Tasodifiy hikoya: Dugonalar.(2-qism)
Ziyoda qilmishiga yarasha bir umrlik jazo olgandi. U endi yurolmas ekan bir umr nogiron bo’lib qoldi...davomi
Ziyoda qilmishiga yarasha bir umrlik jazo olgandi. U endi yurolmas ekan bir umr nogiron bo’lib qoldi...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (XI- QISM...)
| Добавил: | -MAJNUN- (24.02.2018 / 06:09) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 27473 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l...
Avvalgi
I -
II -
III -
IV -
V -
VI -
VII -
VIII -
IX -
X - Qismlar...
XI - Qism...
Boshimni ko`targanimda Shodiya, yo`lok ohiriga yetib, endigia zina tomonga burilayotgan edi.
Ko`zim uning oppoq kaftasi, yelkasini o`ynayotgan sochlari va qo`llarida omonat ilinib turgan sumkasi ko`rdi.
``Yaramas qiz!``
Kutubxona eshigi oldida, bizni kuzatib turgan, yuqori kursda o`qiydigan ikkita qiz borligini ko`rdim.
- Tomosha yoqdimi? -dedim, zarda bilan. Ularga ham g`azabimdan bir uchqun sachratib.
- Ahmoq...
Biri bo`sh kelmay, haqoratladi, ikkinchi unisin qo`lidan tutib kutubxonaga olib kirib ketdi.
Barchasiga qo`l siltab qo`yar ekanman, bo`ynimga sirmoq bo`lib turgan, bo`yinbog`dan halos bo`lishga shoshdim...
* * *
Uyga qaytar qaytar chog`da na Madina, na Shodiya haqida o`yladim. Yagona istagim bu savdolardan og`ribyotgan boshim, uyqusizlakdan achishayotgan ko`zdim edi! Tezroq yotog`imga yetib olsamu, uhquga yotsam.
Miyamda shu kabi fikr o`rnab qolgandi, hozir bir tiniqib olsam, uyg`onganimda bachasi hotiramdan o`chib ketadi. Tana azolarim ham hammasidan toliqishgan, uyqu humoridan, hatto qovoqlarim har daqiqada vazninlashib borishardi.
Yotoqqa kelganimda, Sarvar dasturxon yozib, o`zi esa kiravatda telefon o`ynab yotgan edi.
- Nima bo`ldi? Itday kaltaklash odam o`xshaysan basharangdan! -dedi.
- O`zizni basharangiz ham qolishmaydi, tirish ketibdi...
- Qanaqasan-aaaa o`z! Non opkelmabsan-u? -dedi zara bilan. - Bugun kimni navbati edi?
- Meniki... - yana pastga tushib chiqishimni o`ylab, achchiqlandim, - Ha, Sarvar aka, hamma narsani taroziga solib tenglashtirib turasiz-a?
- Hisobli do`st ayrilmas. -kulgancha qo`llarini ikki tomonga keng yoydi, - Chapqillab borib kemasang bo`lmaydi. Mana pul... Ha, pulni seni qutichangdan oldim...
Bir-birimiz ishonganimiz sabab, pullarimzni qatta turishini bilamiz.
- Qani endi hisob do`st aqidasi? Kelishganmiz-ku, har narsa o`rta deb? -dedim.
- Ro`yxatga qoralab qo`yaman...
Pullarini tejab ishlatmagani boyis, cho`ntagi tez-tez bo`shab qoladi. Lekin juda halol, pul olsa tiyinigacha qaytaradi.
Sarvarga jahil qilgan bo`ldim, ammo pulni olib nonga borib keldim...
Muhabbatiyu, boshqasi hammasi o`z yo`liga, shu kundan boshlab faqat o`z g`amim haqida o`ylashga qaror qildim. Yaxshilab qorinni to`qlab, o`ringa yotdim. Boshim yostiqqa tegdiyu ko`zim ilindi.
Bir vaqt Sarvarning turtkilashidan uyg`onib ketdim.
- Murod, telefonga qara...
- Qani o`zi? -dedim, telefonimni izlab.
- Mana ol, boyadan beri ``ting-ting`` lab yotibdi... - Sarvar telefonimni qo`limga turardi, - Bir qiz seni so`rayabdi...
Telefonga qarasam, Sarvar allaqachon ko`k tugmani bosib ko`tarib qo`ygan ekan.
- ``A`looo!``
- ``Kutaverib, sarg`azib kettim-u, kelasizmi o`zi?``
- ``Nimaga?`` -dedim, dag`allik bilan.
