`yib, oyog`ini osiltirgan, tirsagini xontaxtaga tirgan ko`yi bir holda o`tirardi.
Avvaliga biroz noqulay ahvolda, nima qilishimni bilmay turdim. Hayolida birgina o`y:
``Betamiz, nega oyog`imdan ushlading?`` deb baqirib qolmasmikan!
Noqulay ahvoldan qutilish uchun, o`zimni xotirjat tutishga harakat qildim va xontaxta ustidagi choynakdan piyolaga choy quydum.
- Kelin opa yaxshimisiz?
- Him... -dedi boshini qimirlatib qo`yarkan.
Sekingina piyolani qo`liga tutqazdim. Labi qimirladiyu, ovozi chiqmadi, choyni ham ho`plamadi. Piyolani xontaxta ustiga qo`yib, chetini tutgancha, bexol ohista chakkasini tirsagi ustiga qo`ydi. Huddi dushmanini ko`rib turgandek, dushman nigohini gazbalondan uzmasdi. Uni holatini ko`rib ko`ngilmga vahima oralay boshladi.
``Endi nima qilaman. Qattiq qo`rqib ketibdi, mazzasi qochib qolmasaydi!``
Oyimnimi, yoki biror qo`shnini chaqirmoqchi ham bo`ldim. Lekin oyim uyda emas. Birdan kallam ishlab ketdi. Oddatda bunday holatlarda o`ziga keltirish uchun suv sepilardi. Atrofga alangladim, oshxona eshigi ochiq ekan. Tezda kirib chelakdagi
I - Qism...
Shahvoniy istaklar tug`yoni...
Qo`shnim Sadir aka hofiz, yaxshigina ovozi bor. Arzongina bo`lgani uchun atrofdagi 9, 10 qishloqlar orasida nomi chiqib, tanilib qolgan. Sezon boshlandi deguncha, to`ylarining keti uzulmaydi.
Ko`cha-kuyda momilasi yaxshi insonu, ammo qo`li pul ko`rib qolsa bosar-tusarini bilmay qolardi.
O`zi istarali, kelishgan bo`lganigami, ayollar ilashib qolaveradi. Ochigi uni mahallamizdagi ko`pchilik hushlamaydi, ayniqsa erkaklar, chunki uchiga chiqqan xotinboz. Uyida tez-tez roqqasalar, turli yengil tabiyatli qizlar tunab qoladi. Shu uchunam shaniga dog` tushurib aka, opasi bilan yuz ko`rmas bo`lib ketishgan menimcha.
O`zimcha o`yladim: Hadeb suyuqoyoqlarni quchish jonida tegdimi, yoki uyiga qorovul kerak bo`lib qoldimi! Harqalay yoshi 32, 33 ga chiqqanda uylanish haqida o`ylab qilibdi. Bahorda to`yini o`tqazdi. Dilbar yoshgina qizga uylandi. Qo`shnimku, harqalay to`yida hizmatda bo`ldim. Yangi kelinchankni ham o`sha kuni birinchi bor ko`rdim. Kichik jussali, qadi-qomadi hushbichim, husni ham tuzukkina bir qiz ekan. To`ylarga borishni hush ko`raman. Kelinchaklarga qarab, husniga baxo berish, odobdan emasligini tushunaman. Biroq bu kelinchakni chehrasini yodimda qolgani, uning menga tanish tuyulgan nigohlari. Ha avval ham uni ko`rganman! Ammo qayerda?! Hayolimdami yoki tushumda! Eslolmadim, shunchaki chehrasi menga juda tanish edi.
To`yda etiborimni tortib, ko`ngilni hira qilgan voqeadan yana biri, huddi onasi majburlab bohchaga tashlab kelgan qizaloqday, to`y tugaguncha ko`zida yosh bilan o`ltirgani edi.
Odatlarimizga ko`ra, yengi kelinlar tongda turib ko`cha supurardi. Shu bohana qo`shnilar bilan tanishgani chiqardi. Bilmadim bu qo`shni kelin qachon ulgurardi! Tong otamay, mahallamiz ko`chalari supirib qo`yilgan bo`lardi...
Oradan ancha kunlar o`tib ketdi. Ammo qo`shni bo`lsak ham yangi kelinni o`shu to`y kuni, kelin libosida ko`rganimcha boshqa hecham ko`cha-kuyga chiqqaniga ko`zim tushmadi.
O`zim kollejda oxirgi kursda o`qib, eletir isitkichlar yeg`adigan sexda ishlar edim. Uyda kam bo`lardim. Oyim uyda bo`lishmagan vaqlarida yangalarim g`iybatlashib qolishardi. Birgal qulog`imga chalinib qoldi:
``Sadir xotinini ostona hatlab ko`chaga chiqartirmaydi, biror kimga qo`shtirmaydi. Qafasdagi qushchadek uyidan chiqmidi bechorani!`` -deb suxbatlashib qolishdi yangalarim.
Hayolimga kelgan o`y shu bo`ldi:
``Obbo hofizey, o`zlari kayfini surib-surib, endi sirilari ochilishidan qo`rqib, xotini hammadan yashirar ekanda!``
Oyim esa har narsani yaxshi tomonini o`ylaydilar. Shuning uchun bazi-bazida:
``Baraka topkur juda ibo-hayoli juvonda bu kelin!`` -deb ko`chada soatlab gap sotib qoladigan yangalarimga teqqazib, o`sha sirli kelinni alqab qo`yardilar.
Oyimning shunday gaplaridan keyin:
``Qani endi xudoyim menga ham shunday yor nasib etsa!`` -deya o`y surib Sadir akaga havasim kelib ketardi.
