Tasodifiy hikoya: Umar Akamdan keyin Baxodir akam bilan. (Davomi)
Bu yana man Maftuna. Man Bahodir akamga juda o'rganib kettim ular mani chindan yaxshi korardi man un...davomi
Bu yana man Maftuna. Man Bahodir akamga juda o'rganib kettim ular mani chindan yaxshi korardi man un...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (XVI- QISM...)
Добавил: | -MAJNUN- (12.03.2018 / 06:02) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 25817 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l...
Avvalgi
I - II -
III - IV -
V - VI -
VII - VIII -
IX - X -
XI - XII -
XIII - XIV -
XV - Qismlar...
XVI - Qism...
Ibodat qilayotgan ayolimni ko`rib meni o`zgacha, yurug` hislar qurshab oldi. U bilan oyla qurganimizdan buyon, turli holatlarda, tez-tez duolar aytayotganini eshit qolardim, lekin nomoz o`qiyotgani birinchi bor ko`rib turishim edi. Ruku`, sajdaga borishlari, oyatlar pichirlab bag`oyat teran laffuz qishi, meni sehrlab qo`ydi, go`yo.
Ko`rinib turibdi, nomoz o`qishni kech, yoki bugun o`rgan ayolga o`xshamasdi, jufti halolim.
Qo`llarini duoga ochganda, turgan yerimda cho`kka tushib men ham qo`llarimni duoga ochdim. Uning ko`zida yosh bilan, Parvardigordan - ``Jufti halolimni!`` deb duo boshlaganini eshitib, butun vujudim, ilohiy bir tuyg`udan titrab ketdi. Ko`zlarim oldidagi tasvir mavjlanib, qaroqlarimga yosh quyuldi. Juftuhalolimning pichirlab, uzundan-uzoq aytayotgan duolari, qulog`imga elas-elas eshitib turardi, ollohga iltijo qilganisayin, ko`zyoshlarim sel bo`lib oqardi, sira tutolmasdim.
O`zi uchun ollahdan hech narsa so`ramadi.
``Jufti halolimga!`` der edi.
Duolarini tugatgach, men ham yuzimga kaftlarimni bostim, tomchilar kaftim ortiga berkitdim. Ko`zyoshlardan kaftlarim nam bo`ldi. Madina ibodatni yakunlab o`rnidan turdi. Meni ko`rib birzum, jim turib qoldi.
- Assalom alaykum! - deya oyoq uchida, yaqinlashdi.
- Jazokallohu xayron, - qalbimda kechayotgan tuyg`ularimni tariflashga til ojiz, - Va`aykum assalom. Ibodating qabul bo`lsin, azizam...
Nechundur hijolat tortgandek boshini egib oldi. Huddi uning nomoz o`qishimga men qarshidek! Bu hol turishidan, ko`nglim g`ashlandi.
``Azizam boshingni ko`tar!`` demoqchi bo`lib yaqinlashgandim. Biroq dilimga boshqa o`y keldi.
``O`zing kechir tangrim!``
Bolaligimdan oyim nomoz o`qishni o`rgatgan edilar. Yoshlikgimda men ham, oyimning o`gitlariga quloq tutib, besh vaqt nomoz o`qirdim. Biroq keyinchalik, o`smirlik davrlarim, o`qish, ish deb, ko`cha kezib, taxorat olishga erinib, dangasilik, hudbinlik qilib bora-bora o`qimay qo`ygandim. Afsus!
Ayolimning ko`zyoshlardan yuvulgan bokira nigohlariga, qarashgada o`zimda kuch topolmay, ko`zlarimni olib qochdim.
``Tavba qildim... Rabbim o`zing kechir, mendek osiy bandangni!``
Asta Madina tomon qo`l cho`zdim, peshonasidan opib yuziga yuzimni bosdim.
- Shu sonyadan boshlab, senga munosib bo`laman. Ollohim amir qilgan, o`z farzlarimni bekamikus bajarishga harakat qilaman! - asta bag`rimga bosdim, - Olloh bergan sinovlarda sabirli bo`lib... Haq yo`lda yurib, o`zidan shafqat so`raymiz! -dedim.
- Men! - shivirladi, - Men... - biroq so`zini tomog`iga tiqilib, ko`ksimga yuzini boshdi. Belimdan asta quchdi.
