Tasodifiy hikoya: Latifalardi dodasi 1 [by Bek]
2. Bir boboy uylanibdi birinchi kecha ancha kutibdi foydasiz kampirga: sal harakat qilsangchi ...davomi
2. Bir boboy uylanibdi birinchi kecha ancha kutibdi foydasiz kampirga: sal harakat qilsangchi ...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim... (8 - Qism...)
| Добавил: | -MAJNUN- (30.08.2018 / 11:07) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 21465 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Birinchi muhabbatim...
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - Qismlar...
(8 - Qism...)
Bahor oyida uyni bir sidirg`a remontdan chiqargandik. Pundamentiga granit yopishtirildi, lekin ustalarni tig`iz vaqti sabab, hovli yuzasiga biton plita yotqizish kechiktirildi. Yozga chiqib, shu ishni tugatib qo`yishga qaror qildim. Shu masalada dadam bilan maslahat qilgandim.
- O`zinga yoqqani tanlab, o`zing usta topib qildiraver, mana harajatlar uchun! - deya, qo`limga pul tutqazib.
- Ho`p bo`ladi...
Pulni olib, beton plitalar ishlab chiqaradigan joylarga bordim. O`zlarini mutahasislar bilan gaplashdim. Aytishlaricha pilitani ikki hili bor ekan, qum bilan teriladigan va suyuq beton bilan.
Vaqti kelganda hovliga og`ir yuk mashinasi kirishini hosobga olgan holda betonga terish varyantida to`xtaldim. Beton pilitalarni tanlab yoqqaniga buyurtmani berdimu, yaxshi usta qidirishga tushdim. Telefon orqali surushtirib bir, ikkita ustasini ham topdim. Lekin sezon vaqtida uarni ham ishilari ko`p ekan. Shu orada bir hafta vaqtni o`tqazib yubordim. Qishloqda bir tanishimni uyida ham ayni shunday ish bilan shug`ullanadigan, ustalar ishlayotgani eshitib ularnikiga bordim. Gaplashib ko`rsam bu ishdan so`ng yana birnecha mijozlari qarab turganini aytishdi. Qisqasi kuzgacha menikiga qo`llari tegamas emish. No iloj kutishga rozi bo`ldim. O`sha yerda, ustalarni ishi sifatini kuzatib o`tirgandim. Qarasam plita yotqizish juda u qadar murakkab vazifa emas ekan. Qo`llarida rezina bolg`achalar, ip tortib oshgan ipga qarab terib ketishyabdi. Qiziqib yonlariga tushib uch, to`rtta terib ko`rdim.
``Voh qo`limdan kelar ekan!``
Shundan so`ng, o`zim qilsam ham bo`laverar ekan degan fikr miyamga o`rnashdi qoldi. Kechgacha ustalarni ish usullarini sinchiklab kuzatib o`tirdim. Bu ishda eng muhimi yuza tekkisligi ekan. Uyga qaytganimda esa, hovlini chamalab ko`rdim va o`zim yotqizishga qattiyan qaror qildim. Lekin avval yana bir bor, dadam bilan maslahat qildim.
- Yigit kishini qo`linda hamma ish keladi. Faqat o`zida ishtiyoq, harakat bo`lsa bo`lgani. Qo`lingdan kelishga ishonsan qilaver o`g`lim, qarshiligim yo`q! - dedilar menga ishonib, qo`llab quvvatlab.
- Hudo hohlasa sizni uyaltirib qo`ymiman, -deya dadamni qo`llashiyu, o`zimdagi ishityoq bilan yeng shimarib bismillohni aytib ishga kirishdim.
Birinchi kunim hovlini shaytonga qo`yib, qoziqlar qoqib, chilvir ip tortib tekizlab chiqishga ketdi. Ikkinchi kuni esa buyurtma qilgan qizil va kulirang biton plitalarni olib kelishdi. Shebyonka sement olib keldirib ishni boshlab oldim. Avval chorbog` bilan hovli o`rtasiga beton to`siq quydim. Bir o`zim bo`lganim uchun bir kunlik ishga naqt to`rt kun sarf ettdim. Lekin natija yomon emas, havaskor uchun!
Beton qotib ulgurganidan so`ng afalopkalarni bo`shatib olish uchun tong saharda turgan edim. Dadam tepamga kelib qilgan ishlarimdan sevinib ketdilar.
- Bir o`zing quydingmi? -dedilar jilmayib.
