Tasodifiy hikoya: Мехмон
Кутилган меҳмон уйимизга кириб келди. Мен одоб юзасидан чой олиб кириб қуйиб узатдим, нон ушатдим. Шу вақтда эрим уни мен билан таништира бошлади. Рости мен тушунмаётган эдим, нега эркак меҳноннинг олдига мени ясантириб чиқарди, ҳатто макияжлар қилдирди. Хаёлимни йиғишга ҳаракат қилардим. Иккинчи маротаба пиёлани меҳмонга узатганимда, у пиёланиқўлимни бироз силаброқ олди. Эрим кўриб, кўрмаганликка олди. Бироз ўтиб егуликларни ошхонадан олиб келиб юрдим. Шунда кўзим унга тушди, у менга боқиб шими...davomi
Кутилган меҳмон уйимизга кириб келди. Мен одоб юзасидан чой олиб кириб қуйиб узатдим, нон ушатдим. Шу вақтда эрим уни мен билан таништира бошлади. Рости мен тушунмаётган эдим, нега эркак меҳноннинг олдига мени ясантириб чиқарди, ҳатто макияжлар қилдирди. Хаёлимни йиғишга ҳаракат қилардим. Иккинчи маротаба пиёлани меҳмонга узатганимда, у пиёланиқўлимни бироз силаброқ олди. Эрим кўриб, кўрмаганликка олди. Бироз ўтиб егуликларни ошхонадан олиб келиб юрдим. Шунда кўзим унга тушди, у менга боқиб шими...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim... (7 - Qism...)
Добавил: | -MAJNUN- (28.08.2018 / 04:12) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 17341 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim...
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - Qismlar...
(7 - Qism...)
Meni ko`rib spurishdan to`xtadilar. Ular bilan ming hijolatda salomlashdim. O`sha kungi ishimdan ranjigan bo`lsalar kerak deb o`yladim. Biroq ular har doyimgidek samimiy salom alik qildilar.
- Rustam endi tuzukmisan o`g`lim?
- Yaxshi...
- Senga ham rosa ish buyurib, toliqtirib qo`yibman shekili-a?
- Yo`g`ee, nega unday deysiz!
O`sha kuni ochiqchasiga aytgan gaplarim uchun, issig`ida kechirim so`ramasam iliq munosabatlarga putur yetishini yaxshi xis etardim.
- Amma, -dedim yonlariga yaqinlashib.
- Ha, o`g`lim!
- Meni kechiring... O`choqboshida aytgan gaplarim uchun. Yana menhmonlarizni urganim uchun ham kechiring, - ko`zlariga qarashga uyalib boshimni egdim, - Honadonlarimiz boshqa-boshqa bo`lsa ham bir oyladadek yashab ulg`aygan edik. Shunga bo`lsa kerak, hom orzular qilibman... Qizizni baxti boshqa joyda kutayotgan ekan, buni bilmagan edim. Lekin ishoning amma, qizlariz hamon men uchun opam, singlimday ardoqli.
- Ishonaman, -dedilar so`zlarimdan mamnun bosh irg`ab.
- Unda meni kechirasizmi?
- Kechirdim o`g`lim! -dedilar, masum jilmayib.
Ko`ngillaridan nimalar o`tti bunisi menga qorong`u. Lekin bir zum qandaydur hayollarda o`ychan tikib qoldilar.
* * *
Bu olamda inson bardoshidanda chidamli narsa bo`lmasa kerak. Yillar davomida tog`u toshlar ham yemiriladi, po`latlar zanglaydi lekin inson qalbi har qanday musibat, ayrilliqqa dosh beradi. Kunlar o`tgan sayin bu taqdir deya o`zimni yupatib yashashda davom ettim. Inistitutga kirish orzuyimni amalga oshirish uchun yana xolamni yonlariga borib, astoydil imtixonga tayorlana boshladim...