Huddi farishtani quchib turgandek, ilohiy hislanini tuydim. Ko`nglimga yorug`lik to`lgandek, yengil tortdim.
``Ollohga behisob shukurlar bo`lsin. Sendek jufti halol bergani uchun!``
Birdan yig`lab yubordi!
- Kechiring! Barcha g`am-tashvishlarizga sababchi menman!
- Kechirim so`rama, - erkalab, yelkalarini siladim, - Har gal o`zingni ayblasang, ichimdan bir narsa uzulib ketgandek bo`ladi. Sendan o`tinchim ortiq, o`zingni ayblama! Qarshingda o`zimni notovan, nochor kishidek his qilishimga, majbur qilma, azizam!
Boshini irg`ab qo`yarkan, ohista ko`ksimg yuzini qo`yib, mahzun pichirladi.
- Cho`riz bo`lib, hizmatizni qilay, umrim ohirigacha haqqizga duo qilay begim! - ko`ksimga kaftini tirab, asta siladi, - Tog`im bo`lib, hamisha yonimda turing ilohim!
- Ilohim, azizam ilohim... - kipriklarida osilb turgan durdek donalarni, barmoqlarim uchida sidirib oldim. - Ortiq yeg`lama! Ishon... Mana ko`rasan, hali hammasi yaxshi bo`ladi. Oylamiz bizni, tushunishadi...
- Yo`q, qabul qilishmaydi!
- Umidim yarmi senda. Sen umidsizlanma! Men ishonaman, Olloh bor, u ko`rib turadi... Faqat sen ham ishon azizam, ishon...
Ishonaman, bir kun sinovlar ham tugaydi. Oyim ham, akam ham kechiradi. Ollohdan so`raymiz, ularni diliga solsin.
* * *
Hammasi asta iziga tusha boshladi. Pochchamizning tavsiyasi bilan, bir savdogarni yuklarini tashib berishga yollandim. Mashinam bor, ombordan yuklarni bozor rastalariga tarqatib beraman, yana bazi yumushlar bajaraman. Mashina o`zimniki bo`lgani uchun yaxshigina haq olaman. Madina esa, Barno opaga ko`maklashib salonda ishlay boshladi.
- Begim turing! - bomdot nomozidan so`ng, qayta o`ringa yotgandim, uhlab qolibman. - Turing ishga kech qolasiz! -deya uyg`otdi.
- Tong ottimi? -dedim, uyqudan bazo`r ko`zimni ochib.
- Qachoni edi!.. Soat 8:00 da ketaman devdiz?! Bo`ling turaqoling, yuvunib, kiyinib, choy ichib olishga 10 daqiqa vaqtiz bor... -dedi.
- Eeeeh, azizam! Nega vohliroq uyg`otmading-aaa? - o`rnimdan turdim, vannaga shoshdim. - Ko`ylagimni dazmolladingmi?...
- Allaqachon tayyor...
Yuvunib, kiyinib, taranib bo`lgunimcha, qolgan 10 daqiqa vaqtim ham tugadi.
- Nonushta tayyor kelaqoling!
- Endi jonim nonushtani o`zing yeysan... - telefonni soatiga qaradim, - Men tezroq ishga borishim kerak! -dedim.
- Hali voqtiz bor! - yo`limni to`sib, ayyorona jilmaydi. - Barcha soatlarni 30 daqiqa oldinga surib qo`ygandim... -dedi, zavqlanib kulib.
- Aaaa! - kulgani uchun, yolg`ondan qovog`imni soldim, - Rostdanmi? -dedi.
- Hmm! - qovog` uyganimni ko`rib, yuzidagi tabbassumi g`oyib bo`ldi, - Men...
- Ustimdan kulyabsanmi? - keskin so`zini ilib ketdim, - Indamagan sari, jaaa!
- Yo`q, undaymas... - dedi.
- Bilasanmi hozir seeennn! - ovozimni dag`allashtirdim, o`zimi asabiy ko`rsatdim, shu asnoda undagi o`zgarishni ham kuzatdim. - Hozir sen... Zo`r ish qlding, jonim! -dedim kulib.
- Vooy... Yolg`ondan jahil qilayotganmidiz? -dedi.
- Ha... Qalay, bajjahil er obrizga yaxshi kirdimmi?
- Qo`rqitvordiz! - chuqur nafas olib, chiqazdi. - Rostdan jahliz chiqib ketibdi, deb o`ylabman... -dedi hursunib.