- Ha, yaxshi chiqibdimi? -dedim, o`zimdan g`ururlanib.
- Malades... Yashavor ota o`g`il, - belimdan quchib, bir ko`tarib qo`ydilar va yelkamga qoqdilar, - Barakalla...
Ishimni sifati kutganimda chiroyli chiqqandi. Bu esa dadam juda sevinibtirib yubordi. To`g`irini aytsan, ayni shu lahzada men ota mehridan sarhush bo`ldim. Farzand uchun otani baxtiyor ettish. Qandaydur ajayoib boshqacha bir tuyg`ularni junbushga keltiradi. Otani ko`zida sendan fahrlayotganini ko`rgan lahzalaringda, hayot ko`zinga chiroyli ko`rinib, shu olamda yashashyotganingdan chinakamiga rohatlanasan ekan.
Nonishtadan so`ng, oyim ishga ketishga taraddut ko`rar ekanlar, tushlikda nima yeyotganim haqida gap ochdilar. Ayni imkonyatdan foydalanib dadamga murojat qildim.
- Dada mashinan tashlab ketmaysizmi? -dedim.
- Nimaga? -dedilar, onam, hayon bo`lib.
- Tushlik tayorlashga erinyabman. Mashina bo`lsa g`izzillab shaharga chiqib birornima yeb kelaverardim! -dedim.
- Beraqoling dadasi, -dedilar onam, meni tavom pishirib yeyishga uqvusizligimni tushungan holda.
- Mana...
Dadam mashina kalitini tutqazdilar. Ularni piyoda qoldirganimni kalitni olgach o`yladim va bundan hijolat bo`ldim.
- Endi o`zilarchi?
- Biz onajoning bilan taksida qatnab turamiz...
- Balki olib borib qo`yarman?
- Ancha bo`lgandi biyoda yurmaganimizgayam... - dadam oyimga hazil qilib kuldilar, - Oying bilan bir yugursak ish joyimizga yetib olamiz. Bilasanmi o`g`lim oying siportshikolada yugurish bo`yicha birinchi o`rinda turardi. Endi esa...
Dadam onamni biroz to`lishib qolganlariga shama qildilar. Onam esa munosib javob qaytardilar. Ota onamni bir-biga bo`lgan hazil-huzidan mehir muhabbatida yuzimga samimiy tabassum yoyildi.
Ota, onam yuguruvchi atlet bo`lishgan. Bir birlariga ko`ngil qo`yib oyla qurishgan. Ularga qarab yurakdagi muhabbat o`tlari hamon yonib turgani tushib olishim qiyin emasdi. Yoshlik davrlarin eslab bir, birlariga hazil qilgancha ishlariga ketayotgan, ota-onamning ortlaridan qarab qolar ekanman, shundan insonlarni zurriyodi bo`lishimga sababchi parvardigorga shukuronalar aytardim...
* * *
Qo`shchinor oshxonasiga borib tabaka yeb, tushlikdan qaytib kelayotgan edim. Yo`l-yo`lakay, kechki ovqatda yegani yog`li patir olvolish uchun to`xtadim. Mashinadan tushganimda atrofni handalak isi tutib ketganini sezdim. Qarasam biroz narida handalak, sotishayotgan ekan! Har qalay yangilik qimmat bo`lsada uch, to`rta oldim.
Handalak hidi go`yo butun shaharni tutib ketgandek. Allanechun kayfiyatni ko`tarib odamni mast qiladi! Qo`limdagi handalaklarni hidlab-hidlab olarkanman yoshligimdagi bazi voqealar esimga tushib, yuragim allanechuk boshqacha bolib ketdi. U paytlar amakim paykalga qovun, tarvuz, hanalak ekar edilar. Adashmasam 8, 9 yashar bola edik. Qiziq zo`ridan qoq abetda Shirinni velasapedimga nindirib olib uyumizdan anchayin uzoq paykalga handalak yegani olib borgan edik. O`ziyam rosa mazza qilgandik. Lekin uydagilarga aytmay ketganimiz uchun, rosa adabimizni berishgandi. Keyinchalik bu voqeani Shirin har handalak yeganda eslab qo`yadigan bo`lgandi...
Shirinim farishtam, hudo hohlasa 1, 2 oyda u ham ona bo`ladi. Lekin men o`zim bilan ovora bo`lib shu choqqacha; holing qalay deb so`raganim ham yo`q. Uyga qaytar ekanman, yana to`rtta handalak, ular uchun ham ikkita patirdan olvoldim. Uyga kelib to`g`ri Shirinni chaqirdim.