Muhabbatda omadim kelmadi, lekin boshqa har qanday javhada olloh meni omadli qilgan ekan. Xolamning qo`lida ko`pgina qizlar yigitlar tayorlanishardi. Ulardan bazilari 3, 4 martalab kirish imtixonlarini topshirishgan, tuni-kun tayorlanishgan ammo talabalik baxti nasib etmagan. Men ollohimni o`zi qo`llab turgandek, boshqalardan farqli, imtixonda o`zim bilgan savollar tushdi. Natijalar elon qilinganda esa ne baxtki familyam ismim, girant yutib olganlar qatorida edim...
O`sha kunni eslasam, hammon ota-onamning quvonchdan ko`zyosh to`kayotgan chehralari ko`z oldmda namoyon bo`ladi.
* * *
Ish bilan korxonaga ketayotgan edim. To`g`ridan bir taksi ko`chamizga kirib kelayotgani ko`rdim. Mahallamizda o`zi ikkita xovli bor, shuni uchunan kim kelmasin diqqatni tortadi. Mashinani sekinlatib taksida kelayotgan kim ekan deya qaradim. Shirin, uning yonidagi ayol qaynonasi ekanligini bildim. Ammamni ko`rgani kelishayotgandurlar degan hayolga bordim. Ishlarimni bitqazib kechga yaqin uyga qaytayotgandim. Shu paytda Shirin ham eshigi oldiga chiqib turgan ekan. Mashinada men ekanligimni tanidi shekili, kutib turib qoldi. Yonidan be etibor o`tib ketolmay to`xtadim.
- Assalom alaykum, -dedi ko`zlarini yashirgancha mahzum ohangda salomlashib.
- Va`alaykum assalom... Yaxshimisiz uydagilar oyijon, dadajon kuyovbola hammalari omonmilar? - birdan eski hissiyotlar qo`zg`olon qilib, o`zimni tiyolmay, jahil ustida sizlab kinoya qila boshladim, - Ha, bugun yaqinlarni ko`rgani kebsizda? -dedim.
- Hmm! -dedi, bu kabi yumshoq ammo kinoyali ohangda gapirayotganimdan battar noqulay ahvolga tushib.
- Kuyovbola ko`rinmaydi, nima o`ziz keldizmi?
- Hmm...
- Eee yaxshi qimabsizda, uniyam olib kelish kerak edi... - ovozimni sal pastlatdim, - Bir sovuq basharalarini ko`rib qo`ymoqchi edim!
- Unday demang...
- Uzur, yoringizni haqorat qilgan bo`lsam. Bilmay tilimdan chiqib kettdi...
Nima qilsa ham o`shani hamsi haloli, menga esa begona.
- O`zizdan gipiring, o`ziz qalaysiz? Kelinlik martabasi qaynona, qaynota hizmatida bo`lish og`irlik qilmayabdimi?
- Yo`q...
- Ha, siz bunday ishlarni qoyillatiz! -dedim.
- O`ziz yaxshimi? Inistitutga kirib olibsiz tabriklayman, -dedi.
- Ollohga ming shukur kirib oldim... - yana tilimni tiyolmay unga gap tekkaza boshladim, - Kirmasam ham bo`lmasdi, o`zi. Mana o`ziz ko`rib turibsiz zamonni. Agar o`qigan bollardan sovchi kelsa, uyidagilar bittada bervorishyabdi. Endi menam biror qizga sovchi qo`ysam ota-onasi yo`q demas-a?
Shirin yana gunohkordek boshini quyi solgancha yer chizdi. Bir muddat yoqimsiz jimlik, ikkimizni ham bag`riga oldi.
