Tasodifiy hikoya: Назира. Давоми
Ҳаммага Салом. Узр ёзишга вақтим бўлмаганлиги учун озгина кечикди. Мени ҳамма кийимларимни, ўзини халатини ечиб мени маҳкам қучоқлаб олди ва томоғимдан бошлаб эҳтирос билан ўпиб аста секинлик билан пастлай бошлади, асбоб таранг бўлиб турибди, киндигимми атрофидан ўпиб қўтоғимни қўли билан ўйнаб секин бошидан ялай бошлади. Ман уни сочларини силаб эркалата бошладим, у баттар эҳтиросга берилиб қўтоғимни охиригача оғзига тиқиб битта қўли билан моякларимни ўйнай бошлади, ман шунақанги мазза қил...davomi

Sirli. by Skrillex yoki Sayonara 3-qissm

Добавил:	Sayonara (24.02.2018 / 01:16)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	15599
Комментарии:	Комментарии закрыты

“XXI asr Skrillex films” “UzbXXX.com” bilan hamkorlikda:
“Sirli”
Rollarda:
G`irt begonalar
Homiylarimiz:
Ruslan va monacr cofelari.
G`oya mualiffi va rejessior: Skrillex yoki Sayonara.

Uchunchi qism: “Savol Javob”

Kamol: Bo`lmagan voqealar? Bu nima deganin?
Charos: Hech narsa.
Kamol: Axir bilishim kerak?
Charos indamadi va teskari qarab oldi.
Ikkinchi soatam tugadi. Tanaffus.
Ahror: Kamol yur boyegi suhbatti davom ettiramiz.
Kamol: Hop yur.
Karidorda ketisharkan Kamol savol berdi: Ahror bilasanmi qandaydir g`alati voqealar bo`lyabti.
Ahror: Qanaqa?
Kamol: Bilmadim. O`zim ham chummayabman.
Ahror: Chummagan narsanga aralashmaganing maqul deb o`ylayman.
Kamol: Shunaqadir balki..
Ahror: O`zi ahvolin qale? Yaxshi bo`b qoldimmi ancha?
Kamol: Ha yomonmas
Ahror: Juda yaxshi.
Ular qolgan bollarning oldiga borib gaplashib o`tirishti. Gaptan gap chiqib Jalol (sinfdoshligisi): Shu la`nat tekkan sinfdan ketsamidi..
Kamol: Lanat tekkan?
Ahror Jalolga o`qrayib qo`ydi va: E`tibor berma xazillashyabtide.
Kamol: Balki bilganim ma`quldir?
Ahror: Nimani?
Kamol: Ha maylii Man hozir telefon qilib olishim keregidi.
U chetroqqa o`tib Sobriyaga telefon qildi: Salom Sobriya opa.
Sobriya: Salom.
Kamol: Bir savolim bor edi.
Sobriya: Bemolol.
Kamol: Bilasizmi kecha ko`rikka borganimda bir qizni ko`rgandim. Uni nega Shifoxonaga borganini bilmoxchidim.
Sobriya: Birnichi muhabbatmi?
Kamol: Yo`g`e. Qiziqish.
Sobriya: Qiziqish? Ho`p mayli? Etchi famiyami ismi.
Kamol: Ismi Iroda.
Sobriya: Hozir bilamiz. U kompyuterda yozayotgan ovozla kela boshladi…
Sobriya: Yo` unaqa odam yo`q.
Kamol: Unda o`lganlarchi?
Sobriya: O`lganlar?
Kamol: Ha Balkiim
Sobriya: Hop hozir...
Bir ozdan keyn: Yo`q negadir unaqasiyam. Hozir kecha duganam navbatchiydi. So`rab ko`richi o`zim telefon qilaman. deb telefonni o`chirib qo`ydi.
Kamol unchali ko`p kutmadi bir daqiqadanam kamroq, telefoni jiringladi.
Kamol: Eshitaman.
Sobriya. Bilasanmi Kamol Kecha Yoshi 15 16 larda bo`lgan qiz Shifoxonamizga o`lik holda olib kelingan ekan. Ismi Irodami yoki Nigorami. Bilomadim. Lekin anig`ini bilsam aytib yuboraman.
Kamol: Hop raxmat…
Uchinchi soat ham boshlandi. Kamol o`sha nomalum Irodaning bo`sh partasiga qarab hayol surib o`tirardi. Kimdir uni kuzatayotkandek tuyula boshlagan keyn atrofga qaradi. Charos unga shubxali qarab turardi. Kamol qaragandan keyn esa yana teskari qaravoldi…
Uchinchi soat tugagach Kamol bir o`zi karidor bo`ylab ketarkan ko`zi Kutubxonada o`tirgan Irodaga tushib qoldi. U ham kutubxonaga kirdi. Iroda daftarga nimalanidir chizib o`tirardi.
Kamol: Yana ko`rishdik.
Iroda: Ahir aytkandimku.
Kamol: Esimda… Nima chizyabsiz?
Iroda: Ko`rishin mumkin…
Kamol hayolida: Boya sizluvdi shekilli? dib chizayotganiga qaradi. Daftarda qandaydir qizning sur`atiydi.
Kamol: Bu hayolimi yoki hayotiy?
Iroda: Unisiyam bunisiyam…
Kamol: Nega bir ko`zizni yopib yuras?
Iroda: Sanlashin mumkin. Ahir bir sinfda “o`tiramiz”. Hohlisanmi bog`ich orqasida nima borligini ko`rishni?
Kamol: Agar Hohlamasen ko`rsatishin shartmas.
Iroda: Unda ko`rsatmi qo`yaqoli.
