Tasodifiy hikoya: faollashing
hozirgi kunimiz karantin vaqtda kuproq yaxshi hikoyalar yozib yoboringlar . Hozirgi qiyinchilikni hamma fuqorolar birgalashib yingib utaylik uydan chiqmay karantin qoidalariga rioya etaylik....davomi

TELEFON... Ikkinchi qism (Tanlovga)

Добавил:	-MAJNUN- (26.12.2018 / 14:16)
Рейтинг:	(2)
Прочтений:	17806
Комментарии:	5

TELEFON

Ikkinchi qism...


Hayotimda birinchi uchragan men sevgan inson, meni aldagan bo`lsa. Meni o`ziga halollab olganini qo`lida ho`rladim. Shular sabab uzoq yillar hamma erkak ``Bir go`r!`` degan fikrda ulardan nafratlanib yashadim. Biroq ayol qancha ko`p nafratlansin faqat, o`zigagina jabir qilar ekan! Men shu yellar davomida, nechog`lik xato yo`ldan yurganimni yaxshigina anglab yetdim. Erkaksiz yashash, balki jisming, hatto ruhingga ham azob berar ekan!!!

Mana umrim o`tib bormoqda, uch oydan so`ng 29 yoshni qarshi olaman. Besh yil aytishgagina onson! Shu yillar davomida yolg`izlikda tunlarni qanday o`tqazganim, ollohim va o`zimga ayon.

Himoyasiz yolg`iz ayolga uchragan balo yopishaverar ekan. Erkaklardan o`zimni qanchayin olib qochsam, ular menga shunchayin ko`p intilaverishar edi. Oqibatda esa ayibsiz aybdor bo`lib ko`pgina malomatlarga qolib ketardim...

Eslasam bazan qo`rqib ketaman! Ee-ha, qarshimdan ko`pgina erkaklarga chiqdi. Bazilar ermakka gap otib, kezi kelganda ortingdan g`iybat qiladi. Boshqasi ochiqcha puliga jismimni sotib olmoqchi bo`ladi. Mayli ularki boshqa, lekin hali uylanman, ko`nglida xar-hil niyati bor qancha-qancha yigitlarning ortimdan yurishichi?! Yashirmayman hali hamon izimni poylaganlar bisyor. Bir toyifasi husnimga uchub kayfu-safo ilinjida ko`ngil ovlashga urinishsalar! Boshqa birovi, ensamni qotirib oyla qurish, birga yashashni taklif qilib, og`iz solishadi!
Biroq erkakning ozorlaridan bu ko`nglim shunchalar bezgan ekanmi, qalbim hech birga ro`yhushlik bermadi...

Ammo: ``Telegaram``

Hayotimda Telegiram alalmish bir g`urbat paydo bo`lgach, men bu vertual olamda o`zim istagan qiyofoda yashay olishim mumkunligini tushundim. Shunday qilib Telegiramda 18 yoshli, hayotidan baxtli, har narsaga qiziquvchan, sho`x-shaddod qizaloq ``Guli`` qiyofasini o`zim uchun kashf etib oldim. Virtual bo`lsada faqatgina shu olamda, shu yo`l bilangina yigitlar bilan yaqindan munosabat o`rnata olar ekanman... Shunday ham bo`ldi, men qisqa fursat ichida bu olamga shu qadar sho`ng`ib ketdimki, endi tezroq tun kirib kelishini, tezroq Telegiramga kirib, ko`pgina shahvatparas oshiqlarim bilan uzoqdan-uzoq ehtirosli yozishmalar, hirsiga qul kimsalar orasida, qo`pol qilib aytganda ovunchoq bo`lishimni o`zim istab kutadigan bo`lib qoldim...

Holijonimga qo`ymayotgan oshiqlarim bilan mudom aloqada bo`lmasdim. Imkon qadar ularni yangilab turishga harakat qilardim. Biroq yozayotganlar orasida Umid Jamilov isimdagi yigit juda o`zgacha ekan. Fikrlashidan yosh ekanligini bilsamda, e`tiborimni tortish uchun holi jonimga qo`ymasdi. Bora-bora qalbi ehtirosdan olov bo`lib yonayotgan yosh oshig`imga e`tibor qaratdim. Ikki, uch oqshom faqat u bilangina bo`layotgan ishqiy, tabir joyiz bo`lsa vertuvalni shahvoniy suhbatlarimizdan so`ng, telfon raqamimni so`ray boshladi.
So`rayvergach faqatgina bir shart bilan - menga oqoshomdan so`ngina qo`ng`iroq qilish sharti bilan raqamimni berdim. Shunday qilib Telegiramdagi yozishmalar, telefondagi suhbatlarga almashdi.
Tundagi uzoqdan-uzoq, bazan tong otgunga qadar davom etayotgan suhbatlar! Oshig`imning menga bo`layotgan e`tibori, shirindan-shakar so`zlariyu ``Gulim, jonim!`` deya erlakashlari. Mening ongimni, o`y-hayollarimni toboro o`ziga bandi qolib borar edi. Telefondan uning ovozi eshitildi deguncha yuragim allanechuk tipirchilab, beihtiyor o`zim tasavurimda yaratgan 18 yoshli qizaloqqa aylanib qolganimni sezmay qolardim...