- Farishtan, eringdan nega qo`rqasan? Menam shunchaki hazillashdim, jahlim chiqqan paytda, o`zingni qanday tutishingni ko`rmoqchi edim!
Jilmayib, kuldim.
Avvalgi
I - II -
III - IV -
V - VI -
VII - VIII -
IX - X -
XI - XII -
XIII - XIV -
XV - Qismlar...
XVI - Qism...
Ibodat qilayotgan ayolimni ko`rib meni o`zgacha, yurug` hislar qurshab oldi. U bilan oyla qurganimizdan buyon, turli holatlarda, tez-tez duolar aytayotganini eshit qolardim, lekin nomoz o`qiyotgani birinchi bor ko`rib turishim edi. Ruku`, sajdaga borishlari, oyatlar pichirlab bag`oyat teran laffuz qishi, meni sehrlab qo`ydi, go`yo.
Ko`rinib turibdi, nomoz o`qishni kech, yoki bugun o`rgan ayolga o`xshamasdi, jufti halolim.
Qo`llarini duoga ochganda, turgan yerimda cho`kka tushib men ham qo`llarimni duoga ochdim. Uning ko`zida yosh bilan, Parvardigordan - ``Jufti halolimni!`` deb duo boshlaganini eshitib, butun vujudim, ilohiy bir tuyg`udan titrab ketdi. Ko`zlarim oldidagi tasvir mavjlanib, qaroqlarimga yosh quyuldi. Juftuhalolimning pichirlab, uzundan-uzoq aytayotgan duolari, qulog`imga elas-elas eshitib turardi, ollohga iltijo qilganisayin, ko`zyoshlarim sel bo`lib oqardi, sira tutolmasdim.
O`zi uchun ollahdan hech narsa so`ramadi.
``Jufti halolimga!`` der edi.
Duolarini tugatgach, men ham yuzimga kaftlarimni bostim, tomchilar kaftim ortiga berkitdim. Ko`zyoshlardan kaftlarim nam bo`ldi. Madina ibodatni yakunlab o`rnidan turdi. Meni ko`rib birzum, jim turib qoldi.
- Assalom alaykum! - deya oyoq uchida, yaqinlashdi.
- Jazokallohu xayron, - qalbimda kechayotgan tuyg`ularimni tariflashga til ojiz, - Va`aykum assalom. Ibodating qabul bo`lsin, azizam...
Nechundur hijolat tortgandek boshini egib oldi. Huddi uning nomoz o`qishimga men qarshidek! Bu hol turishidan, ko`nglim g`ashlandi.
``Azizam boshingni ko`tar!`` demoqchi bo`lib yaqinlashgandim. Biroq dilimga boshqa o`y keldi.
``O`zing kechir tangrim!``
Bolaligimdan oyim nomoz o`qishni o`rgatgan edilar. Yoshlikgimda men ham, oyimning o`gitlariga quloq tutib, besh vaqt nomoz o`qirdim. Biroq keyinchalik, o`smirlik davrlarim, o`qish, ish deb, ko`cha kezib, taxorat olishga erinib, dangasilik, hudbinlik qilib bora-bora o`qimay qo`ygandim. Afsus!
Ayolimning ko`zyoshlardan yuvulgan bokira nigohlariga, qarashgada o`zimda kuch topolmay, ko`zlarimni olib qochdim.
``Tavba qildim... Rabbim o`zing kechir, mendek osiy bandangni!``
Asta Madina tomon qo`l cho`zdim, peshonasidan opib yuziga yuzimni bosdim.
- Shu sonyadan boshlab, senga munosib bo`laman. Ollohim amir qilgan, o`z farzlarimni bekamikus bajarishga harakat qilaman! - asta bag`rimga bosdim, - Olloh bergan sinovlarda sabirli bo`lib... Haq yo`lda yurib, o`zidan shafqat so`raymiz! -dedim.
- Men! - shivirladi, - Men... - biroq so`zini tomog`iga tiqilib, ko`ksimga yuzini boshdi. Belimdan asta quchdi.
Huddi farishtani quchib turgandek, ilohiy hislanini tuydim. Ko`nglimga yorug`lik to`lgandek, yengil tortdim.
``Ollohga behisob shukurlar bo`lsin. Sendek jufti halol bergani uchun!``
Birdan yig`lab yubordi!