- ``Soat 15:00 uchrashmoqchi edikku! Mana 15:30 bo`lyabdi, qachon kelasiz?`` -dedi, ozgincha araz, jindekkin erkalik bilan.
Shodiya bo`lgan voqeani hali beri aytmagan ko`rinadi. Hozir unga nima deyishga boshim qotti. Undan g`azabdaman, lekin baribir sevaman, ko`nglini og`ritsam o`zimni ikki karra ko`proq azoblandi. Shuni uchunan birdaniga qattiq gapirib, qahrimni sochishdan o`zimni tiydim.
- ``Nega indamisiz?``
- ``Nima deyishim kerak senga?``
- ``Shu vaqtda, uhlab yotibsizmi?``
- ``Ha...``
- ``Ahir bugun, biror joyda o`tirmoqchidikku! Esizdan chiqdimi?``
- ``Hozir seniga sarflashga, ortiqcha pulim yo`q!`` -dedim, hozir ko`nglim uni istamayotganini, shu so`zlar orqali ishora berib.
So`zlarim ma`nosin chaqqandek, bir muddat jim bo`lib qoldi va:
-
``Men uchun,`` - titroq ovozda shivirlab. - ``Bir bora kulib qarab, ikki og`iz shirin so`zizni ayamasez kifoya!``
``A`qildan ozdira!``
Bazida huddi farishtadek ko`rinib ketadi. Bazi qizlardek, biror narsa ham talib qilmaydi.
- ``Nima uchun jim turaverasiz? Kelavering hech narsani o`ylamay, ahir ertalab o`ziz vada berdizku!``
- ``Vada berganmidim?``
- ``Ha... Menam vadamga vafo qilib kutib turibman!``
Ertalab vaziyat boshqacha edi. Uni yonida ko`proq vaqt bo`laman deb juda quvangan edim. Lekin vada berdim barishim kerak, balki bu u bilan ohirgi uchrashuv bo`lar!!!
- ``Yaxshi hozir yetib boraman!``
- ``Ho`p, bekatta kutib turaman!``
* * *
Shoshmasdan, yuvinib, kiyinib, taranib piyoda sekin bekatga chiqib borgunimcha, soat ham 16:00 o`tib qolgandi.
Madinani aytganidek, bekatda kutib turardi. Ko`rinishidan bu kunga o`zgacha tayorgarlik ko`rgan. Egnida o`ziga juda yarashgan liboslar. Sochlarini turmaklagan, lablariga bo`yoqlar surtgan, olovdek bo`lib, toqat bilan kutib turardi.
Ko`rganimiz hamoni salomlashar ekan, qovog`ini salgina uyib kinoya qildi:
- Kuttirib qo`ymadimmi?
- Kechirasan!
- Mayli shu gal kechirdim... - jilmayib, qo`li bilan hiyobon tomonni ko`rsatdi, - Huuu, o`sha yerga boramizmi? Hozir u yer juda bahavo, chiroyli joy...
Boya pulim yo`q deganim uchunam, atayin bir qadamli masofadagi hiyobonni ko`rsatyabdi.
- Bahovo degin...
- Hm! -dedi gapini yarmini icha yutib.
Piyoda hiyobon tomonga yura boshladik. Cho`ntagimga qo`limni solib olgancha, lom-lum demayman. Madina bir-ikki og`zimga qarab, hol-ahvol so`ragan bo`ldi. Bugun doyimgidek ko`nglini olish bilan shug`ullanmaganim uchun, taajjuablanib qaraydi, dilkash so`zlar, yoqimli iboralar bilan suxbatni qizqirmoqchi bo`ladi. O`ynoqi qadam tashlab, yoqimli jilmayib qo`yadi. Xursandlidan, qaynab-jo`shib turgan qalb haroratining, yuqoriligi sabab, atayin sovuq monosabatta bo`layotganimniyam his etmaydi!..
Hiyobonga yaqin borib qolgan edik. Shirinliklar do`koni biqinidagi (Foto studiya) tomon imladi.
- Birga suratga tushaylik... Menda sizni bitta ham rasmiz yo`q!..
- Mayli, rasm kerak bo`lsa tushamiz.
``Balkim keyinchalik eslab yurarsan, manashu yigit meni yaxshi ko`rardi, deb!``
Foto studiyaga kirdik. Fotograf ayol bizni 3, 4 hil ko`rinishda suratga oldi. Ko`p kutturmay, darov ikki nusxadan chiqarib ham berdi.