* * *
O`sha kunlari kollejdagi ohirgi haftalar, imtixonlar payti yaqin edi. Tushdan keyin uyga qaytdim. Jo`ramdan mahallada to`y borligi, daragini eshitib sartaroshxonaga chiqib sochlarimni kaltalatib keldim. Hullas uydagi bazi yumushlar keyin yuvinish taranish deganday, ana-mana qilib tayyor bo`lgunimcha to`yxonadan to`y sado kela boshladi.
Oyim, yangalarim ham yasan-tusan qilib to`y ko`rgani ketishgandi. Men esa salgina qosh qorayib, kelin-kuyov kelib, kelinni dugonalari to`yxonaga yig`ilb bo`lgandan keyin boraman deb astaydil sochlarmni gellab, soqol-moylovni qirtichlab tayorgarlik ko`rayotgandim. Endigina tayyor bo`lib, jo`ramga qo`ng`iroq qilmoqchi edim. Shu payt qulog`imga ayol kishinin baqirgani, gaz chiqqandagidek ``vashshilagan`` ovozlari eshitilgandek bo`ldi. Quloq solsam ovoz Sadir akani uyidan kelyabdi. Ko`nglim bir baloni sezgandek, qo`shnimnikiga yugurdim.
Xovli etagida o`yma naqshli so`ri, so`ridan sal narida yer ayvon panasida kichikkina pumbaloq gazbalon, ustida bir-ikki kishiga mo`ljallangan qozoncha.
Gazbalonni kirani ishdan chiqqan shekili, olov kuchayib qozondagi yog`ni yoqvoribdi. Salkam bir metir bo`lib yonayotgan olovni ko`rdimu bir lahza gangib qoldim. Ammo tezda o`zimga kelib ostona yonidagi supurgini oldim, dastasi bilan qozonni bir turtgan edim dumalab, to`ntarilib qoldi. Gazbalonni o`chirish uchun so`ridagi ko`rpachani olib olov ustiga bosdim va tezda kiranni burab o`chirdim. Shoshgancha balonni ko`tarib, har ehtimoldan tomorqa chetiga tushurib qo`ydim. Shundan keyingina nariroqda qaltirab, yig`lab o`tirgan qo`shni kelinga ko`zim tushdi.
- Kelin opa tuzukmisiz? Sizga hechnima qilmadimi?
Havotirda tezgina yoniga borib, yelkasidan tutgancha yuz-ko`ziga, ko`ksiga bir-bir ko`z tashlab holini so`ray boshladim. Nazarimda hech yeri kuymagan shunchaki qattiq qo`rqib ketgan.
U cho`kkalab, gavdasini bir tomonga tashlagancha, bir qo`liga tayanib o`tirardi. Rang-ro`yi dokadek oqargan, yaproqdek titrardi. Bunchalik qo`rquvga tushishiga sabab menimcha balon portlab ketadi deb o`ylagan bo`lsa kerak!
- Turing o`rningizdan, kelin opa...
Bilagidan tutib turg`azdim. Ammo hali-hamon qo`rquv asoratidan qutulolmas oyoqlari madorsiz edi.
- Tuzukmisiz?
- Yaxshi. -dedi past ovozda ingilladi va menga tarmashdi. Oyoqda turolmayotgani sezib, darov qo`ltiqlab, belidan quchdim. U bor gavdasini menga tashladi.
- Kelin opa, so`riga o`tiring!
``Tavba, pardek yengil ekan!``
Uni nozikkini bilagidan tutib so`rini chetiga o`tqazib qo`yarkanman, nima jin urdi, lozimiga yopishgan changni ko`rib, reflekes sabab qopib tashlashga urunibman. Sonlarini ikki, uch bor sidirib yubordim. Shu on ``lop`` etib hayolimga:
``Bu birovni xotini, qo`shni kelin-ku!`` degan o`y keldi. Huddiki tok urgandek qo`limni tortib oldim. Bu ishim noto`g`i bo`lgani anglab hijolat tortib qoldim. Biroq u buni his qiladigan ahvolda emas ekan. Yarim buksasini so`ri chetiga qo`yib, oyog`ini osiltirgan, tirsagini xontaxtaga tirgan ko`yi bir holda o`tirardi.
Avvaliga biroz noqulay ahvolda, nima qilishimni bilmay turdim. Hayolida birgina o`y:
``Betamiz, nega oyog`imdan ushlading?`` deb baqirib qolmasmikan!
Noqulay ahvoldan qutilish uchun, o`zimni xotirjat tutishga harakat qildim va xontaxta ustidagi choynakdan piyolaga choy quydum.
- Kelin opa yaxshimisiz?
- Him... -dedi boshini qimirlatib qo`yarkan.
Sekingina piyolani qo`liga tutqazdim. Labi qimirladiyu, ovozi chiqmadi, choyni ham ho`plamadi. Piyolani xontaxta ustiga qo`yib, chetini tutgancha, bexol ohista chakkasini tirsagi ustiga qo`ydi. Huddi dushmanini ko`rib turgandek, dushman nigohini gazbalondan uzmasdi. Uni holatini ko`rib ko`ngilmga vahima oralay boshladi.
``Endi nima qilaman. Qattiq qo`rqib ketibdi, mazzasi qochib qolmasaydi!``
Oyimnimi, yoki biror qo`shnini chaqirmoqchi ham bo`ldim. Lekin oyim uyda emas. Birdan kallam ishlab ketdi. Oddatda bunday holatlarda o`ziga keltirish uchun suv sepilardi. Atrofga alangladim, oshxona eshigi ochiq ekan. Tezda kirib chelakdagi
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!