Tasodifiy hikoya: Bir kun qoldi
Toshkent. Temir yõl stansiyasi. Nazira tun bõlsa ham poyezdlarning taqir tuqur ovozi kelishidan ajab...davomi
Toshkent. Temir yõl stansiyasi. Nazira tun bõlsa ham poyezdlarning taqir tuqur ovozi kelishidan ajab...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (VI- QISM...)
| Добавил: | -MAJNUN- (11.02.2018 / 10:22) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 29307 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l...
Avvalgi I -II -III -IV -V -[ Qismlar...
VI - Qism...
Shaxt bilan chiqib kelib mashinamga o`tirdim. Old oynaga urulayotgan yomg`ir tomchilariga tikilar ekanman, chalkash fikralaru, adoqsiz o`ylardan medamda qattiq og`riq turdi. Og`riq zo`ridan boshimni ko`tarolmay, peshonamni rul chanbaragiga bostdim.
``Madina, Madina!!!``
Cho`ntagidagi telefon qaltirab, qo`ng`iroq bo`layotganidan ogohlantirib, miyyamni egallab olgan o`ylarimni tarqatdi. Akam degan hayol bilan telefonga qaradim. Qo`ng`iroq qilayotgan, yashrin raqamdan qilayabdi.
``Tavba, eslagim hamoni hozir bo`ladi!``
Bir muddat ikkilanib turgach, u bilan ortiq gaplashmasak to`g`ri bo`ladi deb o`yladim. Telefonni esa o`rindiqqa uloqtirdim.
``Tuyg`ular, bilan o`ynashadigan yolg`onchini, so`zlarini eshitmayman...``
O`ylamayman deyman-u, ammo hayol u tomon olib ketaveradi. Peshonamni rul chanbaragiga qo`ygancha, yaqin bir soat ichida nimalar bo`lib o`tganini, tahlil qila boshladim.
Uni to`ngda ko`rdim, huddi bahor gullari kabi tarovatli, tong shamolidek o`ynoqi, beg`ubor, huzurbaxsh tuyg`ular og`ushida edi.
Qaytganimdan so`ng esa, unda yozni ko`rgandek bo`ldim. Yoz saratoni issig`idan, mehnatlardan horigan inson qiyofasida!
Keyin esa yurakni ezguvchi kuz fasliga guvoh bo`ldim. Sadirning qahrli shamollari. Madinani oydek chehrasga qora bulutlar uyumida to`daladi. Podvolda esa o`sha bultlar ko`zyoshga aylandilari.
Kutilmaganda kirib kelgan qishning kasriga men qoldim. Yuraklar haroratidan erigan qorlar ko`p sirlar yashira olmadi. Qisqa fursatda, tuyg`ulardan iborat to`rt fasilda yashagan bo`ldim.
Birdan mashina oynasi tiqirlab, hayollarim tumandek tarqab ketdi. Boshimni ko`tardim. Yomg`irdan o`zini, darvoza panasiga olib turgan, kichik yangam. Tezda oynanani tushirdim.
- Labbay, yanga?
- Ishizni bitqazib keldingizmi?
- Hmm...
- Akaeyizlar tayinlab ketuvdilar, ombordan ``V`` degan temirni olasiz ekan. Keyin o`ziz tunov kuni olib kelgan, Gel...... - yangamning, so`zlarini, o`rindiqda aridek g`o`ng`illab jiringlagan telefonim uzib qo`ydi. Shoshgancha telefonga qaradim. Yana o`sha yashrin raqam, birozgina zarda bilan o`rindiqqa tashladim. - Tinchikmi? -dedi, yangan bu keskin harakatimdan ajblanib.
- Ha, tinchlik.
- Ranggingiz oqarib ketibdimi?
- O`zi oppoq bolaman-u, yanga! - yolg`ondan bo`lsa ham tishimni oqini ko`rsatib qo`ydim, - Akam ``Val`` bilan ``Gilza`` deganmidi?
- Menimch, shunaqa deyishgandi!
Mashinadan tushdimda shefer panasidan borib, ombordan akam aytgan ehtiyot qismlarni olib, mashinaga yukladim.
- Muradjon. Anovi telefoningiz boyadan beri chaqrib yotibdi. Qaringchi akay emasmikanlar? -dedilar, hamon darvoza panasida turgan yangam.
- Boshqa birov... Men akamni yoniga ketyabman, oyimga aytib qo`yarsiz?
- Ho`p... - yangan, kuzat qo`yish uchun biroz oldiroq chiqdilar. - Ukajon ehtiyot bo`lib haydang, asfalt ho`l bo`lib ulgurdi!.. -dedilar.
- Yoshbola emasman-ku?
