Tasodifiy hikoya: Любовь исторические
Қизил рўмолча ( Шержон аксарликдан телба бўлиб қайтди. -Бошига нимадир урилган, - дейишди қўшнилар. -Йўқ, парашюти очилмай қопти. -Ундаймай, у кимнингдир ишқида... куйган эди. «Деди-деди» бўлди, чин сабабини ҳеч ким билмади. Шержонни ўзи айтмади, ҳол сўраган одамга тиржайиб қараб тураверди. Ҳеч қачон гапирмади. Она куйди, ёнди... кўникди. -Тўнғичимнинг пешонаси шу экан. Унга асраган сандиқ тўла сарполарим... укасига насиб экан. Шержонимга барибир биров қизини бермайди. Ҳа, бермас эди...davomi
Қизил рўмолча ( Шержон аксарликдан телба бўлиб қайтди. -Бошига нимадир урилган, - дейишди қўшнилар. -Йўқ, парашюти очилмай қопти. -Ундаймай, у кимнингдир ишқида... куйган эди. «Деди-деди» бўлди, чин сабабини ҳеч ким билмади. Шержонни ўзи айтмади, ҳол сўраган одамга тиржайиб қараб тураверди. Ҳеч қачон гапирмади. Она куйди, ёнди... кўникди. -Тўнғичимнинг пешонаси шу экан. Унга асраган сандиқ тўла сарполарим... укасига насиб экан. Шержонимга барибир биров қизини бермайди. Ҳа, бермас эди...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (VI- QISM...)
| Добавил: | -MAJNUN- (11.02.2018 / 10:22) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 29119 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l...
Avvalgi I -II -III -IV -V -[ Qismlar...
VI - Qism...
Shaxt bilan chiqib kelib mashinamga o`tirdim. Old oynaga urulayotgan yomg`ir tomchilariga tikilar ekanman, chalkash fikralaru, adoqsiz o`ylardan medamda qattiq og`riq turdi. Og`riq zo`ridan boshimni ko`tarolmay, peshonamni rul chanbaragiga bostdim.
``Madina, Madina!!!``
Cho`ntagidagi telefon qaltirab, qo`ng`iroq bo`layotganidan ogohlantirib, miyyamni egallab olgan o`ylarimni tarqatdi. Akam degan hayol bilan telefonga qaradim. Qo`ng`iroq qilayotgan, yashrin raqamdan qilayabdi.
``Tavba, eslagim hamoni hozir bo`ladi!``
Bir muddat ikkilanib turgach, u bilan ortiq gaplashmasak to`g`ri bo`ladi deb o`yladim. Telefonni esa o`rindiqqa uloqtirdim.
``Tuyg`ular, bilan o`ynashadigan yolg`onchini, so`zlarini eshitmayman...``
O`ylamayman deyman-u, ammo hayol u tomon olib ketaveradi. Peshonamni rul chanbaragiga qo`ygancha, yaqin bir soat ichida nimalar bo`lib o`tganini, tahlil qila boshladim.
Uni to`ngda ko`rdim, huddi bahor gullari kabi tarovatli, tong shamolidek o`ynoqi, beg`ubor, huzurbaxsh tuyg`ular og`ushida edi.
Qaytganimdan so`ng esa, unda yozni ko`rgandek bo`ldim. Yoz saratoni issig`idan, mehnatlardan horigan inson qiyofasida!
Keyin esa yurakni ezguvchi kuz fasliga guvoh bo`ldim. Sadirning qahrli shamollari. Madinani oydek chehrasga qora bulutlar uyumida to`daladi. Podvolda esa o`sha bultlar ko`zyoshga aylandilari.
Kutilmaganda kirib kelgan qishning kasriga men qoldim. Yuraklar haroratidan erigan qorlar ko`p sirlar yashira olmadi. Qisqa fursatda, tuyg`ulardan iborat to`rt fasilda yashagan bo`ldim.
Birdan mashina oynasi tiqirlab, hayollarim tumandek tarqab ketdi. Boshimni ko`tardim. Yomg`irdan o`zini, darvoza panasiga olib turgan, kichik yangam. Tezda oynanani tushirdim.