``Seni sevdim, sevildim. Ishqimizni olamga yoymay qalbimizda pinhon tuttdik. Sevgimiz sirlarini ko`ngil mulkiga naqsh aylab, ishqimizga o`zimiz asir bo`ldik... Farishtam, seni noming ila har tonglarim farahbaxsh, tunlarim osuda edi. Yonimda tursangda vaqtni har lahzasida seni sog`inching ila yashash men uchun oli baxt edi... Ko`ksimda, har bir dupurida ismingni takrorlab, seni desa entikib turadigan yurakni ko`tarib yurish oshig`ing uchun ulkan sharaf edi.
Nima uchun? Ishq bilan to`lib-toshayotgan ko`ngillarimizga taqdir shunday g`ariblikni va ozorlarni ravo ko`rdi! Nima bu ishqimiz kamlik qildimi? Biz yanada ko`proq, bundanda ziyoda bir-birimizni seva olmadikmi? Yo`q, to`la ishonch bilan ayta olaman, bundan ortiq faqat ollohni sevganmiz! Shuni uchunan, biz taqdirimiz rozi bolib peshvoz chiqdik!``
- Mayli Shirinxon, -dedim, uzoq cho`zilgan sukunatdan so`ng, mashinaga o`tirar ekanman, - Biznikiga ham kiring vaqt topsez.
- To`xtang! - dedi, yig`lamsiragancha mashina eshigini tutib.
- Ha!
- Begonalardek munosabat! Nega meni avvalgidek sen demayabsiz?
- Tavba... - uning so`zlaridan kuldim, - Kelin bo`lganiz uchun hurmatizni qilyabman, nima bu yomonmi?
- Mayli... - ko`z yoshlarini tutolmay, yuzini yon tomonga burdi, - Ilohim sizni ollohni o`zi asrasin!
Duo qildiyu, bu kinoyali so`zlarimdan bezib uyiga yugurib kirib ketti. Bekorga hafa qilganim uchun o`zimni qoralayman, ammo ikkinchi tomondan ko`ngli og`risa menga kamroq yaqinlashadi. Shunda ikkimiz ham istiroblar olovida ozroq qovrilamiz.
* * *
Shirin o`sha kelgancha, bir hafta o`tsada uyiga qaytay demasdi. Buncha uzoq muddat uyida qolib ketishidan, bir gap bo`lganini fahimlash qiyin emasdi. Buni ustiga, ammamni chehrasi ochilmay qolgani, Shirinni bandi qilganday hovlidan tashqariga chiqarmasdi.
Kechki ovqat payti edi, oyim dadamga qandaydur mulla, shariyat haqida gap ochdilar.
``Ming lanat!``
Oyimning ana o`shanda aytgan gaplaridan keyin Shirin taloq olib qaytib kelganini bildim.
O`rinda yotgancha o`zimdan ranjiman. Nima uchun osha kuni uni dilini og`ritdim? Qaysi gunohi uchun! Rahmatli dadasi bergan vadani u bajargani uchunmi yoki dunyoga keltirgan
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - Qismlar...
(7 - Qism...)
Meni ko`rib spurishdan to`xtadilar. Ular bilan ming hijolatda salomlashdim. O`sha kungi ishimdan ranjigan bo`lsalar kerak deb o`yladim. Biroq ular har doyimgidek samimiy salom alik qildilar.
- Rustam endi tuzukmisan o`g`lim?
- Yaxshi...
- Senga ham rosa ish buyurib, toliqtirib qo`yibman shekili-a?
- Yo`g`ee, nega unday deysiz!
O`sha kuni ochiqchasiga aytgan gaplarim uchun, issig`ida kechirim so`ramasam iliq munosabatlarga putur yetishini yaxshi xis etardim.
- Amma, -dedim yonlariga yaqinlashib.
- Ha, o`g`lim!
- Meni kechiring... O`choqboshida aytgan gaplarim uchun. Yana menhmonlarizni urganim uchun ham kechiring, - ko`zlariga qarashga uyalib boshimni egdim, - Honadonlarimiz boshqa-boshqa bo`lsa ham bir oyladadek yashab ulg`aygan edik. Shunga bo`lsa kerak, hom orzular qilibman... Qizizni baxti boshqa joyda kutayotgan ekan, buni bilmagan edim. Lekin ishoning amma, qizlariz hamon men uchun opam, singlimday ardoqli.