- Shirin-n-n! Kim bor, ammaaaa! - ehh, noqulay vaqtda chaqiribman, ammam Shirinni urishib berayotgan ekanlar.
RASM
Avvalgi 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - Qismlar...
(8 - Qism...)
Bahor oyida uyni bir sidirg`a remontdan chiqargandik. Pundamentiga granit yopishtirildi, lekin ustalarni tig`iz vaqti sabab, hovli yuzasiga biton plita yotqizish kechiktirildi. Yozga chiqib, shu ishni tugatib qo`yishga qaror qildim. Shu masalada dadam bilan maslahat qilgandim.
- O`zinga yoqqani tanlab, o`zing usta topib qildiraver, mana harajatlar uchun! - deya, qo`limga pul tutqazib.
- Ho`p bo`ladi...
Pulni olib, beton plitalar ishlab chiqaradigan joylarga bordim. O`zlarini mutahasislar bilan gaplashdim. Aytishlaricha pilitani ikki hili bor ekan, qum bilan teriladigan va suyuq beton bilan.
Vaqti kelganda hovliga og`ir yuk mashinasi kirishini hosobga olgan holda betonga terish varyantida to`xtaldim. Beton pilitalarni tanlab yoqqaniga buyurtmani berdimu, yaxshi usta qidirishga tushdim. Telefon orqali surushtirib bir, ikkita ustasini ham topdim. Lekin sezon vaqtida uarni ham ishilari ko`p ekan. Shu orada bir hafta vaqtni o`tqazib yubordim. Qishloqda bir tanishimni uyida ham ayni shunday ish bilan shug`ullanadigan, ustalar ishlayotgani eshitib ularnikiga bordim. Gaplashib ko`rsam bu ishdan so`ng yana birnecha mijozlari qarab turganini aytishdi. Qisqasi kuzgacha menikiga qo`llari tegamas emish. No iloj kutishga rozi bo`ldim. O`sha yerda, ustalarni ishi sifatini kuzatib o`tirgandim. Qarasam plita yotqizish juda u qadar murakkab vazifa emas ekan. Qo`llarida rezina bolg`achalar, ip tortib oshgan ipga qarab terib ketishyabdi. Qiziqib yonlariga tushib uch, to`rtta terib ko`rdim.
``Voh qo`limdan kelar ekan!``
Shundan so`ng, o`zim qilsam ham bo`laverar ekan degan fikr miyamga o`rnashdi qoldi. Kechgacha ustalarni ish usullarini sinchiklab kuzatib o`tirdim. Bu ishda eng muhimi yuza tekkisligi ekan. Uyga qaytganimda esa, hovlini chamalab ko`rdim va o`zim yotqizishga qattiyan qaror qildim. Lekin avval yana bir bor, dadam bilan maslahat qildim.
- Yigit kishini qo`linda hamma ish keladi. Faqat o`zida ishtiyoq, harakat bo`lsa bo`lgani. Qo`lingdan kelishga ishonsan qilaver o`g`lim, qarshiligim yo`q! - dedilar menga ishonib, qo`llab quvvatlab.
- Hudo hohlasa sizni uyaltirib qo`ymiman, -deya dadamni qo`llashiyu, o`zimdagi ishityoq bilan yeng shimarib bismillohni aytib ishga kirishdim.
Birinchi kunim hovlini shaytonga qo`yib, qoziqlar qoqib, chilvir ip tortib tekizlab chiqishga ketdi. Ikkinchi kuni esa buyurtma qilgan qizil va kulirang biton plitalarni olib kelishdi. Shebyonka sement olib keldirib ishni boshlab oldim. Avval chorbog` bilan hovli o`rtasiga beton to`siq quydim. Bir o`zim bo`lganim uchun bir kunlik ishga naqt to`rt kun sarf ettdim. Lekin natija yomon emas, havaskor uchun!
Beton qotib ulgurganidan so`ng afalopkalarni bo`shatib olish uchun tong saharda turgan edim. Dadam tepamga kelib qilgan ishlarimdan sevinib ketdilar.
- Bir o`zing quydingmi? -dedilar jilmayib.
- Ha, yaxshi chiqibdimi? -dedim, o`zimdan g`ururlanib.
- Malades... Yashavor ota o`g`il, - belimdan quchib, bir ko`tarib qo`ydilar va yelkamga qoqdilar, - Barakalla...