- Labbay, yanga?
- Ishizni bitqazib keldingizmi?
- Hmm...
- Akaeyizlar tayinlab ketuvdilar, ombordan ``V`` degan temirni olasiz ekan. Keyin o`ziz tunov kuni olib kelgan, Gel...... - yangamning, so`zlarini, o`rindiqda aridek g`o`ng`illab jiringlagan telefonim uzib qo`ydi. Shoshgancha telefonga qaradim. Yana o`sha yashrin raqam, birozgina zarda bilan o`rindiqqa tashladim. - Tinchikmi? -dedi, yangan bu keskin harakatimdan ajblanib.
- Ha, tinchlik.
- Ranggingiz oqarib ketibdimi?
- O`zi oppoq bolaman-u, yanga! - yolg`ondan bo`lsa ham tishimni oqini ko`rsatib qo`ydim, - Akam ``Val`` bilan ``Gilza`` deganmidi?
- Menimch, shunaqa deyishgandi!
Mashinadan tushdimda shefer panasidan borib, ombordan akam aytgan ehtiyot qismlarni olib, mashinaga yukladim.
- Muradjon. Anovi telefoningiz boyadan beri chaqrib yotibdi. Qaringchi akay emasmikanlar? -dedilar, hamon darvoza panasida turgan yangam.
- Boshqa birov... Men akamni yoniga ketyabman, oyimga aytib qo`yarsiz?
- Ho`p... - yangan, kuzat qo`yish uchun biroz oldiroq chiqdilar. - Ukajon ehtiyot bo`lib haydang, asfalt ho`l bo`lib ulgurdi!.. -dedilar.
- Yoshbola emasman-ku?
Boyagi voqealar asorati, keraksiz vaqtda yuzaga chiqdi. Bilmay qoldim, yangamga qo`pol gapirganimni. Lekin tushunganim hamoni, kechrim so`rash niyatida ortimga qayrildim. Yangam hamon tajubli nigohini mendan uzmasdi.
- Yanga, qaytishda nima olib kelayin? -dedim, o`zimni odatdagidek tutib.
- Aaa? -dedilar, hayron bo`lib.
- Bodroq yoki pista! Qay biridan olay? -dedim.
Miyamga kelgani shular bo`ldi. Bilaman seryal ko`rayotganlarida, ermak qilib o`tirishni hush ko`radilar.
- Hmm... - jilmaydilar. Demak qo`polligimdan hafa bo`lmadilar, - Har ikkisidan olaqoling...
Mashinani yurg`azib, ketarkanman yon oyna orqali, ortimdan kuzatib qo`yayotgan yangamga ko`zim tushdi. Yuzlariga fotiha tortdilar, his qildim oq yo`l tiladilar. Bu holatdan oz bo`lsada ko`nglim yorishdi.
Yana bir bor oyimning tanlovlariga taqsinlay aytdim. Oyim xato qilmaydilar, akamlarga qanday juftlar tanlashgan! Aslida shunday ayollarni, farishtaga qiyoslasa yarashadi.
Men esa nima qilyabman! Hayotini, eng muhum pallasida, o`ylab qadam bosish o`rniga, ko`rib turib tikanni bosayotgan, osiyga bandaman.
Sevgi ilohiy. Uni olloh bandasing qalbiga joylar emish.
Lekin olloh nega ko`nglimga Madinani jo qildi? Nega aynan Madina? Yoki bu ishq emasmi? Bolmasa nega doyim u haqida o`ylayveraman?``
Yo`limda ketarkanman, har daqiqada, ko`tarilmagan chaqiruvlar soni otib borayotgan telefonimga qarab, ko`nglim battar hira tortdi.
``Sen qanday ayolsan o`zi? Namuncha telefon qilaverasan?``
Qishloqdan chiqqanim hamoni, yo`l yoqasiga to`xtadim.
Yigirmaga yaqin chaqruv! Yetmagandek yana davom etmoqda. Telefonni o`chirib tashlashga qo`lim bormaydi, olishga esa izzat-nafs yo`l qo`ymaydi.