Kutubxona mudiri: Qxm Qxm. Sani oldin bu maktabda ko`rmagan ekanman?
Kamol: Assalomaleykum. Man yengi keludim.
Kutubxona Mudiri: Chunarli. Mani ismim Azamat. Shu kutubxonani mudiriman. Hohlagan payting kirishing mumkin. O`zi anchadan beri hich kim kirmi qo`ygandi.
Kamol hayolda: Hech kim?? Axiiirr….
Kamol: Mani ismim esa Kamol. b66 sinfda o`qiman.
Azamat: Chunarli. Darsinga boroqol. Keynroq kirarsan.
Kamol boshini chayqab chiqib ketti…
Bugungi dars kuniyam tugadi. Kamol ketish uchun maktab darvozasidan chiqqanida Charos va Ahror uni kutib turganini ko`rdi.
Ahror: Uygami?
Kamol: Ha, nimadir bo`ldimi?
Ahror: Yo`q yo`q hech narsa
Charos: Kamol oldinam shu yerga kelgammisan?
Kamol: Yo`q birinchi martta.
Charos: Hmm. Oldinam uchrashmaganmizmi ?
Kamol: Agar uchrashkanimizda esimda qolgan bo`lardi.
Charos. Chunarli. Mayli shuni so`ri dudim. Yaxshi yetvol, ertagacha.
Kamol: Hop yaxshi damolila.
Ahror: Duvay
Kamol uyi tomon yurarkan Yo`lni nargi betide ketayotgan Irodaga ko`zi tushib qoldi. Qiziqish ustunlik qib orqasidan kuzatishshi boshladi. Iroda ozgina yurgandan keyn qanaqadir tor ko`chaga burildi. Kamol ham. Ko`cha borgan sari torlashib borardi. Qanaqadir tashladiq uylar. Iroda yurayotganida stolbadagi qarg`alar qag`illab uchib ketardi. Bu Kamolni yanayam cho`chitardi lekin qiziqish ustinlik qilardi. Bu tor ko`chaning oxiri Katta mashina yo`lga olib chiqardi. Iroda katta yo`lga chiqtiyu Kamol chiqqunicha g`oyib bo`ldi.
Kamol chunmastan yo`l chetidagi magazinlarga qarab ketardi. Hayolini bir magazine o`ziga tordi unda qanaqadir noodatiy haykal turardi. Eshigida esa “iltimos kirib ko`ringlar” digan yozuv osilgandi. Yana qiziqish Kamol ichkariga kirdi. Ichkarida (kassada) bir kampir o`tirardi. Ko`zaynak taqgan. Sochlari oqargan. Ko`rinishidan ancha qari ko`rinardi.
Kampir: Yosh bolalarni bu yerda ko`rish noodatiy hol. Marhamat ichkariga kiring. Hohlaganingizni tanlang. Narxlarini arzonlashtirib beramiz.
Kamol: Raxmat…
Magazinning zaliga kirdi. Ichkarida Odam ko`rinishidagi haykallar juda ko`p edi. Lekin hammasi noodatiy bo`lib ko`zlari qanaqadir g`amgin. Bazi birlarini ko`zlaridan yosh oqayotgandek. Sal yurgandan so`ng yana bir yozuv taxtachasiga ko`zi tushti. Taxtachada “Pasda bundan ham yaxshilari bor” deb yer ostidagi ikkinchi zalga ishora qilingan edi. Kamol zina bo`ylab pasga tushti. Pastda ham Huddi shunga o`xshash haykallar bo`lib svetning noodatiy qizg`ish rangi bu yerni yanayam qo`rqinchili va shubxali ko`rsatardi. Kamol zal bo`ylab yurarkan chetroqda turgan tobut ichidagi haykalga ko`zi tushti va oldiga bordi. Ichini ko`rdiyu hayrattan qotib qoldi. Ichidi huddi Irodaga o`xshash haykal bor edi.
Unga qarab gapirdi: Axir san?
Iroda: Sani bu yerda ko`raman deb o`ylamagandim…
Kamol yanayam hayratlanib va qo`rqib: Shunchaki…
Iroda Kamolning orqasidan turtib qo`ydi.
Kamol orqasiga qarasa Iroda turibti. (Ha sila o`ylagan narsamas. Bu haykan Irodaga o`xshidi halos )
Iroda: Nima manga o`xshar ekanmi?
Kamol: Ha judayam.
Iroda haykalni oldiga borib yuziga qo`lini tekkizdi: Balki o`xshar. Suxbatni tepada davom ettirarmiz?
Kamol: Qarshi emasman.
Ular tepaga chiqib Magazin zalidagi haridorlar uchun tayyorlab qo`yilgan mebellarga o`tirishdi.
Iroda: Ho`sh nega bu yerdasan?
Kamol: Axir bu yerlarni bilmayman. Adashib qoldim desam ham bo`luradi.
Iroda: Chunarli. Hohlisanmi bog`ich orqasida nima borligini ko`rsataman.?
Kamol yutinib: Qarshilik qimasdim.
Iroda bog`ichni sekin yechib ikkinchi ko`zini ko`rsatdi.
Kamol: Suniy ko`zmi? (uning ikkinchi ko`zi yashil edi. birinchi ko`zi esa odatiy jigarrang)
Iroda: Ha. Haykaldan olingan. Lekin bu ko`zim ko`radigan narsalarni ko`rishni hohlamayman. Shunga bog`lab yuraman. Nima deysan qo`rqinchilimi?
Kamol: Yo`q senga yarasharkan.
Iroda: Balki.
Kamol: Savol bersam maylimi?
Iroda: Mayli.
Kamol: O`sha kuni Shifoxonaga