Boyagi voqealar asorati, keraksiz vaqtda yuzaga chiqdi. Bilmay qoldim, yangamga qo`pol gapirganimni. Lekin tushunganim hamoni, kechrim so`rash niyatida ortimga qayrildim. Yangam hamon tajubli nigohini mendan uzmasdi.
- Yanga, qaytishda nima olib kelayin? -dedim, o`zimni odatdagidek tutib.
- Aaa? -dedilar, hayron bo`lib.
- Bodroq yoki pista! Qay biridan olay? -dedim.
Miyamga kelgani shular bo`ldi. Bilaman seryal ko`rayotganlarida, ermak qilib o`tirishni hush ko`radilar.
- Hmm... - jilmaydilar. Demak qo`polligimdan hafa bo`lmadilar, - Har ikkisidan olaqoling...
Mashinani yurg`azib, ketarkanman yon oyna orqali, ortimdan kuzatib qo`yayotgan yangamga ko`zim tushdi. Yuzlariga fotiha tortdilar, his qildim oq yo`l tiladilar. Bu holatdan oz bo`lsada ko`nglim yorishdi.
Yana bir bor oyimning tanlovlariga taqsinlay aytdim. Oyim xato qilmaydilar, akamlarga qanday juftlar tanlashgan! Aslida shunday ayollarni, farishtaga qiyoslasa yarashadi.
Men esa nima qilyabman! Hayotini, eng muhum pallasida, o`ylab qadam bosish o`rniga, ko`rib turib tikanni bosayotgan, osiyga bandaman.
Sevgi ilohiy. Uni olloh bandasing qalbiga joylar emish.
Lekin olloh nega ko`nglimga Madinani jo qildi? Nega aynan Madina? Yoki bu ishq emasmi? Bolmasa nega doyim u haqida o`ylayveraman?``
Yo`limda ketarkanman, har daqiqada, ko`tarilmagan chaqiruvlar soni otib borayotgan telefonimga qarab, ko`nglim battar hira tortdi.
``Sen qanday ayolsan o`zi? Namuncha telefon qilaverasan?``
Qishloqdan chiqqanim hamoni, yo`l yoqasiga to`xtadim.
Yigirmaga yaqin chaqruv! Yetmagandek yana davom etmoqda. Telefonni o`chirib tashlashga qo`lim bormaydi, olishga esa izzat-nafs yo`l qo`ymaydi.
``Bo`ldi yetar, ahir hammasi hal bo`ldi!``
Chala qolgan ohirgi suhbatimz, yodimni bant etti.
- Sirli qiz senmiding?
- Him... -deya tastiqladi.
Hayotim bir onda ostin ustun bo`lib ketdi. Shu lahzadagi uning tastiq tariqasida aytgan ``Him!`` so`zi - yaqin insonimni bu olamdan ketgani haqidagi sovuq xabar singari, qulog`larim ostida jarangladi.
- Shayton ekansiz ``Kelin opa!`` -dedim, kinoya bilan.
- Unday demang, iltimos!
Yana ko`zyoshi quyulib kela boshladi. Endi bu ko`zyoshlar yuragimda rahim-shavqat tuyg`ularini eman, aksincha nafratni uyg`otardi.
- Ustamon ekansiz!
Uni o`zimdan nari itardim. Ortiq ko`rishni istamaganim uchun, tezroq yonidan ketishni xoxladim.
- Iltimos... -degancha qo`limdan ushlab oldi.
Qo`limni bir siltadimi uni o`zimdan nari qildim. Ammo ketishimga to`sqinlik qila boshladi. Hech qo`llarimni qo`yib yuborishni istamas edi.
- Iltimos meni eshiting, -zorlanib yalina boshladi, - Nega... Nega buncha jahliz chiqyabdi? Ahir kimligimni bilishni juda istagan edingiz-ku?
- Koshki edi, bir umur bilmaganimda.
- Meni eshiting. Dilimda yomon niyatim yo`q edi...
Ortiq uning bechorahol yalishlariga quloq solmay chiqib ketdim. Shularni hotirlar ekanman, telefonda navbatdagi chaqruv yangray boshladi.
``Ko`tarmasam, u savdoyi kechgacha davom ettiradi shekili?``
- ``Tinch qo`y endi?`` -dedim, telefonni ko`targanim hamoni.
- ``O`tinaman, meni eshiting...`` -hamon yeg`i aralash gapirardi: - ``Ichimdagilarni aytib olay, bir oz quloq tuting...``
- ``Ayt, qanday yolg`onlaring qoldi yana?``
- ``Sizga hech qachon yolg`on gapirmadim. Nima uchun yolg`onchiga chiqaryabsiz?!`` -dedi tez gapirganidan ovozi bog`ilib.
- ``Birinchi kundan yolg`on bilan boshlading... Yodingda bo`lsa, o`sha kechada aka deb chaqirding?``
Yodimda o`sha kuni, telefondan kelgan yoqimli ovozda o`xshashlik borligin sezgandim.