``Bo`ldi yetar, ahir hammasi hal bo`ldi!``
Chala qolgan ohirgi suhbatimz, yodimni bant etti.
- Sirli qiz senmiding?
- Him... -deya tastiqladi.
Hayotim bir onda ostin ustun bo`lib ketdi. Shu lahzadagi uning tastiq tariqasida aytgan ``Him!`` so`zi - yaqin insonimni bu olamdan ketgani haqidagi sovuq xabar singari, qulog`larim ostida jarangladi.
- Shayton ekansiz ``Kelin opa!`` -dedim, kinoya bilan.
- Unday demang, iltimos!
Yana ko`zyoshi quyulib kela boshladi. Endi bu ko`zyoshlar yuragimda rahim-shavqat tuyg`ularini eman, aksincha nafratni uyg`otardi.
- Ustamon ekansiz!
Uni o`zimdan nari itardim. Ortiq ko`rishni istamaganim uchun, tezroq yonidan ketishni xoxladim.
- Iltimos... -degancha qo`limdan ushlab oldi.
Qo`limni bir siltadimi uni o`zimdan nari qildim. Ammo ketishimga to`sqinlik qila boshladi. Hech qo`llarimni qo`yib yuborishni istamas edi.
- Iltimos meni eshiting, -zorlanib yalina boshladi, - Nega... Nega buncha jahliz chiqyabdi? Ahir kimligimni bilishni juda istagan edingiz-ku?
- Koshki edi, bir umur bilmaganimda.
- Meni eshiting. Dilimda yomon niyatim yo`q edi...
Ortiq uning bechorahol yalishlariga quloq solmay chiqib ketdim. Shularni hotirlar ekanman, telefonda navbatdagi chaqruv yangray boshladi.
``Ko`tarmasam, u savdoyi kechgacha davom ettiradi shekili?``
- ``Tinch qo`y endi?`` -dedim, telefonni ko`targanim hamoni.
- ``O`tinaman, meni eshiting...`` -hamon yeg`i aralash gapirardi: - ``Ichimdagilarni aytib olay, bir oz quloq tuting...``
- ``Ayt, qanday yolg`onlaring qoldi yana?``
- ``Sizga hech qachon yolg`on gapirmadim. Nima uchun yolg`onchiga chiqaryabsiz?!`` -dedi tez gapirganidan ovozi bog`ilib.
- ``Birinchi kundan yolg`on bilan boshlading... Yodingda bo`lsa, o`sha kechada aka deb chaqirding?``
Yodimda o`sha kuni, telefondan kelgan yoqimli ovozda o`xshashlik borligin sezgandim.
Balki u: ``Murod aka!`` deb murojat qilib, chalg`itib qo`ymaganida, qo`shni kelin ekanligini
Avvalgi I -II -III -IV -V -[ Qismlar...
VI - Qism...
Shaxt bilan chiqib kelib mashinamga o`tirdim. Old oynaga urulayotgan yomg`ir tomchilariga tikilar ekanman, chalkash fikralaru, adoqsiz o`ylardan medamda qattiq og`riq turdi. Og`riq zo`ridan boshimni ko`tarolmay, peshonamni rul chanbaragiga bostdim.
``Madina, Madina!!!``
Cho`ntagidagi telefon qaltirab, qo`ng`iroq bo`layotganidan ogohlantirib, miyyamni egallab olgan o`ylarimni tarqatdi. Akam degan hayol bilan telefonga qaradim. Qo`ng`iroq qilayotgan, yashrin raqamdan qilayabdi.
``Tavba, eslagim hamoni hozir bo`ladi!``
Bir muddat ikkilanib turgach, u bilan ortiq gaplashmasak to`g`ri bo`ladi deb o`yladim. Telefonni esa o`rindiqqa uloqtirdim.
``Tuyg`ular, bilan o`ynashadigan yolg`onchini, so`zlarini eshitmayman...``
O`ylamayman deyman-u, ammo hayol u tomon olib ketaveradi. Peshonamni rul chanbaragiga qo`ygancha, yaqin bir soat ichida nimalar bo`lib o`tganini, tahlil qila boshladim.