Madina istagi juda tez fursatda amalga oshganida xursand, suratlarni qo`lidan qo`ymay qayta-qayta tomosha qilar, og`zi tinmay gapirardi. Yana qanday, har bir sheri misraladan donalab terib olgandek, shu qadar gariradiki ovoz ohanggi huddi buloq jilg`asidek quloqqa yoqimli eshitiladi. Uning so`zlarini
Avvalgi
I -
II -
III -
IV -
V -
VI -
VII -
VIII -
IX -
X - Qismlar...
XI - Qism...
Boshimni ko`targanimda Shodiya, yo`lok ohiriga yetib, endigia zina tomonga burilayotgan edi.
Ko`zim uning oppoq kaftasi, yelkasini o`ynayotgan sochlari va qo`llarida omonat ilinib turgan sumkasi ko`rdi.
``Yaramas qiz!``
Kutubxona eshigi oldida, bizni kuzatib turgan, yuqori kursda o`qiydigan ikkita qiz borligini ko`rdim.
- Tomosha yoqdimi? -dedim, zarda bilan. Ularga ham g`azabimdan bir uchqun sachratib.
- Ahmoq...
Biri bo`sh kelmay, haqoratladi, ikkinchi unisin qo`lidan tutib kutubxonaga olib kirib ketdi.
Barchasiga qo`l siltab qo`yar ekanman, bo`ynimga sirmoq bo`lib turgan, bo`yinbog`dan halos bo`lishga shoshdim...
* * *
Uyga qaytar qaytar chog`da na Madina, na Shodiya haqida o`yladim. Yagona istagim bu savdolardan og`ribyotgan boshim, uyqusizlakdan achishayotgan ko`zdim edi! Tezroq yotog`imga yetib olsamu, uhquga yotsam.
Miyamda shu kabi fikr o`rnab qolgandi, hozir bir tiniqib olsam, uyg`onganimda bachasi hotiramdan o`chib ketadi. Tana azolarim ham hammasidan toliqishgan, uyqu humoridan, hatto qovoqlarim har daqiqada vazninlashib borishardi.
Yotoqqa kelganimda, Sarvar dasturxon yozib, o`zi esa kiravatda telefon o`ynab yotgan edi.
- Nima bo`ldi? Itday kaltaklash odam o`xshaysan basharangdan! -dedi.
- O`zizni basharangiz ham qolishmaydi, tirish ketibdi...
- Qanaqasan-aaaa o`z! Non opkelmabsan-u? -dedi zara bilan. - Bugun kimni navbati edi?
- Meniki... - yana pastga tushib chiqishimni o`ylab, achchiqlandim, - Ha, Sarvar aka, hamma narsani taroziga solib tenglashtirib turasiz-a?
- Hisobli do`st ayrilmas. -kulgancha qo`llarini ikki tomonga keng yoydi, - Chapqillab borib kemasang bo`lmaydi. Mana pul... Ha, pulni seni qutichangdan oldim...
Bir-birimiz ishonganimiz sabab, pullarimzni qatta turishini bilamiz.
- Qani endi hisob do`st aqidasi? Kelishganmiz-ku, har narsa o`rta deb? -dedim.
- Ro`yxatga qoralab qo`yaman...
Pullarini tejab ishlatmagani boyis, cho`ntagi tez-tez bo`shab qoladi. Lekin juda halol, pul olsa tiyinigacha qaytaradi.
Sarvarga jahil qilgan bo`ldim, ammo pulni olib nonga borib keldim...
Muhabbatiyu, boshqasi hammasi o`z yo`liga, shu kundan boshlab faqat o`z g`amim haqida o`ylashga qaror qildim. Yaxshilab qorinni to`qlab, o`ringa yotdim. Boshim yostiqqa tegdiyu ko`zim ilindi.
Bir vaqt Sarvarning turtkilashidan uyg`onib ketdim.
- Murod, telefonga qara...
- Qani o`zi? -dedim, telefonimni izlab.
- Mana ol, boyadan beri ``ting-ting`` lab yotibdi... - Sarvar telefonimni qo`limga turardi, - Bir qiz seni so`rayabdi...
Telefonga qarasam, Sarvar allaqachon ko`k tugmani bosib ko`tarib qo`ygan ekan.
- ``A`looo!``
- ``Kutaverib, sarg`azib kettim-u, kelasizmi o`zi?``
- ``Nimaga?`` -dedim, dag`allik bilan.
- ``Soat 15:00 uchrashmoqchi edikku! Mana 15:30 bo`lyabdi, qachon kelasiz?`` -dedi, ozgincha araz, jindekkin erkalik bilan.