Balki u: ``Murod aka!`` deb murojat qilib, chalg`itib qo`ymaganida, qo`shni kelin ekanligini
Avvalgi I -II -III -IV -V -[ Qismlar...
VI - Qism...
Shaxt bilan chiqib kelib mashinamga o`tirdim. Old oynaga urulayotgan yomg`ir tomchilariga tikilar ekanman, chalkash fikralaru, adoqsiz o`ylardan medamda qattiq og`riq turdi. Og`riq zo`ridan boshimni ko`tarolmay, peshonamni rul chanbaragiga bostdim.
``Madina, Madina!!!``
Cho`ntagidagi telefon qaltirab, qo`ng`iroq bo`layotganidan ogohlantirib, miyyamni egallab olgan o`ylarimni tarqatdi. Akam degan hayol bilan telefonga qaradim. Qo`ng`iroq qilayotgan, yashrin raqamdan qilayabdi.
``Tavba, eslagim hamoni hozir bo`ladi!``
Bir muddat ikkilanib turgach, u bilan ortiq gaplashmasak to`g`ri bo`ladi deb o`yladim. Telefonni esa o`rindiqqa uloqtirdim.
``Tuyg`ular, bilan o`ynashadigan yolg`onchini, so`zlarini eshitmayman...``
O`ylamayman deyman-u, ammo hayol u tomon olib ketaveradi. Peshonamni rul chanbaragiga qo`ygancha, yaqin bir soat ichida nimalar bo`lib o`tganini, tahlil qila boshladim.
Uni to`ngda ko`rdim, huddi bahor gullari kabi tarovatli, tong shamolidek o`ynoqi, beg`ubor, huzurbaxsh tuyg`ular og`ushida edi.
Qaytganimdan so`ng esa, unda yozni ko`rgandek bo`ldim. Yoz saratoni issig`idan, mehnatlardan horigan inson qiyofasida!
Keyin esa yurakni ezguvchi kuz fasliga guvoh bo`ldim. Sadirning qahrli shamollari. Madinani oydek chehrasga qora bulutlar uyumida to`daladi. Podvolda esa o`sha bultlar ko`zyoshga aylandilari.
Kutilmaganda kirib kelgan qishning kasriga men qoldim. Yuraklar haroratidan erigan qorlar ko`p sirlar yashira olmadi. Qisqa fursatda, tuyg`ulardan iborat to`rt fasilda yashagan bo`ldim.
Birdan mashina oynasi tiqirlab, hayollarim tumandek tarqab ketdi. Boshimni ko`tardim. Yomg`irdan o`zini, darvoza panasiga olib turgan, kichik yangam. Tezda oynanani tushirdim.
- Labbay, yanga?
- Ishizni bitqazib keldingizmi?
- Hmm...
- Akaeyizlar tayinlab ketuvdilar, ombordan ``V`` degan temirni olasiz ekan. Keyin o`ziz tunov kuni olib kelgan, Gel...... - yangamning, so`zlarini, o`rindiqda aridek g`o`ng`illab jiringlagan telefonim uzib qo`ydi. Shoshgancha telefonga qaradim. Yana o`sha yashrin raqam, birozgina zarda bilan o`rindiqqa tashladim. - Tinchikmi? -dedi, yangan bu keskin harakatimdan ajblanib.
- Ha, tinchlik.
- Ranggingiz oqarib ketibdimi?
- O`zi oppoq bolaman-u, yanga! - yolg`ondan bo`lsa ham tishimni oqini ko`rsatib qo`ydim, - Akam ``Val`` bilan ``Gilza`` deganmidi?
- Menimch, shunaqa deyishgandi!
Mashinadan tushdimda shefer panasidan borib, ombordan akam aytgan ehtiyot qismlarni olib, mashinaga yukladim.
- Muradjon. Anovi telefoningiz boyadan beri chaqrib yotibdi. Qaringchi akay emasmikanlar? -dedilar, hamon darvoza panasida turgan yangam.
- Boshqa birov... Men akamni yoniga ketyabman, oyimga aytib qo`yarsiz?
- Ho`p... - yangan, kuzat qo`yish uchun biroz oldiroq chiqdilar. - Ukajon ehtiyot bo`lib haydang, asfalt ho`l bo`lib ulgurdi!.. -dedilar.
- Yoshbola emasman-ku?
Boyagi voqealar asorati, keraksiz vaqtda yuzaga chiqdi. Bilmay qoldim, yangamga qo`pol gapirganimni. Lekin tushunganim hamoni, kechrim so`rash niyatida ortimga qayrildim. Yangam hamon tajubli nigohini mendan uzmasdi.