Uni to`ngda ko`rdim, huddi bahor gullari kabi tarovatli, tong shamolidek o`ynoqi, beg`ubor, huzurbaxsh tuyg`ular og`ushida edi.
Qaytganimdan so`ng esa, unda yozni ko`rgandek bo`ldim. Yoz saratoni issig`idan, mehnatlardan horigan inson qiyofasida!
Keyin esa yurakni ezguvchi kuz fasliga guvoh bo`ldim. Sadirning qahrli shamollari. Madinani oydek chehrasga qora bulutlar uyumida to`daladi. Podvolda esa o`sha bultlar ko`zyoshga aylandilari.
Kutilmaganda kirib kelgan qishning kasriga men qoldim. Yuraklar haroratidan erigan qorlar ko`p sirlar yashira olmadi. Qisqa fursatda, tuyg`ulardan iborat to`rt fasilda yashagan bo`ldim.
Birdan mashina oynasi tiqirlab, hayollarim tumandek tarqab ketdi. Boshimni ko`tardim. Yomg`irdan o`zini, darvoza panasiga olib turgan, kichik yangam. Tezda oynanani tushirdim.
- Labbay, yanga?
- Ishizni bitqazib keldingizmi?
- Hmm...
- Akaeyizlar tayinlab ketuvdilar, ombordan ``V`` degan temirni olasiz ekan. Keyin o`ziz tunov kuni olib kelgan, Gel...... - yangamning, so`zlarini, o`rindiqda aridek g`o`ng`illab jiringlagan telefonim uzib qo`ydi. Shoshgancha telefonga qaradim. Yana o`sha yashrin raqam, birozgina zarda bilan o`rindiqqa tashladim. - Tinchikmi? -dedi, yangan bu keskin harakatimdan ajblanib.
- Ha, tinchlik.
- Ranggingiz oqarib ketibdimi?
- O`zi oppoq bolaman-u, yanga! - yolg`ondan bo`lsa ham tishimni oqini ko`rsatib qo`ydim, - Akam ``Val`` bilan ``Gilza`` deganmidi?
- Menimch, shunaqa deyishgandi!
Mashinadan tushdimda shefer panasidan borib, ombordan akam aytgan ehtiyot qismlarni olib, mashinaga yukladim.
- Muradjon. Anovi telefoningiz boyadan beri chaqrib yotibdi. Qaringchi akay emasmikanlar? -dedilar, hamon darvoza panasida turgan yangam.
- Boshqa birov... Men akamni yoniga ketyabman, oyimga aytib qo`yarsiz?
- Ho`p... - yangan, kuzat qo`yish uchun biroz oldiroq chiqdilar. - Ukajon ehtiyot bo`lib haydang, asfalt ho`l bo`lib ulgurdi!.. -dedilar.
- Yoshbola emasman-ku?
Boyagi voqealar asorati, keraksiz vaqtda yuzaga chiqdi. Bilmay qoldim, yangamga qo`pol gapirganimni. Lekin tushunganim hamoni, kechrim so`rash niyatida ortimga qayrildim. Yangam hamon tajubli nigohini mendan uzmasdi.
- Yanga, qaytishda nima olib kelayin? -dedim, o`zimni odatdagidek tutib.
- Aaa? -dedilar, hayron bo`lib.
- Bodroq yoki pista! Qay biridan olay? -dedim.
Miyamga kelgani shular bo`ldi. Bilaman seryal ko`rayotganlarida, ermak qilib o`tirishni hush ko`radilar.
- Hmm... - jilmaydilar. Demak qo`polligimdan hafa bo`lmadilar, - Har ikkisidan olaqoling...
Mashinani yurg`azib, ketarkanman yon oyna orqali, ortimdan kuzatib qo`yayotgan yangamga ko`zim tushdi. Yuzlariga fotiha tortdilar, his qildim oq yo`l tiladilar. Bu holatdan oz bo`lsada ko`nglim yorishdi.