- Kechiring! Barcha g`am-tashvishlarizga sababchi menman!
- Kechirim so`rama, - erkalab, yelkalarini siladim, - Har gal o`zingni ayblasang, ichimdan bir narsa uzulib ketgandek bo`ladi. Sendan o`tinchim ortiq, o`zingni ayblama! Qarshingda o`zimni notovan, nochor kishidek his qilishimga, majbur qilma, azizam!
Boshini irg`ab qo`yarkan, ohista ko`ksimg yuzini qo`yib, mahzun pichirladi.
- Cho`riz bo`lib, hizmatizni qilay, umrim ohirigacha haqqizga duo qilay begim! - ko`ksimga kaftini tirab, asta siladi, - Tog`im bo`lib, hamisha yonimda turing ilohim!
- Ilohim, azizam ilohim... - kipriklarida osilb turgan durdek donalarni, barmoqlarim uchida sidirib oldim. - Ortiq yeg`lama! Ishon... Mana ko`rasan, hali hammasi yaxshi bo`ladi. Oylamiz bizni, tushunishadi...
- Yo`q, qabul qilishmaydi!
- Umidim yarmi senda. Sen umidsizlanma! Men ishonaman, Olloh bor, u ko`rib turadi... Faqat sen ham ishon azizam, ishon...
Ishonaman, bir kun sinovlar ham tugaydi. Oyim ham, akam ham kechiradi. Ollohdan so`raymiz, ularni diliga solsin.
* * *
Hammasi asta iziga tusha boshladi. Pochchamizning tavsiyasi bilan, bir savdogarni yuklarini tashib berishga yollandim. Mashinam bor, ombordan yuklarni bozor rastalariga tarqatib beraman, yana bazi yumushlar bajaraman. Mashina o`zimniki bo`lgani uchun yaxshigina haq olaman. Madina esa, Barno opaga ko`maklashib salonda ishlay boshladi.
- Begim turing! - bomdot nomozidan so`ng, qayta o`ringa yotgandim, uhlab qolibman. - Turing ishga kech qolasiz! -deya uyg`otdi.
- Tong ottimi? -dedim, uyqudan bazo`r ko`zimni ochib.
- Qachoni edi!.. Soat 8:00 da ketaman devdiz?! Bo`ling turaqoling, yuvunib, kiyinib, choy ichib olishga 10 daqiqa vaqtiz bor... -dedi.
- Eeeeh, azizam! Nega vohliroq uyg`otmading-aaa? - o`rnimdan turdim, vannaga shoshdim. - Ko`ylagimni dazmolladingmi?...
- Allaqachon tayyor...
Yuvunib, kiyinib, taranib bo`lgunimcha, qolgan 10 daqiqa vaqtim ham tugadi.
- Nonushta tayyor kelaqoling!
- Endi jonim nonushtani o`zing yeysan... - telefonni soatiga qaradim, - Men tezroq ishga borishim kerak! -dedim.
- Hali voqtiz bor! - yo`limni to`sib, ayyorona jilmaydi. - Barcha soatlarni 30 daqiqa oldinga surib qo`ygandim... -dedi, zavqlanib kulib.
- Aaaa! - kulgani uchun, yolg`ondan qovog`imni soldim, - Rostdanmi? -dedi.
- Hmm! - qovog` uyganimni ko`rib, yuzidagi tabbassumi g`oyib bo`ldi, - Men...
- Ustimdan kulyabsanmi? - keskin so`zini ilib ketdim, - Indamagan sari, jaaa!
- Yo`q, undaymas... - dedi.
- Bilasanmi hozir seeennn! - ovozimni dag`allashtirdim, o`zimi asabiy ko`rsatdim, shu asnoda undagi o`zgarishni ham kuzatdim. - Hozir sen... Zo`r ish qlding, jonim! -dedim kulib.
- Vooy... Yolg`ondan jahil qilayotganmidiz? -dedi.
- Ha... Qalay, bajjahil er obrizga yaxshi kirdimmi?
- Qo`rqitvordiz! - chuqur nafas olib, chiqazdi. - Rostdan jahliz chiqib ketibdi, deb o`ylabman... -dedi hursunib.
- Farishtan, eringdan nega qo`rqasan? Menam shunchaki hazillashdim, jahlim chiqqan paytda, o`zingni qanday tutishingni ko`rmoqchi edim!
Jilmayib, kuldim.