- Ishonaman, -dedilar so`zlarimdan mamnun bosh irg`ab.
- Unda meni kechirasizmi?
- Kechirdim o`g`lim! -dedilar, masum jilmayib.
Ko`ngillaridan nimalar o`tti bunisi menga qorong`u. Lekin bir zum qandaydur hayollarda o`ychan tikib qoldilar.
* * *
Bu olamda inson bardoshidanda chidamli narsa bo`lmasa kerak. Yillar davomida tog`u toshlar ham yemiriladi, po`latlar zanglaydi lekin inson qalbi har qanday musibat, ayrilliqqa dosh beradi. Kunlar o`tgan sayin bu taqdir deya o`zimni yupatib yashashda davom ettim. Inistitutga kirish orzuyimni amalga oshirish uchun yana xolamni yonlariga borib, astoydil imtixonga tayorlana boshladim...
Muhabbatda omadim kelmadi, lekin boshqa har qanday javhada olloh meni omadli qilgan ekan. Xolamning qo`lida ko`pgina qizlar yigitlar tayorlanishardi. Ulardan bazilari 3, 4 martalab kirish imtixonlarini topshirishgan, tuni-kun tayorlanishgan ammo talabalik baxti nasib etmagan. Men ollohimni o`zi qo`llab turgandek, boshqalardan farqli, imtixonda o`zim bilgan savollar tushdi. Natijalar elon qilinganda esa ne baxtki familyam ismim, girant yutib olganlar qatorida edim...
O`sha kunni eslasam, hammon ota-onamning quvonchdan ko`zyosh to`kayotgan chehralari ko`z oldmda namoyon bo`ladi.
* * *
Ish bilan korxonaga ketayotgan edim. To`g`ridan bir taksi ko`chamizga kirib kelayotgani ko`rdim. Mahallamizda o`zi ikkita xovli bor, shuni uchunan kim kelmasin diqqatni tortadi. Mashinani sekinlatib taksida kelayotgan kim ekan deya qaradim. Shirin, uning yonidagi ayol qaynonasi ekanligini bildim. Ammamni ko`rgani kelishayotgandurlar degan hayolga bordim. Ishlarimni bitqazib kechga yaqin uyga qaytayotgandim. Shu paytda Shirin ham eshigi oldiga chiqib turgan ekan. Mashinada men ekanligimni tanidi shekili, kutib turib qoldi. Yonidan be etibor o`tib ketolmay to`xtadim.
- Assalom alaykum, -dedi ko`zlarini yashirgancha mahzum ohangda salomlashib.
- Va`alaykum assalom... Yaxshimisiz uydagilar oyijon, dadajon kuyovbola hammalari omonmilar? - birdan eski hissiyotlar qo`zg`olon qilib, o`zimni tiyolmay, jahil ustida sizlab kinoya qila boshladim, - Ha, bugun yaqinlarni ko`rgani kebsizda? -dedim.
- Hmm! -dedi, bu kabi yumshoq ammo kinoyali ohangda gapirayotganimdan battar noqulay ahvolga tushib.
- Kuyovbola ko`rinmaydi, nima o`ziz keldizmi?
- Hmm...
- Eee yaxshi qimabsizda, uniyam olib kelish kerak edi... - ovozimni sal pastlatdim, - Bir sovuq basharalarini ko`rib qo`ymoqchi edim!
- Unday demang...
- Uzur, yoringizni haqorat qilgan bo`lsam. Bilmay tilimdan chiqib kettdi...
Nima qilsa ham o`shani hamsi haloli, menga esa begona.
- O`zizdan gipiring, o`ziz qalaysiz? Kelinlik martabasi qaynona, qaynota hizmatida bo`lish og`irlik qilmayabdimi?