Yana bir bor oyimning tanlovlariga taqsinlay aytdim. Oyim xato qilmaydilar, akamlarga qanday juftlar tanlashgan! Aslida shunday ayollarni, farishtaga qiyoslasa yarashadi.
Men esa nima qilyabman! Hayotini, eng muhum pallasida, o`ylab qadam bosish o`rniga, ko`rib turib tikanni bosayotgan, osiyga bandaman.
Sevgi ilohiy. Uni olloh bandasing qalbiga joylar emish.
Lekin olloh nega ko`nglimga Madinani jo qildi? Nega aynan Madina? Yoki bu ishq emasmi? Bolmasa nega doyim u haqida o`ylayveraman?``
Yo`limda ketarkanman, har daqiqada, ko`tarilmagan chaqiruvlar soni otib borayotgan telefonimga qarab, ko`nglim battar hira tortdi.
``Sen qanday ayolsan o`zi? Namuncha telefon qilaverasan?``
Qishloqdan chiqqanim hamoni, yo`l yoqasiga to`xtadim.
Yigirmaga yaqin chaqruv! Yetmagandek yana davom etmoqda. Telefonni o`chirib tashlashga qo`lim bormaydi, olishga esa izzat-nafs yo`l qo`ymaydi.
``Bo`ldi yetar, ahir hammasi hal bo`ldi!``
Chala qolgan ohirgi suhbatimz, yodimni bant etti.
- Sirli qiz senmiding?
- Him... -deya tastiqladi.
Hayotim bir onda ostin ustun bo`lib ketdi. Shu lahzadagi uning tastiq tariqasida aytgan ``Him!`` so`zi - yaqin insonimni bu olamdan ketgani haqidagi sovuq xabar singari, qulog`larim ostida jarangladi.
- Shayton ekansiz ``Kelin opa!`` -dedim, kinoya bilan.
- Unday demang, iltimos!
Yana ko`zyoshi quyulib kela boshladi. Endi bu ko`zyoshlar yuragimda rahim-shavqat tuyg`ularini eman, aksincha nafratni uyg`otardi.
- Ustamon ekansiz!
Uni o`zimdan nari itardim. Ortiq ko`rishni istamaganim uchun, tezroq yonidan ketishni xoxladim.
- Iltimos... -degancha qo`limdan ushlab oldi.
Qo`limni bir siltadimi uni o`zimdan nari qildim. Ammo ketishimga to`sqinlik qila boshladi. Hech qo`llarimni qo`yib yuborishni istamas edi.
- Iltimos meni eshiting, -zorlanib yalina boshladi, - Nega... Nega buncha jahliz chiqyabdi? Ahir kimligimni bilishni juda istagan edingiz-ku?
- Koshki edi, bir umur bilmaganimda.
- Meni eshiting. Dilimda yomon niyatim yo`q edi...
Ortiq uning bechorahol yalishlariga quloq solmay chiqib ketdim. Shularni hotirlar ekanman, telefonda navbatdagi chaqruv yangray boshladi.
``Ko`tarmasam, u savdoyi kechgacha davom ettiradi shekili?``
- ``Tinch qo`y endi?`` -dedim, telefonni ko`targanim hamoni.
- ``O`tinaman, meni eshiting...`` -hamon yeg`i aralash gapirardi: - ``Ichimdagilarni aytib olay, bir oz quloq tuting...``
- ``Ayt, qanday yolg`onlaring qoldi yana?``
- ``Sizga hech qachon yolg`on gapirmadim. Nima uchun yolg`onchiga chiqaryabsiz?!`` -dedi tez gapirganidan ovozi bog`ilib.
- ``Birinchi kundan yolg`on bilan boshlading... Yodingda bo`lsa, o`sha kechada aka deb chaqirding?``
Yodimda o`sha kuni, telefondan kelgan yoqimli ovozda o`xshashlik borligin sezgandim.
Balki u: ``Murod aka!`` deb murojat qilib, chalg`itib qo`ymaganida, qo`shni kelin ekanligini
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!