Ishimni sifati kutganimda chiroyli chiqqandi. Bu esa dadam juda sevinibtirib yubordi. To`g`irini aytsan, ayni shu lahzada men ota mehridan sarhush bo`ldim. Farzand uchun otani baxtiyor ettish. Qandaydur ajayoib boshqacha bir tuyg`ularni junbushga keltiradi. Otani ko`zida sendan fahrlayotganini ko`rgan lahzalaringda, hayot ko`zinga chiroyli ko`rinib, shu olamda yashashyotganingdan chinakamiga rohatlanasan ekan.
Nonishtadan so`ng, oyim ishga ketishga taraddut ko`rar ekanlar, tushlikda nima yeyotganim haqida gap ochdilar. Ayni imkonyatdan foydalanib dadamga murojat qildim.
- Dada mashinan tashlab ketmaysizmi? -dedim.
- Nimaga? -dedilar, onam, hayon bo`lib.
- Tushlik tayorlashga erinyabman. Mashina bo`lsa g`izzillab shaharga chiqib birornima yeb kelaverardim! -dedim.
- Beraqoling dadasi, -dedilar onam, meni tavom pishirib yeyishga uqvusizligimni tushungan holda.
- Mana...
Dadam mashina kalitini tutqazdilar. Ularni piyoda qoldirganimni kalitni olgach o`yladim va bundan hijolat bo`ldim.
- Endi o`zilarchi?
- Biz onajoning bilan taksida qatnab turamiz...
- Balki olib borib qo`yarman?
- Ancha bo`lgandi biyoda yurmaganimizgayam... - dadam oyimga hazil qilib kuldilar, - Oying bilan bir yugursak ish joyimizga yetib olamiz. Bilasanmi o`g`lim oying siportshikolada yugurish bo`yicha birinchi o`rinda turardi. Endi esa...
Dadam onamni biroz to`lishib qolganlariga shama qildilar. Onam esa munosib javob qaytardilar. Ota onamni bir-biga bo`lgan hazil-huzidan mehir muhabbatida yuzimga samimiy tabassum yoyildi.
Ota, onam yuguruvchi atlet bo`lishgan. Bir birlariga ko`ngil qo`yib oyla qurishgan. Ularga qarab yurakdagi muhabbat o`tlari hamon yonib turgani tushib olishim qiyin emasdi. Yoshlik davrlarin eslab bir, birlariga hazil qilgancha ishlariga ketayotgan, ota-onamning ortlaridan qarab qolar ekanman, shundan insonlarni zurriyodi bo`lishimga sababchi parvardigorga shukuronalar aytardim...
* * *
Qo`shchinor oshxonasiga borib tabaka yeb, tushlikdan qaytib kelayotgan edim. Yo`l-yo`lakay, kechki ovqatda yegani yog`li patir olvolish uchun to`xtadim. Mashinadan tushganimda atrofni handalak isi tutib ketganini sezdim. Qarasam biroz narida handalak, sotishayotgan ekan! Har qalay yangilik qimmat bo`lsada uch, to`rta oldim.
Handalak hidi go`yo butun shaharni tutib ketgandek. Allanechun kayfiyatni ko`tarib odamni mast qiladi! Qo`limdagi handalaklarni hidlab-hidlab olarkanman yoshligimdagi bazi voqealar esimga tushib, yuragim allanechuk boshqacha bolib ketdi. U paytlar amakim paykalga qovun, tarvuz, hanalak ekar edilar. Adashmasam 8, 9 yashar bola edik. Qiziq zo`ridan qoq abetda Shirinni velasapedimga nindirib olib uyumizdan anchayin uzoq paykalga handalak yegani olib borgan edik. O`ziyam rosa mazza qilgandik. Lekin uydagilarga aytmay ketganimiz uchun, rosa adabimizni berishgandi. Keyinchalik bu voqeani Shirin har handalak yeganda eslab qo`yadigan bo`lgandi...
Shirinim farishtam, hudo hohlasa 1, 2 oyda u ham ona bo`ladi. Lekin men o`zim bilan ovora bo`lib shu choqqacha; holing qalay deb so`raganim ham yo`q. Uyga qaytar ekanman, yana to`rtta handalak, ular uchun ham ikkita patirdan olvoldim. Uyga kelib to`g`ri Shirinni chaqirdim.
- Shirin-n-n! Kim bor, ammaaaa! - ehh, noqulay vaqtda chaqiribman, ammam Shirinni urishib berayotgan ekanlar.
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!