- Yanga, qaytishda nima olib kelayin? -dedim, o`zimni odatdagidek tutib.
- Aaa? -dedilar, hayron bo`lib.
- Bodroq yoki pista! Qay biridan olay? -dedim.
Miyamga kelgani shular bo`ldi. Bilaman seryal ko`rayotganlarida, ermak qilib o`tirishni hush ko`radilar.
- Hmm... - jilmaydilar. Demak qo`polligimdan hafa bo`lmadilar, - Har ikkisidan olaqoling...
Mashinani yurg`azib, ketarkanman yon oyna orqali, ortimdan kuzatib qo`yayotgan yangamga ko`zim tushdi. Yuzlariga fotiha tortdilar, his qildim oq yo`l tiladilar. Bu holatdan oz bo`lsada ko`nglim yorishdi.
Yana bir bor oyimning tanlovlariga taqsinlay aytdim. Oyim xato qilmaydilar, akamlarga qanday juftlar tanlashgan! Aslida shunday ayollarni, farishtaga qiyoslasa yarashadi.
Men esa nima qilyabman! Hayotini, eng muhum pallasida, o`ylab qadam bosish o`rniga, ko`rib turib tikanni bosayotgan, osiyga bandaman.
Sevgi ilohiy. Uni olloh bandasing qalbiga joylar emish.
Lekin olloh nega ko`nglimga Madinani jo qildi? Nega aynan Madina? Yoki bu ishq emasmi? Bolmasa nega doyim u haqida o`ylayveraman?``
Yo`limda ketarkanman, har daqiqada, ko`tarilmagan chaqiruvlar soni otib borayotgan telefonimga qarab, ko`nglim battar hira tortdi.
``Sen qanday ayolsan o`zi? Namuncha telefon qilaverasan?``
Qishloqdan chiqqanim hamoni, yo`l yoqasiga to`xtadim.
Yigirmaga yaqin chaqruv! Yetmagandek yana davom etmoqda. Telefonni o`chirib tashlashga qo`lim bormaydi, olishga esa izzat-nafs yo`l qo`ymaydi.
``Bo`ldi yetar, ahir hammasi hal bo`ldi!``
Chala qolgan ohirgi suhbatimz, yodimni bant etti.
- Sirli qiz senmiding?
- Him... -deya tastiqladi.
Hayotim bir onda ostin ustun bo`lib ketdi. Shu lahzadagi uning tastiq tariqasida aytgan ``Him!`` so`zi - yaqin insonimni bu olamdan ketgani haqidagi sovuq xabar singari, qulog`larim ostida jarangladi.
- Shayton ekansiz ``Kelin opa!`` -dedim, kinoya bilan.
- Unday demang, iltimos!
Yana ko`zyoshi quyulib kela boshladi. Endi bu ko`zyoshlar yuragimda rahim-shavqat tuyg`ularini eman, aksincha nafratni uyg`otardi.
- Ustamon ekansiz!
Uni o`zimdan nari itardim. Ortiq ko`rishni istamaganim uchun, tezroq yonidan ketishni xoxladim.
- Iltimos... -degancha qo`limdan ushlab oldi.
Qo`limni bir siltadimi uni o`zimdan nari qildim. Ammo ketishimga to`sqinlik qila boshladi. Hech qo`llarimni qo`yib yuborishni istamas edi.
- Iltimos meni eshiting, -zorlanib yalina boshladi, - Nega... Nega buncha jahliz chiqyabdi? Ahir kimligimni bilishni juda istagan edingiz-ku?
- Koshki edi, bir umur bilmaganimda.
- Meni eshiting. Dilimda yomon niyatim yo`q edi...
Ortiq uning bechorahol yalishlariga quloq solmay chiqib ketdim. Shularni hotirlar ekanman, telefonda navbatdagi chaqruv yangray boshladi.
``Ko`tarmasam, u savdoyi kechgacha davom ettiradi shekili?``
- ``Tinch qo`y endi?`` -dedim, telefonni ko`targanim hamoni.
- ``O`tinaman, meni eshiting...`` -hamon yeg`i aralash gapirardi: - ``Ichimdagilarni aytib olay, bir oz quloq tuting...``
- ``Ayt, qanday yolg`onlaring qoldi yana?``
- ``Sizga hech qachon yolg`on gapirmadim. Nima uchun yolg`onchiga chiqaryabsiz?!`` -dedi tez gapirganidan ovozi bog`ilib.
- ``Birinchi kundan yolg`on bilan boshlading... Yodingda bo`lsa, o`sha kechada aka deb chaqirding?``
Yodimda o`sha kuni, telefondan kelgan yoqimli ovozda o`xshashlik borligin sezgandim.
Balki u: ``Murod aka!`` deb murojat qilib, chalg`itib qo`ymaganida, qo`shni kelin ekanligini
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!