- Yo`q...
- Ha, siz bunday ishlarni qoyillatiz! -dedim.
- O`ziz yaxshimi? Inistitutga kirib olibsiz tabriklayman, -dedi.
- Ollohga ming shukur kirib oldim... - yana tilimni tiyolmay unga gap tekkaza boshladim, - Kirmasam ham bo`lmasdi, o`zi. Mana o`ziz ko`rib turibsiz zamonni. Agar o`qigan bollardan sovchi kelsa, uyidagilar bittada bervorishyabdi. Endi menam biror qizga sovchi qo`ysam ota-onasi yo`q demas-a?
Shirin yana gunohkordek boshini quyi solgancha yer chizdi. Bir muddat yoqimsiz jimlik, ikkimizni ham bag`riga oldi.
``Seni sevdim, sevildim. Ishqimizni olamga yoymay qalbimizda pinhon tuttdik. Sevgimiz sirlarini ko`ngil mulkiga naqsh aylab, ishqimizga o`zimiz asir bo`ldik... Farishtam, seni noming ila har tonglarim farahbaxsh, tunlarim osuda edi. Yonimda tursangda vaqtni har lahzasida seni sog`inching ila yashash men uchun oli baxt edi... Ko`ksimda, har bir dupurida ismingni takrorlab, seni desa entikib turadigan yurakni ko`tarib yurish oshig`ing uchun ulkan sharaf edi.
Nima uchun? Ishq bilan to`lib-toshayotgan ko`ngillarimizga taqdir shunday g`ariblikni va ozorlarni ravo ko`rdi! Nima bu ishqimiz kamlik qildimi? Biz yanada ko`proq, bundanda ziyoda bir-birimizni seva olmadikmi? Yo`q, to`la ishonch bilan ayta olaman, bundan ortiq faqat ollohni sevganmiz! Shuni uchunan, biz taqdirimiz rozi bolib peshvoz chiqdik!``
- Mayli Shirinxon, -dedim, uzoq cho`zilgan sukunatdan so`ng, mashinaga o`tirar ekanman, - Biznikiga ham kiring vaqt topsez.
- To`xtang! - dedi, yig`lamsiragancha mashina eshigini tutib.
- Ha!
- Begonalardek munosabat! Nega meni avvalgidek sen demayabsiz?
- Tavba... - uning so`zlaridan kuldim, - Kelin bo`lganiz uchun hurmatizni qilyabman, nima bu yomonmi?
- Mayli... - ko`z yoshlarini tutolmay, yuzini yon tomonga burdi, - Ilohim sizni ollohni o`zi asrasin!
Duo qildiyu, bu kinoyali so`zlarimdan bezib uyiga yugurib kirib ketti. Bekorga hafa qilganim uchun o`zimni qoralayman, ammo ikkinchi tomondan ko`ngli og`risa menga kamroq yaqinlashadi. Shunda ikkimiz ham istiroblar olovida ozroq qovrilamiz.
* * *
Shirin o`sha kelgancha, bir hafta o`tsada uyiga qaytay demasdi. Buncha uzoq muddat uyida qolib ketishidan, bir gap bo`lganini fahimlash qiyin emasdi. Buni ustiga, ammamni chehrasi ochilmay qolgani, Shirinni bandi qilganday hovlidan tashqariga chiqarmasdi.
Kechki ovqat payti edi, oyim dadamga qandaydur mulla, shariyat haqida gap ochdilar.
``Ming lanat!``
Oyimning ana o`shanda aytgan gaplaridan keyin Shirin taloq olib qaytib kelganini bildim.
O`rinda yotgancha o`zimdan ranjiman. Nima uchun osha kuni uni dilini og`ritdim? Qaysi gunohi uchun! Rahmatli dadasi bergan vadani u bajargani uchunmi yoki dunyoga keltirgan