Shodiya bo`lgan voqeani hali beri aytmagan ko`rinadi. Hozir unga nima deyishga boshim qotti. Undan g`azabdaman, lekin baribir sevaman, ko`nglini og`ritsam o`zimni ikki karra ko`proq azoblandi. Shuni uchunan birdaniga qattiq gapirib, qahrimni sochishdan o`zimni tiydim.
- ``Nega indamisiz?``
- ``Nima deyishim kerak senga?``
- ``Shu vaqtda, uhlab yotibsizmi?``
- ``Ha...``
- ``Ahir bugun, biror joyda o`tirmoqchidikku! Esizdan chiqdimi?``
- ``Hozir seniga sarflashga, ortiqcha pulim yo`q!`` -dedim, hozir ko`nglim uni istamayotganini, shu so`zlar orqali ishora berib.
So`zlarim ma`nosin chaqqandek, bir muddat jim bo`lib qoldi va:
-
``Men uchun,`` - titroq ovozda shivirlab. - ``Bir bora kulib qarab, ikki og`iz shirin so`zizni ayamasez kifoya!``
``A`qildan ozdira!``
Bazida huddi farishtadek ko`rinib ketadi. Bazi qizlardek, biror narsa ham talib qilmaydi.
- ``Nima uchun jim turaverasiz? Kelavering hech narsani o`ylamay, ahir ertalab o`ziz vada berdizku!``
- ``Vada berganmidim?``
- ``Ha... Menam vadamga vafo qilib kutib turibman!``
Ertalab vaziyat boshqacha edi. Uni yonida ko`proq vaqt bo`laman deb juda quvangan edim. Lekin vada berdim barishim kerak, balki bu u bilan ohirgi uchrashuv bo`lar!!!
- ``Yaxshi hozir yetib boraman!``
- ``Ho`p, bekatta kutib turaman!``
* * *
Shoshmasdan, yuvinib, kiyinib, taranib piyoda sekin bekatga chiqib borgunimcha, soat ham 16:00 o`tib qolgandi.
Madinani aytganidek, bekatda kutib turardi. Ko`rinishidan bu kunga o`zgacha tayorgarlik ko`rgan. Egnida o`ziga juda yarashgan liboslar. Sochlarini turmaklagan, lablariga bo`yoqlar surtgan, olovdek bo`lib, toqat bilan kutib turardi.
Ko`rganimiz hamoni salomlashar ekan, qovog`ini salgina uyib kinoya qildi:
- Kuttirib qo`ymadimmi?
- Kechirasan!
- Mayli shu gal kechirdim... - jilmayib, qo`li bilan hiyobon tomonni ko`rsatdi, - Huuu, o`sha yerga boramizmi? Hozir u yer juda bahavo, chiroyli joy...
Boya pulim yo`q deganim uchunam, atayin bir qadamli masofadagi hiyobonni ko`rsatyabdi.
- Bahovo degin...
- Hm! -dedi gapini yarmini icha yutib.
Piyoda hiyobon tomonga yura boshladik. Cho`ntagimga qo`limni solib olgancha, lom-lum demayman. Madina bir-ikki og`zimga qarab, hol-ahvol so`ragan bo`ldi. Bugun doyimgidek ko`nglini olish bilan shug`ullanmaganim uchun, taajjuablanib qaraydi, dilkash so`zlar, yoqimli iboralar bilan suxbatni qizqirmoqchi bo`ladi. O`ynoqi qadam tashlab, yoqimli jilmayib qo`yadi. Xursandlidan, qaynab-jo`shib turgan qalb haroratining, yuqoriligi sabab, atayin sovuq monosabatta bo`layotganimniyam his etmaydi!..
Hiyobonga yaqin borib qolgan edik. Shirinliklar do`koni biqinidagi (Foto studiya) tomon imladi.
- Birga suratga tushaylik... Menda sizni bitta ham rasmiz yo`q!..
- Mayli, rasm kerak bo`lsa tushamiz.
``Balkim keyinchalik eslab yurarsan, manashu yigit meni yaxshi ko`rardi, deb!``
Foto studiyaga kirdik. Fotograf ayol bizni 3, 4 hil ko`rinishda suratga oldi. Ko`p kutturmay, darov ikki nusxadan chiqarib ham berdi.
Madina istagi juda tez fursatda amalga oshganida xursand, suratlarni qo`lidan qo`ymay qayta-qayta tomosha qilar, og`zi tinmay gapirardi. Yana qanday, har bir sheri misraladan donalab terib olgandek, shu qadar gariradiki ovoz ohanggi huddi buloq jilg`asidek quloqqa yoqimli eshitiladi. Uning so`zlarini
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!