* * *

Ishxonada oddiy bir xodim bo`lib ishlayman. Kaliktivimiz inoq, chunki barchalari ayollar. Bir necha yildirki Yangi Yilga 6, 7 kun qolganda, kichikroq dasturxon yozib avvalroq nishonlashni odat qilib olgan edik. Bu safar esa qizlarning taklifi bilan Restaranga ko`chirdik...

Erkalik qilb siprtli ichimliklardan tatib ko`rgandik. Shuni uchun uyga biroz sarhush qaytdim. Issiq dushga tuchib chiqgach, boshim aylanib o`zimni nohush his eta boshladim. Bir dona ``ASPIRIN`` ichib to`shagimga yotdim, shu bilan ko`zim ilinibdi...


* * * * *


ASQAR:

- Galeriyaga kirdimu, og`zim ochib qoldi. Yuzlab selfilarni varoqlay boshladim. Ochig`ini aytganda o`zbek ayoliga yarashmaydigan selfiylar! Oralarida o`nlab shunday selfilar ham bor edi. To`g`ri bazi saytlarda uchrab turadigan o`ta behayo suratlardek ochiq emasdur. Lekin bu suratlarni ko`rgan har qanday yigitni shahvoniy hislarini qitig`laydigan darajadagi suratlar edi. Ayol nafis tungi ko`ylaklar, bejirim ichkiyimlarda oyna oldida turib selfiylar qilgan!

Men ham avliyo emasman, o`z nigohlarimni tiyolmay, go`zal ayolga mahli bo`lib barcha suratlarni ko`zdan ko`rib chiqdim. Fotolar chiqib vedeolarni ham ko`ra boshladim. Chamasi 2, 3 daqiqalik o`nga yaqin videolar, bularda ham ayol o`zini-o`z tasvirga tushirgan. Bir-bir hammasini ko`rib tugatdim. Videolarda ayolning bor tarovati, husni malohati namoyon bo`lgan edi. Rostini aytsam mana shu videolardagi uyatsiz ayolni go`zalligi hushimni o`g`irladi. Shuning uchun suratlar, tasvirlarga o`zgalarng nigohi tushmasligi uchun barchasini o`chirib tashladim.
Shundan so`ng yana bormikin degan fikrda, flesh kartani ichini ham bir sidirg`a nazoratdan o`tqazishga jazm ettim. Eng so`ngidagi Telegiram deb yozilgan papkaga yetmagunimcha qolgan hamma papkalar deyarli bo`sh edi.
Uyerda ``Telegiram Audio`` degan papkaga kirdim. Yuzlab audioo yozuvlar. Bir nechtasini eshitib ko`rdimu asabim buzib u yerdan chiqib, pastrog`dagi ``Telegram Images`` deb nomlangan papkaga bo`sh suqdim. Son-sonoqsib beparda suratlar!!!
``Telegiram Video`` deb yozilgan papkaga yetdim.
Aqling ishonmaydi. Bu telefon o`g`ilbolaga tegishli ekanligini bilganimda. ``O`g`ilbola qiziqadida!`` deb o`ylagan bo`lardim. Lekin ayol kishi, telefonida 20, 30 donadan ziyod parno materyallarni saqlashi!!!

``Bu ayol, qanday farzand tarbiya qiladi?!`` degan fikr o`ylantirib qo`yadi. Boya suratlarini, videlarini ko`rganimda chiroyiga oshiq bo`lib, ``Zamonaviy, Yevropaga taqlid qiladigan ayol ekanda!`` deb uni oqlashga kirishgandim. Ammo parno materyallarni ko`rgach ayoldan ihlosim qoldi. Tezgina barcha faylarni yo`qotib, bu bechora telefonni bokira holatiga olib keldimu, birozgina jahil bilan devonimni oyoq sarisiga uloqtirdim. Chiroqni o`chirib o`rnimga yotdim...


* * * * *


MAFTUNA:

- Chamamda yarim soatga yaqin uhlabman. Birdan uyqum buzuldi. Rosayam telefon humori tutar edi. Lekin boshim og`rib turgani uchun, o`rnidan turib sumkachamdan telefonimni olishga hafsalam bo`lmasdi. Zerika boshladim, yolg`izlik yana ruhimni eza boshladi. Oshig`im Umidni erkalashlari, ovozini eshitgim, u bilan har qanday mavzuda miriqib suhbat qurgim kelardi. Nega qo`ng`iroq qilmayotgani haqida o`ylay boshladim. Telegiram humori tuta boshladi. Noiloj o`rnimdan turdim, sumkachamni olib telefonimni qidirdim.

``Qayerga qo`ydim ekan!``

Poltoyimni cho`ntagini qardim, yo`q. Yuragimni vahima bosdi, zir yugurib uyimni hamma yerini, hatto devon tagiyu, xojatxonagacha qarab chiqdim.

``Ey hudo, qayerda tushib qo`ydim ekan???``